Rozdział 5 - Przepisy końcowe. - Szczegółowe warunki uzyskiwania świadczeń rentowych przez repatriantów.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1957.26.117

Akt utracił moc

Wersja od: 1 lipca 1956 r.

V.

Przepisy końcowe.

§  15.

1. Wypłata renty przyznanej w myśl § 2 ust. 1, §§ 6 i 7 następuje od dnia powstania prawa do renty, najwcześniej jednak od daty początku mocy obowiązującej niniejszego rozporządzenia (§ 19) lub od dnia powrotu do kraju po tej dacie i za okres nie dłuższy niż 3 miesiące wstecz od daty zgłoszenia wniosku.

2. Przyznanie lub podwyższenie renty w myśl § 14 następuje:

1) od dnia powstania prawa do renty, najwcześniej jednak od daty początku mocy obowiązującej niniejszego rozporządzenia (§ 19) lub od dnia powrotu do kraju po tej dacie, jeżeli wniosek zostanie zgłoszony w ciągu 6 miesięcy od dnia ogłoszenia niniejszego rozporządzenia,

2) od dnia powstania prawa do renty, najwcześniej jednak od daty powrotu do kraju i za okres nie dłuższy niż 3 miesiące wstecz od dnia zgłoszenia wniosku, jeżeli wniosek zostanie zgłoszony po upływie 6 miesięcy od dnia ogłoszenia niniejszego rozporządzenia.

§ 16. Przepisy niniejszego rozporządzenia stosuje się do wniosków zgłoszonych po dacie początku mocy obowiązującej rozporządzenia (§ 19), a do wniosków zgłoszonych przed tą datą stosuje się przepisy dotychczasowe.

§ 17. Tracą moc wszystkie dotychczasowe przepisy w przedmiocie uregulowanych w niniejszym rozporządzeniu.

§ 18. Wykonanie rozporządzenia porucza się Ministrowi Pracy i Opieki Społecznej.

§ 19. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia z mocą od dnia:

a) 1 lipca 1956 r. w odniesieniu do świadczeń przysługujących na podstawie dekretu o powszechnym zaopatrzeniu emerytalnym,

b) 1 grudnia 1956 r. w odniesieniu do świadczeń przysługujących na podstawie dekretu o zaopatrzeniu inwalidów wojennych i wojskowych.