Szczegółowe zasady i tryb postępowania w przedmiocie leczenia osób uzależnionych, skazanych za przestępstwa pozostające w związku z używaniem środków odurzających lub psychotropowych.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1985.45.227

Akt utracił moc
Wersja od: 9 października 1985 r.

ROZPORZĄDZENIE
MINISTRA ZDROWIA I OPIEKI SPOŁECZNEJ
z dnia 3 sierpnia 1985 r.
w sprawie szczegółowych zasad i trybu postępowania w przedmiocie leczenia osób uzależnionych, skazanych za przestępstwa pozostające w związku z używaniem środków odurzających lub psychotropowych.

Na podstawie art. 34 ust. 6 ustawy z dnia 31 stycznia 1985 r. o zapobieganiu narkomanii (Dz. U. Nr 4, poz. 15 i Nr 15, poz. 66) zarządza się, co następuje:
1.
Leczenie i rehabilitacja osób uzależnionych od środków odurzających lub psychotropowych, skazanych za przestępstwa pozostające w związku z używaniem tych środków na karę pozbawienia wolności, której wykonanie warunkowo zawieszono, zobowiązanych przez sąd do poddania się leczeniu i rehabilitacji w odpowiednim zakładzie leczniczym i rehabilitacyjno-readaptacyjnym, są prowadzone w placówkach określonych w rozporządzeniu Ministra Zdrowia i Opieki Społecznej z dnia 3 sierpnia 1985 r. w sprawie organizacji i zasad funkcjonowania placówek leczniczych i rehabilitacyjno-readaptacyjnych dla osób uzależnionych (Dz. U. Nr 45, poz. 226).
2.
Rehabilitację osób, o których mowa w ust. 1, mogą prowadzić również organizacje społeczne, kościoły i inne związki wyznaniowe oraz osoby fizyczne, które otrzymały zezwolenie na taką działalność w trybie przewidzianym w przepisach odrębnych.
Skazany, o którym mowa w § 1, zgłaszający się do placówki leczniczej lub rehabilitacyjno-readaptacyjnej powinien być zapoznany z regulaminem placówki.
1.
Kierownik placówki leczniczej i rehabilitacyjno-readaptacyjnej w sprawach osób, o których mowa w § 1, jest obowiązany do:
1)
niezwłocznego zawiadomienia sądu, który orzekł o obowiązku poddania się leczeniu i rehabilitacji, zwanego dalej "sądem", o podjęciu przez skazanego leczenia i rehabilitacji,
2)
zwrócenia się do sądu o nadesłanie materiałów z akt sprawy, niezbędnych do prowadzenia leczenia i rehabilitacji skazanego,
3)
informowania sądu, nie rzadziej niż co 6 miesięcy, o przebiegu leczenia lub postępowania rehabilitacyjnego,
4)
informowania sądu, nie rzadziej niż co 3 miesiące, o przebiegu współpracy z osobą, instytucją lub organizacją społeczną, pod której dozór sąd oddał skazanego,
5)
zawiadomienia sądu o przeniesieniu skazanego do innej placówki leczniczej lub rehabilitacyjno-readaptacyjnej,
6)
przekazania sądowi opinii o skazanym po zakończeniu leczenia i rehabilitacji.
2.
Jeżeli skazany uchyla się od obowiązku leczenia lub dopuszcza się rażącego naruszenia regulaminu placówki, kierownik placówki leczniczej i rehabilitacyjno-readaptacyjnej wypisuje skazanego z placówki i kieruje wniosek do sądu o wykonanie warunkowo zawieszonej kary pozbawienia wolności.
3.
Wniosek do sądu o wykonanie warunkowo zawieszonej kary pozbawienia wolności powinien zawierać w szczególności:
1)
sygnaturę akt oraz imię i nazwisko skazanego i inne dane określające jego tożsamość,
2)
opis przebiegu leczenia, uwzględniający wyniki badań psychiatrycznych, psychologicznych i innych niezbędnych badań specjalistycznych, oraz wskazania co do dalszego postępowania leczniczego lub oddziaływań rehabilitacyjno-readaptacyjnych,
3)
okoliczności odmowy poddania się leczeniu lub wskazanie, na czym polegało rażące naruszenie regulaminu.
Kierownik placówki leczniczej i rehabilitacyjno-readaptacyjnej współpracuje z osobą lub instytucją albo organizacją społeczną, pod której dozór sąd oddał skazanego, o którym mowa w § 1, a w szczególności:
1)
powiadamia o podjęciu przez skazanego leczenia i rehabilitacji oraz o zakończeniu leczenia i rehabilitacji,
2)
udziela informacji o przebiegu leczenia lub postępowania rehabilitacyjnego i dalszych zamierzeniach w tym zakresie,
3)
zawiadamia o przeniesieniu skazanego do innej placówki leczniczej lub rehabilitacyjno-readaptacyjnej albo innego zakładu społecznej służby zdrowia,
4)
zawiadamia o wypisaniu skazanego i o skierowaniu wniosku do sądu o zarządzenie wykonania zawieszonej kary pozbawienia wolności w wypadkach, o których mowa w § 3 ust. 2.
1.
Leczenie osób uzależnionych, skazanych za przestępstwa pozostające w związku z używaniem środków odurzających lub psychotropowych na karę pozbawienia wolności bez warunkowego zawieszenia jej wykonania, co do których sąd orzekł umieszczenie sprawcy przed wykonaniem kary w odpowiednim zakładzie leczniczym, jest prowadzone w placówkach zapewniających całodobową opiekę leczniczą, o których mowa w rozporządzeniu Ministra Zdrowia i Opieki Społecznej z dnia 3 sierpnia 1985 r. w sprawie organizacji i zasad funkcjonowania placówek leczniczych i rehabilitacyjno-readaptacyjnych dla osób uzależnionych.
2.
Wykonanie orzeczenia, o którym mowa w ust. 1, należy do placówki leczniczej, właściwej ze względu na miejsce zamieszkania skazanego.
3.
W razie niemożliwości ustalenia miejsca zamieszkania skazanego, wykonanie orzeczenia należy do placówki, na której obszarze działa sąd.
1.
Skazany może być przeniesiony do innej placówki leczniczej, niż wymieniona w § 5, jeżeli jest to uzasadnione indywidualnym wskazaniem leczniczym.
2.
Przeniesienie następuje w ramach porozumienia placówek i za zgodą sądu.
Skazany, o którym mowa w § 5 ust. 1, powinien być zapoznany z regulaminem placówki.
Kierownik placówki leczniczej w sprawach osób, o których mowa w § 5 ust. 1, jest obowiązany do:
1)
niezwłocznego zawiadomienia sądu o przyjęciu skazanego,
2)
zwrócenia się do sądu o nadesłanie materiałów z akt sprawy, niezbędnych do prowadzenia leczenia skazanego,
3)
informowania sądu, nie rzadziej niż co 6 miesięcy, o przebiegu leczenia,
4)
występowania do sądu o wyrażenie zgody na przeniesienie skazanego do innej placówki leczniczej, jeżeli jest to uzasadnione indywidualnym wskazaniem leczniczym,
5)
przekazania sądowi opinii o skazanym po zakończeniu leczenia.
1.
Jeżeli skazany, o którym mowa w § 5 ust. 1, uchyla się od obowiązku leczenia albo dopuszcza się rażącego naruszenia regulaminu placówki, kierownik placówki leczniczej występuje do sądu o zwolnienie skazanego z zakładu leczniczego.
2.
Wniosek do sądu o zwolnienie z zakładu leczniczego powinien zawierać dane, o których mowa w § 3 ust. 3.
W razie samowolnego opuszczenia przez skazanego, o którym mowa w § 5 ust. 1, placówki leczniczej, kierownik placówki niezwłocznie powiadamia o tym sąd i właściwy terenowo organ podległy Ministrowi Spraw Wewnętrznych oraz wypisuje skazanego z placówki leczniczej.
Placówka lecznicza i rehabilitacyjno-readaptacyjna prowadzi rejestr osób, o których mowa w § 1 i § 5 ust. 1, na zasadach określonych odrębnie.
Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia.