Rozdział 1 - Przepisy ogólne - Szczegółowe przeznaczenie oraz szczegółowe warunki udzielania pomocy finansowej w ramach programów w obszarze innowacyjności gospodarki.
Dziennik Ustaw
Dz.U.2018.1949
Akt obowiązujący Wersja od: 20 maja 2023 r.
Rozdział 1
Przepisy ogólne
Przepisy ogólne
§ 1.
Rozporządzenie określa szczegółowe przeznaczenie oraz szczegółowe warunki udzielania pomocy finansowej, o której mowa w art. 21b ustawy z dnia 30 maja 2008 r. o niektórych formach wspierania działalności innowacyjnej, zwanej dalej "ustawą".§ 2.
1.
Minister właściwy do spraw gospodarki może udzielać pomocy finansowej, o której mowa w art. 21b ustawy, stanowiącej pomoc publiczną lub pomoc de minimis, a także niestanowiącej pomocy publicznej ani pomocy de minimis.2.
Pomoc finansowa stanowiąca pomoc publiczną udzielana jest zgodnie z warunkami określonymi w rozporządzeniu Komisji (UE) nr 651/2014 z dnia 17 czerwca 2014 r. uznającym niektóre rodzaje pomocy za zgodne z rynkiem wewnętrznym w zastosowaniu art. 107 i 108 Traktatu (Dz. Urz. UE L 187 z 26.06.2014, str. 1, z późn. zm.), zwanym dalej "rozporządzeniem Komisji nr 651/2014".3.
Pomoc finansowa stanowiąca pomoc de minimis udzielana jest zgodnie z warunkami określonymi w rozporządzeniu Komisji (UE) nr 1407/2013 z dnia 18 grudnia 2013 r. w sprawie stosowania art. 107 i 108 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej do pomocy de minimis (Dz. Urz. UE L 352 z 24.12.2013, str. 1), zwanym dalej "rozporządzeniem Komisji nr 1407/2013".§ 3.
Ilekroć w rozporządzeniu jest mowa o:1)
innowacjach organizacyjnych - należy przez to rozumieć innowacje organizacyjne w rozumieniu art. 2 pkt 96 rozporządzenia Komisji nr 651/2014;2)
innowacjach procesowych - należy przez to rozumieć innowacje w obrębie procesu w rozumieniu art. 2 pkt 97 rozporządzenia Komisji nr 651/2014;3)
intensywności pomocy - należy przez to rozumieć intensywność pomocy w rozumieniu art. 2 pkt 26 rozporządzenia Komisji nr 651/2014; 4)
przedsiębiorcy innowacyjnym - należy przez to rozumieć przedsiębiorstwo innowacyjne w rozumieniu art. 2 pkt 80 rozporządzenia Komisji nr 651/2014;5)
przedsiębiorcy z sektora MŚP - należy przez to rozumieć odpowiednio mikroprzedsiębiorcę lub małego przedsiębiorcę, lub średniego przedsiębiorcę, o których mowa w art. 2 ust. 1 pkt 7, 8 i 13 ustawy;6)
usługach doradczych w zakresie innowacji - należy przez to rozumieć usługi doradcze w zakresie innowacji w rozumieniu art. 2 pkt 94 rozporządzenia Komisji nr 651/2014;7)
usługach wsparcia innowacji - należy przez to rozumieć usługi wsparcia innowacji w rozumieniu art. 2 pkt 95 rozporządzenia Komisji nr 651/2014.§ 4.
1.
Pomoc publiczna nie może być udzielona w przypadkach wskazanych w art. 1 ust. 2, ust. 3 lit. a-d i ust. 5 oraz w art. 13 rozporządzenia Komisji nr 651/2014.2.
Pomoc publiczna, z wyjątkiem pomocy publicznej, o której mowa w rozdziale 9, nie może być udzielona przedsiębiorcy znajdującemu się w trudnej sytuacji w rozumieniu art. 2 pkt 18 rozporządzenia Komisji nr 651/2014.3.
Pomoc de minimis nie może być udzielona w przypadkach wskazanych w art. 1 ust. 1 rozporządzenia Komisji nr 1407/2013.4.
Pomoc finansowa nie może być udzielona na działalność w zakresie:1)
wytwarzania, przetwórstwa lub wprowadzania do obrotu tytoniu i wyrobów tytoniowych;2)
produkcji lub wprowadzania do obrotu napojów alkoholowych;3)
produkcji lub wprowadzania do obrotu treści pornograficznych;4)
obrotu materiałami wybuchowymi, bronią i amunicją;5)
gier hazardowych;6)
produkcji lub wprowadzania do obrotu środków odurzających, substancji psychotropowych lub prekursorów.5.
Pomoc publiczna nie może zostać udzielona ani wypłacona przedsiębiorcy, na którym ciąży obowiązek zwrotu pomocy publicznej wynikający z decyzji Komisji Europejskiej uznającej taką pomoc publiczną przyznaną przez Rzeczpospolitą Polską za niezgodną z rynkiem wewnętrznym.6.
