§ 5. - Szczegółowe zasady pobierania próbek środków żywienia zwierząt do badań.

Dziennik Ustaw

Dz.U.2003.49.418

Akt utracił moc

Wersja od: 24 marca 2003 r.

§  5.

1. Próbki z nieopakowanego środka żywienia zwierząt w postaci stałej pobiera się następująco:

1) partię dzieli się, teoretycznie, na takie same części, których liczba odpowiada minimalnej liczbie pobieranych próbek pierwotnych, o której mowa w § 4 ust. 1;

2) pobiera się nie mniej niż jedną próbkę pierwotną z każdej części, o której mowa w pkt 1.

2. Próbki z partii przemieszczanego (załadunek lub rozładunek), nieopakowanego środka żywienia zwierząt w postaci stałej pobiera się za pomocą zainstalowanych w przewodach sond mechanicznych lub przez zanurzenie narzędzi do pobierania próbek w strumieniu środka żywienia zwierząt, z całej głębokości i szerokości tego strumienia.

3. Z partii opakowanego środka żywienia zwierząt, występującego w postaci stałej albo płynnej, albo półpłynnej, pobiera się nie mniej niż jedną próbkę pierwotną bezpośrednio z każdego opakowania lub pojemnika albo w trakcie ich opróżniania.

4. Pobieranie próbek pierwotnych z partii opakowanego płynnego albo półpłynnego jednorodnego lub możliwego do ujednorodnienia środka żywienia zwierząt obejmuje:

1) wymieszanie zawartości opakowania lub pojemnika, z którego będą pobierane próbki pierwotne;

2) pobranie próbek pierwotnych bezpośrednio z opakowania lub pojemnika albo w trakcie ich opróżniania.

5. W przypadku partii opakowanego, płynnego algo półpłynnego, nieulegającego ujednorodnieniu środka żywienia zwierząt:

1) próbki pierwotne pobiera się z różnych poziomów opakowania lub pojemnika lub w trakcie ich opróżniania; przy czym pierwszą frakcję odrzuca się;

2) całkowita objętość próbek pierwotnych nie powinna być mniejsza niż 10 l.

6. W razie pobierania próbek pierwotnych z opakowanego albo nieopakowanego środka żywienia zwierząt w celu kontroli zawartości substancji niepożądanych lub substancji, które mogą być rozmieszczone niejednolicie, w szczególności takich jak aflatoksyny, sporysz, rącznik pospolity oraz krotalaria:

1) partię dzieli się, teoretycznie, na określoną liczbę takich samych części, zwanych dalej "częściami partii", odpowiadającą wymaganej minimalnej liczbie próbek ogólnych, o której mowa w § 6 ust. 2;

2) liczbę pobieranych próbek pierwotnych rozdziela się możliwie równo na wszystkie części partii;

3) próbki pierwotne pobiera się z każdej części partii;

4) próbki pierwotne pobrane z różnych części partii nie mogą być łączone, zaś próbki pierwotne pobrane z jednej części partii łączy się przez ich staranne wymieszanie w celu otrzymania próbki ogólnej;

5) masa pobranych próbek pierwotnych z jednej części partii nie powinna być mniejsza niż 4 kg.

7. W przypadku bloku lub lizawki o masie:

1) większej niż kilogram - próbkę pierwotną stanowi odcięta część bloku lub lizawki;

2) nie większej niż kilogram - próbkę pierwotną stanowi jeden blok albo jedna lizawka.