Rozdział 2 - Ujmowanie w księgach rachunkowych operacji dotyczących domu lub biura maklerskiego - Szczególne zasady rachunkowości domów maklerskich i jednostek organizacyjnych banków, w ramach których prowadzona jest działalność maklerska.

Dziennik Ustaw

Dz.U.2007.250.1871

Akt utracił moc

Wersja od: 20 września 2007 r.

Rozdział  2

Ujmowanie w księgach rachunkowych operacji dotyczących domu lub biura maklerskiego

§ 3. W pasywach bilansu domu maklerskiego lub biura maklerskiego wykazuje się zobowiązania powstałe z tytułu zgromadzenia środków pieniężnych należących do klientów na rachunkach pieniężnych klientów oraz innych kontach klientów w domu maklerskim lub w biurze maklerskim.

§ 4. Papiery wartościowe klientów, zapisane na rachunkach papierów wartościowych prowadzonych przez dom maklerski lub biuro maklerskie bądź przechowywane przez dom maklerski lub biuro maklerskie w formie dokumentu, wykazuje się pozaksięgowo, w ujęciu wartościowym i ilościowym.

§ 5. Instrumenty finansowe nabyte w imieniu i na rachunek własny domu maklerskiego lub banku w ramach działalności biura maklerskiego ujmuje się w księgach rachunkowych na dzień zawarcia transakcji.

§  6.

1. Wpłaty i dopłaty na rzecz funduszu rozliczeniowego oraz zwrot nadpłat lub części wkładów z tego funduszu ujmuje się na kontach rozrachunkowych.

2. Wartość całości lub części wniesionych wpłat przeznaczonych na pokrycie zobowiązań uczestników funduszu rozliczeniowego zwiększa pozostałe koszty operacyjne.

§  7.

1. Obowiązkowe wpłaty do systemu rekompensat, o którym mowa w dziale V ustawy o obrocie instrumentami finansowymi, wykazuje się jako należności uczestnika systemu rekompensat od Krajowego Depozytu Papierów Wartościowych.

2. Rezerwy, o których mowa w art. 138 ust. 2 ustawy o obrocie instrumentami finansowymi, tworzy się w ciężar kosztów w momencie wpłaty do systemu rekompensat. Rezerwy te wykazuje się jako odpisy aktualizujące wartość należności uczestnika systemu rekompensat od Krajowego Depozytu Papierów Wartościowych, do wysokości tych wpłat.

3. Pożytki naliczone w związku z zarządzaniem środkami pieniężnymi zgromadzonymi w systemie rekompensat przez Krajowy Depozyt Papierów Wartościowych, przysługujące każdemu uczestnikowi systemu rekompensat, powiększają należności uczestnika systemu rekompensat od Krajowego Depozytu Papierów Wartościowych i wykazywane są jako rozliczenia międzyokresowe ujmowane w pasywach bilansu uczestnika systemu rekompensat.

4. Koszty prowadzenia przez Krajowy Depozyt Papierów Wartościowych systemu rekompensat, opłaty należne z tytułu zarządzania systemem rekompensat oraz wypłaty środków pieniężnych z tytułu roszczeń przysługujących uprawnionym podmiotom, określonym w dziale V ustawy o obrocie instrumentami finansowymi, w części pochodzącej z pożytków, o których mowa w ust. 3, wykazywane są jako koszty uzyskania pożytków i pomniejszają należności uczestnika systemu rekompensat.

§  8.

