§ 2. - Szczegółowe warunki stosowania środków przymusu bezpośredniego oraz użycia broni palnej lub psa służbowego przez funkcjonariuszy Służby Więziennej oraz sposób postępowania w tym zakresie.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1996.136.637

Akt utracił moc

Wersja od: 21 października 2006 r.

§  2.

1. Funkcjonariusze mogą stosować środki przymusu bezpośredniego w przypadkach określonych w art. 19 ust. 2, 3 i 5 ustawy, a broń palną lub psa służbowego - w przypadkach określonych w art. 20 ustawy.

2. W razie uzasadnionej potrzeby można stosować jednocześnie kilka środków przymusu bezpośredniego.

3. Funkcjonariusze mogą stosować wyłącznie znajdujące się na wyposażeniu Służby Więziennej środki przymusu bezpośredniego, broń palną oraz psa służbowego.

4. Przed zastosowaniem środka przymusu bezpośredniego funkcjonariusz jest obowiązany wezwać osadzonego lub inną osobę do zachowania zgodnego z prawem, a w razie niepodporządkowania się wezwaniu - ostrzec o możliwości zastosowania tego środka.

5. Zastosowanie środków przymusu bezpośredniego albo użycie broni palnej lub psa służbowego należy odnotować w książkach przebiegu służby i protokołach, o których mowa w § 3 ust. 4 lub w § 30.