Rozdział 5 - Zasady udzielania skazanym zwolnień od pracy lub urlopów wypoczynkowych oraz zasady usprawiedliwiania okresów niewykonywania pracy przez skazanych - Szczegółowe zasady zatrudniania skazanych.

Dziennik Ustaw

Dz.U.2018.1887 t.j.

Akt obowiązujący
Wersja od: 3 października 2018 r.

Rozdział  5

Zasady udzielania skazanym zwolnień od pracy lub urlopów wypoczynkowych oraz zasady usprawiedliwiania okresów niewykonywania pracy przez skazanych

§  18.  [Powiadomienie zatrudniającego o przewidywanym terminie nabycia przez skazanego prawa do zwolnienia od pracy]
Dyrektor zakładu karnego przy skierowaniu skazanego do pracy powiadamia zatrudniającego o przewidywanym terminie nabycia przez skazanego prawa do zwolnienia od pracy.
§  19.  [Sposób obliczania okresu pracy wymaganego do nabycia prawa do zwolnienia od pracy]
1. 
Roczny okres nieprzerwanej pracy, wymagany do uzyskania prawa do kolejnego zwolnienia od pracy, biegnie od dnia następującego po dniu jego uzyskania, bez względu na faktyczny termin jego wykorzystania.
2. 
Przerwy w pracy, trwające łącznie w ciągu roku pracy nie dłużej niż 60 dni kalendarzowych, niezawinione przez skazanego, nie powodują przerwania okresu, o którym mowa w ust. 1.
3. 
Okresu przerw, o których mowa w ust. 2, nie wlicza się do okresu pracy wymaganego do nabycia prawa do zwolnienia od pracy.
4. 
W razie przerwy w zatrudnieniu zawinionej przez skazanego lub trwającej łącznie dłużej niż 60 dni kalendarzowych w roku pracy okres łącznej nieprzerwanej pracy biegnie od dnia ponownego zatrudnienia.
§  20.  [Zmiana miejsca pracy lub zakładu karnego a prawo skazanego do zwolnienia od pracy]
Zmiana miejsca pracy lub zakładu karnego nie pozbawia skazanego prawa do zwolnienia od pracy.
§  21.  [Udzielenie skazanemu zwolnienia od pracy]
1. 
Zwolnienia od pracy udziela skazanemu dyrektor zakładu karnego niezwłocznie po uzyskaniu przez niego prawa. Na wniosek zatrudniającego zwolnienie od pracy może być udzielone w terminie późniejszym, nie później jednak niż w ciągu 60 dni kalendarzowych od dnia uzyskania do niego prawa.
2. 
Skazanemu po roku nieprzerwanej pracy przysługuje zwolnienie od pracy adekwatne do formy zatrudnienia w dniu, w którym nabył uprawnienia do zwolnienia od pracy.
§  22.  [Dzielenie zwolnienia od pracy]
Na wniosek skazanego, za zgodą zatrudniającego, zwolnienie od pracy może być dzielone, przy czym pełne wykorzystanie zwolnienia od pracy musi nastąpić nie później niż w terminie 60 dni, licząc od dnia uzyskania prawa, a jedna część zwolnienia powinna obejmować nie mniej niż 5 dni roboczych.
§  23.  [Okresy, w których można udzielić skazanemu zwolnienia od pracy]
1. 
Do okresu zwolnienia od pracy nie wlicza się dni usprawiedliwionego niewykonywania pracy, z zastrzeżeniem ust. 2.
2. 
Zwolnienia od pracy można udzielić skazanemu, w szczególności w okresie korzystania z przepustki udzielonej na podstawie art. 91 pkt 7 lub art. 92 pkt 9 Kodeksu karnego wykonawczego, zezwolenia na widzenie bez dozoru, poza obrębem zakładu karnego, udzielonego na podstawie art. 138 § 1 pkt 7 Kodeksu karnego wykonawczego, zezwolenia na opuszczanie zakładu karnego udzielonego na podstawie art. 138 § 1 pkt 8 lub art. 165 § 2 Kodeksu karnego wykonawczego.
§  24.  [Niewykorzystane zwolnienie od pracy]
Zwolnienia od pracy lub jego części, niewykorzystanego z przyczyn usprawiedliwionych, udziela się bezpośrednio po ich ustaniu. O przesunięciu terminu zwolnienia od pracy dyrektor zakładu karnego powiadamia zatrudniającego.
§  25.  [Wynagrodzenie za okres zwolnienia od pracy]
Wynagrodzenie za okres zwolnienia od pracy oblicza i przekazuje do zakładu karnego zatrudniający, u którego skazany nabył prawo do zwolnienia, w terminie określonym dla przekazania list płac skazanych i środków na wynagrodzenia za pracę.
§  26.  [Ekwiwalent pieniężny za niewykorzystane zwolnienie od pracy]
Za niewykorzystane w całości lub w części zwolnienie od pracy z zachowaniem prawa do wynagrodzenia skazanemu przysługuje ekwiwalent pieniężny, niezależnie do przyczyn jego niewykorzystania.
§  27.  [Ekwiwalent pieniężny w przypadku wycofania skazanego z zatrudnienia po uzyskaniu prawa do zwolnienia od pracy]
W razie gdy skazany został wycofany z zatrudnienia po uzyskaniu prawa do zwolnienia od pracy, zatrudniający przekazuje ekwiwalent pieniężny do zakładu karnego niezwłocznie po wycofaniu.
§  28.  [Obliczanie wysokości wynagrodzenia za okres zwolnienia od pracy oraz ekwiwalentu pieniężnego]
Wysokość wynagrodzenia za okres zwolnienia od pracy oraz wysokość ekwiwalentu pieniężnego za niewykorzystane zwolnienie od pracy z zachowaniem prawa do wynagrodzenia oblicza się na zasadach ogólnych dotyczących pracowniczych urlopów wypoczynkowych.
§  29. 
(uchylony).
§  30.  [Udzielenie skazanemu urlopu wypoczynkowego]
1. 
Urlopu wypoczynkowego przysługującego skazanemu zatrudnionemu na podstawie umowy o pracę udziela pracodawca. O urlopie wypoczynkowym pracodawca powiadamia dyrektora zakładu karnego najpóźniej w terminie 14 dni przed jego planowanym rozpoczęciem.
2. 
Termin określony w ust. 1 nie dotyczy urlopu wypoczynkowego udzielonego na podstawie art. 1672 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. - Kodeks pracy.
§  31.  [Przekazanie do zakładu karnego wynagrodzenia za okres urlopu wypoczynkowego lub ekwiwalentu pieniężnego za niewykorzystany urlop]
1. 
Wynagrodzenie za okres urlopu wypoczynkowego pracodawca przekazuje do zakładu karnego w terminie określonym w § 7 ust. 1.
2. 
W razie niewykorzystania w całości lub w części przysługującego skazanemu urlopu wypoczynkowego, pracodawca przekazuje do zakładu karnego ekwiwalent pieniężny za ten urlop niezwłocznie po ustaniu zatrudnienia.
§  32.  [Przyczyny usprawiedliwiające niewykonywanie przez skazanego pracy]
Przyczynami usprawiedliwiającymi niewykonywanie przez skazanego pracy są:
1)
choroba;
2)
udział w czynnościach procesowych;
3)
korzystanie z przepustki, zezwolenia na widzenie bez dozoru, poza obrębem zakładu karnego, zezwolenia na opuszczanie zakładu karnego;
4)
inne przyczyny związane z funkcjonowaniem zakładu karnego.
§  33.  [Poinformowanie zatrudniającego o przyczynach niewykonywania przez skazanego pracy]
O przyczynach niewykonywania przez skazanego pracy dyrektor zakładu karnego niezwłocznie powiadamia zatrudniającego.
§  34.  [Druki dotyczące zatrudniania skazanych]
1. 
W jednostkach organizacyjnych Służby Więziennej zatrudniających skazanych stosuje się akta i dokumenty z wykorzystaniem odpowiednich druków.
2. 
Wykaz druków dotyczących zatrudniania skazanych określa załącznik nr 2 do rozporządzenia.
3. 
Dokumenty wymienione w lit. B, C, D i H załącznika nr 2 do rozporządzenia mogą być prowadzone w formie elektronicznej.
§  35.  [Zaświadczenie o zatrudnieniu skazanego]
1. 
Administracja zakładu karnego wydaje skazanemu, który był zatrudniony odpłatnie w czasie pobytu w zakładzie karnym, zaświadczenie o zatrudnieniu.
2. 
W zaświadczeniu należy określić w szczególności rodzaje i okresy zatrudnienia oraz wysokość otrzymywanego wynagrodzenia.
3. 
Zaświadczenie należy wydać skazanemu z urzędu, najpóźniej w dniu zwolnienia z zakładu karnego, a jeżeli jest to niemożliwe, przesłać niezwłocznie po zwolnieniu na adres podany przez skazanego.
4. 
Przepisy ust. 1-3 nie naruszają obowiązku wydania świadectwa pracy określonego w przepisach prawa pracy.
5. 
Zaświadczenie dotyczące wyłącznie okresów zatrudnienia nieodpłatnego wydaje się na wniosek skazanego.