Rozdział 3 - Szczegółowe warunki sanitarne przy uboju zwierząt rzeźnych - Szczegółowe warunki weterynaryjne wymagane przy uboju zwierząt rzeźnych oraz rozbiorze i składowaniu mięsa.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1999.10.90

Akt utracił moc

Wersja od: 29 listopada 2001 r.

Rozdział  3

Szczegółowe warunki sanitarne przy uboju zwierząt rzeźnych

§  14.

1. W rzeźni, w której dokonuje się uboju świń oraz zwierząt innych gatunków, powinna być wydzielona specjalna strefa do uboju świń.

2. Wydzielenie specjalnej strefy, o której mowa w ust. 1, nie jest wymagane, jeżeli ubój świń oraz innych zwierząt odbywa się w różnym czasie.

3. W przypadku, o którym mowa w ust. 2, powinno być trwale wydzielone miejsce na oparzanie, odszczecinianie i opalanie, oddalone od linii ubojowej co najmniej 5 m lub oddzielone litą przegrodą o wysokości co najmniej 3 m.

4. Przepis ust. 3 stosuje się odpowiednio do stanowisk skórowania i wytrzewiania.

§  15.

1. 3 Zwierzęta nie mogą być kierowane do uboju, jeżeli badanie przedubojowe wskazuje, że:

1) są one chore lub podejrzane o następujące choroby zakaźne:

a) pomór bydła,

b) nosaciznę,

c) wąglik,

d) szelestnicę,

e) wściekliznę,

f) gąbczastą encefalopatię bydła, lub

2) są chore, ale nie na chorobę zakaźną, lub

3) istnieje podejrzenie, że otrzymały one substancje mogące spowodować, że ich mięso będzie szkodliwe dla zdrowia ludzi.

2. Do uboju mogą być dopuszczone tylko zwierzęta czyste.

3. Wymóg określony w ust. 2 nie dotyczy przypadków, gdy ubój ma na celu skrócenie cierpień zwierząt, powstałych wskutek wypadku lub nagłej choroby.

4. Zwierzęta mogą być poddawane ubojowi po skutecznym oszołomieniu, z wyjątkiem uboju dokonywanego szczególnym sposobem przewidzianym przez obrządki religijne.

4a. 4 Bydło, owce i kozy poddawane ubojowi nie mogą być:

1) oszałamiane poprzez wtłoczenie gazu do jamy czaszkowej,

2) ubite metodą, o której mowa w pkt 1, albo ubite poprzez zmiażdżenie centralnego układu nerwowego za pomocą pręta wprowadzanego do jamy czaszkowej.

5. Po oszołomieniu i wykrwawieniu tusze powinny być podwieszane w celu przeprowadzenia dalszych czynności związanych z obróbką poubojową. Odległość zawieszonej tuszy od posadzki nie może być mniejsza niż 30 cm.

6. Wszystkie czynności technologiczne na linii ubojowej powinny być przeprowadzone w sposób wykluczający zanieczyszczenie mięsa.

§  16.

1. Wykrwawianie powinno być całkowite, przy czym krew przeznaczona do celów konsumpcyjnych powinna być zbierana do czystych pojemników.

2. W razie gdy krew od różnych zwierząt jest zbierana do tego samego pojemnika przed ukończeniem badania poubojowego, cała zawartość tego pojemnika uznana jest za niezdatną do spożycia, jeżeli tusza lub narządy wewnętrzne nawet jednego ze zwierząt uznane zostały za niezdatne do spożycia.

3. Głowy bydlęce i świńskie mogą być wykrawane w tym samym pomieszczeniu w oddzielnej strefie.

§ 17. Na stanowiskach wykrwawiania i wytrzewiania, a dodatkowo na liniach ubojowych koni i bydła w miejscach odejmowania głowy, powinny być zainstalowane kabiny wyposażone w sposób trwały w urządzenia natryskowe do mycia fartuchów i butów, bezpośrednio połączone z kanalizacją. Wejście do kabiny nie może być usytuowane na wprost linii ubojowej.

§ 18. 5 Ubój sanitarny, z wyjątkiem uboju zwierząt chorych lub podejrzanych o chorobę zakaźną, o której mowa w § 15 ust. 1 pkt 1, powinien odbywać się w oddzielnym pomieszczeniu ubojowym lub na linii ubojowej po uboju zwierząt zdrowych, pod warunkiem że mięso pozyskane z tego uboju zostanie usunięte z pomieszczeń ubojowych, a po uboju zwierząt chorych lub podejrzanych o chorobę przeprowadzi się mycie i odkażanie pomieszczeń, urządzeń i sprzętu pod nadzorem powiatowego lekarza weterynarii.

