Szczegółowe zasady i tryb postępowania w sprawach o uzyskanie zezwolenia przez żołnierzy niepełniących czynnej służby wojskowej na noszenie umundurowania oraz odznak i oznak wojskowych.

Dziennik Ustaw

Dz.U.2003.141.1367

Akt utracił moc
Wersja od: 25 lipca 2006 r.

ROZPORZĄDZENIE
MINISTRA OBRONY NARODOWEJ
z dnia 17 lipca 2003 r.
w sprawie szczegółowych zasad i trybu postępowania w sprawach o uzyskanie zezwolenia przez żołnierzy niepełniących czynnej służby wojskowej na noszenie umundurowania oraz odznak i oznak wojskowych

Na podstawie art. 67 ust. 3a ustawy z dnia 21 listopada 1967 r. o powszechnym obowiązku obrony Rzeczypospolitej Polskiej (Dz. U. z 2002 r. Nr 21, poz. 205, z późn. zm.1)) zarządza się, co następuje:
1. 1
 Zezwala się żołnierzom przeniesionym, po odbyciu lub zakończeniu pełnienia czynnej służby wojskowej, do rezerwy lub w stan spoczynku oraz żołnierzom będącym kombatantami określonymi w art. 1 ustawy z dnia 24 stycznia 1991 r. o kombatantach oraz niektórych osobach będących ofiarami represji wojennych i okresu powojennego (Dz. U. z 2002 r. Nr 42, poz. 371, z późn. zm.), zwanych dalej "żołnierzami", na noszenie umundurowania oraz odznak i oznak wojskowych:
1)
w dniach świąt państwowych i wojskowych oraz gdy uczestniczą w uroczystościach organizowanych przez komórki organizacyjne Ministerstwa Obrony Narodowej oraz przez jednostki organizacyjne podległe Ministrowi Obrony Narodowej lub przez niego nadzorowane;
2)
gdy uczestniczą w uroczystościach organizowanych przez organy państwowe, organizacje kombatanckie lub stowarzyszenia dla uczczenia rocznic związanych z walką o suwerenność i niepodległość Ojczyzny;
3)
w czasie wygłaszania prelekcji dotyczących historii lub obronności państwa w jednostkach wojskowych, szkołach, zakładach pracy lub organizacjach społecznych;
4)
w czasie spotkań autorskich związanych z własną twórczością nawiązującą do historii lub obronności państwa;
5)
w czasie uroczystości osobistych i rodzinnych.
2.
Zezwolenie, o którym mowa w ust. 1, upoważnia do noszenia umundurowania oraz odznak i oznak wojskowych we wzorach i kolorach aktualnie obowiązujących w myśl przepisów wydanych na podstawie art. 67 ust. 4 pkt 1 ustawy z dnia 21 listopada 1967 r. o powszechnym obowiązku obrony Rzeczypospolitej Polskiej, zwanej dalej "ustawą", w stopniu wojskowym posiadanym przez żołnierza.
3. 2
 Umundurowanie oraz odznaki i oznaki wojskowe, o których mowa w ust. 2, osoba uprawniona nabywa na własny koszt.
 O udzielenie zezwolenia na noszenie umundurowania oraz odznak i oznak wojskowych, zwanego dalej "zezwoleniem", mogą się również ubiegać żołnierze, jeżeli jest to uzasadnione wykonywaniem przez nich prac zarobkowych lub społecznych albo przynależnością do stowarzyszeń lub organizacji społecznych, związanych z obronnością państwa, w tym realizacją przedsięwzięć organizowanych na rzecz ochotniczej działalności żołnierzy rezerwy w kraju lub za granicą.
1.
Zezwolenia udziela się na pisemny wniosek zainteresowanego żołnierza, który składa się do właściwego organu wojskowego za pośrednictwem wojskowego komendanta uzupełnień, właściwego ze względu na miejsce stałego pobytu żołnierza.
2.
W przypadkach, o których mowa w § 2, właściwy organ wojskowy może uzależnić udzielenie zezwolenia od opinii udzielonej przez podmiot zatrudniający żołnierza, stowarzyszenie lub inną organizację społeczną, którego członkiem jest żołnierz.
1.
Zezwolenia udziela się w formie decyzji administracyjnej, określonej w art. 107 Kodeksu postępowania administracyjnego, z równoczesnym wskazaniem czasokresu zezwolenia i przypadków, podczas których żołnierz może nosić umundurowanie oraz odznaki i oznaki wojskowe.
2.
Zezwolenia udziela się na czas nie dłuższy niż 5 lat lub na czas nieokreślony, w zależności od opinii:
1)
podmiotu zatrudniającego żołnierza, stowarzyszenia lub innej organizacji społecznej, których członkiem jest żołnierz;
2)
właściwego organu wojskowego prowadzącego ewidencję żołnierza o wywiązywaniu się przez niego z powszechnego obowiązku obrony, jak również od
3)
motywów, jakie żołnierz wskazał w swojej prośbie.
Właściwy organ wojskowy może odmówić udzielenia zezwolenia, jeżeli jego udzielenie naruszałoby szczególną ochronę munduru wojskowego, przyznaną w art. 12 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 21 grudnia 1978 r. o odznakach i mundurach (Dz. U. Nr 31, poz. 130, z późn. zm.2)).
1.
Organem wojskowym właściwym do udzielenia lub odmowy udzielenia zezwolenia albo cofnięcia zezwolenia jest szef wojewódzkiego sztabu wojskowego właściwy ze względu na miejsce stałego pobytu żołnierza.
2.
Od decyzji organu, o którym mowa w ust. 1, służy żołnierzowi odwołanie do Ministra Obrony Narodowej.
1.
Decyzję o udzieleniu, odmowie lub cofnięciu zezwolenia doręcza się żołnierzowi i przesyła właściwemu wojskowemu komendantowi uzupełnień.
2.
Żołnierz, który utracił decyzję, może zwrócić się do organu, o którym mowa w § 6 ust. 1, o wydanie duplikatu tej decyzji.
1.
Zezwolenia na noszenie umundurowania oraz odznak i oznak wojskowych wydawane według wzoru ustalonego na podstawie dotychczasowych przepisów zachowują ważność nie dłużej niż do dnia 31 grudnia 2003 r. i nie podlegają wymianie ani przedłużeniu ważności.
2.
Zezwolenia na noszenie umundurowania oraz odznak i oznak wojskowych mogą być wydawane według dotychczasowego wzoru nie dłużej niż do dnia 31 grudnia 2003 r., z tym że nie wypełnia się w nich rubryki o przedłużeniu ważności.
Przepisy rozporządzenia stosuje się również do spraw o udzielenie zezwolenia, wszczętych i niezakończonych do dnia wejścia w życie niniejszego rozporządzenia.
Przepisy rozporządzenia nie naruszają odrębnych przepisów dotyczących mundurów wojskowych innych niż określone w § 1 ust. 2, w tym mundurów polskich formacji i organizacji wojskowych używanych przez członków stowarzyszeń właściwych dla określonego rodzaju działalności kombatanckiej.
Traci moc zarządzenie Ministra Obrony Narodowej z dnia 6 kwietnia 1993 r. w sprawie zasad i trybu udzielania żołnierzom nie pełniącym czynnej służby wojskowej zezwolenia na noszenie umundurowania oraz odznak i oznak wojskowych (M. P. Nr 19, poz. 184).
Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia.
______

1) Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2002 r. Nr 74, poz. 676, Nr 81, poz. 732, Nr 113, poz. 984 i 985, Nr 156, poz. 1301, Nr 166, poz. 1363, Nr 199, poz. 1673 i Nr 200, poz. 1679 i 1687 oraz z 2003 r. Nr 45, poz. 391, Nr 90, poz. 844, Nr 96, poz. 874 i Nr 139, poz. 1326.

2) Zmiany wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 1998 r. Nr 162, poz. 1126, z 2000 r. Nr 12, poz. 136 i Nr 120, poz. 1268 oraz z 2001 r. Nr 123, poz. 1353.

1 § 1 ust. 1 zdanie wstępne zmienione przez § 1 pkt 1 lit. a) rozporządzenia z dnia 27 czerwca 2006 r. (Dz.U.06.122.847) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 25 lipca 2006 r.
2 § 1 ust. 3 dodany przez § 1 pkt 1 lit. b) rozporządzenia z dnia 27 czerwca 2006 r. (Dz.U.06.122.847) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 25 lipca 2006 r.
3 § 2 zmieniony przez § 1 pkt 2 rozporządzenia z dnia 27 czerwca 2006 r. (Dz.U.06.122.847) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 25 lipca 2006 r.