Rozdział 2 - Pomoc rekonwersyjna - Szczegółowe zasady i tryb przyuczenia do zawodu lub przekwalifikowania, doradztwa zawodowego, odbywania praktyk zawodowych oraz pośrednictwa pracy, a także szczegółowe zasady i warunki korzystania z pomocy w tym zakresie przez żołnierzy zwolnionych z zawodowej służby wojskowej pełnionej w jednostkach wojskowych podporządkowanych Ministrowi Spraw Wewnętrznych i Administracji.

Dziennik Ustaw

Dz.U.2000.70.827

Akt utracił moc

Wersja od: 24 sierpnia 2000 r.

Rozdział  2

Pomoc rekonwersyjna

§  4.

1. Żołnierze zawodowi mogą korzystać, na zasadach określonych w rozporządzeniu, z następujących form pomocy rekonwersyjnej świadczonej przez właściwe organy:

1) seminarium rekonwersyjnego,

2) doradztwa zawodowego,

3) przyuczenia do zawodu lub przekwalifikowania,

4) praktyk zawodowych,

5) pośrednictwa pracy.

2. Seminarium rekonwersyjne jest wstępnym elementem pomocy rekonwersyjnej, realizowanym w formie zajęć grupowych, których celem jest zapoznanie żołnierzy zawodowych z resortowym systemem pomocy oraz przysługującymi im uprawnieniami wynikającymi w związku ze zwolnieniem z zawodowej służby wojskowej, wsparcie psychiczne, a także udzielenie porad indywidualnych w zakresie reorientacji zawodowej.

3. Doradztwo zawodowe jest formą specjalistycznej pomocy żołnierzom zawodowym w podejmowaniu decyzji związanych z wyborem zawodu i miejsca zatrudnienia.

4. Przyuczenie do zawodu polega na zapewnieniu minimum przygotowania zawodowego niezbędnego do wykonywania danego zawodu. Przyuczenie do zawodu może trwać, w zależności od złożoności i charakteru wykonywanego zawodu, do sześciu miesięcy.

5. Przekwalifikowanie polega na zmianie posiadanych kwalifikacji zawodowych na inne w celu wykonywania nowego zawodu. Realizowane jest ono w formie krótkoterminowych i długoterminowych szkoleń grupowych lub indywidualnych.

6. Praktyki zawodowe polegają na praktycznym nauczaniu zawodu, w czasie którego uczący się nabywają umiejętności praktyczne w toku pracy.

7. Pośrednictwo pracy polega na udzielaniu żołnierzom zawodowym pomocy w uzyskaniu odpowiedniego zatrudnienia po zwolnieniu z zawodowej służby wojskowej, a pracodawcom - w znalezieniu odpowiednich pracowników wśród żołnierzy zawodowych.

§ 5. Żołnierz zawodowy, któremu wypowiedziano stosunek służbowy zawodowej służby wojskowej, może korzystać z pomocy rekonwersyjnej od dnia tego wypowiedzenia.

§  6.

1. Żołnierzowi zawodowemu pełniącemu zawodową służbę wojskową pomoc rekonwersyjna udzielana jest na podstawie wniosku złożonego do Pełnomocnika Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji za pośrednictwem dowódcy jednostki wojskowej, w której ten żołnierz pełni służbę wojskową, po powiadomieniu Pełnomocnika Dowódcy Nadwiślańskich Jednostek Wojskowych Ministerstwa Spraw Wewnętrznych i Administracji albo Pełnomocnika Szefa Jednostki Wojskowej Nr 1004 - Biuro Ochrony Rządu.

2. Po zwolnieniu z zawodowej służby wojskowej żołnierzowi zawodowemu udzielana jest pomoc rekonwersyjna na podstawie wniosku złożonego bezpośrednio do Pełnomocnika Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji.

3. Wzór wniosku, o którym mowa w ust. 1 i 2, stanowi załącznik nr 1 do rozporządzenia.

§  7.

1. Żołnierzowi zwolnionemu z zawodowej służby wojskowej, zakwalifikowanemu na szkolenie w ramach przyuczenia do zawodu lub przekwalifikowania albo na praktykę zawodową, realizowanych poza miejscem zamieszkania tego żołnierza, wydaje się każdorazowo dokument podróży na przejazd najtańszymi środkami komunikacji publicznej z miejsca zamieszkania żołnierza do ośrodka szkolenia lub miejsca odbywania praktyk zawodowych i z powrotem, jeżeli przejazd odbywa się na odległość powyżej 50 kilometrów w jedną stronę.

2. Dokument podróży, o którym mowa w ust. 1, wydaje właściwy organ na podstawie zaświadczenia wydanego przez Pełnomocnika Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji.

§  8.

1. W okresie przyuczenia do zawodu lub przekwalifikowania albo odbywania praktyki zawodowej żołnierz zwolniony z zawodowej służby wojskowej może korzystać z zakwaterowania w hotelach garnizonowych lub innych zakładach hotelarskich - na zasadach określonych w przepisach o zakwaterowaniu Sił Zbrojnych, jeżeli odległość od miejscowości zamieszkania tego żołnierza do miejsca odbywania szkolenia lub praktyki zawodowej przekracza 50 kilometrów.

2. Żołnierzowi, o którym mowa w ust. 1, właściwy organ zwraca koszty noclegów na zasadach określonych w rozporządzeniu Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 1 czerwca 1998 r. w sprawie zasad ustalania oraz wysokości należności przysługujących pracownikom z tytułu podróży służbowej na obszarze kraju (Dz. U. Nr 69, poz. 454 i z 2000 r. Nr 13, poz. 173), z zastrzeżeniem § 13 ust. 2.