§ 5. - Szczegółowe zasady i tryb umarzania, odraczania lub rozkładania na raty spłat należności pieniężnych, do których nie stosuje się przepisów ustawy - Ordynacja podatkowa.

Dziennik Ustaw

Dz.U.2001.6.54

Akt utracił moc

Wersja od: 1 stycznia 2005 r.

§  5.

1. Jeżeli wartość należności głównej nie przekracza dwudziestokrotności kwoty przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia w roku poprzedzającym umorzenie, ogłoszonego przez Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego w Dzienniku Urzędowym Rzeczypospolitej Polskiej "Monitor Polski" do celów naliczania odpisu na zakładowy fundusz świadczeń socjalnych, do umarzania, odraczania lub rozkładania na raty spłat należności są uprawnieni:

1) kierownik państwowej jednostki budżetowej - w odniesieniu do należności przypadających jednostkom, o których mowa w § 1 pkt 1, 3 i 4, z tym że w odniesieniu do należności Skarbu Państwa o charakterze cywilnoprawnym, wynikających ze stosunków prawnych, w zakresie których właściwy jest minister właściwy do spraw Skarbu Państwa - uprawniony jest ten minister,

2) kierownik państwowego zakładu budżetowego - w odniesieniu do należności przypadających jednostce, o której mowa w § 1 pkt 2.

2. Jeżeli wartość należności głównej jest wyższa niż kwota, o której mowa w ust. 1, oraz w odniesieniu do należności przypadającej państwowym funduszom celowym bez względu na jej wysokość, do umarzania, odraczania lub rozkładania na raty spłat należności jest uprawniony dysponent części budżetowej, w rozumieniu art. 67 ust. 4 i ust. 5 ustawy z dnia 26 listopada 1998 r. o finansach publicznych.