Rozdział 6 - Sygnały na taborze - Szczegółowe zasady i warunki prowadzenia ruchu na liniach kolejowych.

Dziennik Ustaw

Dz.U.2000.34.400

Akt utracił moc

Wersja od: 27 kwietnia 2000 r.

Rozdział  6

Sygnały na taborze

§  180.

1. Sygnały na taborze metra stanowią grupę sygnałów wzrokowych, pozwalających identyfikować pociąg, pociąg roboczy i pojazd pomocniczy, lokomotywę manewrową.

2. Sygnały na taborze pozwalają rozróżnić czoło pociągu i koniec pociągu.

3. Sygnały na taborze tworzone są przez światła białe i czerwone, w które wyposażony jest tabor. Jeżeli konstrukcja taboru nie przewiduje stosowania świateł niezbędnych do prawidłowego osygnalizowania, należy stosować dodatkowe latarnie lub w warunkach dobrej widoczności tarcze sygnalizacyjne.

§ 181. Na taborze metra stosuje się następujące sygnały:

1) sygnał P 1 "Oznaczenie czoła pociągu"

dwa lub trzy białe światła na przodzie pociągu, w warunkach dobrej widoczności nie stosuje się żadnego szczególnego znaku

(rys. 15),

2) sygnał P 2 "Oznaczenie końca pociągu":

dwa światła czerwone na ostatnim wagonie lub na tylnej ścianie lokomotywy jadącej luzem albo dwie tarcze sygnału końca pociągu, umieszczone na ostatnim wagonie lub na tylnej ścianie lokomotywy jadącej luzem.

(rys. 16),

a) sygnał P 2 oznacza koniec:

- pociągu pasażerskiego,

- jednego lub więcej pojazdów trakcyjnych,

- pojazdu trakcyjnego i wagonów,

b) w warunkach dobrej widoczności dopuszcza się stosowanie, zamiast świateł, dwóch tarcz prostokątnych podzielonych przekątnymi na cztery trójkąty, z których górny i dolny jest koloru czerwonego, dwa boczne zaś są koloru białego,

3) sygnał P 3 "Oznaczenie czoła pociągu roboczego i pojazdu pomocniczego"

dwa światła, z których prawe w kierunku jazdy jest światłem czerwonym, lewe zaś białym

(rys. 17),

4) sygnał Tb 1 "Oznaczenie lokomotywy manewrowej"

z przodu i z tyłu lokomotywy jedno białe światło po stronie stanowiska maszynisty; w warunkach dobrej widoczności nie stosuje się żadnego szczególnego znaku

(rys. 18).