Szczegółowe warunki użycia środków przymusu bezpośredniego oraz broni palnej przez strażników Państwowej Straży Rybackiej.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1985.46.229

Akt utracił moc

Wersja od: 15 października 1985 r.

ROZPORZĄDZENIE

MINISTRA SPRAW WEWNĘTRZNYCH

z dnia 27 sierpnia 1985 r.

w sprawie szczegółowych warunków użycia środków przymusu bezpośredniego oraz broni palnej przez strażników Państwowej Straży Rybackiej.

Na podstawie art. 23 ust. 7 ustawy z dnia 18 kwietnia 1985 r. o rybactwie śródlądowym (Dz. U. Nr 21, poz. 91) zarządza się, co następuje:

§ 1. Strażnik Państwowej Straży Rybackiej, zwany dalej "strażnikiem", ma prawo stosować w niezbędnych granicach środki przymusu bezpośredniego określone w ustawie z dnia 18 kwietnia 1985 r. o rybactwie śródlądowym (Dz. U. Nr 21, poz. 91), zwanej dalej "ustawą", w razie naruszenia lub zagrożenia naruszenia przepisów ustawy oraz przepisów wydanych na jej podstawie, w celu zmuszenia do podporządkowania się poleceniom wydanym przez strażnika na podstawie tych przepisów.

§ 2. Użycie środków przymusu bezpośredniego oraz broni palnej przez strażnika może nastąpić tylko w wypadkach i z zachowaniem warunków określonych w ustawie.

§  3.

1. Środki przymusu bezpośredniego mogą być stosowane po uprzednim wezwaniu do zachowania się zgodnego z prawem i po bezskutecznym uprzedzeniu o użyciu tych środków, chyba że wszelka zwłoka groziłaby niebezpieczeństwem dla życia ludzkiego albo mienia w znacznych rozmiarach.

2. Użycie środka przymusu bezpośredniego nie może mieć na celu spowodowania dolegliwości ani uszczerbku na zdrowiu osób, w stosunku do których ma być użyty.

§  4.

1. Strażnik może użyć siły fizycznej do obezwładnienia osoby, odparcia czynnej napaści albo zmuszenia do wykonania polecenia, o którym mowa w § 1.

2. Przez użycie siły fizycznej rozumieć należy użycie siły mięśni w postaci chwytów rękami lub innych ruchów ciała.

3. Używając siły fizycznej strażnik nie powinien zadawać uderzeń, chyba że działa w obronie koniecznej albo w celu odparcia zamachu na życie ludzkie lub mienie w znacznych rozmiarach.

§  5.

1. Strażnik ma prawo użycia psa służbowego jako środka przymusu bezpośredniego w następujących wypadkach:

1) odpierania czynnej napaści,

2) zatrzymywania i obezwładniania osób,

3) w innych wypadkach, w których strażnik jest uprawniony do użycia broni palnej.

2. Pies służbowy używany jako środek przymusu powinien mieć nałożony kaganiec, z wyjątkiem wypadków, o których mowa w ust. 1 pkt 3.

§  6.

1. Strażnik może użyć ręcznego miotacza gazu w wypadkach:

1) odpierania czynnej napaści,

2) pokonywania czynnego oporu.

2. Przy stosowaniu ręcznego miotacza gazu strażnik powinien zachować ostrożność, uwzględniając właściwości chemicznych (aerozolowych) środków obezwładniających, które mogą stanowić zagrożenie dla zdrowia ludzkiego.

§ 7. Osobom, które w wyniku zastosowania środków przymusu bezpośredniego doznały uszkodzeń ciała, strażnik jest obowiązany udzielić pierwszej pomocy, a gdy zachodzi potrzeba - zapewnić opiekę lekarską.

§  8.

1. Strażnik przed użyciem broni palnej jest obowiązany:

1) wezwać do zaniechania zamachu, natychmiastowego porzucenia broni lub niebezpiecznego narzędzia albo zaniechania innej czynnej napaści,

2) wezwać osobę do zatrzymania się wołając: "Stój - Państwowa Straż Rybacka", a w razie niezatrzymania się osoby zagrozić użyciem broni palnej wołając: "Stój - bo strzelam",

3) dać strzał w górę, jeżeli wezwania, o którym mowa w pkt 1 i 2, okażą się bezskuteczne.

2. Przepisów ust. 1 pkt 2 i 3 nie stosuje się, jeżeli wszelka zwłoka groziłaby niebezpieczeństwem dla życia ludzkiego.

§  9.

1. W każdym wypadku użycia broni strażnik jest obowiązany:

1) zabezpieczyć miejsce zdarzenia,

2) w miarę możliwości ustalić świadków zdarzenia,

3) niezwłocznie zawiadomić najbliższą jednostkę Milicji Obywatelskiej oraz komendanta wojewódzkiego Państwowej Straży Rybackiej, który bada, czy użycie broni nastąpiło zgodnie z przepisami prawa.

2. Komendant wojewódzki Państwowej Straży Rybackiej jest obowiązany niezwłocznie zawiadomić najbliższy urząd spraw wewnętrznych lub właściwego prokuratora o wypadku niezgodnego z przepisami prawa użycia broni przez strażnika.

3. Jeżeli wskutek użycia broni palnej nastąpiło zranienie człowieka, strażnik jest obowiązany udzielić zranionemu pierwszej pomocy i zapewnić opiekę lekarską.

4. O wypadku użycia broni, w którego wyniku nastąpiła śmierć lub uszkodzenie ciała człowieka, strażnik jest obowiązany niezwłocznie zawiadomić właściwego prokuratora.

§ 10. Komendant wojewódzki Państwowej Straży Rybackiej jest obowiązany sprawdzać znajomość przez strażników przepisów regulujących warunki użycia broni palnej i środków przymusu bezpośredniego oraz sposób postępowania przy ich użyciu.

§ 11. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia.