Szczegółowe zasady gospodarki finansowej jednostek badawczo-rozwojowych.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1989.52.308

Akt utracił moc
Wersja od: 12 września 1989 r.

ROZPORZĄDZENIE
MINISTRA FINANSÓW
z dnia 26 sierpnia 1989 r.
w sprawie szczegółowych zasad gospodarki finansowej jednostek badawczo-rozwojowych.

Na podstawie art. 14 ustawy z dnia 25 lipca 1985 r. o jednostkach badawczo-rozwojowych (Dz. U. z 1989 r. Nr 45, poz. 244) zarządza się, co następuje:
Przepisy rozporządzenia mają zastosowanie do jednostek badawczo-rozwojowych, do których stosuje się przepisy ustawy z dnia 25 lipca 1985 r. o jednostkach badawczo-rozwojowych (Dz. U. z 1989 r. Nr 45, poz. 244), z wyłączeniem jednostek, o których mowa w art. 15 tej ustawy.
1.
Jednostki badawczo-rozwojowe prowadzą samodzielną gospodarkę finansową zgodnie z zasadą samofinansowania, pokrywając z uzyskiwanych przychodów koszty działalności i zobowiązania wobec budżetu państwa, banków i dostawców oraz wydatki na rozwój i inne potrzeby.
2.
Podstawą gospodarki finansowej jednostki badawczo-rozwojowej jest plan rzeczowo-finansowy ustalany przez dyrektora tej jednostki po zaopiniowaniu przez radę naukową i radę załogi.
3.
W kosztach działalności jednostki badawczo-rozwojowej uwzględnia się wartość prac wykonywanych na rzecz tej jednostki przez podwykonawców.
Przychodami jednostki badawczo-rozwojowej są przychody ze sprzedaży krajowej oraz z eksportu, a w szczególności:
1)
prac badawczo-rozwojowych,
2)
wyników prac badawczo-rozwojowych,
3)
patentów, praw ochronnych, licencji na stosowanie wynalazków i wzorów użytkowych, projektów racjonalizatorskich stanowiących tajemnicę jednostki oraz innych osiągnięć naukowych i technicznych,
4)
prac z zakresu działalności ogólnotechnicznej,
5)
prac wdrożeniowych, w tym nadzoru autorskiego,
6)
produkcji doświadczalnej,
7)
unikalnych urządzeń i aparatury oraz innej produkcji, w tym także małotonażowej i małoseryjnej,
8)
innych prac i usług, w tym obliczeń na elektronicznych maszynach cyfrowych, usług reprograficznych itp.,
9)
przedmiotów majątkowych pozostających po zakończeniu prac badawczo-rozwojowych, w wysokości uzgodnionej z zamawiającym pracę badawczo-rozwojową, w ramach której przedmiot majątkowy został wytworzony lub nabyty.
1.
Sposób rozliczeń z tytułu wykonania prac badawczo-rozwojowych oraz dysponowania wynikami tych prac zainteresowane strony określają w umowie.
2.
Zasady dysponowania przez jednostki badawczo-rozwojowe wpływami dewizowymi ze współpracy międzynarodowej regulują przepisy prawa dewizowego.
Jednostka badawczo-rozwojowa ustala samodzielnie wielkość środków na wynagrodzenia na podstawie obowiązujących przepisów o wynagrodzeniach i w ramach posiadanych możliwości finansowych.
1.
Wynik finansowy jednostki badawczo-rozwojowej stanowi różnicę między przychodami a kosztami własnymi sprzedaży, skorygowaną o straty i zyski nadzwyczajne, wynik na pozostałej sprzedaży oraz o podatek obrotowy należny od sprzedaży produktów przeznaczonych na rynek. Dodatni wynik finansowy stanowi zysk, a ujemny stratę jednostki badawczo-rozwojowej.
2.
Roczny wynik finansowy podlega weryfikacji w trybie określonym w odrębnych przepisach.
3.
Zweryfikowany zysk, po uregulowaniu zobowiązań wobec budżetu, jednostka badawczo-rozwojowa przeznacza na:
1)
fundusz rozwoju,
2)
fundusz załogi,
3)
inne cele.
4.
Stratę jednostki badawczo-rozwojowej pokrywa się z funduszu rozwoju.
Jednostka badawczo-rozwojowa poza funduszem statutowym tworzy następujące fundusze:
1)
fundusz motywacyjno-wdrożeniowy,
2)
fundusz rozwoju,
3)
fundusz załogi,
4)
zakładowe fundusze socjalny i mieszkaniowy.
1.
Fundusz statutowy jednostki badawczo-rozwojowej odzwierciedla wartość powierzonej jej do użytkowania części mienia ogólnonarodowego. Na fundusz ten składa się w szczególności wartość netto środków trwałych, wartości niematerialne i prawne oraz wartość środków obrotowych przekazanych jednostce przez organ, który tę jednostkę utworzył.
2.
