Szczegółowe zasady wydawania zezwoleń na posiadanie i używanie odbiorników radiofonicznych i telewizyjnych innych niż odbiorniki powszechnego odbioru.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1989.6.44

Akt utracił moc

Wersja od: 21 lutego 1989 r.

ROZPORZĄDZENIE

MINISTRA TRANSPORTU, ŻEGLUGI I ŁĄCZNOŚCI

z dnia 13 lutego 1989 r.

w sprawie szczegółowych zasad wydawania zezwoleń na posiadanie i używanie odbiorników radiofonicznych i telewizyjnych innych niż odbiorniki powszechnego odbioru.

Na podstawie art. 19 ust. 1 pkt 3 w związku z art. 9 ust. 2 oraz art. 10 ustawy z dnia 15 listopada 1984 r. o łączności (Dz. U. Nr 54, poz. 275, z 1987 r. Nr 33, poz. 180 i z 1988 r. Nr 41, poz. 324) zarządza się, co następuje:

§ 1. Odbiornikiem radiofonicznym i telewizyjnym innym niż odbiornik powszechnego odbioru jest:

1) odbiornik umożliwiający odbiór sygnałów radiofonicznych lub telewizyjnych o częstotliwościach powyżej 30 MHz (o długościach fal poniżej 10 m) w zakresach i kanałach częstotliwościowych innych niż stosowane lub przewidywane do stosowania w kraju dla powszechnego odbioru radiofonii i telewizji, zwany dalej "odbiornikiem"; zakresy i kanały częstotliwościowe stosowane lub przewidywane do stosowania przez polską radiofonię i telewizję określa załącznik do rozporządzenia,

2) zespół urządzeń składający się z anteny odbiorczej, konwertora i odbiornika sygnałów satelitarnych, w którym następuje odbiór i przemiana sygnałów nadawanych przez satelity w sposób umożliwiający bezpośredni odbiór tych sygnałów przez odbiorniki radiofoniczne i telewizyjne powszechnego odbioru, zwany dalej "odbiornikiem satelitarnym do indywidualnego odbioru",

3) zespół urządzeń składający się z anten odbiorczych, konwertorów i odbiorników sygnałów satelitarnych, w których następuje odbiór i przemiana sygnałów nadawanych przez satelity w sposób umożliwiający odbiór tych sygnałów przez odbiorniki radiofoniczne i telewizyjne powszechnego odbioru za pośrednictwem systemów i sieci odbioru zbiorowego, zwany dalej "odbiornikiem satelitarnym do zbiorowego odbioru".

§ 2. Organami właściwymi do wydawania zezwoleń na posiadanie i używanie odbiorników radiofonicznych i telewizyjnych innych niż odbiorniki powszechnego odbioru, zwanych dalej "zezwoleniami", są w odniesieniu do:

1) odbiornika - właściwy według miejsca zamieszkania (siedziby) okręgowy inspektor Państwowej Inspekcji Radiowej,

2) odbiornika satelitarnego do indywidualnego odbioru - właściwy według miejsca zamieszkania (siedziby) naczelnik urzędu pocztowo-telekomunikacyjnego,

3) odbiornika satelitarnego do zbiorowego odbioru - właściwy według miejsca zainstalowania dyrektor dyrekcji wojewódzkiej państwowej jednostki organizacyjnej "Polska Poczta, Telegraf i Telefon".

§ 3. Wniosek o wydanie zezwolenia powinien zawierać w odniesieniu do:

1) odbiornika - nazwisko i imię lub nazwę oraz adres wnioskodawcy, wykaz osób upoważnionych do korzystania z odbiornika, jego typ i nazwę producenta, zakresy częstotliwości odbieranych sygnałów, a w przypadku odbiornika nie produkowanego fabrycznie - jego dokumentację techniczną,

2) odbiornika satelitarnego do indywidualnego odbioru - nazwisko i imię lub nazwę oraz adres wnioskodawcy, typ i nazwę producenta, zakresy częstotliwości odbieranych sygnałów,

3) odbiornika satelitarnego do zbiorowego odbioru - nazwę i adres wnioskodawcy, typ i nazwę producenta, zakresy częstotliwości odbieranych sygnałów, szczegółową lokalizację i uzgodniony z właścicielem lub administracją budynku (osiedla) projekt techniczny instalacji zbiorowego odbioru, z którą ma współpracować odbiornik satelitarny do zbiorowego odbioru, oraz upoważnionego wykonawcę montażu i uruchomienia odbiornika i instalacji zbiorowego odbioru.

§ 4. Zezwolenia wydaje się na czas nie określony.

§  5.

1. Używanie odbiornika radiofonicznego i telewizyjnego innego niż odbiorniki powszechnego odbioru nie może powodować ograniczenia, utrudnienia lub zakłóceń w odbiorze programów radiofonicznych i telewizyjnych innym odbiorcom.

2. Używanie odbiornika satelitarnego do zbiorowego odbioru wymaga spełnienia następujących warunków:

1) zapewnienia przez wykonawcę instalacji zbiorowego odbioru doprowadzenia do odbiorców wszystkich krajowych programów radiofonicznych i telewizyjnych nadawanych na danym terenie przez nadajniki naziemne i w systemie satelitarnym,

2) stosowania przez wykonawcę instalacji zbiorowego odbioru obowiązujących w kraju systemów i standardów dla radiofonii i telewizji (dla stereofonii - dewiacja 50 kHz, częstotliwość pilotująca 19 kHz, dla telewizji kolorowej - system SECAM, standardy D i K).

§  6.

1. Traci moc rozporządzenie Ministra Łączności z dnia 20 lutego 1986 r. w sprawie szczegółowych zasad wydawania zezwoleń na posiadanie i używanie odbiorników radiofonicznych i telewizyjnych innych niż odbiorniki powszechnego odbioru (Dz. U. Nr 6, poz. 36).

2. Zezwolenia wydane na podstawie rozporządzenia, o którym mowa w ust. 1, zachowują swoją ważność.

§ 7. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia.

ZAŁĄCZNIK

WYKAZ ZAKRESÓW I KANAŁÓW CZĘSTOTLIWOŚCIOWYCH DLA CZĘSTOTLIWOŚCI POWYŻEJ 30 MHz STOSOWANYCH I PRZEWIDYWANYCH DO STOSOWANIA W KRAJU DLA POWSZECHNEGO ODBIORU RADIOFONII I TELEWIZJI

Zakresy i kanały częstotliwościowe (MHz)	Przeznaczenie
66,0-74	radiofonia UKF FM
87,5-100
100-108
48,5-66 kanały 1-2	telewizja
76-100 kanały 3-5
174-230 kanały 6-12
470-790 kanały 21-60
11.700-12.500	radiodyfuzja satelitarna w systemie STV-12
110-174 kanały S1-S8 230-294 kanały S9-S16	kanały specjalne dla telewizji kablowej (Ca TV) i wielkich antenowych instalacji zbiorowych (WAIZ)