Szczegółowe zasady ustalania wskaźnika indywidualnego wymiaru świadczenia emerytalno-rentowego.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1990.49.290

Akt utracił moc
Wersja od: 27 lipca 1990 r.

ROZPORZĄDZENIE
MINISTRA PRACY I POLITYKI SOCJALNEJ
z dnia 13 lipca 1990 r.
w sprawie szczegółowych zasad ustalania wskaźnika indywidualnego wymiaru świadczenia emerytalno-rentowego.

Na podstawie art. 491 ust. 4 ustawy z dnia 14 grudnia 1982 r. o zaopatrzeniu emerytalnym pracowników i ich rodzin (Dz. U. Nr 40, poz. 267, z 1984 r. Nr 52, poz. 268 i 270, z 1986 r. Nr 1, poz. 1, z 1989 r. Nr 35, poz. 190 i 192 oraz z 1990 r. Nr 10, poz. 58 i 61 oraz Nr 36, poz. 206) zarządza się, co następuje:
1.
Ustalając ponownie wskaźnik indywidualnego wymiaru świadczenia emerytalno-rentowego - w związku ze zmianą w prawie do emerytury lub renty przewidzianą w przepisach ustawy z dnia 14 grudnia 1982 r. o zaopatrzeniu emerytalnym pracowników i ich rodzin (Dz. U. Nr 40, poz. 267, z 1984 r. Nr 52, poz. 268 i 270, z 1986 r. Nr 1, poz. 1, z 1989 r. Nr 35, poz. 190 i 192 oraz z 1990 r. Nr 10, poz. 58 i 61 oraz Nr 36, poz. 206), zwanej dalej "ustawą", inną niż zmiana przewidziana w art. 74 ustawy - dzieli się kwotę świadczenia obliczoną:
1)
od podstawy wymiaru, ustalonej na ostatni dzień poprzedzający pierwszą waloryzację tego świadczenia, przez tę podstawę wymiaru, jeżeli podstawa wymiaru była ustalona w myśl zasad obowiązujących do dnia 31 grudnia 1989 r.,
2)
od podstawy wymiaru, ustalonej w ostatniej decyzji o przyznaniu świadczenia albo o zmianie w prawie do świadczenia lub w jego wysokości, z uwzględnieniem wszystkich podwyżek wynikających z waloryzacji, przez tę podstawę wymiaru, jeżeli podstawa wymiaru była ustalona w myśl zasad obowiązujących od dnia 1 stycznia 1990 r.
2.
Za kwotę świadczenia uważa się kwotę emerytury lub renty obliczoną w myśl przepisów ustawy od podstawy wymiaru, o której mowa w ust. 1, z uwzględnieniem ewentualnych późniejszych zmian w prawie do emerytury i renty powodujących konieczność ponownego ustalenia wysokości świadczenia.
3.
W wypadku ponownego ustalenia podstawy wymiaru świadczenia na podstawie art. 79 ustawy, za pierwszą waloryzację świadczenia, o której mowa w ust. 1 pkt 1, uważa się pierwszą waloryzację, która dotyczyła tej podstawy wymiaru.
1.
W stosunku do świadczeń, których przyznanie nastąpiło na wnioski zgłoszone poczynając od dnia 1 stycznia 1990 r., w razie ponownego ustalania wskaźnika indywidualnego wymiaru świadczenia, stosuje się § 1 ust. 1 pkt 2, z uwzględnieniem ust. 2.
2.
Jeżeli za podstawę wymiaru emerytury, renty inwalidzkiej lub renty rodzinnej została przyjęta podstawa wymiaru wcześniej przyznanego świadczenia, ustalona w myśl zasad obowiązujących do dnia 31 grudnia 1989 r., przy ustalaniu wskaźnika indywidualnego wymiaru świadczenia stosuje się § 1 ust. 1 pkt 1.
Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia.