§ 3. - Szczegółowe zasady i warunki użycia oddziałów i pododdziałów Policji oraz Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej w razie zagrożenia bezpieczeństwa lub niebezpiecznego zakłócenia porządku publicznego oraz zasady użycia broni palnej przez te jednostki.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1991.26.104

Akt utracił moc

Wersja od: 13 stycznia 2005 r.

§  3.

1. Polecenie użycia określonych w art. 16 ust. 1 ustawy środków przymusu bezpośredniego przez oddziały Policji wydaje komendant wojewódzki Policji. Użycie tych środków następuje na rozkaz dowódcy oddziału.

2. 2 Polecenie, o którym mowa w ust. 1 nie jest wymagane, gdy zwłoka groziłaby niebezpieczeństwem dla życia, zdrowia ludzkiego lub mienia, a także niebezpieczeństwem dokonania zamachu na siedziby i obiekty, przedstawicielstwa i urzędy wymienione w art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy.

3. Dowódca oddziału Policji, przed wydaniem rozkazu użycia środków przymusu bezpośredniego, jest obowiązany:

1) wezwać do zachowania zgodnego z prawem, a zwłaszcza porzucenia broni lub niebezpiecznych narzędzi, zaniechania bezprawnych działań lub stosowania przemocy,

2) uprzedzić o użyciu środków przymusu bezpośredniego.

4. Przepisu ust. 3 nie stosuje się w sytuacji, o której mowa w ust. 2.

² § 3 ust. 2 zmieniony przez § 1 pkt 2 rozporządzenia z dnia 21 maja 1996 r. (Dz.U.96.63.297) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 22 czerwca 1996 r.