Szczegółowe zasady i tryb umarzania, odraczania i rozkładania na raty oraz cofania odroczenia lub rozłożenia na raty nieuiszczonych należności sądowych orzeczonych w postępowaniu przed sądem administracyjnym.

Dziennik Ustaw

Dz.U.2003.221.2194

Akt obowiązujący
Wersja od: 24 grudnia 2003 r.

ROZPORZĄDZENIE
RADY MINISTRÓW
z dnia 16 grudnia 2003 r.
w sprawie szczegółowych zasad i trybu umarzania, odraczania i rozkładania na raty oraz cofania odroczenia lub rozłożenia na raty nieuiszczonych należności sądowych orzeczonych w postępowaniu przed sądem administracyjnym

Na podstawie art. 229 § 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270) zarządza się, co następuje:
Rozporządzenie dotyczy należności z tytułu nieuiszczonych kosztów sądowych oraz grzywien orzeczonych w postępowaniu przed sądem administracyjnym, z wyjątkiem grzywny, o której mowa w art. 154 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, zwanych dalej "należnościami sądowymi".
1. 
Umorzenie należności sądowych może nastąpić z urzędu lub na wniosek dłużnika.
2. 
Odroczenie zapłaty lub rozłożenie na raty należności sądowych może nastąpić na wniosek dłużnika.
3. 
Okres odroczenia zapłaty lub rozłożenia na raty należności sądowych nie może przekraczać trzech lat.
Należności sądowe mogą być umorzone na wniosek dłużnika w części lub w całości, jeżeli dłużnik wykaże, że z uwagi na swoją sytuację rodzinną, majątkową i wysokość dochodów nie jest w stanie ich uiścić, a ściągnięcie należności w drodze egzekucji spowodowałoby dla dłużnika lub jego rodziny nadmierne obciążenie majątkowe lub inne ciężkie skutki.
Należności sądowe mogą być z urzędu umorzone w części lub w całości, jeżeli:
1)
egzekucja ich okazała się bezskuteczna, a ponowne jej wszczynanie byłoby bezcelowe;
2)
wszczęcie egzekucji okazało się niemożliwe albo byłoby bezcelowe wobec stwierdzenia, że kwota uzyskana z egzekucji nie pokryłaby kosztów egzekucyjnych.
1. 
Zapłata należności sądowych może być odroczona lub rozłożona na raty, jeżeli natychmiastowe ich ściągnięcie byłoby połączone z niewspółmiernymi trudnościami lub powodowałoby dla dłużnika nadmierne obciążenie majątkowe lub inne ciężkie skutki.
2. 
Rozłożenie na raty lub odroczenie zapłaty może być cofnięte w razie ustalenia, że uiszczenie należności sądowych może nastąpić we wcześniejszym terminie, a także w razie niezapłacenia którejkolwiek raty w terminie.
1. 
Organem uprawnionym do rozstrzygnięcia w przedmiocie umorzenia, rozłożenia na raty lub odroczenia zapłaty należności sądowych jest prezes tego wojewódzkiego sądu administracyjnego, który orzekał w sprawie w pierwszej instancji.
2. 
Prezes sądu, o którym mowa w ust. 1, jest właściwy również do rozstrzygania w przedmiocie cofnięcia rozłożenia na raty lub odroczenia należności sądowych.
3. 
Rozstrzygnięcia, o których mowa w ust. 1 i 2, następują w formie zarządzenia.
4. 
Zarządzenia mogą być uchylane albo zmieniane przez prezesa sądu, który je wydał, w razie zmiany okoliczności sprawy.
5. 
Do wydawania zarządzeń prezes sądu może upoważnić wiceprezesa sądu, przewodniczącego wydziału lub innego sędziego.
1. 
Wnioski o umorzenie, rozłożenie na raty lub odroczenie zapłaty należności sądowych wnosi się do prezesa sądu, o którym mowa w § 6 ust. 1, lub do dyrektora administracyjnego tego sądu.
2. 
Wniosek powinien zawierać oświadczenie dłużnika obejmujące dokładne dane o jego stanie majątkowym i dochodach, a jeżeli wniosek składa osoba fizyczna - także o jej stanie rodzinnym, o dochodach małżonka pozostającego we wspólności majątkowej z dłużnikiem, a ponadto wszelkie inne okoliczności uzasadniające składany wniosek.
3. 
Jeżeli oświadczenie dłużnika zawarte we wniosku okaże się niewystarczające do oceny jego rzeczywistych możliwości płatniczych oraz stanu rodzinnego lub budzi wątpliwości, dłużnik jest obowiązany złożyć na wezwanie, w zakreślonym terminie, uzupełniające oświadczenie lub przedłożyć dokumenty źródłowe dotyczące jego stanu majątkowego, dochodów lub stanu rodzinnego oraz inne, które organ wzywający uzna za niezbędne w danej sprawie.
4. 
Dokumentami, o których mowa w ust. 3, mogą być w szczególności odpisy zeznań podatkowych, informacji o nieruchomościach i obiektach budowlanych, informacji o gruntach, wyciągi lub wykazy z posiadanych rachunków bankowych, w tym kont i lokat dewizowych, wypisy z rejestrów urzędowych, odpisy aktualnych bilansów, odpisy orzeczeń alimentacyjnych, zaświadczenia o wysokości wynagrodzeń, nagród, honorariów, emerytur i rent, zasiłków z tytułu ubezpieczenia społecznego, pomocy społecznej lub bezrobocia oraz innych należności i otrzymywanych świadczeń, a także dotyczące obciążeń i zobowiązań finansowych, w odniesieniu zaś do osób fizycznych ponadto informacje lub odpisy wywiadów środowiskowych, rodzinnych, sporządzonych przez ośrodki pomocy społecznej.
5. 
Zarządzenie o dokonaniu wezwania, o którym mowa w ust. 3, wydaje prezes lub dyrektor administracyjny właściwego sądu.
W przypadku gdy zachodzą warunki dające podstawę do wszczęcia postępowania o cofnięcie rozłożenia na raty lub odroczenia zapłaty należności sądowych albo umorzenia należności sądowych z urzędu, dyrektor administracyjny sądu przedstawia wniosek w tym przedmiocie wraz ze swym stanowiskiem - prezesowi sądu.
Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 2004 r.