Fundusz statutowy jest zwiększany o wartość środków trwałych, środków obrotowych otrzymywanych nieodpłatnie i finansowanych z funduszu rozwoju lub innych funduszów jednostki badawczo-rozwojowej oraz o wartości niematerialne i prawne, a pomniejszany o wartość środków trwałych oraz wartości niematerialne i prawne przekazane nieodpłatnie, a także o umorzenie środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych.
1.
Fundusz motywacyjno-wdrożeniowy tworzy się ze środków przekazywanych przez jednostki wdrażające wyniki prac jednostki badawczo-rozwojowej z tytułu osiągnięcia wymiernych efektów ekonomicznych wdrożenia.
2.
Środki funduszu motywacyjno-wdrożeniowego przeznacza się na nagrody indywidualne za osiągnięcie efektów, o których mowa w ust. 1.
1.
Fundusz rozwoju tworzy się z:
1)
odpisów amortyzacyjnych od wartości środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych,
2)
zysku.
2.
Odpisy amortyzacyjne, o których mowa w ust. 1 pkt 1, są dokonywane według zasad obowiązujących przedsiębiorstwa państwowe, z tym że wartość odpisów jest przekazywana na fundusz rozwoju jednostki badawczo-rozwojowej, z wyjątkiem odpisów amortyzacyjnych od środków trwałych zakładowej działalności socjalnej.
3.
Na fundusz wpływają także:
1)
udziały w inwestycjach wspólnych,
2)
środki z innych źródeł.
4.
Fundusz rozwoju, po sfinansowaniu ewentualnych strat (o których mowa w § 6 ust. 4) i spłacie kredytów bankowych zaciągniętych na inwestycje, jednostka badawczo-rozwojowa przeznacza według własnego uznania na:
1)
uzupełnienie funduszu statutowego,
2)
inwestycje jednostki badawczo-rozwojowej,
3)
wkłady lub pożyczki, w tym także oprocentowane, na inwestycje i przedsięwzięcia wspólne.
1.
Środki funduszu załogi przeznacza się na nagrody dla pracowników.
2.
Środki funduszu załogi mogą być również przeznaczane na zwiększenie zakładowych funduszów socjalnego i mieszkaniowego.
1.
Koszty prac własnych podejmowanych przez jednostkę badawczo-rozwojową obciążają koszty działalności tej jednostki.
2.
Koszty prac własnych mogą być rozliczane w czasie, nie dłużej jednak niż przez 5 lat.
1.
Jednostka badawczo-rozwojowa finansuje środki obrotowe z tej części funduszu statutowego, która nie służy pokryciu środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych.
2.
Środki obrotowe mogą być w całości finansowane z funduszu statutowego. Na finansowanie środków obrotowych nie znajdujących pokrycia w funduszu statutowym jednostka badawczo-rozwojowa może zaciągać w banku kredyty obrotowe na warunkach określonych w umowie kredytowej.
1.
Inwestycje jednostki badawczo-rozwojowej finansuje się z funduszu rozwoju.
2.
Zasady finansowania inwestycji centralnych i zamówień rządowych oraz udzielania subwencji i pożyczek z Centralnego Funduszu Rozwoju Nauki i Techniki regulują odrębne przepisy.
Przepisy rozporządzenia mają zastosowanie również do zakładów doświadczalnych działających jako wyodrębnione zakłady jednostek badawczo-rozwojowych. Zasady wewnętrznego wyodrębnienia zakładów doświadczalnych pod względem gospodarki finansowej oraz związanych z tym rozliczeń wewnątrz jednostki określają statuty jednostek badawczo-rozwojowych.
Do jednostek badawczo-rozwojowych mają odpowiednie zastosowanie przepisy dotyczące przedsiębiorstw państwowych w zakresie głównych księgowych, weryfikacji rocznych bilansów oraz podstawowych zasad prowadzenia rachunkowości.
Działalność lecznicza, profilaktyczna i diagnostyczna oraz usługowa, prowadzona na rzecz społecznego systemu ochrony zdrowia przez jednostki badawczo-rozwojowe nadzorowane przez Ministra Zdrowia i Opieki Społecznej, jest finansowana z budżetu państwa na zasadach określonych dla jednostek ochrony zdrowia.
1.
Zgodnie z art. 80 ustawy z dnia 30 maja 1989 r. o zmianie upoważnień do wydawania aktów wykonawczych (Dz. U. Nr 35, poz. 192) traci moc rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 13 grudnia 1985 r. w sprawie szczegółowych zasad gospodarki finansowej jednostek badawczo-rozwojowych (Dz. U. Nr 61, poz. 316).
2.
Salda funduszu rezerwowego oraz funduszu prac własnych przenosi się na fundusz rozwoju nie później niż 31 grudnia 1989 r.
Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia.