Rozdział 3 - Świadczenia dla repatriantów i członków ich rodzin, którzy nie pobierali żadnych rent. - Szczegółowe warunki uzyskiwania świadczeń rentowych przez repatriantów.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1957.26.117

Akt utracił moc

Wersja od: 1 lipca 1956 r.

III.

Świadczenia dla repatriantów i członków ich rodzin, którzy nie pobierali żadnych rent.

§  7.

1. Repatriantom oraz członkom ich rodzin, którzy z tytułu pracy lub wojskowej służby zawodowej nie pobierali rent zagranicznych i nie mają przyznanych rent polskich, przysługują świadczenia na podstawie dekretu o powszechnym zaopatrzeniu emerytalnym, z uwzględnieniem przepisów §§ 8, 9 i 10 niniejszego rozporządzenia.

2. Repatriantom - byłym żołnierzom niezawodowym, którzy stali się inwalidami w czasie odbywania służby wojskowej, oraz członkom rodzin tych osób przysługują świadczenia na podstawie dekretu o zaopatrzeniu inwalidów wojennych i wojskowych, z uwzględnieniem przepisów §§ 11, 12 i 13 niniejszego rozporządzenia, jeżeli nie pobierali rent zagranicznych i nie mieli przyznanych rent polskich.

§ 8. Przy ustalaniu prawa do renty dla repatriantów i ich rodzin na podstawie dekretu o powszechnym zaopatrzeniu emerytalnym (§ 7 ust. 1) stosuje się następujące zasady:

1) okresy zatrudnienia za granicą uważa się w całości i bez żadnych ograniczeń za okresy zatrudnienia w Polsce;

2) okresy wojskowej służby zawodowej w polskich formacjach wojskowych w kraju i za granicą oraz w armiach sojuszniczych uważa się za okresy zatrudnienia;

3) do okresów zatrudnienia wymaganych do uzyskania renty zalicza się okresy wojskowej służby niezawodowej w polskich formacjach wojskowych za granicą i w armiach sojuszniczych; okresy innej wojskowej służby niezawodowej zalicza się do okresów zatrudnienia przy zastosowaniu przepisów art. 8 ust. 5 dekretu o powszechnym zaopatrzeniu emerytalnym;

4) do okresu 5-letniego wymienionego w art. 28 ust. 1, 2-letniego wymienionego w art. 34 oraz 10-letniego wymienionego w art. 38 ust. 2 dekretu o powszechnym zaopatrzeniu emerytalnym nie wlicza się okresów pozostawania bez zatrudnienia za granicą;

5) okres 5 lat, o którym mowa w art. 45 ust. 1 pkt 2 lit. b) dekretu o powszechnym zaopatrzeniu emerytalnym, liczy się od dnia powrotu do kraju;

6) przy ocenie prawa do renty rodzinnej po osobie, która pobierała rentę lub zaopatrzenie emerytalne za granicą albo rentę na podstawie § 2 ust. 1 niniejszego rozporządzenia z tytułu własnej pracy lub zawodowej służby wojskowej, stosuje się przepisy art. 87 dekretu o powszechnym zaopatrzeniu emerytalnym;

7) z tytułu wypadku w zatrudnieniu lub choroby zawodowej za granicą przysługują świadczenia przewidziane w dekrecie o powszechnym zaopatrzeniu emerytalnym z tytułu wypadku w zatrudnieniu lub choroby zawodowej;

8) przy zaliczaniu okresów wymienionych w pkt 1 - 3 oraz okresów wymienionych w art. 8 ust. 1 pkt 8 - 10 dekretu o powszechnym zaopatrzeniu emerytalnym nie jest wymagany warunek 5 lat zatrudnienia po wyzwoleniu przewidziany w art. 7 ust. 3 i art. 8 ust. 3 dekretu o powszechnym zaopatrzeniu emerytalnym oraz warunek bezpośredniego zatrudnienia przed okresami wymienionymi w art. 8 ust. 1 pkt 8 - 10 wspomnianego dekretu;

9) okresy zatrudnienia za granicą zalicza się do kategorii zatrudnienia na zasadach przewidzianych w przepisach o powszechnym zaopatrzeniu emerytalnym;

10) okresy służby wojskowej zawodowej i niezawodowej pełnionej podczas wojny od 1 września 1939 r. do 9 maja 1945 r. zalicza się do I kategorii zatrudnienia. Pozostałe okresy służby wojskowej traktuje się jako okresy zatrudnienia II kategorii, chyba że b. żołnierz zawodowy lub niezawodowy wykonywał bezpośrednio przed służbą wojskową bądź do dnia 1 września 1939 r. zatrudnienie I kategorii.

§  9.

1. Repatriantom - byłym żołnierzom zawodowym, którzy stali się inwalidami wskutek:

1) zranienia, kontuzji lub innych obrażeń doznanych w walce z wrogiem lub wskutek wypadku podczas lub w związku z wykonywaniem obowiązków służbowych,

2) zachorowania na froncie lub w związku z przebywaniem na froncie,

3) chorób zakaźnych panujących w miejscu służbowego pobytu żołnierza,

przysługują świadczenia, przewidziane w dekrecie o powszechnym zaopatrzeniu emerytalnym z tytułu wypadku w zatrudnieniu lub choroby zawodowej.

2. Uprawnionym członkom rodziny byłego żołnierza zawodowego, który zmarł wskutek przyczyn wymienionych w ust. 1, przysługują świadczenia przewidziane w dekrecie o powszechnym zaopatrzeniu emerytalnym dla członków rodziny pracownika, który zmarł wskutek wypadku w zatrudnieniu lub choroby zawodowej.

§ 10. Podstawę wymiaru świadczeń dla repatriantów, o których mowa w § 7 ust. 1, oraz dla członków ich rodzin ustala się na zasadach określonych w art. 10 dekretu o powszechnym zaopatrzeniu emerytalnym. Zarobki osiągane za granicą przelicza się na złote według zasad stosowanych przy wypłacie w kraju rent otrzymywanych z zagranicy.

§ 11. Przy ustalaniu prawa do świadczeń dla repatriantów i ich rodzin na podstawie dekretu o zaopatrzeniu inwalidów wojennych i wojskowych (§ 7 ust. 2) za służbę wojskową uważa się służbę niezawodową:

1) w polskich formacjach w kraju i za granicą i w armiach sojuszniczych,

2) w innych formacjach wojskowych przy zastosowaniu przepisów art. 8 ust. 5 dekretu o powszechnym zaopatrzeniu emerytalnym.

§ 12. Podstawę wymiaru świadczeń dla repatriantów, o których mowa w § 7 ust. 2, oraz dla członków ich rodzin ustala się na zasadach określonych w art. 13 dekretu o zaopatrzeniu inwalidów wojennych i wojskowych. Zarobki osiągane za granicą przed powołaniem do służby wojskowej przelicza się na złote według zasad stosowanych przy wypłacie w kraju rent otrzymywanych z zagranicy.

§ 13. Do wniosków o świadczenia na podstawie dekretu o zaopatrzeniu inwalidów wojennych i wojskowych nie mają zastosowania przepisy art. 45 i 47 tegoż dekretu.