§ 4. - Szczegółowe sposoby postępowania przy zwalczaniu i zapobieganiu rozprzestrzenianiu się organizmu Bursaphelenchus xylophilus (Steiner et Buhrer) Nickle et al. (węgorek sosnowiec).

Dziennik Ustaw

Dz.U.2020.1131 t.j.

Akt obowiązujący

Wersja od: 29 czerwca 2020 r.

§  4. 

1. Metody zwalczania i zapobiegania rozprzestrzenianiu się organizmu szkodliwego w strefie porażenia i strefie bezpieczeństwa obejmują:

1) przeprowadzanie kontroli w celu ustalenia występowania organizmu szkodliwego w okresie lotów wektora, jak i poza tym okresem; w ramach tych kontroli przeprowadza się regularne badania na obecność organizmu szkodliwego w:

a) roślinach podatnych, przy czym w pierwszej kolejności bada się rośliny martwe, w słabej kondycji zdrowotnej lub rośliny uszkodzone w wyniku pożaru lub burzy w sposób umożliwiający wektorowi złożenie jaj, zwanych dalej "roślinami dotkniętymi pożarem lub burzą"; próby do badań na obecność organizmu szkodliwego pobiera się z kilku części każdej rośliny, w tym z korony,

b) wektorze,

c) ściętych gałęziach, pozostałościach po cięciu roślin oraz naturalnie występującym martwym drewnie roślin podatnych, wykazujących objawy występowania wektora, w szczególności w części strefy porażenia lub strefy bezpieczeństwa, w której istnieje niskie prawdopodobieństwo wystąpienia na roślinach objawów porażenia przez organizm szkodliwy lub objawy takie mogą wystąpić po długim czasie od porażenia roślin

– przy czym intensywność badań w promieniu do 3000 m wokół każdej rośliny podatnej, w której stwierdzono obecność organizmu szkodliwego, jest co najmniej cztery razy większa niż na obszarze od ponad 3000 m od tej rośliny do zewnętrznej granicy strefy bezpieczeństwa;

2) oznaczenie roślin podatnych, w których stwierdzono obecność organizmu szkodliwego, oraz roślin podatnych: martwych, w słabej kondycji zdrowotnej lub roślin dotkniętych pożarem lub burzą;

3) wycinanie wszystkich roślin, o których mowa w pkt 2;

4) unieszkodliwianie wyciętych roślin w miejscu ich wycinki albo wywożenie ich z miejsca wycinki oraz poddawanie obróbce drewna i kory pochodzących z tych roślin, zgodnie z wymaganiami określonymi w § 8 ust. 2 pkt 1, albo przetwarzanie drewna i kory pochodzących z tych roślin, zgodnie z wymaganiami określonymi w § 9 ust. 2 pkt 2.

2. Jeżeli oznaczenie roślin, o którym mowa w ust. 1 pkt 2, przeprowadzono poza okresem lotów wektora, metody określone w ust. 1 pkt 3 i 4 stosuje się przed następnym okresem lotów wektora.

3. Jeżeli oznaczenie roślin, o którym mowa w ust. 1 pkt 2, przeprowadzono podczas okresu lotów wektora:

1) metody określone w ust. 1 pkt 3 i 4 stosuje się niezwłocznie;

2) bezpośrednio po wycince tych roślin okorowuje się dłużyce wyciętych roślin albo poddaje się zabiegom chemicznym zwalczającym wektor, albo osłania siatką zatrzymującą owady nasączoną środkiem zwalczającym wektor;

3) drewno pochodzące z wyciętych roślin przemieszcza się do miejsca składowania lub zakładu spełniającego warunki produkcji wyrobów z drewna określone w Międzynarodowym Standardzie w zakresie Środków Fitosanitarnych Nr 15 ⁵ , po poinformowaniu wojewódzkiego inspektora;

4) nieokorowane dłużyce wyciętych roślin w miejscu składowania lub w zakładzie spełniającym warunki produkcji wyrobów z drewna określone w Międzynarodowym Standardzie w zakresie Środków Fitosanitarnych Nr 15^{( 6 )} poddaje się zabiegom chemicznym zwalczającym wektor albo osłania siatką zatrzymującą owady nasączoną środkiem zwalczającym wektor lub niszczy się je w miejscu wycięcia roślin przez rozdrobnienie na części o krawędziach krótszych niż 3 cm;

5) pozostałości drewna powstałe w wyniku wycinki lub korowania rozdrabnia się na części o krawędziach krótszych niż 3 cm.

3a. W przypadku roślin dotkniętych pożarem lub burzą, dopuszcza się podjęcie działań, o których mowa w ust. 1 pkt 3 i 4, po zakończeniu okresu lotów wektora, jeżeli:

1) działania te zostaną przeprowadzone przed rozpoczęciem kolejnego okresu lotów wektora;

2) w okresie lotów wektora poprzedzającym te działania oraz następującym po tych działaniach, na obszarach, na których występują rośliny dotknięte pożarem lub burzą, przeprowadza się kontrole występowania organizmu szkodliwego, obejmujące badania laboratoryjne wektora, a w przypadku stwierdzenia występowania organizmu szkodliwego - kontrole obejmujące badania laboratoryjne roślin podatnych wykazujących objawy porażenia przez organizm szkodliwy lub wektora.

4. Rośliny podatne: martwe, w słabej kondycji zdrowotnej i rośliny dotknięte pożarem lub burzą, wycięte zgodnie z ust. 1 pkt 3, poddaje się badaniom na obecność organizmu szkodliwego, do których pobiera się próby w sposób umożliwiający wykrycie u badanych roślin 0,1% stopnia porażenia z 99% prawdopodobieństwem wykrycia organizmu szkodliwego,

5. Jeżeli w miejscu produkcji roślin przeznaczonych do sadzenia, znajdującym się na obszarze strefy porażenia lub strefy bezpieczeństwa, zostanie stwierdzone występowanie organizmu szkodliwego, wszystkie rośliny podatne uprawiane w tym miejscu usuwa się i unieszkodliwia.

5a. W strefie bezpieczeństwa usuwa się wszystkie wycięte i powalone rośliny podatne, a także ich pozostałości, które mogą wabić organizm szkodliwy lub jego wektory, w sposób zapobiegający rozprzestrzenianiu się organizmu szkodliwego.

6. Wszystkie pojazdy i maszyny wykorzystywane do transportu i obróbki drewna, przy każdym wyjeździe ze strefy bezpieczeństwa poza strefy wyznaczone zgodnie z § 3, dezynfekuje się lub poddaje zabiegom chemicznym zwalczającym wektor.

7. W strefie bezpośredniej:

1) wycina się, unieszkodliwia i usuwa wszystkie rośliny podatne w sposób zapobiegający rozprzestrzenianiu się organizmu szkodliwego, w tym poprzez wycinanie roślin podatnych, począwszy od granicy strefy bezpośredniej w kierunku jej środka;

2) po wycince, o której mowa w pkt 1, pobiera się próby do badań na obecność organizmu szkodliwego z:

a) wszystkich martwych roślin,

b) roślin w słabej kondycji zdrowotnej,

c) roślin niewykazujących objawów chorobowych, wybranych na podstawie analizy ryzyka wystąpienia organizmu szkodliwego;

3) próby do badań, o których mowa w pkt 2, pobiera się:

a) z kilku części każdej rośliny, w tym z korony, przy czym w pierwszej kolejności próby pobiera się z tych części roślin, na których są widoczne objawy żerowania wektora,

b) ze ściętych gałęzi, pozostałości po cięciu roślin oraz naturalnie występującego martwego drewna roślin podatnych, wykazujących objawy występowania wektora, które znajdują się w części strefy porażenia lub strefy bezpieczeństwa, w której istnieje niskie prawdopodobieństwo wystąpienia na roślinach objawów porażenia przez organizm szkodliwy lub objawy takie mogą wystąpić po długim czasie od porażenia roślin,

8. Przepisu ust. 7 pkt 1 nie stosuje się do pojedynczych roślin o szczególnym znaczeniu, w tym będących pomnikami przyrody, jeżeli zostanie stwierdzone, że jest możliwe zastosowanie innego zabiegu zwalczającego o takiej samej skuteczności.

9. Jeżeli strefa bezpośrednia została wyznaczona zgodnie z § 3 ust. 2, wszystkie rośliny znajdujące się w odległości od 100 m do 500 m od rośliny podatnej, w której stwierdzono obecność organizmu szkodliwego, niepodlegające obowiązkowi wycinki zgodnie z ust. 7 pkt 1:

1) poddaje się kontrolom na obecność objawów porażenia przez organizm szkodliwy przed, w trakcie i po zakończeniu okresu lotów wektora oraz

2) w przypadku stwierdzenia na roślinach objawów występowania organizmu szkodliwego, pobiera się próby do badań na obecność organizmu szkodliwego:

a) z kilku części tych roślin, w tym z korony,

b) z wektora w okresie jego lotów -z uwzględnieniem § 5 ust. 1.

⁵ Międzynarodowy Standard w zakresie Środków Fitosanitarnych Nr 15 Wytyczne dla regulowania międzynarodowego obrotu drewnianym materiałem opakowaniowym (International Standards for Phytosanitary Measures, ISPM 15, Regulation of wood packaging material in international trade) przyjęty na podstawie art. X Międzynarodowej konwencji ochrony roślin, sporządzonej w Rzymie dnia 6 grudnia 1951 r. (Dz.U.2001.15.151).

⁶ Międzynarodowy Standard w zakresie środków Fitosanitarnych Nr 15 Wytyczne dla regulowania międzynarodowego obrotu drewnianym materiałem opakowaniowym (International Standards for Phytosanitary Measures, ISPM 15, Regulation of wood packaging materiał in international trade) przyjęty na podstawie art. X Międzynarodowej konwencji ochrony roślin, sporządzonej w Rzymie dnia 6 grudnia 1951 r. (Dz. U. z 2001 r. poz. 151 oraz z 2007 r. poz. 485).