§ 4. - Szczegółowe kryteria uznawania za pomoc publiczną niektórych rodzajów przysporzeń na rzecz przedsiębiorcy.

Dziennik Ustaw

Dz.U.2002.196.1653

Akt utracił moc

Wersja od: 26 listopada 2002 r.

§  4.

1. Pomoc w formie gwarancji lub poręczenia może być udzielona dłużnikowi lub wierzycielowi.

2. Udzielenie gwarancji lub poręczenia uznaje się za pomoc dla dłużnika w następujących przypadkach:

1) dłużnik jest przedsiębiorcą w trudnej sytuacji ekonomicznej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy z dnia 27 lipca 2002 r. o warunkach dopuszczalności i nadzorowaniu pomocy publicznej dla przedsiębiorców;

2) dłużnik nie ma zdolności kredytowej w rozumieniu art. 70 ust. 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Prawo bankowe (Dz. U. z 2002 r. Nr 72, poz. 665, Nr 126, poz. 1070, Nr 141, poz. 1178, Nr 144, poz. 1208, Nr 153, poz. 1271 i Nr 169, poz. 1385 i 1387);

3) opłata prowizyjna za ich udzielenie jest niższa od oferowanej na rynku;

4) dotyczą one kwoty przekraczającej 80% wartości zobowiązania.

3. Udzielenie gwarancji lub poręczenia uznaje się za pomoc dla wierzyciela, w przypadkach gdy prowadzi do zmniejszenia ryzyka niewykonania zobowiązania, w szczególności gdy:

1) gwarancja lub poręczenie zostały udzielone w stosunku do zobowiązania, które powstało przed ich udzieleniem, bez zmiany warunków tego zobowiązania;

2) gwarantowane lub poręczone zobowiązanie zostało zaciągnięte u tego samego wierzyciela, w celu spłaty wcześniejszego, niegwarantowanego lub nieporęczonego zobowiązania.