Rozdział 5 - Postępowanie przed Sądem Dyscyplinarnym - Szczegółowe zasady i tryb postępowania dyscyplinarnego w stosunku do diagnostów laboratoryjnych.

Dziennik Ustaw

Dz.U.2004.226.2295

Akt utracił moc

Wersja od: 18 października 2004 r.

Rozdział  5

Postępowanie przed Sądem Dyscyplinarnym

§  26.

1. Po otrzymaniu wniosku o ukaranie przewodniczący Sądu Dyscyplinarnego kieruje sprawę do rozpoznania na rozprawie i wydaje stosowne zarządzenia przygotowujące rozprawę, chyba że uzna, że zachodzą podstawy do umorzenia postępowania lub jego zawieszenia albo że należy uzupełnić postępowanie wyjaśniające; w takim przypadku kieruje sprawę na posiedzenie niejawne.

2. Na posiedzeniu niejawnym Sąd Dyscyplinarny wydaje postanowienie o:

1) umorzeniu postępowania;

2) zawieszeniu postępowania;

3) przekazaniu sprawy Rzecznikowi Dyscyplinarnemu w celu uzupełnienia postępowania wyjaśniającego albo

4) skierowaniu sprawy do rozpoznania na rozprawie,

które doręcza stronom, a postanowienie, o którym mowa w pkt 1, doręcza również pokrzywdzonemu.

3. Na postanowienia, o których mowa w ust. 2 pkt 1-3, stronom przysługuje zażalenie; pokrzywdzonemu przysługuje zażalenie na postanowienie, o którym mowa w ust. 2 pkt 1.

4. Postanowienie, o którym mowa w ust. 2 pkt 3, powinno wskazywać, w jakim kierunku ma nastąpić uzupełnienie postępowania, oraz określać termin zakończenia postępowania, nie dłuższy niż 3 miesiące.

§ 27. Jeżeli wniosek o ukaranie odpowiada warunkom formalnym, a sprawę skierowano do rozpoznania na rozprawie, przewodniczący Sądu Dyscyplinarnego zarządza doręczenie jego odpisu obwinionemu diagnoście laboratoryjnemu.

§  28.

1. Na rozprawę wzywa się obwinionego diagnostę laboratoryjnego oraz zawiadamia o jej terminie jego obrońcę i Rzecznika Dyscyplinarnego.

2. Pomiędzy terminem doręczenia obwinionemu diagnoście laboratoryjnemu wniosku o ukaranie a terminem rozprawy powinno upłynąć co najmniej 14 dni. W przypadku niezachowania tego terminu obwiniony diagnosta laboratoryjny lub jego obrońca może żądać odroczenia rozprawy.

3. W zawiadomieniu stron o rozprawie wymienia się wyznaczony skład orzekający Sądu Dyscyplinarnego.

4. Przewodniczący Sądu Dyscyplinarnego zarządza wezwanie świadków i biegłych oraz przedstawienie innych dowodów wskazanych we wniosku o ukaranie, a także w innych uzasadnionych wnioskach zgłoszonych przez strony przed rozpoczęciem rozprawy.

5. Udział Rzecznika Dyscyplinarnego w rozprawie jest obowiązkowy.

6. Nieusprawiedliwione niestawiennictwo obwinionego diagnosty laboratoryjnego lub jego obrońcy na rozprawie nie stanowi przeszkody do rozpoznania sprawy, chyba że Sąd Dyscyplinarny uzna ich obecność za konieczną.

§ 29. Przewodniczący składu orzekającego Sądu Dyscyplinarnego kieruje rozprawą i czuwa nad jej prawidłowym przebiegiem.

§  30.

1. Sąd Dyscyplinarny może wzywać i przesłuchiwać świadków i biegłych.

2. Jeżeli świadek nie może stawić się z powodu przeszkody zbyt trudnej do usunięcia, Sąd Dyscyplinarny zleca jego przesłuchanie członkowi wyznaczonemu ze swego składu. Strony mają prawo brać udział w przesłuchaniu.

3. Zwolnienie świadka lub biegłego od przyrzeczenia zależy od uznania Sądu. Na żądanie strony świadek lub biegły jest obowiązany złożyć przyrzeczenie.

4. W zakresie nieuregulowanym w rozporządzeniu do przyrzeczeń stosuje się przepisy Kodeksu postępowania karnego.

§  31.

1. Rozprawę rozpoczyna odczytanie wniosku o ukaranie przez Rzecznika Dyscyplinarnego, po czym przewodniczący Sądu Dyscyplinarnego zwraca się do obwinionego diagnosty laboratoryjnego o złożenie wyjaśnień. Następnie Sąd Dyscyplinarny przeprowadza inne dowody.

2. Materiały sprawy za zgodą stron mogą być bez odczytania uznane za materiał dowodowy.

3. Sąd Dyscyplinarny może z ważnych powodów zarządzić przerwę w rozprawie na okres nie dłuższy niż 21 dni.

4. Rozprawę przerwaną prowadzi się po przerwie w dalszym ciągu, a od początku - jeżeli skład sądu uległ zmianie albo sąd uzna to za konieczne.

5. W przypadku przekroczenia terminu przerwy rozprawę uważa się za odroczoną.

6. Sąd Dyscyplinarny odracza rozprawę w przypadku:

1) niestawiennictwa Rzecznika Dyscyplinarnego;

2) usprawiedliwionego niestawiennictwa obwinionego diagnosty laboratoryjnego;

3) niestawiennictwa obwinionego diagnosty laboratoryjnego, którego obecność na rozprawie uznał za konieczną;

4) niestawiennictwa obwinionego diagnosty laboratoryjnego, któremu wezwanie nie zostało doręczone.

7. Sąd Dyscyplinarny może odroczyć rozprawę w przypadku niestawiennictwa świadka lub biegłego albo z innej ważnej przyczyny.

8. Rozprawę odroczoną prowadzi się w nowym terminie od początku. Sąd może wyjątkowo prowadzić rozprawę odroczoną w dalszym ciągu, chyba że skład sądu uległ zmianie.

9. Za zmianę składu sądu, o której mowa w ust. 4 i 8, nie uznaje się wejścia w skład sądu sędziego rezerwowego, o którym mowa w § 8.

§  32.

1. Jeżeli na podstawie okoliczności, które zostały ujawnione dopiero w toku rozprawy, Rzecznik Dyscyplinarny zarzucił obwinionemu diagnoście laboratoryjnemu inne przewinienie zawodowe oprócz objętego wnioskiem o ukaranie, Sąd Dyscyplinarny odracza rozprawę, chyba że za zgodą stron rozpozna sprawę na tej samej rozprawie w zakresie rozszerzonym o nowe zarzuty.

2. W przypadku odroczenia rozprawy z przyczyny określonej w ust. 1 Rzecznik Dyscyplinarny wnosi nowy lub dodatkowy wniosek o ukaranie.

§ 33. Po zakończeniu postępowania dowodowego rozprawę kończą przemówienia stron i obrońców, przy czym ostatni głos przysługuje obwinionemu diagnoście laboratoryjnemu.

§  34.

1. Po wysłuchaniu stron przewodniczący składu orzekającego zamyka rozprawę i Sąd Dyscyplinarny niezwłocznie przystępuje do narady.

2. Przebieg narady i głosowania nad orzeczeniem nie podlegają ujawnieniu. W naradzie i głosowaniu uczestniczyć mogą tylko członkowie składu orzekającego.

§  35.

1. Sąd Dyscyplinarny orzeka na podstawie materiału dowodowego ujawnionego w toku rozprawy.

2. Sąd Dyscyplinarny wymierza karę, biorąc pod uwagę stopień winy, naruszenie zasad etyki zawodowej oraz naruszenie przepisów dotyczących wykonywania czynności diagnostyki laboratoryjnej, skutki czynu oraz zachowanie się obwinionego diagnosty laboratoryjnego przed popełnieniem przewinienia dyscyplinarnego i po jego popełnieniu.

§  36.

1. W przypadku jednoczesnego ukarania za kilka przewinień dyscyplinarnych Sąd Dyscyplinarny wymierza kary za poszczególne przewinienia, a następnie wymierza jedną karę łączną za wszystkie czyny.

2. Przy orzekaniu kary łącznej stosuje się następujące zasady:

1) w przypadku orzeczenia kar upomnienia i nagany wymierza się karę łączną nagany;

2) kara zawieszenia prawa wykonywania zawodu nie wyłącza orzeczenia kary upomnienia i nagany;

3) przy orzeczeniu za kilka przewinień kar zawieszenia prawa wykonywania zawodu kara łączna nie może przekroczyć 5 lat;

4) przy orzeczonych za kilka przewinień karach rodzajowo różnych i kary pozbawienia prawa wykonywania zawodu wymierza się karę łączną pozbawienia prawa wykonywania zawodu.

3. Zasady przewidziane w ust. 2 stosuje się odpowiednio w przypadku wydania orzeczenia łącznego. Do orzeczenia łącznego stosuje się odpowiednio przepisy Kodeksu postępowania karnego o wyroku łącznym.

§  37.

1. Po zamknięciu rozprawy i odbyciu narady przewodniczący ogłasza stronom orzeczenie podpisane przez skład orzekający, przytaczając ustnie najważniejsze motywy orzeczenia.

2. W sprawach szczególnie zawiłych Sąd Dyscyplinarny może odroczyć ogłoszenie orzeczenia na czas nieprzekraczający 7 dni.

§  38.

1. Orzeczenie zawiera:

1) oznaczenie sądu, który je wydał, oraz nazwiska członków sądu, Rzecznika Dyscyplinarnego i protokolanta;

2) datę oraz miejsce rozpoznania sprawy i wydania orzeczenia;

3) imię i nazwisko oraz inne dane określające tożsamość obwinionego diagnosty laboratoryjnego;

4) opis zarzuconego przewinienia dyscyplinarnego;

5) rozstrzygnięcie Sądu Dyscyplinarnego;

6) uzasadnienie.

2. Orzeczenie skazujące ponadto zawiera:

1) dokładne określenie przewinienia dyscyplinarnego przypisanego obwinionemu diagnoście laboratoryjnemu przez Sąd Dyscyplinarny;

2) rozstrzygnięcie co do kary.

3. Orzeczenie Sądu Dyscyplinarnego uprawomocnia się po upływie terminu przewidzianego w § 41 do złożenia środka odwoławczego.

§  39.

1. Sąd Dyscyplinarny z urzędu uzasadnia na piśmie rozstrzygnięcia, od których przysługuje środek odwoławczy.

2. Uzasadnienie, o którym mowa w ust. 1, powinno być sporządzone na piśmie w terminie 14 dni od dnia wydania rozstrzygnięcia, o którym mowa w ust. 1.

3. Odpisy orzeczeń i postanowień wraz z uzasadnieniem i pouczeniem o środkach odwoławczych i terminie ich wniesienia doręcza się stronom i pokrzywdzonemu, a jeżeli ustanowiono obrońcę, odpisy te doręcza się również obrońcy.

§ 40. Z przebiegu rozprawy sporządza się protokół, który podpisują przewodniczący składu orzekającego Sądu Dyscyplinarnego i protokolant.