Szczególny tryb wykonywania orzeczeń sądowych o umieszczeniu małoletniego w placówce opiekuńczo-wychowawczej.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1976.38.224

Akt utracił moc

Wersja od: 11 grudnia 1976 r.

ROZPORZĄDZENIE

MINISTRA SPRAWIEDLIWOŚCI

z dnia 3 grudnia 1976 r.

w sprawie szczególnego trybu wykonywania orzeczeń sądowych o umieszczeniu małoletniego w placówce opiekuńczo-wychowawczej.

Na podstawie art.1095¹ § 2 Kodeksu postępowania cywilnego (Dz. U. z 1964 r. Nr 43, poz. 296, z 1965 r. Nr 15, poz. 113, z 1974 r. Nr 27, poz. 157 i Nr 39, poz. 231 oraz z 1975 r. Nr 45, poz. 234) zarządza się, co następuje:

§  1.

1. Jeżeli, stosownie do art. 1095¹ § 1 Kodeksu postępowania cywilnego, sąd opiekuńczy uzna, że zachodzi potrzeba niezwłocznej zmiany środowiska wychowawczego małoletniego, co do którego orzeczono umieszczenie w placówce opiekuńczo-wychowawczej, wydaje postanowienie o wykonaniu orzeczenia z pominięciem trybu przewidzianego w art. 1089-1095 tego kodeksu.

2. Postanowienie, o którym mowa w ust. 1, sąd opiekuńczy może wydać na posiedzeniu niejawnym. Na postanowienie to nie przysługuje zażalenie.

§ 2. Wykonanie orzeczenia następuje przez niezwłoczne umieszczenie małoletniego w pogotowiu opiekuńczym albo w domu małego dziecka, jeżeli małoletni nie ukończył 3 lat, a gdy nie jest to możliwe - w innej placówce opiekuńczo-wychowawczej.

§  3.

1. Przed przystąpieniem do wykonania orzeczenia sąd opiekuńczy zawiadamia pogotowie opiekuńcze lub dom małego dziecka o terminie umieszczenia tam małoletniego.

2. Jeżeli okaże się, że małoletni nie może być przyjęty w pogotowiu opiekuńczym albo w domu małego dziecka w oznaczonym terminie, sąd opiekuńczy występuje do właściwego terenowego organu administracji państwowej stopnia wojewódzkiego o wskazanie - w terminie nie dłuższym niż 7 dni od doręczenia wystąpienia - innej placówki opiekuńczo-wychowawczej zobowiązanej do przyjęcia małoletniego. Sąd opiekuńczy zawiadamia tę placówkę o terminie umieszczenia małoletniego.

§  4.

1. Sąd opiekuńczy wzywa zobowiązanego do oddania małoletniego oznaczonej placówce opiekuńczo-wychowawczej w określonym terminie, nie dłuższym niż 7 dni od doręczenia wezwania.Wezwanie powinno zawierać pouczenie o skutkach niezastosowania się do wezwania.

2. Jeżeli dobro małoletniego za tym przemawia, sąd opiekuńczy może nakazać umieszczenie małoletniego w placówce opiekuńczo-wychowawczej bez uprzedniego dokonania wezwania, o którym mowa w ust. 1.

§ 5. W razie bezskutecznego upływu terminu wyznaczonego zobowiązanemu do oddania małoletniego, a także w wypadku, o którym mowa w § 4 ust. 2, sąd opiekuńczy poleca kuratorowi dla nieletnich przymusowe odebranie małoletniego i oddanie go oznaczonej placówce opiekuńczo-wychowawczej.

§  6.

1. Kurator dla nieletnich uprawniony jest do odebrania małoletniego od każdej osoby, u której on się znajduje.

2. Jeżeli kurator dla nieletnich ma trudności w ustaleniu miejsca pobytu małoletniego, sąd opiekuńczy podejmie czynności określone w art. 1093 i 1095 Kodeksu postępowania cywilnego, a także może zażądać ustalenia miejsca pobytu małoletniego przez organy Milicji Obywatelskiej.

§ 7. Przy wykonywaniu orzeczenia kurator dla nieletnich powinien zachować szczególną ostrożność i uczynić wszystko, aby dobro małoletniego nie zostało naruszone, a zwłaszcza aby nie doznał on krzywdy fizycznej i moralnej. W razie potrzeby kurator powinien zwrócić się o pomoc do właściwego terenowego organu administracji państwowej stopnia podstawowego lub zażądać pomocy innej instytucji lub osoby o odpowiednich kwalifikacjach.

§  8.

1. O dacie i miejscu odebrania małoletniego sąd opiekuńczy zawiadamia w razie potrzeby placówkę opiekuńczo-wychowawczą, w której małoletni ma być umieszczony, i prokuratora.

2. W razie potrzeby sąd opiekuńczy zawiadamia prokuratora również o terminach posiedzeń w sprawie wykonania orzeczenia.

§ 9. W razie natrafienia na opór przy wykonywaniu orzeczenia lub gdy z całokształtu sprawy wynika, że opór taki nastąpi, kurator dla nieletnich może wezwać pomocy organów Milicji Obywatelskiej.

§ 10. Przewidziane w rozporządzeniu wezwania, zawiadomienia i wystąpienia mogą być dokonane w sposób, jaki okaże się najbardziej celowy dla przyśpieszenia postępowania, nie wyłączając drogi telefonicznej; określone w rozporządzeniu terminy związane z doręczeniem rozpoczynają swój bieg od dnia, w którym wezwanie lub wystąpienie doszło do wiadomości adresata.

§ 11. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia.