Szczegółowe zasady i tryb wykonywania przez Ministra Administracji, Gospodarki Terenowej i Ochrony Środowiska koordynacji działalności w dziedzinie ochrony środowiska.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1980.24.95

Akt utracił moc

Wersja od: 5 listopada 1980 r.

ROZPORZĄDZENIE

RADY MINISTRÓW

z dnia 30 września 1980 r.

w sprawie szczegółowych zasad i trybu wykonywania przez Ministra Administracji, Gospodarki Terenowej i Ochrony Środowiska koordynacji działalności w dziedzinie ochrony środowiska.

Na podstawie art. 92 ust. 2 ustawy z dnia 31 stycznia 1980 r. o ochronie i kształtowaniu środowiska (Dz. U. Nr 3, poz. 6) zarządza się, co następuje:

§ 1. Minister Administracji, Gospodarki Terenowej i Ochrony Środowiska koordynuje działalność organów administracji państwowej, organizacji spółdzielczych i społecznych, zmierzającą do zapewnienia realizacji przepisów o ochronie środowiska.

§ 2. Realizując zadania, o których mowa w § 1, Minister Administracji, Gospodarki Terenowej i Ochrony Środowiska w szczególności:

1) wskazuje kierunki działania organów administracji państwowej, organizacji spółdzielczych i społecznych w dziedzinie ochrony środowiska,

2) inicjuje i opiniuje działania zmierzające do realizacji zadań związanych z ochroną środowiska,

3) inicjuje i opiniuje programy ochrony środowiska, opracowywane przez organy administracji państwowej, organizacje spółdzielcze i społeczne oraz inne jednostki organizacyjne, a także kontroluje ich realizację,

4) opracowuje oraz przedstawia Radzie Ministrów wnioski i projekty aktów prawnych w sprawach dotyczących ustalania kierunków polityki Państwa w dziedzinie ochrony środowiska,

5) inicjuje wydanie lub uczestniczy w przygotowywaniu aktów normatywnych w dziedzinie ochrony środowiska,

6) opiniuje projekty wieloletnich i rocznych resortowych planów społeczno-gospodarczych oraz planów zagospodarowania przestrzennego z punktu widzenia ochrony środowiska, jak też podejmuje działania zmierzające do uwzględnienia potrzeb ochrony środowiska w tych planach,

7) opiniuje projekty planów rozwoju nauki i techniki pod względem zapewnienia w nich działań związanych z potrzebami ochrony środowiska.

§  3.

1. Minister Administracji, Gospodarki Terenowej i Ochrony Środowiska wydaje w miarę potrzeby zalecenia koordynacyjne dotyczące w szczególności:

1) prognoz, programów i planów ochrony środowiska,

2) rozwoju nowych technologii i technik ograniczających szkody w środowisku lub zapobiegających tym szkodom,

3) rozwoju produkcji urządzeń i aparatury kontrolno-pomiarowej na potrzeby ochrony środowiska,

4) organizowania i prowadzenia pomiarów zanieczyszczeń i uciążliwości szkodliwych dla środowiska,

5) kierunków prac naukowo-badawczych na potrzeby ochrony środowiska,

6) współpracy z zagranicą w zakresie ochrony środowiska, w tym również w zakresie zapobiegania przenoszeniu zanieczyszczeń na duże odległości.

2. Organy administracji państwowej oraz zarządy centralnych związków spółdzielni i zarządy główne organizacji społecznych informują Ministra Administracji, Gospodarki Terenowej i Ochrony Środowiska o realizacji zaleceń koordynacyjnych.

§ 4. Organy administracji państwowej, centralne związki spółdzielni i zarządy główne organizacji społecznych udostępniają Ministrowi Administracji, Gospodarki Terenowej i Ochrony Środowiska, na jego żądanie, materiały i dane, związane z ochroną środowiska.

§ 5. Działalność koordynacyjna Ministra Administracji, Gospodarki Terenowej i Ochrony Środowiska nie ogranicza odpowiedzialności właściwego organu lub jednostki organizacyjnej za koordynowaną działalność.

§  6.

1. Naczelne i centralne organy administracji państwowej, centralne związki spółdzielni i zarządy główne organizacji społecznych współdziałają w zakresie ochrony środowiska z Ministrem Administracji, Gospodarki Terenowej i Ochrony Środowiska.

2. Ministrowie, kierownicy urzędów centralnych, zarządy centralnych związków spółdzielni oraz zarządy główne organizacji społecznych, prowadzący działalność produkcyjną lub usługową, uzgadniają z Ministrem Administracji, Gospodarki Terenowej i Ochrony Środowiska zasady spełniania wymagań ochrony środowiska przy wykonywaniu tej działalności, a także wprowadzania nowych technik i technologii o istotnym znaczeniu dla środowiska.

