Rozdział 3 - Szczegółowe zasady kalkulacji cen i stawek opłat - Szczegółowe zasady kształtowania i kalkulacji taryf oraz rozliczeń w obrocie ciepłem.

Dziennik Ustaw

Dz.U.2004.184.1902

Akt utracił moc
Wersja od: 25 sierpnia 2004 r.

Rozdział  3

Szczegółowe zasady kalkulacji cen i stawek opłat

§  11.
Koszty uzasadnione, stanowiące podstawę obliczania jednostkowych kosztów oraz ustalania cen i stawek opłat dla pierwszego roku stosowania taryfy, określa się na podstawie:
1)
planowanych rocznych kosztów prowadzenia działalności gospodarczej w zakresie zaopatrzenia w ciepło, w tym kosztów finansowych związanych z obsługą kredytów bankowych, z wyłączeniem odsetek i opłat za nieterminowe realizowanie zobowiązań;
2)
planowanych rocznych kosztów modernizacji i rozwoju oraz kosztów realizacji inwestycji z zakresu ochrony środowiska i związanych z tym kosztów finansowych.
§  12.
1.
Koszty, o których mowa w § 11 pkt 1, ustala się zgodnie z art. 44 i 45 ustawy oraz zasadami ewidencji kosztów określonymi w przepisach o rachunkowości, w sposób umożliwiający ustalenie kosztów stałych i kosztów zmiennych planowanych przez przedsiębiorstwo energetyczne dla poszczególnych rodzajów działalności gospodarczej, z uwzględnieniem źródeł powstawania tych kosztów.
2.
Oceny kosztów, o których mowa w ust. 1, dokonuje się na podstawie porównania, wynikających z nich, jednostkowych kosztów planowanych dla pierwszego roku stosowania taryfy z uzasadnionymi jednostkowymi kosztami wynikającymi z kosztów poniesionych w roku kalendarzowym poprzedzającym pierwszy rok stosowania taryfy, określonych na podstawie sprawozdania finansowego, zbadanego zgodnie z przepisami o rachunkowości.
3.
Koszty, o których mowa w ust. 1, określa się na podstawie planowanych dla pierwszego roku stosowania taryfy:
1)
wielkości zamówionej mocy cieplnej, a w przypadku lokalnych źródeł ciepła, o których mowa w § 7 ust. 6, powierzchni lokali, uwzględniających udokumentowane zmiany tych wielkości w stosunku do stanu na koniec ostatniego roku kalendarzowego poprzedzającego pierwszy rok stosowania taryfy, w szczególności na podstawie zawartych z odbiorcami umów: sprzedaży ciepła, przesyłowych i o przyłączenie do sieci [odpowiednio w MW lub metrach kwadratowych];
2)
rocznej sprzedaży ciepła określonej według wzoru:

Q = N x wn

gdzie poszczególne symbole oznaczają:

Q - planowaną sprzedaż ciepła dla pierwszego roku stosowania taryfy [w GJ];

N - zamówioną moc cieplną, o której mowa w pkt 1 [w MW];

wn - wskaźnik wykorzystania zamówionej mocy cieplnej, ustalony jako średnia z okresu ostatnich pięciu lat ilość sprzedanego ciepła przypadająca na 1 MW zamówionej mocy cieplnej lub z faktycznego okresu prowadzenia działalności przez przedsiębiorstwo energetyczne, gdy okres ten jest krótszy niż pięć lat [w GJ/MW];

3)
rocznej ilości nośnika ciepła dostarczanego do sieci ciepłowniczych w celu napełniania i uzupełniania ubytków tego nośnika w tych sieciach oraz sprzedaży tego nośnika odbiorcom [w metrach sześciennych lub tonach].
§  13.
1.
Planowane koszty wytwarzania, przetwarzania i magazynowania ciepła wytwarzanego w skojarzeniu z wytwarzaniem energii elektrycznej w przedsiębiorstwach energetycznych, do których stosuje się obowiązek zakupu energii elektrycznej, o którym mowa w art. 9a ust. 2 ustawy, oblicza się jako różnicę między łącznymi planowanymi kosztami prowadzenia działalności gospodarczej w zakresie wytwarzania, przetwarzania oraz magazynowania ciepła i energii elektrycznej wraz z kosztami modernizacji i rozwoju oraz ochrony środowiska w danym źródle ciepła a przychodem z tytułu wytwarzania energii elektrycznej, według wzoru:

Kc = Kec - Es x Ce

gdzie poszczególne symbole oznaczają:

Kc - planowane koszty wytwarzania ciepła dla pierwszego roku stosowania taryfy [w zł];

Kec - planowane łączne koszty wytwarzania ciepła i energii elektrycznej dla pierwszego roku stosowania taryfy [w zł];

Es - planowaną wielkość sprzedaży energii elektrycznej dla pierwszego roku stosowania taryfy [w MWh];

Ce - cenę energii elektrycznej ustaloną w taryfie dla danego źródła, zgodnie z przepisami wydanymi na podstawie art. 46 ustawy, określającymi szczegółowe zasady kształtowania i kalkulacji taryf dla energii elektrycznej, dla pierwszego roku stosowania taryfy [w zł/MWh].

2.
W przypadku innych, niż określone w ust. 1, przedsiębiorstw energetycznych, w których występuje skojarzone wytwarzanie ciepła i energii elektrycznej, planowane koszty wytwarzania, przetwarzania i magazynowania ciepła oblicza się według wzoru:

Kc = Kcs + Eu x Ce

gdzie poszczególne symbole oznaczają:

Kc - planowane koszty wytwarzania ciepła dla pierwszego roku stosowania taryfy [w zł];

Kcs - planowane koszty operacyjne, dotyczące urządzeń i instalacji służących do wytwarzania ciepła sprzedawanego odbiorcom dla pierwszego roku stosowania taryfy [w zł];

Eu - planowane obniżenie produkcji energii elektrycznej dla pierwszego roku stosowania taryfy, spowodowane poborem pary z turbin przez urządzenia i instalacje służące do wytwarzania ciepła sprzedawanego odbiorcom [w MWh];

Ce - cenę energii elektrycznej ustaloną w taryfie dla danego źródła, zgodnie z przepisami wydanymi na podstawie art. 46 ustawy, określającymi szczegółowe zasady kształtowania i kalkulacji taryf dla energii elektrycznej, lub cenę planowaną do uzyskania w warunkach konkurencji, o których mowa w art. 49 ustawy, dla pierwszego roku stosowania taryfy dla ciepła [w zł/MWh].

3.
Koszty wytwarzania ciepła i energii elektrycznej oraz cenę energii elektrycznej, o których mowa w ust. 1 i 2, a także taryfy dla ciepła i energii elektrycznej dla źródeł ciepła, w których występuje skojarzone wytwarzanie ciepła i energii elektrycznej, ustala się dla tego samego okresu.
§  14.
1.
Koszty uzasadnione zakupu ciepła, ponoszone w związku z realizacją obowiązków, o których mowa w art. 9a ust. 3 ustawy, uwzględnia się w kalkulacji cen i stawek opłat ustalanych w taryfie przedsiębiorstwa energetycznego realizującego te obowiązki, przyjmując, że każda jednostka ciepła sprzedawana przez to przedsiębiorstwo energetyczne wszystkim odbiorcom jest w tej samej wysokości obciążona tymi kosztami.
2.
Koszty wspólne dla wszystkich lub kilku grup taryfowych oraz koszty wspólne dla wszystkich lub kilku rodzajów prowadzonej przez przedsiębiorstwo energetyczne działalności gospodarczej, w tym koszty wspólne dotyczące modernizacji i rozwoju oraz ochrony środowiska, dzieli się na poszczególne grupy taryfowe i na poszczególne rodzaje prowadzonej działalności gospodarczej zgodnie z przyjętą w przedsiębiorstwie metodą podziału kosztów.
3.
Metoda podziału kosztów, o której mowa w ust. 2, nie może ulec zmianie w okresie obowiązywania taryfy.
§  15.
1.
Koszty wynikające z inwestycji modernizacyjnych, rozwojowych i z zakresu ochrony środowiska, o których mowa w § 11 pkt 2, ustala się jako roczne koszty związane z eksploatacją urządzeń i instalacji, przekazywanych do eksploatacji po zakończeniu tych inwestycji.
2.
Koszty, o których mowa w ust. 1, przedsiębiorstwo energetyczne ustala na podstawie obowiązującego dla przedsiębiorstwa planu inwestycji oraz określonego w tym planie sposobu finansowania i harmonogramu realizacji poszczególnych przedsięwzięć inwestycyjnych w zakresie:
1)
wytwarzania, przetwarzania i magazynowania ciepła - planu inwestycji rozwojowych, modernizacyjnych i związanych z ochroną środowiska dla źródeł ciepła;
2)
przesyłania i dystrybucji ciepła - planu rozwoju w zakresie zaspokojenia obecnego i przyszłego zapotrzebowania na ciepło, o którym mowa w art. 16 ust. 1 ustawy.
3.
Koszty związane z eksploatacją urządzeń i instalacji przekazywanych do eksploatacji w wyniku inwestycji rozwojowych, modernizacyjnych i z zakresu ochrony środowiska, o których mowa w ust. 1 i 2, obejmują w szczególności:
1)
odpisy amortyzacyjne, a w przypadku zakładów budżetowych odpisy umorzeniowe, obliczone zgodnie z obowiązującymi przepisami dla środków trwałych przekazywanych do eksploatacji w wyniku inwestycji rozwojowych, modernizacyjnych i z zakresu ochrony środowiska;
2)
odsetki od kredytów zaciągniętych na realizację tych inwestycji oraz koszty finansowe związane z obsługą tych kredytów;
3)
koszty kalkulacyjne związane z eksploatacją nowych urządzeń i instalacji w zakresie kosztów robocizny, zużycia materiałów, paliw, energii, wody, usuwania odpadów, kosztów transportu, remontów i innych kosztów, wynikających z rodzaju urządzeń i instalacji oraz warunków ich pracy.
4.
Planowane koszty rozwoju w zakresie przesyłania i dystrybucji ciepła, stanowiące podstawę kalkulacji stawek opłat za usługi przesyłowe, nie mogą obejmować kosztów wynikających z nakładów, o których mowa w § 23 ust. 4, stanowiących podstawę do obliczenia stawek opłat za przyłączenie.
§  16.
Koszty, o których mowa w § 11-15, odpowiednio do zakresu prowadzonej przez przedsiębiorstwo energetyczne działalności gospodarczej, obejmują:
1)
koszty stałe i koszty zmienne wytwarzania, przetwarzania i magazynowania ciepła oraz planowane roczne koszty modernizacji, rozwoju i ochrony środowiska, a także koszty:
a)
utrzymania zapasów paliw, o których mowa w przepisach wydanych na podstawie art. 10 ust. 6 ustawy,
b)
utrzymania przewidzianych w programie pracy sieci ciepłowniczych źródeł ciepła, pracujących tylko w okresie największego poboru mocy cieplnej w sezonie grzewczym,
c)
handlowej obsługi odbiorców bezpośrednio zasilanych ze źródeł ciepła;
2)
koszty stałe i koszty zmienne pozyskania, uzdatniania i podgrzewania nośnika ciepła oraz planowane roczne koszty modernizacji, rozwoju i ochrony środowiska w tym zakresie;
3)
koszty stałe i koszty zmienne przesyłania i dystrybucji, koszty handlowej obsługi odbiorców oraz planowane roczne koszty modernizacji, rozwoju i ochrony środowiska w zakresie przesyłania i dystrybucji ciepła siecią ciepłowniczą od źródła ciepła do przyłączy, wraz z kosztami rozwoju związanymi z przyłączaniem obiektów do tej sieci, a także koszty związane:
a)
z magazynowaniem i przepompowywaniem wody krążącej w sieci ciepłowniczej,
b)
ze stratami mocy cieplnej, stratami ciepła i ubytkami nośnika ciepła podczas przesyłania,
c)
z utrzymaniem przewidzianych w programie pracy sieci ciepłowniczej źródeł ciepła, pracujących w okresie największego poboru mocy cieplnej w sezonie grzewczym, jeżeli nie zostały uwzględnione w kosztach wytwarzania ciepła, o których mowa w pkt 1 lit. b;
4)
koszty stałe i koszty zmienne przesyłania i dystrybucji ciepła, koszty handlowej obsługi odbiorców oraz planowane roczne koszty modernizacji, rozwoju i ochrony środowiska w zakresie usług przesyłowych związanych z eksploatacją:
a)
węzłów cieplnych, z którymi są połączone instalacje odbiorcze obsługujące jeden obiekt,
b)
grupowych węzłów cieplnych,
c)
zewnętrznych instalacji odbiorczych;
5)
koszty obsługi odbiorców przez przedsiębiorstwo obrotu ciepłem.
§  17.
W przypadku gdy odbiorca lub inny podmiot, na zasadach ustalonych w odrębnej umowie, udostępnia przedsiębiorstwu energetycznemu pomieszczenie, w którym zainstalowane są urządzenia, należące do tego przedsiębiorstwa lub przez nie eksploatowane, służące do wytwarzania lub przesyłania i dystrybucji ciepła, koszty ponoszone z tego tytułu przedsiębiorstwo energetyczne uwzględnia w rozliczeniach tylko z tymi odbiorcami, do których ciepło jest dostarczane za pomocą tych urządzeń, według zasad określonych w umowie sprzedaży ciepła lub umowie przesyłowej.
§  18.
1.
Koszty wytwarzania, przetwarzania i magazynowania ciepła, określone zgodnie z § 11-16, zwane dalej "kosztami wytwarzania ciepła", stanowią podstawę do obliczenia planowanych kosztów jednostkowych oraz bazowej ceny za zamówioną moc cieplną i bazowej ceny ciepła.
2.
Planowane koszty jednostkowe, o których mowa w ust. 1, oblicza się według wzorów:

Kjm = A x (a x Kst + Kzm) : N

oraz Kjc = (1 - A) x (a x Kst + Kzm) : Q

gdzie poszczególne symbole oznaczają:

Kjm - planowany koszt jednostkowy, stanowiący podstawę do obliczenia bazowej ceny za zamówioną moc cieplną dla danego źródła ciepła i określonego nośnika ciepła [w zł/MW];

Kjc - planowany koszt jednostkowy, stanowiący podstawę do obliczenia bazowej ceny ciepła dla danego źródła ciepła i określonego nośnika ciepła [w zł/GJ];

Kst - planowane roczne koszty stałe wytwarzania ciepła w postaci określonego nośnika ciepła [w zł];

Kzm - planowane roczne koszty zmienne wytwarzania ciepła w postaci określonego nośnika ciepła [w zł];

A - wskaźnik udziału opłat za zamówioną moc cieplną w łącznych opłatach za tę moc i ciepło dla danego źródła ciepła i określonego nośnika ciepła, którego wartość nie może być wyższa od udziału kosztów stałych w łącznych kosztach wytwarzania ciepła i nie może przekroczyć wartości 0,3;

a - współczynnik redukcyjny kosztów stałych, którego wartość w zależności od stosunku Nzain : Nw wynosi:

Nzain : Nwa
do 1,251,00
powyżej 1,25 do 1,400,95
powyżej 1,400,90

N - moc cieplną określoną przez przedsiębiorstwo energetyczne dla danego źródła ciepła i określonego nośnika ciepła, obliczoną na podstawie planowanej, dla pierwszego roku stosowania taryfy, przyłączeniowej mocy cieplnej dla sieci ciepłowniczych i zamówionej mocy cieplnej przez odbiorców zasilanych bezpośrednio z tego źródła [w MW];

Nzain - zainstalowaną moc cieplną w źródle ciepła, określoną dla ciepłowni jako suma mocy znamionowej kotłów, zainstalowanej w danym źródle ciepła w celu wytwarzania ciepła w postaci określonego nośnika ciepła, a dla elektrociepłowni i elektrowni jako maksymalna trwała moc osiągalna danego źródła ciepła dla określonego nośnika ciepła, ustaloną na podstawie dokumentacji techniczno-ruchowej, z uwzględnieniem udokumentowanych zmian w stosunku do stanu na ostatni dzień roku kalendarzowego poprzedzającego pierwszy rok stosowania taryfy [w MW];

Nw - wykorzystaną moc cieplną, stanowiącą sumę określonej przez przedsiębiorstwo energetyczne dla danego źródła ciepła i określonego nośnika ciepła:

- mocy cieplnej przeznaczonej do sprzedaży odbiorcom,

- mocy cieplnej niezbędnej do pokrycia potrzeb własnych tego źródła ciepła, ustalonej na podstawie dokumentacji techniczno-ruchowej,

- mocy cieplnej przeznaczonej do zużycia własnego na inne rodzaje działalności gospodarczej,

z uwzględnieniem udokumentowanych zmian w stosunku do stanu na ostatni dzień roku kalendarzowego poprzedzającego pierwszy rok stosowania taryfy [w MW];

Q - planowaną dla pierwszego roku stosowania taryfy ilość ciepła, określoną przez przedsiębiorstwo energetyczne dla danego źródła ciepła i określonego nośnika ciepła jako:

- planowaną, do sprzedaży odbiorcom, sumę ilości ciepła - w przypadku wytwórcy ciepła lub

- planowaną, do sprzedaży odbiorcom, sumę ilości ciepła i strat ciepła podczas przesyłania siecią ciepłowniczą - w przypadku przedsiębiorstwa ciepłowniczego [w GJ].

3.
Współczynnika redukcyjnego kosztów stałych, o którym mowa w ust. 2, nie stosuje się w kalkulacji kosztów jednostkowych wytwarzania ciepła w przypadku gdy:
1)
planowane roczne koszty stałe wytwarzania ciepła nie obejmują kosztów utrzymania niewykorzystywanych kotłów;
2)
likwidacja niewykorzystanej mocy cieplnej spowodowałaby zagrożenie bezpieczeństwa energetycznego w zakresie zaopatrzenia w ciepło.
§  19.
1.
Koszty pozyskania, uzdatniania i podgrzewania nośnika ciepła, określone zgodnie z § 11-16, zwane dalej "kosztami uzdatniania nośnika ciepła", stanowią podstawę do obliczenia kosztów jednostkowych i bazowej ceny nośnika ciepła.
2.
Koszty jednostkowe, o których mowa w ust. 1, oblicza się jako iloraz planowanych, dla pierwszego roku stosowania taryfy, kosztów uzdatniania nośnika ciepła oraz planowanej ilości tego nośnika, dostarczanego do sieci ciepłowniczych w celu napełniania i uzupełniania jego ubytków w tych sieciach oraz sprzedaży tego nośnika odbiorcom w celu napełniania instalacji odbiorczych i uzupełnienia ubytków wody w tych instalacjach.
§  20.
1.
W przypadku źródeł ciepła, o których mowa w § 7 ust. 6 i 7, koszty stanowiące podstawę do obliczenia kosztów jednostkowych i bazowych stawek opłat obejmują:
1)
określone, zgodnie z § 12 i 14, koszty stałe i koszty zmienne:
a)
wytwarzania, przetwarzania i magazynowania ciepła,
b)
pozyskania, uzdatniania i podgrzewania nośnika ciepła,
c)
eksploatacji zewnętrznych instalacji odbiorczych, o których mowa w § 7 ust. 7;
2)
określone zgodnie z § 15 planowane roczne koszty modernizacji, rozwoju i ochrony środowiska;
3)
planowane koszty związane z:
a)
utrzymaniem zapasów paliw, o których mowa w przepisach wydanych na podstawie art. 10 ust. 6 ustawy,
b)
handlową obsługą odbiorców.
2.
Koszty jednostkowe dla lokalnych źródeł ciepła, o których mowa w § 7 ust. 6, oblicza się według wzorów:

Kjrl = 1/12 (A x Kl : Nol) lub Kjrl = 1/12 (A x Kl : Pol)

Kjsl = 1/7 [(1-A) x Kl : Nol] lub Kjsl = 1/7 [(1-A) x Kl : Pol)]

gdzie poszczególne symbole oznaczają:

Kjrl - koszt jednostkowy, stanowiący podstawę do obliczenia bazowej stawki opłaty miesięcznej dla danego rodzaju lokalnych źródeł ciepła [w zł/MW lub w zł/m2 powierzchni lokali];

Kjsl - koszt jednostkowy, stanowiący podstawę do obliczenia bazowej stawki opłaty sezonowej dla danego rodzaju lokalnych źródeł ciepła [w zł/MW lub w zł/m2 powierzchni lokali];

Kl - planowane roczne koszty, o których mowa w ust. 1, dla danego rodzaju lokalnych źródeł ciepła [w zł];

Nol - planowaną, dla pierwszego roku stosowania taryfy, zamówioną moc cieplną dla obiektów zasilanych z danego rodzaju lokalnych źródeł ciepła [w MW];

Pol - planowaną, dla pierwszego roku stosowania taryfy, powierzchnię lokali w obiektach zasilanych z danego rodzaju lokalnych źródeł ciepła, [w m2];

A - współczynnik udziału opłat stałych, którego wartość nie może być większa niż 0,3.

3.
Koszty jednostkowe dla źródeł ciepła, o których mowa w § 7 ust. 7, oblicza się według wzorów:

KjźN = 1/12 (A x Kź : N)

KjźQ = (1-A) x Kź : Q

gdzie poszczególne symbole oznaczają:

KjźN - koszt jednostkowy, stanowiący podstawę do obliczenia bazowej stawki opłaty miesięcznej za zamówioną moc cieplną dla danego rodzaju źródeł ciepła [w zł/MW];

KjźQ - koszt jednostkowy, stanowiący podstawę do obliczenia bazowej stawki opłaty za ciepło dla danego rodzaju źródeł ciepła [w zł/GJ];

Kź - planowane roczne koszty, o których mowa w ust. 1, dla danego rodzaju źródeł ciepła [w zł];

N - planowaną, dla pierwszego roku stosowania taryfy, zamówioną moc cieplną dla obiektów zasilanych z danego rodzaju źródeł ciepła [w MW];

Q - planowaną, dla pierwszego roku stosowania taryfy, ilość ciepła, przeznaczoną do sprzedaży odbiorcom, określoną przez przedsiębiorstwo energetyczne dla danego rodzaju źródeł ciepła i określonego nośnika ciepła [w GJ];

A - współczynnik udziału opłat stałych, którego wartość nie może być większa niż 0,3.

