Szczegółowe warunki i tryb oddawania w najem lokali mieszkalnych pracownikom zatrudnionym w jednostkach wojskowych podporządkowanych Ministrowi Spraw Wewnętrznych oraz zwalnianie tych lokali.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1996.158.818

Akt utracił moc
Wersja od: 31 grudnia 1996 r.

ROZPORZĄDZENIE
MINISTRA SPRAW WEWNĘTRZNYCH
z dnia 17 grudnia 1996 r.
w sprawie szczegółowych warunków i trybu oddawania w najem lokali mieszkalnych pracownikom zatrudnionym w jednostkach wojskowych podporządkowanych Ministrowi Spraw Wewnętrznych oraz zwalniania tych lokali.

Na podstawie art. 83 ust. 1 pkt 3 w związku z art. 84 ust. 1 ustawy z dnia 22 czerwca 1995 r. o zakwaterowaniu Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej (Dz. U. Nr 86, poz. 433 i z 1996 r. Nr 106, poz. 496) zarządza się, co następuje:
Przez pojęcie właściwego organu rozumie się organy wojskowe właściwe w sprawach związanych z zakwaterowaniem żołnierzy pełniących czynną służbę wojskową w jednostkach wojskowych podporządkowanych Ministrowi Spraw Wewnętrznych oraz emerytów, rencistów wojskowych i członków ich rodzin, określone w odrębnych przepisach.
Pracownikom zatrudnionym w jednostkach wojskowych podporządkowanych Ministrowi Spraw Wewnętrznych, zwanych dalej "jednostkami organizacyjnymi", można wynajmować - w miarę istniejących możliwości - część lokali mieszkalnych przeznaczonych na stałe zakwaterowanie żołnierzy zawodowych.
1.
Umowę najmu lokalu mieszkalnego z pracownikiem zawiera się na czas wykonywania pracy w jednostce organizacyjnej.
2.
Umowa najmu lokalu mieszkalnego może być zawarta na czas nie oznaczony z pracownikiem, który:
1)
przepracował co najmniej piętnaście lat w jednostce organizacyjnej,
2)
nabył uprawnienia do emerytury lub renty inwalidzkiej wskutek wypadku przy pracy albo choroby zawodowej, pozostających w związku z zatrudnieniem w jednostce organizacyjnej.
1.
Warunkiem zawarcia umowy najmu lokalu mieszkalnego z pracownikiem jest przepracowanie przez niego w jednostce organizacyjnej co najmniej pięciu lat, z zastrzeżeniem ust. 2 i 3.
2.
Na wniosek przełożonego pracownika właściwy organ może zezwolić na zawarcie umowy najmu lokalu mieszkalnego z pracownikiem, który nie spełnia warunku określonego w ust. 1.
3.
Przepisu ust. 1 nie stosuje się do pracowników zatrudnionych na stanowiskach dozorców budynków mieszkalnych, z którymi umowę najmu lokalu mieszkalnego zawiera się na czas wykonywania czynności dozorcy.
Lokale mieszkalne powinny być w pierwszej kolejności oddawane w najem pracownikom zatrudnionym na stanowiskach pracy związanych bezpośrednio z zachowaniem gotowości bojowej zatrudniającej ich jednostki wojskowej albo zatrudnionym w zawodach deficytowych w danej jednostce wojskowej lub na stanowiskach pracy wymagających szczególnych kwalifikacji.
1.
Zainteresowany pracownik składa za pośrednictwem przełożonego wniosek o zawarcie umowy najmu lokalu mieszkalnego, adresowany do właściwego organu.
2.
Właściwy organ przedstawia wniosek, o którym mowa w ust. 1, do zaopiniowania przez zakładową organizację związkową.
3.
Organ, o którym mowa w ust. 2, rejestruje wnioski o zawarcie umowy najmu lokalu mieszkalnego i w terminach do dnia 30 czerwca i 31 grudnia każdego roku sporządza (uaktualnia) wstępną listę kolejności pracowników oczekujących na najem lokalu mieszkalnego, z uwzględnieniem kolejności otrzymanych wniosków oraz kryteriów określonych w § 4 i 5.
4.
Wstępną listę kolejności, o której mowa w ust. 3, przekazuje się związkowej komisji mieszkaniowej powołanej przez właściwą organizację związkową, która w terminie trzydziestu dni, w uzgodnieniu z właściwym organem, może dokonać zmian na tej liście.
5.
Właściwy organ uwzględnia zmiany dokonane przez związkową komisję mieszkaniową, jeżeli nie naruszają one § 4.
6.
Lista ustalona w sposób określony w ust. 3-5 stanowi podstawę zawierania umów najmu lokali mieszkalnych w miarę ich pozyskiwania.
1.
Podstawą zajęcia lokalu mieszkalnego jest umowa najmu podpisana przez właściwy organ.
2.
Umowę najmu lokalu mieszkalnego rejestruje się w rejestrze takich umów, prowadzonym we właściwym organie.
1.
W sprawach nie uregulowanych w rozporządzeniu do zawierania i wypowiadania umów najmu lokali mieszkalnych oraz ich zajmowania, używania i opróżniania, a także określania praw i obowiązków wynajmującego i najemcy, stosuje się przepisy ustawy z dnia 2 lipca 1994 r. o najmie lokali mieszkalnych i dodatkach mieszkaniowych (Dz. U. Nr 105, poz. 509, z 1995 r. Nr 86, poz. 433 i Nr 133, poz. 654 oraz z 1996 r. Nr 56, poz. 257) i Kodeksu cywilnego.
2.
Uprawnienia przewidziane w przepisach, o których mowa w ust. 1, dla organów gminy, zarządcy budynku lub właściciela lokalu mieszkalnego przysługują właściwemu organowi, z wyjątkiem przyznawania i wypłaty dodatków mieszkaniowych.
Pracownik jest obowiązany zwolnić zajmowany lokal mieszkalny:
1)
w razie rozwiązania lub wygaśnięcia stosunku pracy, chyba że zajmował ten lokal na podstawie umowy najmu, o której mowa w § 3 ust. 2,
2)
z upływem terminu wypowiedzenia umowy najmu lokalu mieszkalnego.
Organy wymienione w § 1 mogą podejmować czynności, o których mowa w rozporządzeniu, z mocą od dnia 1 stycznia 1996 r.
Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia.