Szczegółowe zasady gospodarki finansowej dochodami własnymi na wydatki związane z prowadzeniem poboru podatków i egzekucji administracyjnej.

Dziennik Ustaw

Dz.U.2004.286.2882

Akt utracił moc
Wersja od: 31 grudnia 2004 r.

ROZPORZĄDZENIE
MINISTRA FINANSÓW1)
z dnia 29 grudnia 2004 r.
w sprawie szczegółowych zasad gospodarki finansowej dochodami własnymi na wydatki związane z prowadzeniem poboru podatków i egzekucji administracyjnej

Na podstawie art. 79 ust. 3 ustawy z dnia 25 listopada 2004 r. o zmianie ustawy o finansach publicznych oraz o zmianie niektórych ustaw (Dz. U. Nr 273, poz. 2703) zarządza się, co następuje:
Rozporządzenie określa szczegółowe zasady gospodarki finansowej dochodami własnymi urzędów skarbowych oraz ustala:
1)
rodzaje wydatków bieżących i inwestycyjnych związanych z prowadzeniem poboru podatków i egzekucji administracyjnej, uwzględniając specyfikę działalności oraz potrzebę zapewnienia motywacyjnego systemu wynagradzania pracowników wykonujących egzekucję administracyjną;
2)
obowiązki w zakresie sporządzania planów finansowych obejmujących dochody i wydatki;
3)
przypadki, w których może nastąpić przekazanie dochodów własnych na usprawnienie funkcjonowania innych urzędów skarbowych, jeżeli jest to konieczne dla zapewnienia skuteczności i ciągłości wykonywania poboru podatków lub egzekucji administracyjnej.
Z dochodów własnych finansowane są następujące wydatki:
1)
wynagrodzenia prowizyjne dla pracowników wykonujących egzekucję administracyjną należności pieniężnych wraz z należnymi nagrodami jubileuszowymi, odprawami emerytalnymi lub rentowymi i dodatkowym wynagrodzeniem rocznym;
2)
należności z tytułu zniesienia uprawnień do umundurowania;
3)
składki na ubezpieczenia społeczne i Fundusz Pracy od wynagrodzeń, o których mowa w pkt 1;
4)
związane z poborem podatków i prowadzeniem egzekucji administracyjnej, w tym w szczególności dotyczące:
a)
przejazdu i delegacji pracowników,
b)
przewozu, załadunku, rozładunku, przechowywania, utrzymania i dozoru zwierząt oraz ruchomości odebranych albo usuniętych z opróżnionych budynków, lokali i pomieszczeń,
c)
przymusowego otwarcia pomieszczeń i schowków,
d)
wypłat należności świadków i biegłych,
e)
ogłoszeń w prasie,
f)
zakupu materiałów i wyposażenia,
g)
usług telekomunikacyjnych i opłat pocztowych,
h)
prowizji i obsługi bankowej,
i)
doręczania upomnień i wezwań,
j)
przechowywania, szacowania, przewozu i sprzedaży ruchomości, które przeszły na własność Skarbu Państwa;
5)
wypłata zaliczek dla komorników sądowych za czynności związane z prowadzeniem egzekucji;
6)
pokrywanie kosztów przedsięwzięć usprawniających pobór podatków i prowadzenie egzekucji administracyjnej należności pieniężnych, w tym szkoleń pracowników, a także wydatków o charakterze inwestycyjnym związanych zwłaszcza z budową pomieszczeń magazynowych, zakupem środków transportowych oraz komputerów wraz z oprogramowaniem.
1.
Urzędy skarbowe gromadzą dochody własne na wyodrębnionych rachunkach bankowych.
2.
Odsetki od dochodów własnych zgromadzonych na rachunkach, o których mowa w ust. 1, zwiększają dochody własne.
1.
Podstawą gospodarowania dochodami własnymi jest roczny plan finansowy, określający dochody i wydatki, w którym wyodrębnia się w szczególności:
1)
wynagrodzenia i składki naliczane od wynagrodzeń;
2)
wydatki inwestycyjne.
2.
Plan finansowy dochodów własnych zatwierdza naczelnik urzędu skarbowego.
3.
Sprawozdania z wykonania planu finansowego dochodów własnych sporządza się zgodnie z obowiązującymi przepisami w zakresie sprawozdawczości budżetowej.
1.
Urząd skarbowy może przekazać posiadaną nadwyżkę dochodów własnych na usprawnienie funkcjonowania innego urzędu skarbowego.
2.
Nadwyżkę, o której mowa w ust. 1, może otrzymać urząd skarbowy, w którym:
1)
ma miejsce niedobór środków na finansowanie wynagrodzeń prowizyjnych i wydatków związanych z prowadzeniem egzekucji administracyjnej lub poboru podatków, zagrażający skuteczności i ciągłości wykonywania egzekucji administracyjnej należności pieniężnych albo poboru podatków, lub
2)
zachodzi potrzeba poniesienia wydatków na finansowanie przedsięwzięć usprawniających pobór podatków i prowadzenie egzekucji administracyjnej w rozmiarze przekraczającym możliwości finansowe dochodów własnych jednego urzędu skarbowego.
3.
Decyzję o przekazaniu nadwyżki, o której mowa w ust. 1, podejmuje minister właściwy do spraw finansów publicznych na wniosek właściwych naczelników urzędów skarbowych, zaopiniowany pozytywnie przez dyrektorów izb skarbowych, a w obrębie województwa - dyrektor izby skarbowej na wniosek właściwych naczelników urzędów skarbowych.
Traci moc rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 2 października 2003 r. w sprawie szczegółowych zasad gospodarki finansowej środkami specjalnymi na wydatki związane z prowadzeniem poboru podatków i egzekucji administracyjnej (Dz. U. Nr 176, poz. 1716).
Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 2005 r. i obowiązuje do dnia 31 grudnia 2005 r.
______

1) Minister Finansów kieruje działem administracji rządowej - finanse publiczne, na podstawie § 1 ust. 2 pkt 2 rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 11 czerwca 2004 r. w sprawie szczegółowego zakresu działania Ministra Finansów (Dz. U. Nr 134, poz. 1427).