§  21.
1.
Planowane koszty przesyłania i dystrybucji, o których mowa w § 16 pkt 3 i 4, stanowią podstawę do obliczenia kosztów jednostkowych oraz bazowych stawek opłat za usługi przesyłowe w zakresie:
1)
sieci ciepłowniczej - dla grup taryfowych, do których są zaliczani odbiorcy pobierający ciepło z przyłączy;
2)
sieci ciepłowniczej i węzłów cieplnych - dla grup taryfowych, do których są zaliczani odbiorcy pobierający ciepło z eksploatowanych przez przedsiębiorstwo energetyczne węzłów cieplnych obsługujących jeden obiekt;
3)
sieci ciepłowniczej i grupowych węzłów cieplnych - dla grup taryfowych, do których są zaliczani odbiorcy pobierający ciepło z eksploatowanych przez przedsiębiorstwo energetyczne grupowych węzłów cieplnych;
4)
sieci ciepłowniczej i grupowych węzłów cieplnych oraz zewnętrznych instalacji odbiorczych - dla grup taryfowych, do których są zaliczani odbiorcy pobierający ciepło z eksploatowanych przez przedsiębiorstwo energetyczne grupowych węzłów cieplnych wraz z zewnętrznymi instalacjami odbiorczymi.
2.
Koszty jednostkowe, o których mowa w ust. 1, oblicza się, odpowiednio do zakresu prowadzonej działalności gospodarczej, według wzorów:
1)
dla grup taryfowych, o których mowa w ust. 1 pkt 1:

ksp = B x [Kps : Σ Ns]

kzp = (1 - B)[Kps x Ngp : Σ Ns] : Qgp

2)
dla grup taryfowych, o których mowa w ust. 1 pkt 2:

ksw = B x [Kps : Σ Ns + Kpw : Ngw]

kzw = (1 - B)[Kps x Ngw : Σ Ns + Kpw] : Qgw

3)
dla grup taryfowych, o których mowa w ust. 1 pkt 3:

kswg = B x [Kps : Σ Ns + Kpwg : (Ngwg + Ngiz)]

kzwg = (1 - B)[Kps x Ngwg : Σ Ns + Kpwg x Ngwg : (Ngwg + Ngiz)] : Qgwg

4)
dla grup taryfowych, o których mowa w ust. 1 pkt 4:

ksiz = B x [Kps : Σ Ns + Kpwg : (Ngwg + Ngiz) + Kpiz : Ngiz]

kziz = (1 - B)[Kps x Ngiz : Σ Ns + Kpwg x Ngiz : (Ngwg + Ngiz) + Kpiz]: Qgiz

gdzie poszczególne symbole oznaczają:

ksp - koszt jednostkowy stały usług przesyłowych wyliczony dla danej grupy taryfowej, o której mowa w ust. 1 pkt 1 [w zł/MW];

kzp - koszt jednostkowy zmienny usług przesyłowych wyliczony dla danej grupy taryfowej, o której mowa w ust. 1 pkt 1 [w zł/GJ];

B - wskaźnik udziału opłat stałych za usługi przesyłowe w łącznych opłatach za te usługi, którego wartość nie może być wyższa niż 0,3;

Kps - planowane roczne koszty usług przesyłowych w zakresie przesyłania i dystrybucji ciepła daną siecią ciepłowniczą od źródła ciepła do przyłączy [w zł];

Ngp - zamówioną moc cieplną przez odbiorców zaliczonych do danej grupy taryfowej, o której mowa w ust. 1 pkt 1 [w MW];

Σ Ns - sumę zamówionej mocy cieplnej przez odbiorców przyłączonych do danej sieci ciepłowniczej [w MW];

Qgp - planowaną, dla pierwszego roku stosowania taryfy, sprzedaż ciepła odbiorcom zaliczonym do danej grupy taryfowej, o której mowa w ust. 1 pkt 1 [w GJ];

ksw - koszt jednostkowy stały usług przesyłowych wyliczony dla danej grupy taryfowej, o której mowa w ust. 1 pkt 2 [w zł/MW];

kzw - koszt jednostkowy zmienny usług przesyłowych wyliczony dla danej grupy taryfowej, o której mowa w ust. 1 pkt 2 [w zł/GJ];

Kpw - planowane roczne koszty usług przesyłowych w zakresie eksploatacji węzłów cieplnych obsługujących jeden obiekt, o których mowa w ust. 1 pkt 2 [w zł];

Ngw - zamówioną moc cieplną przez odbiorców zaliczonych do danej grupy taryfowej, o której mowa w ust. 1 pkt 2 [w MW];

Qgw - planowaną, dla pierwszego roku stosowania taryfy, sprzedaż ciepła odbiorcom zaliczonym do danej grupy taryfowej, o której mowa w ust. 1 pkt 2 [w GJ];

kswg - koszt jednostkowy stały usług przesyłowych wyliczony dla danej grupy taryfowej, o której mowa w ust. 1 pkt 3 [w zł/MW];

kzwg - koszt jednostkowy zmienny usług przesyłowych wyliczony dla danej grupy taryfowej, o której mowa w ust. 1 pkt 3 [w zł/GJ];

Kpwg - planowane roczne koszty usług przesyłowych w zakresie eksploatacji grupowych węzłów cieplnych, o których mowa w ust. 1 pkt 3 i 4 [w zł];

Ngwg - zamówioną moc cieplną przez odbiorców za liczonych do danej grupy taryfowej, o której mowa w ust. 1 pkt 3 [w MW];

Ngiz - zamówioną moc cieplną przez odbiorców zaliczonych do danej grupy taryfowej, o której mowa w ust. 1 pkt 4 [w MW];

Qgwg - planowaną, dla pierwszego roku stosowania taryfy, sprzedaż ciepła odbiorcom zaliczonym do danej grupy taryfowej, o której mowa w ust. 1 pkt 3 [w GJ];

ksiz - koszt jednostkowy stały usług przesyłowych wyliczony dla danej grupy taryfowej, o której mowa w ust. 1 pkt 4 [w zł/MW];

kziz - koszt jednostkowy zmienny usług przesyłowych wyliczony dla danej grupy taryfowej, o której mowa w ust. 1 pkt 4 [w zł/GJ];

Kpiz - planowane roczne koszty usług przesyłowych w zakresie eksploatacji zewnętrznych instalacji odbiorczych, o których mowa w ust. 1 pkt 4 [w zł];

Qgiz - planowaną, dla pierwszego roku stosowania taryfy, sprzedaż ciepła odbiorcom zaliczonym do danej grupy taryfowej, o której mowa w ust. 1 pkt 4 [w GJ].

§  22.
1.
Planowane koszty obsługi odbiorców, o których mowa w § 16 pkt 5, stanowią podstawę do obliczenia kosztów jednostkowych i bazowej stawki opłaty za obsługę odbiorców przez przedsiębiorstwo obrotu ciepłem.
2.
Koszty jednostkowe, o których mowa w ust. 1, oblicza się jako iloraz planowanych kosztów obsługi odbiorców przez przedsiębiorstwo obrotu ciepłem i zamówionej mocy cieplnej dla pierwszego roku stosowania taryfy przez odbiorców obsługiwanych przez to przedsiębiorstwo.
§  23.
1.
Koszty, na podstawie których są obliczane bazowe stawki opłat za przyłączenie do sieci, określa się na podstawie jednej czwartej średniorocznych nakładów inwestycyjnych na budowę odcinków sieci służących do przyłączenia węzłów cieplnych, określonych w obowiązującym dla przedsiębiorstwa energetycznego planie rozwoju, o którym mowa w art. 16 ust. 1 ustawy, dla okresu, na który jest opracowana taryfa.
2.
Nakłady, o których mowa w ust. 1, obejmują w przypadku przyłączania do:
1)
sieci ciepłowniczej - nakłady na budowę odcinków rurociągów do ściany węzła cieplnego i wykonanie przejścia rurociągów przez tę ścianę oraz zainstalowanie w pomieszczeniu węzła cieplnego układu pomiarowo-rozliczeniowego, wraz z niezbędnymi rurociągami, osprzętem i armaturą oraz dokonaniem koniecznych połączeń, a w przypadku sieci ciepłowniczej, w której nośnikiem ciepła jest woda, także nakłady na zainstalowanie urządzenia regulującego natężenie przepływu nośnika ciepła;
2)
zewnętrznych instalacji odbiorczych należących do przedsiębiorstwa energetycznego - nakłady na budowę odcinków rurociągów do ściany obiektu i wykonanie przejścia rurociągów przez tę ścianę oraz zainstalowanie w obiekcie:
a)
urządzenia regulującego natężenie przepływu wody dostarczanej do instalacji centralnego ogrzewania w tym obiekcie oraz układu pomiarowo-rozliczeniowego na przyłączu do instalacji centralnego ogrzewania,
b)
urządzeń, których wskazania będą stanowiły podstawę do określenia udziału tego obiektu w kosztach ciepła dostarczonego do grupowego węzła cieplnego, w celu podgrzania wody wodociągowej,
c)
niezbędnych rurociągów, osprzętu i armatury oraz koniecznych połączeń.
3.
Jeżeli w pomieszczeniu węzła cieplnego jest instalowany, na koszt odbiorcy, prefabrykowany węzeł cieplny wyposażony przez producenta w układ pomiarowo-rozliczeniowy i urządzenie regulujące natężenie przepływu nośnika ciepła, nakłady, o których mowa w ust. 2 pkt 1, obejmują tylko nakłady na budowę odcinków rurociągów i wykonanie przejścia tych rurociągów przez ścianę węzła cieplnego, wraz z niezbędnym osprzętem i armaturą oraz dokonaniem koniecznych połączeń.
4.
Koszty jednostkowe, stanowiące podstawę do obliczenia bazowej stawki opłaty za przyłączenie, oblicza się według wzoru:

kp = Kp : Lp

gdzie poszczególne symbole oznaczają:

kp - koszty jednostkowe, stanowiące podstawę do obliczenia bazowej stawki opłaty za przyłączenie, określone dla danego rodzaju przyłączy [w zł/m];

Kp - planowane roczne koszty, ustalone na podstawie jednej czwartej średniorocznych nakładów inwestycyjnych, o których mowa w ust. 1-3, dla danego rodzaju przyłączy [w zł];

Lp - planowaną, średnią w roku, łączną długość odcinków rurociągów dla danego rodzaju przyłączy określonych w planie rozwoju, o którym mowa w ust. 1 [w m].

§  24.
1.
Ceny i stawki opłat, o których mowa w § 7, ustala się na podstawie kosztów jednostkowych obliczonych w sposób określony w § 18-23.
2.
Przy ustalaniu wysokości cen i stawek opłat, o których mowa w ust. 1, dopuszcza się uwzględnienie zysku, którego wysokość wynika z analizy nakładów na przedsięwzięcia inwestycyjne ujęte w planach, o których mowa w § 15 ust. 2, przy zapewnieniu ochrony interesów odbiorców przed nieuzasadnionym poziomem cen.
3.
W odniesieniu do cen za zamówioną moc cieplną, stawek opłat stałych za usługi przesyłowe i stawek opłat za obsługę odbiorców - w taryfie ustala się również ich raty miesięczne, stanowiące 1/12 ich wartości.
4.
Na wniosek odbiorcy, dla którego zamówiona moc cieplna nie przekracza 30 kW, przedsiębiorstwo energetyczne może w umowie sprzedaży ciepła określić sposób ustalania:
1)
średniej ceny ciepła, wyrażonej w złotych za GJ, zamiast ustalonej w taryfie ceny za zamówioną moc cieplną i ceny ciepła;
2)
średniej stawki opłaty za usługi przesyłowe, wyrażonej w złotych za GJ, zamiast ustalonej w taryfie stawki opłaty stałej za usługi przesyłowe i stawki opłaty zmiennej za usługi przesyłowe.
§  25.
1.
Przedsiębiorstwo energetyczne opracowuje i przedstawia Prezesowi Urzędu Regulacji Energetyki uzasadnienie kalkulacji bazowych cen i stawek opłat, które odpowiednio do zakresu prowadzonej działalności gospodarczej, związanej z zaopatrzeniem w ciepło, zawiera:
1)
analizę zmian kosztów jednostkowych w poszczególnych pozycjach kosztów stałych i zmiennych;
2)
ocenę skutków wprowadzenia bazowych cen i stawek opłat dla poszczególnych grup taryfowych w pierwszym roku stosowania taryfy;
3)
średnie wskaźnikowe ceny ciepła i średnie wskaźnikowe stawki opłat za usługi przesyłowe, obliczone na podstawie:
a)
bazowych cen za zamówioną moc cieplną, cen ciepła i cen nośnika ciepła oraz bazowych stawek opłat stałych i zmiennych za usługi przesyłowe dla pierwszego roku stosowania taryfy oraz
b)
ostatnio stosowanych cen za zamówioną moc cieplną, cen ciepła i cen nośnika ciepła oraz ostatnio stosowanych stawek opłat stałych i zmiennych za usługi przesyłowe.
2.
Do bazowych cen i ostatnio stosowanych cen, o których mowa w ust. 1 pkt 3, zalicza się także stawki opłaty miesięcznej i stawki opłaty sezonowej, o których mowa w § 7 ust. 6, oraz stawki opłaty miesięcznej za zamówioną moc cieplną i stawki opłaty za ciepło, o których mowa w § 7 ust. 7.
3.
Analiza, o której mowa w ust. 1 pkt 1, obejmuje porównanie kosztów jednostkowych w poszczególnych pozycjach kosztów stałych i zmiennych, obliczonych odpowiednio na podstawie wielkości rzeczowych planowanych dla pierwszego roku stosowania taryfy, o których mowa w § 12 ust. 3, oraz wielkości rzeczowych ustalonych zgodnie z ewidencją finansowo-księgową za ostatni rok kalendarzowy.
4.
Ocena, o której mowa w ust. 1 pkt 2, obejmuje porównanie opłat, jakie odbiorcy zakwalifikowani do poszczególnych grup taryfowych ponosiliby przy planowanych, dla pierwszego roku stosowania taryfy, wielkościach zamówionej mocy cieplnej, sprzedaży ciepła i nośnika ciepła:
1)
po wprowadzeniu bazowych cen i stawek opłat, oraz
2)
utrzymaniu ostatnio stosowanych cen i stawek opłat.
5.
Średnie wskaźnikowe ceny ciepła, o których mowa w ust. 1 pkt 3, oblicza się jako iloraz sumy opłat za zamówioną moc cieplną, opłat za ciepło i opłat za nośnik ciepła oraz planowanej wielkości sprzedaży ciepła dla pierwszego roku stosowania taryfy, przy czym wysokość tych opłat określa się na podstawie:
1)
bazowych cen, o których mowa w ust. 1 pkt 3 lit. a, oraz planowanych dla pierwszego roku stosowania taryfy wielkości zamówionej mocy cieplnej, sprzedaży ciepła i sprzedaży nośnika ciepła;
2)
ostatnio stosowanych cen, o których mowa w ust. 1 pkt 3 lit. b, oraz planowanych dla pierwszego roku stosowania taryfy wielkości zamówionej mocy cieplnej, sprzedaży ciepła i sprzedaży nośnika ciepła.

W przypadku odbiorców ponoszących dotychczas opłaty za usługi przesyłowe, a obecnie rozliczanych zgodnie z § 7 ust. 7, ostatnio stosowana średnia wskaźnikowa cena ciepła powinna obejmować także stawki opłat za usługi przesyłowe i stawki opłat abonamentowych.

6.
Średnie wskaźnikowe stawki opłat za usługi przesyłowe, o których mowa w ust. 1 pkt 3, oblicza się jako iloraz sumy opłat stałych i zmiennych za te usługi oraz planowanej wielkości sprzedaży ciepła dla pierwszego roku stosowania taryfy, przy czym wysokość opłat stałych i zmiennych za usługi przesyłowe określa się na podstawie:
1)
bazowych stawek opłat, o których mowa w ust. 1 pkt 3 lit. a, oraz planowanych dla pierwszego roku stosowania taryfy wielkości zamówionej mocy cieplnej i sprzedaży ciepła;
2)
ostatnio stosowanych stawek opłat, o których mowa w ust. 1 pkt 3 lit. b, oraz planowanych dla pierwszego roku stosowania taryfy wielkości zamówionej mocy cieplnej i sprzedaży ciepła.

Ostatnio stosowana średnia wskaźnikowa stawka opłaty za usługi przesyłowe obejmuje także stawki opłat abonamentowych w przypadku, gdy były one dotychczas stosowane w rozliczeniach z odbiorcami.

7.
Średnie wskaźnikowe ceny i stawki opłat, o których mowa w ust. 5 i 6, oblicza się bez uwzględniania bonifikat i upustów oraz opłat z tytułu niedotrzymania warunków umowy lub nielegalnego pobierania ciepła.
8.
Prezes Urzędu Regulacji Energetyki dokonuje analizy i weryfikacji kosztów przyjętych przez przedsiębiorstwo energetyczne jako uzasadnione do kalkulacji bazowych cen i stawek opłat, na podstawie przedstawionego przez to przedsiębiorstwo uzasadnienia zawierającego analizę i ocenę, o których mowa w ust. 1-4, a także dokonuje oceny zmiany poziomu średniej wskaźnikowej ceny ciepła i średniej wskaźnikowej stawki opłaty za usługi przesyłowe, jaka nastąpiłaby w pierwszym roku stosowania taryfy, oraz dokonuje oceny poziomu tych cen i stawek opłat w porównaniu z innymi przedsiębiorstwami energetycznymi o podobnym zakresie działania.
9.
Dla poszczególnych rodzajów działalności gospodarczej w zakresie zaopatrzenia w ciepło, prowadzonej przez przedsiębiorstwo energetyczne, o którym mowa w ust. 8, Prezes Urzędu Regulacji Energetyki może, przed wydaniem decyzji, o której mowa w art. 47 ust. 2 ustawy, ustalić współczynniki korekcyjne Xw, określające (w %) projektowaną poprawę efektywności funkcjonowania tego przedsiębiorstwa oraz zmianę warunków prowadzenia przez nie danego rodzaju działalności gospodarczej w pierwszym roku stosowania taryfy i wezwać to przedsiębiorstwo do odpowiedniego dostosowania taryfy do wysokości tych współczynników.
10.
W przypadku ustalenia przez Prezesa Urzędu Regulacji Energetyki współczynników korekcyjnych, o których mowa w ust. 9, przedsiębiorstwo energetyczne oblicza skorygowaną średnią wskaźnikową cenę ciepła i średnią wskaźnikową stawkę opłaty za usługi przesyłowe dla pierwszego roku stosowania taryfy jako iloczyn tych współczynników korekcyjnych i odpowiednio średniej wskaźnikowej ceny, o której mowa w ust. 5, lub średniej wskaźnikowej stawki opłaty, o której mowa w ust. 6, a także określa skorygowane odpowiednie bazowe ceny i stawki opłat dla pierwszego roku stosowania taryfy.
§  26.
1.
W okresie stosowania taryfy, nie krótszym niż dwa lata, bazowe ceny i stawki opłat ustalone dla pierwszego roku jej stosowania przedsiębiorstwo energetyczne może dostosowywać do zmieniających się warunków prowadzenia działalności gospodarczej w sposób określony w ust. 2.
2.
Dostosowywanie cen i stawek opłat, o którym mowa w ust. 1, może nastąpić nie wcześniej niż po upływie 12 miesięcy od ich wprowadzenia jako obowiązujących i nie częściej niż co 12 miesięcy, a wysokość tych cen i stawek opłat oblicza się według wzoru:

Csn = Csb [1 + (RPI - Xr) : 100]

gdzie poszczególne symbole oznaczają:

Csn - nową cenę lub stawkę opłaty;

Csb - dotychczas stosowaną cenę lub stawkę opłaty przed ich zmianą;

RPI - średnioroczny wskaźnik cen towarów i usług konsumpcyjnych ogółem w poprzednim roku kalendarzowym, określony w komunikacie Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego, ogłoszonym w Dzienniku Urzędowym Rzeczypospolitej Polskiej "Monitor Polski" [w %];

Xr - współczynnik korekcyjny, ustalany dla danego rodzaju działalności gospodarczej, prowadzonej przez przedsiębiorstwo energetyczne w zakresie zaopatrzenia w ciepło, określający projektowaną poprawę efektywności funkcjonowania tego przedsiębiorstwa oraz zmianę warunków prowadzenia przez to przedsiębiorstwo danego rodzaju działalności gospodarczej w następnym roku w stosunku do poprzedniego roku stosowania taryfy [w %].

§  27.
1.
W przypadku nieprzewidzianej, istotnej zmiany warunków prowadzenia przez przedsiębiorstwo energetyczne działalności gospodarczej, jest możliwa zmiana taryfy wprowadzonej do stosowania w trybie określonym w art. 47 ustawy lub przez zawarcie umów, o których mowa w § 4 ust. 2, po dokonaniu analizy i oceny skutków ekonomicznych tych zmian.
2.
Jeżeli ochrona interesów odbiorców wymaga subsydiowania niektórych grup taryfowych, przedsiębiorstwo energetyczne może wprowadzić ceny i stawki opłat dla subsydiowanych grup taryfowych w taki sposób, aby nie wzrosły one w stosunku do ostatnio stosowanych cen i stawek opłat o więcej niż:
1)
1,25-krotności wzrostu średniej ceny ciepła i średniej stawki opłaty za usługi przesyłowe w przedsiębiorstwie energetycznym lub
2)
1,25-krotności średniorocznego wskaźnika cen towarów i usług konsumpcyjnych ogółem z poprzedniego roku kalendarzowego, określonego w komunikacie Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego i ogłoszonego w Dzienniku Urzędowym Rzeczypospolitej Polskiej "Monitor Polski" [w %], w przypadku gdy nie występuje wzrost średniej ceny ciepła i średniej stawki opłaty za usługi przesyłowe w tym przedsiębiorstwie.
§  28.
1.
W przypadku nowo tworzonego przedsiębiorstwa energetycznego lub podejmowania przez istniejące przedsiębiorstwo nowego rodzaju działalności gospodarczej w zakresie zaopatrzenia w ciepło, podstawę do określenia kosztów jednostkowych oraz ustalenia bazowych cen i stawek opłat stanowią koszty planowane dla pierwszego roku prowadzenia nowej działalności gospodarczej, a uzasadnienie kalkulacji bazowych cen i stawek opłat powinno uwzględniać analizy porównawcze z innymi przedsiębiorstwami energetycznymi, zajmującymi się takim samym rodzajem działalności gospodarczej w zakresie zaopatrzenia w ciepło.
2.
Jeżeli nowa działalność gospodarcza przedsiębiorstwa energetycznego, o którym mowa w ust. 1, stanowi kontynuację dotychczas prowadzonej działalności gospodarczej w zakresie zaopatrzenia w ciepło, a w szczególności gdy działalność ta jest wynikiem:
1)
przekształceń własnościowych,
2)
likwidacji źródła ciepła i zastąpienia go innym źródłem ciepła,
3)
zmiany rodzaju paliwa w istniejącym źródle ciepła lub istotnej zmiany technologii wytwarzania ciepła w tym źródle

- przedsiębiorstwo to uzasadnia kalkulację bazowych cen i stawek opłat w sposób określony w § 25.