§ 19. W rzeźniach posiadających zmechanizowane linie ubojowe:

1) szybkość przesuwu taśmy na stanowiskach badania poubojowego powinna gwarantować wykonanie badania każdego elementu (głowy, tuszy, narządów jamy piersiowej i brzusznej) w czasie nie krótszym niż 30 sekund,

2) konstrukcja linii ubojowej dla poszczególnych elementów, o których mowa w pkt 1, powinna gwarantować pełną synchronizację przesuwu, tak aby badanie tych elementów odbywało się jednocześnie,

3) stanowisko badania poubojowego powinno być odpowiednio oznaczone i wyposażone w umywalkę ze środkami myjącymi i odkażającymi oraz ręcznikami jednorazowego użytku, a także wyłącznik taśmy ubojowej,

4) odpady poubojowe ze stanowisk obróbki poubojowej znajdujących się na platformach powinny być przekazywane do pojemników stojących na posadzce wyłącznie za pomocą zsypów.

§  20.

1. Ubite zwierzęta należy niezwłocznie oskórować, a ze świń nie poddanych skórowaniu należy usunąć szczecinę.

2. Oparzanie świń powinno być przeprowadzane w wodzie o temperaturze 62-64°C w czasie 4-5 minut. Przy oparzeniu zanurzeniowym woda w oparzelniku powinna być wymieniana przynajmniej raz dziennie.

§  21.

1. Wytrzewianie powinno zakończyć się nie później niż w 45 minut po uboju, a w przypadku uboju dokonywanego szczególnym sposobem przewidzianym przez obrządki religijne, nie później niż w 30 minut.

2. Płuca, serce, wątroba, śledziona, głowa, przewód pokarmowy oraz każda inna część zwierzęcia podlegająca badaniu powinny być oddzielone i oznakowane w sposób umożliwiający ich identyfikację z tuszą.

3. Narządy oddzielone od tuszy nie mogą być usuwane z pomieszczeń ubojowych do czasu zakończenia badania poubojowego tuszy.

4. Nerki powinny być wyłuszczone z torebki tłuszczowej, a u bydła, świń i koni powinna być usunięta torebka okołonerkowa.

5. Nacięcie powłok brzusznych i wytrzewianie należy przeprowadzać w sposób wykluczający zanieczyszczenie mięsa i narządów wewnętrznych treścią przewodu pokarmowego, żółcią lub moczem.

§  22.

1. Usuwanie zanieczyszczeń z mięsa może odbywać się wyłącznie przez wycinanie.

2. 6 Tusze świń w wieku powyżej 4 tygodni, bydła i koni powyżej 6 miesięcy oraz owiec i kóz w wieku powyżej 12 miesięcy powinny być przedstawione do badania poubojowego w postaci przepołowionej wzdłuż kręgosłupa.

3. Do czasu zakończenia badania poubojowego tusze i narządy wewnętrzne pochodzące od różnych zwierząt nie mogą stykać się ze sobą. Tusze i narządy uznane za niezdatne do spożycia nie mogą stykać się ze zdatnymi i powinny być usuwane z pomieszczeń ubojowych w sposób wykluczający zanieczyszczenie mięsa lub narządów wewnętrznych przeznaczonych do konsumpcji.

4. Zabronione jest usuwanie jakichkolwiek części mięsa lub narządów wewnętrznych przed zakończeniem badania poubojowego.

5. Wszelkie czynności związane z obróbką poubojową należy wykonać narzędziami odkażonymi.

6. 7 Części zwierząt, wymienione w § 2 ust. 1 pkt 21, po badaniu poubojowym należy:

1) oddzielić,

2) zabarwić błękitem patentowym w pomieszczeniu do barwienia, o którym mowa w § 2 ust. 1 pkt 21,

3) przechowywać przed wysyłką w pomieszczeniu do magazynowania, o którym mowa w § 2 ust. 1 pkt 21,

4) wysłać w pojemnikach przeznaczonych do tego celu do zakładów unieszkodliwiających wskazanych przez powiatowego lekarza weterynarii.

³ § 15 ust. 1 zmieniony przez § 1 pkt 2 rozporządzenia z dnia 19 marca 2001 r. (Dz.U.01.22.257) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 kwietnia 2001 r.

⁴ § 15 ust. 4a dodany przez § 1 rozporządzenia z dnia 6 listopada 2001 r. (Dz.U.01.133.1505) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 29 listopada 2001 r.

⁵ § 18 zmieniony przez § 1 pkt 3 rozporządzenia z dnia 19 marca 2001 r. (Dz.U.01.22.257) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 kwietnia 2001 r.

⁶ § 22 ust. 2 zmieniony przez § 1 pkt 4 lit. a) rozporządzenia z dnia 19 marca 2001 r. (Dz.U.01.22.257) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 kwietnia 2001 r.

⁷ § 22 ust. 6 dodany przez § 1 pkt 4 lit. b) rozporządzenia z dnia 19 marca 2001 r. (Dz.U.01.22.257) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 kwietnia 2001 r.