Szczegółowe warunki znakowania obuwia przeznaczonego do sprzedaży konsumentom.

Dziennik Ustaw

Dz.U.2000.110.1168

Akt utracił moc
Wersja od: 14 grudnia 2000 r.

ROZPORZĄDZENIE
RADY MINISTRÓW
z dnia 28 listopada 2000 r.
w sprawie szczegółowych warunków znakowania obuwia przeznaczonego do sprzedaży konsumentom.

Na podstawie art. 22 ustawy z dnia 22 stycznia 2000 r. o ogólnym bezpieczeństwie produktów (Dz. U. Nr 15, poz. 179) zarządza się, co następuje:
Rozporządzenie reguluje szczegółowe warunki znakowania części obuwia, przeznaczonego do sprzedaży konsumentom, ze względu na rodzaj materiałów, z których zostały wykonane.
Ilekroć w rozporządzeniu jest mowa o obuwiu, należy przez to rozumieć również jego części, wyszczególnione w § 5 ust. 1, sprzedawane osobno.
Użyte w rozporządzeniu określenia oznaczają:
1)
skóra - materiał pochodzący z naturalnej skóry zwierzęcej, z oryginalną strukturą włóknistą, wyprawiony w sposób zapewniający odporność na gnicie, z zachowaną lub usuniętą sierścią albo wełną lub zrobiony przez przecięcie jej na warstwy, zarówno przed, jak i po wyprawie; jeżeli skóra zawiera powłokę kryjącą, grubość tej powłoki nie może być większa niż 0,15 mm; skórą nie są materiały wykonane z rozdrobnionej mechanicznie lub chemicznie skóry naturalnej, przy zastosowaniu lub bez stosowania środka wiążącego,
2)
skóra pokryta - skóra, której powierzchnia jest pokryta powłoką o grubości większej niż 0,15 mm, stanowiącej jednak nie więcej niż 1/3 całkowitej grubości skóry,
3)
materiał włókienniczy - jakikolwiek produkt nieobrobiony albo obrobiony w całości lub częściowo, który składa się wyłącznie z włókien tekstylnych, bez względu na zastosowany proces mieszania czy komponowania,
4)
inny materiał - materiał nie wymieniony w pkt 1-3,
5)
piktogram - symbol graficzny.
Przepisów rozporządzenia nie stosuje się do obuwia:
1)
używanego,
2)
będącego zabawką,
3)
ochronnego, stanowiącego środek ochrony indywidualnej (osobistej),
4)
zawierającego azbest, którego zasady znakowania określają odrębne przepisy.
1.
Oznakowania wymagają następujące części obuwia:
1)
wierzch,
2)
podszewka z wyściółką,
3)
spód.
2.
Przy oznakowaniu podszewki z wyściółką, w przypadku gdy obuwie nie posiada podszewki odrębnej od wierzchu, należy podać informację o rodzaju materiału, z którego wykonano wierzch.
3.
Przy oznakowaniu podszewki z wyściółką, w przypadku gdy obuwie nie posiada odrębnej wyściółki, należy podać informację o rodzaju materiału, z którego wykonano element spodu stykający się ze stopą.
4.
Oznaczenia słowne i piktogramy części obuwia określa załącznik nr 1 do rozporządzenia.
1.
Oznakowanie powinno informować, z jakiego materiału wykonano części obuwia.
2.
Materiał, o którym mowa w ust. 1, może być oznaczony jako: skóra, skóra pokryta, materiał włókienniczy albo inny materiał, pod warunkiem że stanowi on co najmniej:
1)
80% powierzchni wierzchu,
2)
80% powierzchni podszewki z wyściółką,
3)
80% całości spodu.
3.
Jeżeli żaden z rodzajów materiałów nie stanowi co najmniej 80% części obuwia, należy podać informację o dwóch podstawowych rodzajach materiałów, z których wykonano tę część.
4.
Przy ustalaniu proporcji rodzajów materiałów, z których został wykonany wierzch, nie uwzględnia się elementów ozdobnych i wzmacniających, w szczególności klamerek lub naszywek na kostkach.
5.
Oznaczenia słowne i piktogramy rodzajów materiałów, z których wykonano części obuwia, określa załącznik nr 2 do rozporządzenia.
1.
Oznakowanie obuwia przeznaczonego dla konsumentów wykonuje się w szczególności w formie: stempli, wytłoczeń, druków, wszywek, naszywek, naklejek lub tasiemek, trwale przymocowanych do obuwia.
2.
Oznakowanie powinno być wykonane w sposób bezpieczny dla konsumenta, niebrudzący i nieuszkadzający obuwia ani rzeczy stykających się z nim.
3.
Oznakowanie, o którym mowa w ust. 1, należy umieścić co najmniej na jednej sztuce obuwia z każdej pary, w miejscu widocznym dla konsumenta.
1.
Oznakowanie wykonuje się przez umieszczenie łącznie piktogramów lub oznaczeń słownych części obuwia oraz piktogramów lub oznaczeń słownych rodzajów materiałów, z których części obuwia zostały wykonane.
2.
Oznaczenia słowne sporządza się w języku polskim.
Informację o znaczeniu piktogramów podaje się do wiadomości konsumentów w każdym punkcie sprzedaży, przez umieszczenie jej w miejscu widocznym i swobodnie dla nich dostępnym.
Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 6 miesięcy od dnia ogłoszenia.

ZAŁĄCZNIKI

ZAŁĄCZNIK Nr  1

OZNACZENIA SŁOWNE I PIKTOGRAMY CZĘŚCI OBUWIA

Oznaczenie słowne: Piktogram:

1. Wierzch wzór

2. Podszewka z wyściółką wzór

3. Spód wzór

ZAŁĄCZNIK Nr  2

OZNACZENIA SŁOWNE I PIKTOGRAMY RODZAJÓW MATERIAŁÓW, Z KTÓRYCH WYKONANO CZĘŚCI OBUWIA

Oznaczenie słowne: Piktogram:

1. Skóra wzór

2. Skóra pokryta wzór

3. Materiał włókienniczy wzór

4. Inny materiał wzór