Szczegółowe zasady gospodarki finansowej środkami specjalnymi na wydatki związane z prowadzeniem poboru podatków i egzekucji administracyjnej.

Dziennik Ustaw

Dz.U.2003.176.1716

Akt utracił moc

Wersja od: 10 października 2003 r.

ROZPORZĄDZENIE

MINISTRA FINANSÓW¹⁾

z dnia 2 października 2003 r.

w sprawie szczegółowych zasad gospodarki finansowej środkami specjalnymi na wydatki związane z prowadzeniem poboru podatków i egzekucji administracyjnej

Na podstawie art. 8a ust. 3 ustawy z dnia 21 czerwca 1996 r. o urzędach i izbach skarbowych (Dz. U. Nr 106, poz. 489, z późn. zm.²⁾) zarządza się, co następuje:

§ 1. Rozporządzenie określa szczegółowe zasady gospodarki finansowej środkami specjalnymi przeznaczonymi na finansowanie:

1) wydatków związanych z poborem podatków i prowadzeniem egzekucji administracyjnej,

2) wynagrodzeń prowizyjnych pracowników urzędów skarbowych wykonujących egzekucję administracyjną należności pieniężnych,

3) przedsięwzięć usprawniających pobór podatków i prowadzenie egzekucji administracyjnej,

- zwanymi dalej "środkami specjalnymi".

§ 2. Ze środków specjalnych finansowane są następujące wydatki:

1) wynagrodzenia prowizyjne dla pracowników wykonujących egzekucję administracyjną należności pieniężnych wraz z należnymi nagrodami jubileuszowymi, odprawami emerytalnymi lub rentowymi i dodatkowym wynagrodzeniem rocznym;

2) należności z tytułu zniesienia uprawnień do umundurowania;

3) składki na ubezpieczenia społeczne i Fundusz Pracy od wynagrodzeń, o których mowa w pkt 1;

4) związane z poborem podatków i prowadzeniem egzekucji administracyjnej, w tym w szczególności dotyczące:

a) przejazdu i delegacji pracowników,

b) przewozu, załadunku, rozładunku, przechowywania, utrzymania i dozoru zwierząt oraz ruchomości odebranych albo usuniętych z opróżnionych budynków, lokali i pomieszczeń,

c) przymusowego otwarcia pomieszczeń i schowków,

d) wypłat należności świadków i biegłych,

e) ogłoszeń w prasie,

f) zakupu materiałów i wyposażenia,

g) usług telekomunikacyjnych i opłat pocztowych,

h) prowizji i obsługi bankowej,

i) doręczania upomnień i wezwań,

j) przechowywania, szacowania, przewozu i sprzedaży ruchomości, które przeszły na własność Skarbu Państwa;

5) wypłata zaliczek dla komorników sądowych za czynności związane z prowadzeniem egzekucji;

6) pokrywanie kosztów przedsięwzięć usprawniających pobór podatków i prowadzenie egzekucji administracyjnej należności pieniężnych, w tym szkoleń pracowników, a także wydatków o charakterze inwestycyjnym związanych zwłaszcza z budową pomieszczeń magazynowych, zakupem środków transportowych oraz komputerów wraz z oprogramowaniem.

§  3. 

1. Urzędy skarbowe gromadzą środki specjalne na wyodrębnionych rachunkach bankowych.

2. Odsetki od środków specjalnych zgromadzonych na rachunkach, o których mowa w ust. 1, stanowią przychody tych środków specjalnych.

3. Obsługa administracyjna oraz księgowa środków specjalnych należy do obowiązków naczelnika urzędu skarbowego.

§  4. 

1. Podstawą gospodarowania środkami specjalnymi jest roczny plan finansowy, określający przychody i wydatki, w którym wyodrębnia się w szczególności:

1) wynagrodzenia i składki naliczane od wynagrodzeń;

2) wydatki inwestycyjne.

2. Plan finansowy środków specjalnych zatwierdza naczelnik urzędu skarbowego.

3. Sprawozdania z wykonania planu finansowego środków specjalnych sporządza się zgodnie z obowiązującymi przepisami w zakresie sprawozdawczości budżetowej.

§  5. 

1. Urząd skarbowy może przekazać posiadaną nadwyżkę środków specjalnych na usprawnienie funkcjonowania innego urzędu skarbowego.

2. Nadwyżkę, o której mowa w ust. 1, może otrzymać urząd skarbowy, w którym:

1) ma miejsce niedobór środków na finansowanie wynagrodzeń prowizyjnych i wydatków związanych z prowadzeniem egzekucji administracyjnej lub poboru podatków, zagrażający skuteczności i ciągłości wykonywania egzekucji administracyjnej należności pieniężnych albo poboru podatków, lub

2) zachodzi potrzeba poniesienia wydatków na finansowanie przedsięwzięć usprawniających pobór podatków i prowadzenie egzekucji administracyjnej w rozmiarze przekraczającym możliwości finansowe środków specjalnych jednego urzędu skarbowego.

3. Decyzję o przekazaniu nadwyżki, o której mowa w ust. 1, podejmuje minister właściwy do spraw finansów publicznych na wniosek właściwych naczelników urzędów skarbowych, zaopiniowany pozytywnie przez dyrektorów izb skarbowych, a w obrębie województwa - dyrektor izby skarbowej na wniosek właściwych naczelników urzędów skarbowych.

§ 6. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia.³⁾

______

¹⁾ Minister Finansów kieruje działem administracji rządowej - finanse publiczne, na podstawie § 1 ust. 2 pkt 2 rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 29 marca 2002 r. w sprawie szczegółowego zakresu działania Ministra Finansów (Dz. U. Nr 32, poz. 301, Nr 43, poz. 378 i Nr 93, poz. 834).

²⁾ Zmiany wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 1997 r. Nr 121, poz. 770 i Nr 141, poz. 943, z 2000 r. Nr 120, poz. 1268, z 2001 r. Nr 110, poz. 1189, z 2002 r. Nr 89, poz. 804 i Nr 169, poz. 1387 oraz z 2003 r. Nr 137, poz. 1302.

³⁾ Z dniem wejścia w życie niniejszego rozporządzenia traci moc rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 2 stycznia 2001 r. w sprawie szczegółowych zasad gospodarki finansowej środkami specjalnymi na wydatki związane z prowadzeniem egzekucji administracyjnej (Dz. U. Nr 4, poz. 33).