Szczegółowe zasady udzielania pomocy uchodźcom, wysokość świadczeń pieniężnych, formy i zakres pomocy, tryb postępowania w tych sprawach oraz warunki wstrzymania pomocy lub jej odmowy.

Dziennik Ustaw

Dz.U.2000.109.1160

Akt utracił moc
Wersja od: 1 czerwca 2003 r.

ROZPORZĄDZENIE
MINISTRA PRACY I POLITYKI SPOŁECZNEJ
z dnia 1 grudnia 2000 r.
w sprawie szczegółowych zasad udzielania pomocy uchodźcom, wysokości świadczeń pieniężnych, form i zakresu pomocy, trybu postępowania w tych sprawach oraz warunków wstrzymania pomocy lub jej odmowy. *

Na podstawie art. 24a ust. 6 ustawy z dnia 29 listopada 1990 r. o pomocy społecznej (Dz. U. z 1998 r. Nr 64, poz. 414, Nr 106, poz. 668, Nr 117, poz. 756 i Nr 162, poz. 1118 i 1126, z 1999 r. Nr 20, poz. 170, Nr 79, poz. 885 i Nr 90, poz. 1001 oraz z 2000 r. Nr 12, poz. 136 i Nr 19, poz. 238) zarządza się, co następuje:
1.
Pomocy mającej na celu wspieranie procesu integracji udziela uchodźcy starosta lub działający z jego upoważnienia kierownik powiatowego centrum pomocy rodzinie właściwy ze względu na miejsce zamieszkania uchodźcy.
2.
Pomocy, o której mowa w ust. 1, udziela się na wniosek uchodźcy, zwany dalej "wnioskiem", złożony w terminie 30 dni od dnia uzyskania przez niego statusu uchodźcy, z zastrzeżeniem § 8.
3.
Pomocy, o której mowa w ust. 1, udziela się, przez okres nie dłuższy niż 12 miesięcy, w zależności od uzasadnionych, indywidualnych potrzeb uchodźcy, ustalonych na podstawie przeprowadzonego wywiadu środowiskowego (rodzinnego) i zawartych w indywidualnym programie integracji, zwanym dalej "programem".
4.
Pomoc, o której mowa w ust. 1, przysługuje począwszy od miesiąca kalendarzowego, w którym uchodźca wystąpił z wnioskiem o jej udzielenie.
5.
Wniosek obejmuje małoletnie dzieci uchodźcy oraz jego małżonka, jeżeli posiadają status uchodźcy.
6.
Wniosek powinien zawierać pisemną deklarację o zamiarze zamieszkania na terenie określonego powiatu oraz o gotowości przystąpienia do uzgodnionego programu.
7.
Do wniosku należy dołączyć kopie:
1)
decyzji Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji o nadaniu statusu uchodźcy,
2)
dokumentu podróży wydanego przez Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji,
3)
zezwolenia na zamieszkanie na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej,
4)
innych dokumentów, którymi dysponuje uchodźca, mogących pomóc w opracowaniu programu.
Uchodźcy przysługują świadczenia pieniężne na utrzymanie i pokrycie wydatków związanych z nauką języka polskiego w łącznej wysokości:
1)
w okresie pierwszych 6 miesięcy:
a)
do 1.000 zł 1 miesięcznie - dla osoby samotnie gospodarującej,
b)
do 700 zł 2 miesięcznie na osobę - w rodzinie 2-osobowej,
c)
do 600 zł 3 miesięcznie na osobę - w rodzinie 3-osobowej,
d)
do 500 zł 4 miesięcznie na osobę - w rodzinie liczącej 4 i więcej osób,
2)
w okresie od 7 do 12 miesiąca:
a)
do 900 zł 5 miesięcznie - dla osoby samotnie gospodarującej,
b)
do 630 zł 6 miesięcznie na osobę - w rodzinie 2-osobowej,
c)
do 540 zł 7 miesięcznie na osobę - w rodzinie 3-osobowej,
d)
do 450 zł 8 miesięcznie na osobę - w rodzinie liczącej 4 i więcej osób.
1.
Pomoc, o której mowa w § 2, przyznawana jest w formie:
1)
zasiłku pieniężnego na utrzymanie, zwanego dalej "zasiłkiem", przeznaczonego w szczególności na pokrycie wydatków na żywność, odzież, obuwie, środki higieny oraz opłat mieszkaniowych,
2)
opłaty z tytułu wydatków związanych z nauką języka polskiego.
2.
Zasiłek nie może być niższy niż 350 zł 9 miesięcznie na osobę.
3.
Zasiłek wypłaca się w terminie do 15 dnia każdego miesiąca.
4.
Opłatę z tytułu nauki języka polskiego pokrywa się w terminach ustalonych z podmiotem prowadzącym naukę.
5.
Część zasiłku oraz opłata, o której mowa w ust. 1 pkt 2, mogą być, w uzgodnieniu z uchodźcą, wydatkowane bezpośrednio przez powiatowe centrum pomocy rodzinie.
1.
Program zawiera zobowiązania:
1)
kierownika powiatowego centrum pomocy rodzinie do:
a)
udzielania uchodźcy informacji dotyczącej pomocy określonej w programie oraz warunkach jej wstrzymania lub odmowy udzielenia,
b)
współdziałania z uchodźcą oraz wspierania go w kontaktach ze środowiskiem lokalnym, w tym w nawiązaniu kontaktu z właściwym dla miejsca zamieszkania uchodźcy ośrodkiem pomocy społecznej,
c)
pomocy w uzyskaniu możliwości zamieszkania, w tym w miarę możliwości w mieszkaniu chronionym,
d)
prowadzenia z uchodźcą pracy socjalnej,
e)
innych uzgodnionych z uchodźcą działań, wynikających z indywidualnej sytuacji życiowej uchodźcy,
f)
wskazania pracownika, zwanego dalej "realizatorem programu", uzgadniającego z uchodźcą program oraz wspierającego uchodźcę w okresie realizacji tego programu,
2)
uchodźcy do:
a)
zameldowania się w miejscu zamieszkania,
b)
zarejestrowania się w powiatowym urzędzie pracy w terminie ustalonym w programie oraz aktywnego poszukiwania możliwości podjęcia pracy,
c)
współdziałania oraz kontaktowania się uchodźcy z realizatorem programu w ustalonych terminach, nie rzadziej jednak niż 2 razy w miesiącu,
d)
innych uzgodnionych z realizatorem programu zobowiązań, wynikających z indywidualnej sytuacji życiowej uchodźcy,
e)
przestrzegania zobowiązań przyjętych w programie.
2.
Starosta lub działający z jego upoważnienia kierownik powiatowego centrum pomocy rodzinie przekazuje wojewodzie uzgodniony z uchodźcą program wraz z przewidywanymi kosztami jego realizacji.
W przypadku gdy status uchodźcy uzyskała osoba niepełnoletnia pozbawiona pieczy rodziców lub opiekuna prawnego, kierownik powiatowego centrum pomocy rodzinie zawiadamia właściwy sąd opiekuńczy.
1.
Pomoc, o której mowa w § 2, może zostać wstrzymana w przypadku:
1)
uporczywego, zawinionego niewykonywania przez uchodźcę zobowiązań przyjętych w programie - przez okres do 3 miesięcy,
2)
wykorzystywania pomocy w sposób rażąco niezgodny z celem, na jaki została przyznana - przez okres do 3 miesięcy,
3)
udzielenia przez uchodźcę nieprawdziwych informacji o swojej sytuacji życiowej - do czasu wyjaśnienia okoliczności udzielenia takich informacji,
4)
gdy upłynęło 60 dni pobytu uchodźcy w zakładzie opieki zdrowotnej - do czasu opuszczenia przez niego zakładu,
5)
wszczęcia przeciwko uchodźcy postępowania karnego - do czasu prawomocnego zakończenia postępowania.
2.
W przypadku gdy po upływie okresu wstrzymania pomocy nie ustały przyczyny, o których mowa w ust. 1 pkt 1-3, następuje odmowa udzielenia pomocy.
3.
Odmowa udzielenia pomocy, o której mowa w § 2, następuje ponadto, gdy:
1)
uchodźca, wobec którego kontynuowana jest uprzednio wstrzymana pomoc, ponownie dopuszcza się działań, o których mowa w ust. 1 pkt 1-3,
2)
uchodźca skazany został prawomocnym wyrokiem sądu,
3)
cudzoziemiec został pozbawiony statusu uchodźcy.
1.
W przypadku zmiany przez uchodźcę miejsca zamieszkania, realizację programu przejmuje powiat właściwy ze względu na nowe miejsce zamieszkania uchodźcy.
2.
W przypadku, o którym mowa w ust. 1, starosta właściwy ze względu na dotychczasowe miejsce zamieszkania uchodźcy zawiadamia starostę właściwego ze względu na nowe miejsce zamieszkania uchodźcy oraz przekazuje realizowany program.
3.
W przypadku gdy zmiana miejsca zamieszkania uchodźcy związana jest ze zmianę województwa, starosta właściwy ze względu na dotychczasowe miejsce zamieszkania uchodźcy informuje o tym właściwych wojewodów.
Cudzoziemcy, którzy uzyskali status uchodźcy w okresie od dnia 1 stycznia 1998 r. do dnia wejścia w życie rozporządzenia, jeżeli przebywają i zamieszkują na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, mogą wystąpić z wnioskiem o udzielenie pomocy, o której mowa w § 1, w terminie 30 dni od dnia wejścia w życie rozporządzenia.
Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 7 dni od dnia ogłoszenia.
* Z dniem 1 stycznia 2002 r. nin. rozporządzenie traci moc w części sprzecznej z art. 24a ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 29 listopada 1990 r. o pomocy społecznej (Dz.U.98.64.414), w brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 4 ustawy z dnia 17 grudnia 2001 r. o zmianie ustawy o pomocy społecznej, ustawy o planowaniu rodziny, ochronie płodu ludzkiego i warunkach dopuszczalności przerywania ciąży, ustawy o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych, ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych oraz ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz.U.01.154.1792).
1Kwota nieaktualna. Z dniem 1 czerwca 2002 r. - 1.149 zł - zob. obwieszczenie Ministra Pracy i Polityki Społecznej (M.P.02.19.338) oraz obwieszczenie Ministra Gospodarki, Pracy i Polityki Społecznej (M.P.03.21.326).
2Kwota nieaktualna. Z dniem 1 czerwca 2002 r. - 804 zł - zob. obwieszczenie Ministra Pracy i Polityki Społecznej (M.P.02.19.338) oraz obwieszczenie Ministra Gospodarki, Pracy i Polityki Społecznej (M.P.03.21.326).
3Kwota nieaktualna. Z dniem 1 czerwca 2002 r. - 689 zł - zob. obwieszczenie Ministra Pracy i Polityki Społecznej (M.P.02.19.338) oraz obwieszczenie Ministra Gospodarki, Pracy i Polityki Społecznej (M.P.03.21.326).
4Kwota nieaktualna. Z dniem 1 czerwca 2002 r. - 574 zł - zob. obwieszczenie Ministra Pracy i Polityki Społecznej (M.P.02.19.338) oraz obwieszczenie Ministra Gospodarki, Pracy i Polityki Społecznej (M.P.03.21.326).
5Kwota nieaktualna. Z dniem 1 czerwca 2002 r. - 1.033 zł - zob. obwieszczenie Ministra Pracy i Polityki Społecznej (M.P.02.19.338) oraz obwieszczenie Ministra Gospodarki, Pracy i Polityki Społecznej (M.P.03.21.326).
6Kwota nieaktualna. Z dniem 1 czerwca 2002 r. - 723 zł - zob. obwieszczenie Ministra Pracy i Polityki Społecznej (M.P.02.19.338) oraz obwieszczenie Ministra Gospodarki, Pracy i Polityki Społecznej (M.P.03.21.326).
7Kwota nieaktualna. Z dniem 1 czerwca 2002 r. - 620 zł - zob. obwieszczenie Ministra Pracy i Polityki Społecznej (M.P.02.19.338) oraz obwieszczenie Ministra Gospodarki, Pracy i Polityki Społecznej (M.P.03.21.326).
8Kwota nieaktualna. Z dniem 1 czerwca 2002 r. - 517 zł - zob. obwieszczenie Ministra Pracy i Polityki Społecznej (M.P.02.19.338) oraz obwieszczenie Ministra Gospodarki, Pracy i Polityki Społecznej (M.P.03.21.326).
9Kwota nieaktualna. Z dniem 1 czerwca 2002 r. - 420 zł - zob. obwieszczenie Ministra Pracy i Polityki Społecznej (M.P.02.19.338) oraz obwieszczenie Ministra Gospodarki, Pracy i Polityki Społecznej (M.P.03.21.326).