3. Współdziałanie, o którym mowa w ust. 1, polega w szczególności na uzgadnianiu z Ministrem Administracji, Gospodarki Terenowej i Ochrony Środowiska przez:

1) Komisję Planowania przy Radzie Ministrów:

a) metod planowania na potrzeby ochrony środowiska,

b) zasad i trybu opracowywania projektów perspektywicznych planów społeczno-gospodarczego rozwoju kraju w zakresie ochrony środowiska,

c) zasad i trybu opracowywania wieloletnich i rocznych resortowych i terenowych planów społeczno-gospodarczego rozwoju w zakresie ochrony środowiska,

d) metod badań nad rachunkiem społeczno-ekonomicznym ochrony środowiska,

e) zasad ustalania lokalizacji inwestycji powodujących uciążliwości dla środowiska,

2) Ministra Budownictwa i Przemysłu Materiałów Budowlanych:

a) programów rozwoju zdolności produkcyjnych przedsiębiorstw wykonawczych i budowlano-montażowych w celu realizacji inwestycji w zakresie ochrony środowiska,

b) programów rozwoju nowych technik i technologii wykonawstwa na potrzeby ochrony środowiska,

c) spraw dotyczących dopuszczania do stosowania w budownictwie nowych materiałów oraz metod wykonywania robót budowlanych z zachowaniem wymagań ochrony środowiska,

3) Ministra Zdrowia i Opieki Społecznej:

a) norm dopuszczalnych stężeń zanieczyszczeń oraz dopuszczalnych poziomów uciążliwości dla środowiska z punktu widzenia zdrowia człowieka,

b) zasad badania i oceny stanu środowiska oraz jego wpływu na zdrowie ludności,

4) Ministra Rolnictwa:

a) spraw dotyczących ochrony gleby oraz gruntów rolnych i rekultywacji,

b) programów inwestycji gospodarki wodnej mających istotny wpływ na ochronę wód przed zanieczyszczeniem,

5) Ministra Gospodarki Materiałowej:

a) wytycznych do opracowywania resortowych i kompleksowych programów i przedsięwzięć mających na celu maksymalne zagospodarowanie odpadów,

b) spraw dotyczących gromadzenia i zagospodarowania odpadów,

6) Ministra Leśnictwa i Przemysłu Drzewnego spraw dotyczących:

a) ochrony cennych ze względu na wartość naukową lub społeczną albo rzadkość lub unikalność występowania tworów przyrody oraz obszarów o szczególnych naturalnych wartościach przyrodniczych lub krajobrazowych,

b) ochrony zasobów dziko rosnących roślin i dziko żyjących zwierząt,

c) ochrony gruntów leśnych i rekultywacji,

d) opracowywania projektów perspektywicznych i wieloletnich planów zalesienia i zadrzewienia,

7) Ministrów Przemysłu Maszynowego oraz Przemysłu Maszyn Ciężkich i Rolniczych - programów produkcji urządzeń i aparatury kontrolno-pomiarowej na potrzeby ochrony środowiska,

8) Ministra Komunikacji spraw dotyczących:

a) wymagań ochrony środowiska przy budowie, utrzymaniu i eksploatacji kolei, dróg publicznych, lotnisk cywilnych oraz związanych z tym urządzeń,

b) wymagań ochrony środowiska w przepisach ruchu drogowego, kolejowego i lotniczego,

9) Ministra Nauki, Szkolnictwa Wyższego i Techniki:

a) programów nauczania w szkolnictwie wyższym zagadnień ochrony środowiska,

b) programów działalności naukowo-badawczej dotyczącej ochrony środowiska,

10) Ministra Oświaty i Wychowania - programów nauczania w szkolnictwie podstawowym i średnim zagadnień ochrony środowiska,

11) Ministra Spraw Zagranicznych - kierunków i założeń działalności Państwa w sprawach związanych z ochroną środowiska w stosunkach z zagranicą,

12) Ministra Handlu Zagranicznego i Gospodarki Morskiej - spraw dotyczących ochrony środowiska morskiego,

13) Ministra Górnictwa - zasad ochrony środowiska w toku prowadzenia badań i eksploatacji zasobów dna morskiego,

14) Przewodniczącego Głównego Komitetu Turystyki - zasad uwzględniania wymagań ochrony środowiska przy turystycznym zagospodarowaniu kraju,

15) Prezesa Wyższego Urzędu Górniczego i Prezesa Centralnego Urzędu Geologii - spraw ochrony środowiska przy eksploatacji złóż kopalin i innych zasobów wnętrza ziemi oraz rekultywacji terenów poeksploatacyjnych,

16) Prezesa Polskiego Komitetu Normalizacji, Miar i Jakości:

a) zasad kwalifikacji i kontroli jakości wyrobów, usług, robót i obiektów budowlanych z punktu widzenia ochrony środowiska,

b) zasad oznaczania znakami bezpieczeństwa wyrobów, które mogą zagrozić środowisku.

§ 7. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia.