§ 6. - Szczegółowe zasady ustalania podstawy wymiaru i obliczania zasiłków z ubezpieczenia społecznego.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1995.19.95

Akt utracił moc

Wersja od: 1 stycznia 1999 r.

§  6.

1. Przeciętne miesięczne wynagrodzenie stanowiące podstawę wymiaru zasiłku chorobowego ustala się przez podzielenie wynagrodzeń osiągniętych przez pracownika w okresie 6 lub 12 miesięcy zatrudnienia przez liczbę miesięcy, w których pracownik wynagrodzenia te osiągnął.

2. Jeżeli w okresie, o którym mowa w ust. 1, pracownik nie osiągnął wynagrodzenia z powodu nieprzepracowania części miesiąca z przyczyn usprawiedliwionych, przy ustalaniu podstawy wymiaru zasiłku chorobowego:

1) wyłącza się wynagrodzenie za miesiące, w których pracownik przepracował mniej niż połowę obowiązującego go w danym miesiącu czasu pracy,

2) przyjmuje się - po uzupełnieniu w myśl § 4 ust. 1 pkt 2 - wynagrodzenie z miesięcy, w których pracownik przepracował co najmniej połowę obowiązującego go w danym miesiącu czasu pracy.

3. Jeżeli w okresie, o którym mowa w ust. 1, pracownik w każdym miesiącu przepracował mniej niż połowę obowiązującego go czasu pracy z przyczyn usprawiedliwionych, przy ustalaniu podstawy wymiaru zasiłku chorobowego stosuje się odpowiednio przepis § 4 ust. 1 pkt 2.