Szczegółowe zasady odpowiedzialności dyscyplinarnej za naruszenie przepisów antydopingowych.

Dziennik Ustaw

Dz.U.2001.114.1217

Akt utracił moc
Wersja od: 10 października 2001 r.

ROZPORZĄDZENIE
MINISTRA EDUKACJI NARODOWEJ
z dnia 18 września 2001 r.
w sprawie szczegółowych zasad odpowiedzialności dyscyplinarnej za naruszenie przepisów antydopingowych.

Na podstawie art. 49 ust. 3 ustawy z dnia 18 stycznia 1996 r. o kulturze fizycznej (Dz. U. z 2001 r. Nr 81, poz. 889 i Nr 102, poz. 1115) zarządza się, co następuje:
Zawodnik poddawany jest kontroli antydopingowej w czasie zawodów sportowych oraz poza zawodami sportowymi - w czasie treningów, zgrupowań, konsultacji i innych zajęć sportowych.
Jeżeli zawodnik odmówi poddania się kontroli antydopingowej, w tym nie zgłosi się do tej kontroli, podlega następującym sankcjom:
1)
przy pierwszej odmowie - karze do 2 lat dyskwalifikacji,
2)
przy następnej odmowie - karze nie mniejszej niż 2 lata dyskwalifikacji.
1.
Właściwy organ dyscyplinarny polskiego związku sportowego lub klubu sportowego po otrzymaniu wyniku kontroli antydopingowej stwierdzającego stosowanie przez zawodnika zabronionych środków farmakologicznych lub metod uznanych za dopingowe wszczyna postępowanie wyjaśniające i dyscyplinarne. Zawiadomienie o wyniku postępowania przekazuje się Komisji do Zwalczania Dopingu w Sporcie, zwanej dalej "Komisją", nie później niż 21 dni po otrzymaniu wyników kontroli antydopingowej.
2.
Przedłużenie terminu określonego w ust. 1 wymaga zgody przewodniczącego Komisji, udzielonej przed jego upływem.
W przypadku wykrycia po raz pierwszy w organizmie zawodnika obecności efedryny, fenylopropanoliny, pseudoefedryny, kofeiny, strychniny lub związków pokrewnych - stosuje się karę od 1 do 6 miesięcy dyskwalifikacji, z uwzględnieniem § 6.
W przypadku wykrycia po raz pierwszy w organizmie zawodnika obecności innych niż wymienione w § 4 zabronionych środków farmakologicznych lub pierwszego stosowania metod uznanych za dopingowe - stosuje się karę 2-letniej bezwzględnej dyskwalifikacji, z uwzględnieniem § 6.
1.
W przypadku stwierdzenia:
1)
świadomego stosowania przez zawodnika zabronionych środków farmakologicznych lub metod uznanych za dopingowe,
2)
stosowania przez zawodnika środków mających na celu ukrycie stosowania środków, o których mowa w pkt 1,
3)
podejmowania przez zawodnika działań zniekształcających wyniki badań antydopingowych,
4)
stosowania przez zawodnika dopingu, za którego zaistnienie odpowiedzialność ponoszą osoby współpracujące z zawodnikiem,

stosuje się następujące sankcje:

- karę dyskwalifikacji na okres od 2 do 8 lat - jeżeli użytym zabronionym środkiem farmakologicznym jest efedryna, fenylopropanolina, pseudoefedryna, kofeina, strychnina lub związki pokrewne,

- karę dyskwalifikacji powyżej 4 lat - jeżeli użyto innego zabronionego środka farmakologicznego lub metody uznanej za dopingową.

2.
Sankcje, o których mowa w ust. 1, stosuje się wobec zawodnika, w którego organizmie wykryto po raz drugi zabronione środki farmakologiczne lub metody uznane za dopingowe.
Właściwy organ dyscyplinarny wszczyna postępowanie w stosunku do trenerów, instruktorów, lekarzy, fizjoterapeutów, działaczy oraz innych osób, które naruszyły przepisy antydopingowe, polegające w szczególności na dostarczaniu, dystrybucji, handlu lub podawaniu zabronionych środków farmakologicznych, stosowaniu metod uznanych za dopingowe, wywieraniu presji bądź namawianiu do stosowania dopingu. Do osób tych stosuje się odpowiednio przepisy § 4-6.
W przypadku wykrycia u zawodników nieletnich zabronionych środków farmakologicznych lub stosowania metod uznanych za dopingowe, organ dyscyplinarny zawiadamia o tym prokuratora.
Organ dyscyplinarny informuje osobę, przeciwko której ma być wszczęte postępowanie dyscyplinarne, o przysługującym jej prawie do obrony, a także o przebiegu postępowania odwoławczego.
1.
W toku postępowania dyscyplinarnego osobie, przeciwko której wszczęto postępowanie, przysługuje prawo do:
1)
ustanowienia obrońcy,
2)
uzyskania pełnej informacji na temat stawianych zarzutów,
3)
dostarczenia wszelkich dowodów,
4)
osobistego składania wyjaśnień,
5)
złożenia odwołania.
2.
Organ dyscyplinarny zawiesza postępowanie wyjaśniające i dyscyplinarne, jeżeli zawodnik złoży, w terminie przewidzianym w przepisach odrębnych, odwołanie od wyniku kontroli antydopingowej, o którym mowa w § 3 ust. 1.
1.
Sankcje nałożone przez organ dyscyplinarny są wykonywane w trybie natychmiastowym, chyba że decyzja dyscyplinarna, podjęta przez ten organ, stanowi inaczej.
2.
O decyzji dyscyplinarnej, o której mowa w ust. 1, informuje się pisemnie zawodnika oraz jego klub sportowy. Przepis ust. 1 stosuje się także do osób, o których mowa w § 7.
Organy dyscyplinarne przekazują Komisji informacje o nałożonych karach dyscyplinarnych za naruszenie przepisów antydopingowych.
Traci moc zarządzenie Prezesa Urzędu Kultury Fizycznej i Turystyki z dnia 21 lipca 1997 r. w sprawie zasad odpowiedzialności dyscyplinarnej za naruszenie przepisów antydopingowych (Monitor Polski Nr 46, poz. 452).
Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia.