Rozdział 3 - Tryb pobierania dochodów i dokonywania wydatków - Szczegółowe zasady gospodarki finansowej jednostek budżetowych, zakładów budżetowych, gospodarstw pomocniczych jednostek budżetowych oraz szczegółowe zasady i terminy rocznych rozliczeń i wpłat do budżetu przez zakłady budżetowe i gospodarstwa pomocnicze jednostek budżetowych.

Dziennik Ustaw

Dz.U.2000.122.1333

Akt utracił moc

Wersja od: 31 grudnia 2000 r.

Rozdział  3

Tryb pobierania dochodów i dokonywania wydatków

§  10.

1. Państwowe jednostki budżetowe realizujące dochody budżetowe obowiązane są:

1) prawidłowo i terminowo ustalać należności z tytułu dochodów budżetu państwa i przychodów środków specjalnych,

2) pobierać wpłaty i terminowo dokonywać zwrotów nadpłat,

3) prowadzić ewidencję dochodów budżetowych oraz przychodów środków specjalnych według działów i rozdziałów określających rodzaj działalności oraz według paragrafów klasyfikacji,

4) terminowo wysyłać do zobowiązanych wezwania do zapłaty lub faktury z tytułu świadczonych usług,

5) terminowo wysyłać do zobowiązanych upomnienia oraz podejmować w stosunku do nich czynności egzekucyjne przewidziane prawem,

6) w zakresie i na zasadach określonych w odrębnych przepisach umarzać należności nieściągalne bądź podejmować działania określone w odrębnych przepisach.

2. Czynności egzekucyjnych, o których mowa w ust. 1 pkt 5, nie stosuje się, jeżeli należność nie przewyższa kosztów wysłania upomnienia.

3. Państwowe jednostki budżetowe będące organami podatkowymi obowiązane są do ustalania i pobierania dochodów z tytułu podatków, opłat oraz innych niepodatkowych należności budżetowych, w zakresie i na zasadach określonych w odrębnych przepisach.

4. Dochody budżetu państwa powinny być zaliczane na rachunek bieżący - subkonto dochodów państwowej jednostki budżetowej, która prowadzi wymiar, pobór i ewidencję danej należności.

§  11.

1. Jednostki budżetowe prowadzą ewidencję kosztów realizacji inwestycji umożliwiającą ustalenie źródeł finansowania inwestycji, wielkości zaangażowania środków, w tym otrzymanych od innych jednostek organizacyjnych.

2. Środki finansowe przeznaczone na finansowanie inwestycji, przekazywane państwowym jednostkom budżetowym przez inne jednostki organizacyjne, są przechowywane zgodnie z przepisami regulującymi szczegółowy sposób wykonywania budżetu państwa.

3. Środki finansowe przeznaczone na finansowanie inwestycji, przekazywane samorządowym jednostkom budżetowym przez inne samorządowe jednostki organizacyjne, są wykorzystywane za zgodą zarządu jednostki samorządu terytorialnego, zgodnie z zasadami wykonywania obsługi bankowej budżetu jednostki samorządu terytorialnego określonej w umowie, o której mowa w art. 134 ustawy.

§  12.

1. Państwowe jednostki budżetowe przyjmujące dochody do kasy lub za pośrednictwem poczty obowiązane są do przekazania ich w dniu pobrania (wpływu) na właściwy rachunek bieżący - subkonto dochodów. W uzasadnionych przypadkach, w zależności od wysokości przyjętej gotówki oraz właściwego jej zabezpieczenia, kierownik jednostki może podjąć decyzję określającą częstotliwość przekazywania gotówki do banku.

2. Przepis ust. 1 nie dotyczy stałego zapasu gotówki na bieżące wydatki.

§  13.

1. Kwoty dochodów nienależnie wpłaconych (pobranych) lub orzeczonych do zwrotu stanowią nadpłaty.

2. Jeżeli przepisy szczególne nie stanowią inaczej, państwowa jednostka budżetowa zalicza nadpłaty na inne wymagalne należności przypadające od tego samego dłużnika, a w razie braku takich należności - zwraca je uprawnionej osobie.

3. Nadpłaty w dochodach budżetowych, powstałe zarówno w bieżącym roku budżetowym, jak i w w ubiegłych latach budżetowych, zwraca się z tej podziałki klasyfikacji dochodów, na którą zalicza się bieżące wpływy tego samego rodzaju.

4. Podstawą dokonania zwrotu nadpłaty jest pisemne polecenie zwrotu, podpisane przez kierownika i głównego księgowego państwowej jednostki budżetowej, z zastrzeżeniem § 27.

5. Polecenie, o którym mowa w ust. 4, zawiera uzasadnienie zwrotu i wskazanie daty wypłacenia zwracanej kwoty. Jeżeli w jednostce dokonującej zwrotu nadpłaty jest dowód przychodowy, w wyniku realizacji którego powstała nadpłata, na dowodzie tym należy zamieścić adnotację o dokonanym zwrocie, ze wskazaniem daty i pozycji zaksięgowania zwrotu.

6. Oprocentowanie nadpłat związanych z uchyleniem lub zmianą decyzji ustalającej wysokość należności budżetowych pomniejsza dochody budżetowe z tytułu odsetek za zwłokę, z zastrzeżeniem ust. 7.

7. Oprocentowanie nadpłat podatków zaliczanych na zaległość podatkową powiększa dochody budżetowe z tytułu odsetek od tych zaległości.

8. Opłaty przekazów pocztowych i opłaty bankowe związane ze zwrotem nadpłat obciążają wydatki budżetowe jednostki dokonującej zwrotu nadpłaty.

§  14.

1. Uzyskane przez państwowe jednostki budżetowe zwroty wydatków dokonanych w tym samym roku budżetowym przyjmowane są na subkonto wydatków i zmniejszają wykonanie wydatków w tym roku budżetowym.

2. Uzyskane przez państwowe jednostki budżetowe zwroty wydatków dokonanych w poprzednich latach budżetowych są przyjmowane na subkonto dochodów i podlegają odprowadzeniu na dochody budżetu państwa, w terminach określonych odrębnymi przepisami.

§  15.

1. Oprocentowanie sum depozytowych oraz sum na zlecenie, stanowiących własność osób fizycznych, prawnych i innych jednostek organizacyjnych nie posiadających osobowości prawnej, powiększa ich wartość, chyba że odrębne przepisy stanowią inaczej, z zastrzeżeniem ust. 5.

2. Depozyty państwowych jednostek budżetowych składane w związku z postępowaniem karnym, karnym skarbowym, administracyjnym, cywilnym oraz w sprawach o wykroczenia jednostki te przekazują do przechowania bankom w postaci depozytu zamkniętego.

3. Odsetki bankowe od środków pieniężnych zgromadzonych na rachunku środków specjalnych państwowych jednostek budżetowych są przychodami środków specjalnych.

4. Postanowienia ust. 1 dotyczą środków finansowych przekazanych państwowym jednostkom budżetowym przez Agencję Mienia Wojskowego na inwestycje Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej.

5. Oprocentowanie sum depozytowych oraz sum na zlecenie złożonych przez państwowe jednostki budżetowe, państwowe zakłady budżetowe i gospodarstwa pomocnicze państwowych jednostek budżetowych stanowią dochody budżetu państwa.

§  16.

1. Państwowa jednostka budżetowa może zaciągać zobowiązania na realizację zadań do wysokości kwot wydatków ujętych w zatwierdzonym planie finansowym, pomniejszonych o wydatki na wynagrodzenia i uposażenia oraz obligatoryjne wpłaty płatnika, z zastrzeżeniem ust. 2.

2. Zobowiązania z tytułu umów wieloletnich mogą być zaciągane tylko w wypadku, gdy umowy te uzasadnione są odpowiednimi programami prac. Mogą być również zaciągane zobowiązania z tytułu umów, których realizacja w roku następnym jest niezbędna do zapewnienia ciągłości działania jednostki i termin zapłaty upływa w roku następnym.

3. Jednostki budżetowe, których zobowiązania zostały potrącone w trybie art. 64 § 2 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. Nr 137, poz. 926 i Nr 160, poz. 1083, z 1998 r. Nr 106, poz. 668, z 1999 r. Nr 11, poz. 95 i Nr 92, poz. 1062 oraz z 2000 r. Nr 94, poz. 1037, Nr 116, poz. 1216, Nr 120, poz. 1268 i Nr 122, poz. 1315), przekazują kwoty, objęte potrąceniem, na rachunek bankowy urzędu skarbowego, który tego potrącenia dokonał, w terminie 15 dni od dnia otrzymania zawiadomienia w tej sprawie.

4. Wpłacie, o której mowa w ust. 3, podlega kwota, która została potrącona w wyniku realizacji postanowień ustawy wymienionej w ust. 3.

§  17.

1. Zaliczki na wydatki do rozliczenia mogą być udzielane:

1) pracownikom - na koszty podróży i przeniesień służbowych oraz na pokrycie drobnych wydatków,

2) jednostkom organizacyjnym oraz osobom fizycznym wykonującym zadania finansowane z sum na zlecenie lub z akredytyw budżetowych - na koszty wykonywanych zadań,

3) w innych wypadkach określonych w odrębnych przepisach.

2. Pracownikom odbywającym stałe podróże służbowe oraz pracownikom, którzy w związku z czynnościami służbowymi pokrywają bezpośrednio drobne, stale powtarzające się wydatki, mogą być udzielane zaliczki stałe na cały rok budżetowy lub na okres krótszy, jednak w wysokości nie przekraczającej przeciętnej kwoty wydatków półtoramiesięcznych. Na podstawie uznanych rachunków pokrywa się pełną kwotę należności.

3. Przepis ust. 2 ma odpowiednie zastosowanie do akredytyw budżetowych.

§  18.

1. Zaliczki powinny być rozliczane, jeżeli odrębne przepisy nie stanowią inaczej, nie później niż w terminie 14 dni po wykonaniu zadania. Zaliczki stałe powinny być rozliczone po upływie okresu, na jaki zostały udzielone, przed końcem roku budżetowego, z wyjątkiem przypadków określonych w ust. 2, oraz przed ustaniem stosunku służbowego.

2. Państwowa jednostka budżetowa jest zobowiązana do uzyskania od pracowników, którym są udzielane zaliczki do rozliczenia, pisemnej zgody na potrącenie nie rozliczonych zaliczek z wynagrodzenia pracownika, chyba że na podstawie odrębnych przepisów jednostce przysługuje prawo potrącenia z wynagrodzenia nie rozliczonej w terminie zaliczki.

3. Jeżeli zaliczka podjęta przez pracownika nie została rozliczona w ustalonym terminie, potrąca się ją z najbliższych wynagrodzeń pracownika; do czasu rozliczenia poprzednio wypłaconej zaliczki pracownikowi nie mogą być udzielane dalsze zaliczki.

4. Sumy zaliczek udzielonych ze środków budżetowych, a nie wydatkowanych do końca roku budżetowego, powinny być wpłacone do banku najpóźniej w ostatnim dniu roboczym roku budżetowego, na rachunek bieżący - subkonto wydatków państwowej jednostki budżetowej, z zastrzeżeniem ust. 5.

5. Zaliczki ze środków budżetowych udzielone pod koniec roku budżetowego są rozliczane nie później niż do dnia 8 stycznia następnego roku. Zwroty z tytułu nie wydatkowanych zaliczek zarachowuje się na zmniejszenie wydatków budżetowych roku, w którym udzielono zaliczki.

6. W razie służbowego przeniesienia pracownika do innego miejsca pracy, zaliczki pobrane przez pracownika, z wyjątkiem zaliczki na koszty przeniesienia, należy całkowicie rozliczyć przed zmianą miejsca pracy.