Rozdział 4 - Postępowanie dyscyplinarne w drugiej instancji - Szczegółowy tryb prowadzenia mediacji, postępowania wyjaśniającego i postępowania dyscyplinarnego w sprawach odpowiedzialności dyscyplinarnej nauczycieli akademickich, a także sposób wykonywania kar dyscyplinarnych i ich zatarcia.

Dziennik Ustaw

Dz.U.2018.1843

Akt utracił moc
Wersja od: 28 września 2018 r.

Rozdział  4

Postępowanie dyscyplinarne w drugiej instancji

§  40. 
1. 
Odwołanie od orzeczenia komisji uczelnianej albo komisji przy Radzie składa się w dwóch egzemplarzach do komisji przy ministrze za pośrednictwem komisji dyscyplinarnej, która wydała orzeczenie, w terminie określonym w art. 295 ust. 1 ustawy.
2. 
Orzeczenie komisji uczelnianej albo komisji przy Radzie, od którego nie zostało wniesione odwołanie w przewidzianym terminie albo odwołanie zostało skutecznie cofnięte, staje się prawomocne i podlega wykonaniu. Prawomocność orzeczenia stwierdza przewodniczący komisji dyscyplinarnej.
3. 
Przewodniczący komisji uczelnianej albo komisji przy Radzie przesyła niezwłocznie odwołanie wraz z aktami postępowania dyscyplinarnego do komisji przy ministrze.
§  41. 
1. 
Przewodniczący komisji przy ministrze wyznacza skład orzekający w sprawie, w tym jego przewodniczącego i sprawozdawcę, zapewniając bezstronność składu, oraz kieruje odwołanie do rozpatrzenia na posiedzeniu niejawnym.
2. 
Skład orzekający komisji przy ministrze po rozpatrzeniu odwołania na posiedzeniu niejawnym:
1)
orzeka o uchyleniu orzeczenia komisji dyscyplinarnej wydanego w pierwszej instancji oraz o przekazaniu sprawy do ponownego rozpatrzenia - jeżeli w postępowaniu dyscyplinarnym doszło do rażącego naruszenia prawa, które mogło mieć istotny wpływ na orzeczenie, albo
2)
orzeka o uchyleniu orzeczenia komisji dyscyplinarnej wydanego w pierwszej instancji oraz o umorzeniu postępowania -jeżeli zachodzą przesłanki określone w art. 294 ust. 3 lub 4 ustawy, albo
3)
wydaje postanowienie o odmowie przyjęcia odwołania - jeżeli zostało ono wniesione przez osobę nieuprawnioną lub po terminie, albo
4)
wydaje postanowienie o skierowaniu odwołania do rozpatrzenia na rozprawie odwoławczej.
3. 
Postanowienia, o których mowa w ust. 2 pkt 3 i 4, doręcza się stronom i obrońcy obwinionego, jeżeli został ustanowiony.
4. 
Na postanowienie, o którym mowa w ust. 2 pkt 3, przysługuje zażalenie.
5. 
Skład orzekający komisji przy ministrze, kierując odwołanie do rozpatrzenia na rozprawie odwoławczej, wyznacza jej termin oraz:
1)
zawiadamia strony i obrońcę obwinionego, jeżeli został ustanowiony, oraz wzywa świadków wskazanych w odwołaniu;
2)
doręcza odwołanie stronie przeciwnej i wzywa ją do złożenia odpowiedzi na odwołanie.
6. 
Skład orzekający komisji przy ministrze, na posiedzeniu niejawnym, przywraca termin do wniesienia odwołania, jeżeli wnosząca o to strona uprawdopodobni, że uchybienie nastąpiło wskutek niezawinionej przez nią przeszkody.
7. 
Wniosek o przywrócenie terminu do wniesienia odwołania składa się wraz z odwołaniem, w terminie 14 dni od dnia ustania przeszkody.
8. 
Odwołania wniesionego przez rzecznika dyscyplinarnego na korzyść obwinionego nie można cofnąć bez zgody obwinionego.
§  42. 
1. 
Rozprawę odwoławczą rozpoczyna się od sprawdzenia obecności wezwanych osób i od ustnego sprawozdania sprawozdawcy, zawierającego:
1)
przebieg postępowania dyscyplinarnego w pierwszej instancji;
2)
treść zaskarżonego orzeczenia;
3)
przytoczone w odwołaniu zarzuty;
4)
inne okoliczności sprawy.
2. 
W toku rozprawy odwoławczej strony i obrońca obwinionego mogą składać wyjaśnienia ustnie lub na piśmie.
3. 
W przypadku potrzeby skład orzekający komisji przy ministrze może wydać na rozprawie postanowienie o uzupełnieniu postępowania dowodowego przeprowadzonego w pierwszej instancji.
4. 
Przed zamknięciem rozprawy odwoławczej przewodniczący składu orzekającego udziela głosu stronie, która wniosła odwołanie, a następnie stronie przeciwnej. Jeżeli obwiniony ma ustanowionego obrońcę, obrońca zabiera głos przed obwinionym.
§  43. 
1. 
Komisja przy ministrze po przeprowadzeniu rozprawy odwoławczej:
1)
utrzymuje w mocy orzeczenie komisji dyscyplinarnej wydane w pierwszej instancji albo
2)
uchyla orzeczenie komisji dyscyplinarnej wydane w pierwszej instancji w całości albo w części i wydaje nowe orzeczenie, albo
3)
uchyla orzeczenie komisji dyscyplinarnej wydane w pierwszej instancji w całości i przekazuje sprawę do ponownego rozpoznania przez tę komisję albo umarza postępowanie.
2. 
Komisja przy ministrze może uchylić orzeczenie komisji dyscyplinarnej wydane w pierwszej instancji w całości i przekazać sprawę do ponownego rozpatrzenia przez tę komisję, gdy rozstrzygnięcie sprawy wymaga uprzedniego przeprowadzenia postępowania dowodowego w całości lub w części. Komisja przy ministrze może wskazać, jakie okoliczności komisja dyscyplinarna pierwszej instancji powinna wziąć pod uwagę przy ponownym rozpatrzeniu sprawy.
3. 
Komisja przy ministrze może zaostrzyć karę orzeczoną przez komisję uczelnianą albo komisję przy Radzie tylko w przypadku, gdy odwołanie wniósł rzecznik dyscyplinarny.
4. 
Organowi, który powołał rzecznika dyscyplinarnego, przekazywana jest cała dokumentacja dotycząca postępowania wyjaśniającego i postępowania dyscyplinarnego wraz z orzeczeniem komisji przy ministrze.
§  44. 
Do postępowania przed komisją przy ministrze stosuje się odpowiednio przepisy § 16, § 17, § 23-26, § 28, § 31, § 32 i § 34-39.