W przypadku przedsiębiorcy pomoc finansowa może być udzielona pod warunkiem, że przedsiębiorca prowadzi działalność gospodarczą na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej potwierdzoną wpisem do odpowiedniego rejestru.§ 5.
1.
Pomoc finansowa wywołuje efekt zachęty, co oznacza, że jest udzielana przedsiębiorcy pod warunkiem złożenia wniosku o jej udzielenie przed rozpoczęciem prac nad projektem.2.
W przypadku pomocy publicznej dla przedsiębiorców rozpoczynających działalność, o której mowa w rozdziale 9, nie obowiązuje wymóg wywoływania efektu zachęty lub uznaje się, że pomoc ta wywołuje taki efekt.3.
Za rozpoczęcie prac nad projektem nie uważa się poniesienia kosztów, o których mowa w § 29 pkt 4, 12 i 20.§ 6.
1.
Kosztami kwalifikowalnymi są koszty dokonane w sposób przejrzysty, racjonalny, efektywny i adekwatny do zaplanowanych przez wnioskodawcę działań i celów projektu oraz celów określonych dla działania, poniesione po dniu złożenia wniosku o udzielenie pomocy publicznej lub pomocy de minimis i do dnia wskazanego w umowie o udzielenie pomocy, z wyłączeniem kosztów, o których mowa w § 29 pkt 4, 12 i 20.2.
Koszty, o których mowa w § 29 pkt 4, 12 i 20, uważa się za kwalifikowalne, jeżeli zostały poniesione nie wcześniej niż 12 miesięcy przed dniem złożenia wniosku o udzielenie pomocy.§ 7.
1.
Pomoc publiczna i pomoc de minimis, w przypadku której można wyodrębnić koszty kwalifikowalne, podlega sumowaniu z inną pomocą, udzieloną danemu przedsiębiorcy, w odniesieniu do tych samych kosztów kwalifikowalnych, bez względu na jej formę i źródło pochodzenia i nie może przekroczyć maksymalnej kwoty lub maksymalnej intensywności pomocy publicznej lub pomocy de minimis dla danego przeznaczenia pomocy.2.
Pomoc publiczną i pomoc de minimis, w przypadku których nie można wyodrębnić kosztów kwalifikowalnych, można łączyć z każdą inną pomocą, w przypadku której można wyodrębnić koszty kwalifikowalne.3.
Pomoc publiczną i pomoc de minimis, której nie przyznano w odniesieniu do konkretnych kosztów kwalifikowalnych lub której nie można przypisać do takich kosztów, można łączyć z inną pomocą, w przypadku której nie można wyodrębnić kosztów kwalifikowalnych, do najwyższego łącznego progu finansowania ustalonego zgodnie z rozporządzeniem Komisji nr 651/2014 lub zgodnie z decyzją przyjętą przez Komisję Europejską.4.
Pomoc de minimis może być udzielana pod warunkiem, że łącznie z inną pomocą de minimis lub pomocą de minimis w rolnictwie i rybołówstwie, otrzymaną w danym roku podatkowym oraz w ciągu 2 poprzedzających lat podatkowych z różnych źródeł i w różnych formach, nie przekroczy kwoty 200 000 euro dla jednego przedsiębiorcy, a w przypadku przedsiębiorcy prowadzącego działalność w sektorze transportu drogowego towarów - kwoty 100 000 euro dla jednego przedsiębiorcy.5.
Do celów ustalenia dopuszczalnego pułapu pomocy de minimis przez jednego przedsiębiorcę rozumie się jedno przedsiębiorstwo, o którym mowa w art. 2 ust. 2 rozporządzenia Komisji nr 1407/2013.§ 8.
Pomoc publiczna podlega indywidualnej notyfikacji Komisji Europejskiej, jeżeli jej wartość przekroczy progi określone w art. 4 ust. 1 pkt d, e, h-n rozporządzenia Komisji nr 651/2014.§ 9.
1.
Pomoc publiczna jest udzielana do końca okresu dostosowawczego, o którym mowa w art. 58 ust. 4 rozporządzenia Komisji nr 651/2014.2.
Pomoc de minimis jest udzielana do końca sześciomiesięcznego okresu, o którym mowa w art. 7 ust. 4 rozporządzenia Komisji nr 1407/2013.3.
Pomoc finansowa niestanowiąca pomocy publicznej ani pomocy de minimis jest udzielana do końca okresu kwalifikowalności, o którym mowa w art. 65 ust. 2 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1303/2013 z dnia 17 grudnia 2013 r. ustanawiającego wspólne przepisy dotyczące Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego, Europejskiego Funduszu Społecznego, Funduszu Spójności, Europejskiego Funduszu Rolnego na rzecz Rozwoju Obszarów Wiejskich oraz Europejskiego Funduszu Morskiego i Rybackiego oraz ustanawiającego przepisy ogólne dotyczące Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego, Europejskiego Funduszu Społecznego, Funduszu Spójności i Europejskiego Funduszu Morskiego i Rybackiego oraz uchylającego rozporządzenie Rady (WE) nr 1083/2006 (Dz. Urz. UE L 347 z 20.12.2013, str. 320, z późn. zm.), zwanego dalej "rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady nr 1303/2013".