§ 2. - Szczegółowe zasady usytuowania punktów sprzedaży napojów alkoholowych oraz tryb wydawania zezwoleń na sprzedaż tych napojów.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1983.25.119

Akt utracił moc

Wersja od: 28 lutego 1987 r.

§ 2. 2  

1. Ustalając usytuowanie punktów sprzedaży napojów alkoholowych, wojewoda (prezydent miasta stołecznego Warszawy, miasta Krakowa, miasta Łodzi) kieruje się zasadą, że punkt taki nie powinien być usytuowany bliżej niż 100 m od granicy obiektów i miejsc wymienionych w art. 18 ust. 2 ustawy z dnia 26 października 1982 r. o wychowaniu w trzeźwości i przeciwdziałaniu alkoholizmowi (Dz. U. Nr 35, poz. 230), zwanej dalej "ustawą".

2. Terenowy organ administracji państwowej o właściwości szczególnej do spraw handlu stopnia wojewódzkiego może w uzasadnionych wypadkach zezwolić na dalszą działalność już istniejących punktów sprzedaży napojów alkoholowych, z zastosowaniem odstępstw od zasady ich usytuowania określonej w ust. 1, jeżeli prowadzenie tych punktów, zgodnie z opinią komisji i organizacji społecznych wymienionych w ust. 3, nie powoduje zakłóceń w funkcjonowaniu urządzeń oraz działalności instytucji i organizacji, mieszczących się w obiektach i miejscach wymienionych w art. 18 ust. 2 ustawy.

3. Decyzje o zezwoleniu na sprzedaż napojów alkoholowych, zwane dalej "zezwoleniami", w granicach liczby punktów sprzedaży napojów alkoholowych, określonej dla poszczególnych województw, wydaje terenowy organ administracji państwowej o właściwości szczególnej do spraw handlu stopnia wojewódzkiego, po rozpatrzeniu wniosku złożonego za pośrednictwem terenowego organu administracji państwowej o właściwości szczególnej do spraw handlu stopnia podstawowego oraz po zasięgnięciu opinii właściwych komisji rady narodowej stopnia wojewódzkiego, jak również opinii organizacji społecznych, a w szczególności: Społecznego Komitetu Przeciwalkoholowego, jednostek Federacji Konsumentów, Ligi Kobiet Polskich i Kół Gospodyń Wiejskich, kierując się zasadą, o której mowa w ust. 1.

4. Zezwolenia na sprzedaż napojów alkoholowych w miejscowościach, w których znajdują się jednostki wojskowe, mogą być wydawane na zasadach określonych w ust. 3, a ponadto po zasięgnięciu opinii właściwego dowódcy garnizonu.

² § 2 zmieniony przez § 1 pkt 2 rozporządzenia z dnia 26 lutego 1985 r. (Dz.U.85.11.48) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 20 marca 1985 r.