1. Dom lub biuro maklerskie w dniu nabycia lub powstania poszczególnych składników instrumentów finansowych dokonuje ich klasyfikacji do następujących kategorii:

1) aktywa finansowe i zobowiązania finansowe przeznaczone do obrotu - instrumenty finansowe nabyte w imieniu i na rachunek własny domu maklerskiego lub banku w ramach działalności biura maklerskiego lub zobowiązania finansowe, które zostały nabyte lub powstały w celu uzyskania korzyści w wyniku krótkoterminowych (w terminie do trzech miesięcy) wahań cen; składnik instrumentów finansowych należy zaliczyć do aktywów przeznaczonych do obrotu, jeżeli - niezależnie od powodu, dla którego został nabyty - stanowi część portfela, który, jak wskazują dowody, wykorzystywany był ostatnio dla realizacji korzyści w wyniku wahań cen; instrumenty pochodne będące aktywami finansowymi lub zobowiązaniami finansowymi zawsze uznaje się za przeznaczone do obrotu, z wyjątkiem sytuacji, gdy są one z założenia i faktycznie aktywami finansowymi lub zobowiązaniami finansowymi służącymi do zrównoważenia zmiany wartości godziwej lub przepływów środków pieniężnych zabezpieczanej pozycji;

2) pożyczki udzielone oraz należności własne - pożyczki udzielone przez dom maklerski lub bank w ramach działalności biura maklerskiego oraz inne należności własne domu maklerskiego lub banku w ramach działalności biura maklerskiego, z wyjątkiem tych pożyczek udzielonych oraz należności własnych, które dom maklerski lub bank w ramach działalności biura maklerskiego przeznacza do sprzedaży w krótkim terminie (do trzech miesięcy), które uznaje się za aktywa zaliczone do kategorii określonej w pkt 1;

3) aktywa finansowe utrzymywane do terminu zapadalności - instrumenty finansowe nabyte w imieniu i na rachunek własny domu maklerskiego lub banku w ramach działalności biura maklerskiego o określonych lub możliwych do określenia płatnościach lub ustalonym terminie zapadalności, z wyjątkiem pożyczek udzielonych i należności własnych;

4) aktywa finansowe dostępne do sprzedaży - instrumenty finansowe nabyte w imieniu i na rachunek własny domu maklerskiego lub banku w ramach działalności biura maklerskiego niespełniające warunku zaliczenia do kategorii wymienionych w pkt 1-3.

2. Dom lub biuro maklerskie sporządza dokumentację opisującą przyjęte zasady zaliczania poszczególnych składników instrumentów finansowych do wymienionych w ust. 1 kategorii.

§ 9. W momencie początkowego ujęcia składników instrumentów finansowych lub zobowiązań finansowych dom lub biuro maklerskie wycenia je w wysokości kosztu (ceny nabycia), czyli według wartości godziwej uiszczonej lub otrzymanej zapłaty. Koszty transakcji są włączane do wyceny wartości początkowej instrumentów finansowych i zobowiązań finansowych. Jeśli koszty transakcji są nieistotne, to można ich nie uwzględniać w wartości początkowej instrumentów finansowych i zobowiązań finansowych.

§  10.

1. Wartość poszczególnych składników aktywów i pasywów, przychodów i związanych z nimi kosztów, jak też zysków i strat nadzwyczajnych ustala się oddzielnie. Nie można kompensować ze sobą wartości różnych co do rodzaju aktywów i pasywów, przychodów i kosztów związanych z nimi oraz zysków i strat nadzwyczajnych, z zastrzeżeniem ust. 2.

2. Instrument finansowy może być skompensowany z zobowiązaniem finansowym oraz wykazywany w bilansie w kwocie netto, jeśli dom lub biuro maklerskie:

1) posiada tytuł prawny do dokonania kompensaty kwot ujętych w sprawozdaniu;

2) zamierza rozliczyć transakcję w kwocie netto albo zrealizować prawo wynikające z instrumentu finansowego i jednocześnie uregulować zobowiązanie.

§ 11. Obowiązek przeprowadzenia inwentaryzacji, o której mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2 ustawy, uważa się za spełniony, jeżeli saldo należności i zobowiązań w stosunku do domów maklerskich, biur maklerskich i towarowych domów maklerskich z tytułu nierozliczonych transakcji zawartych na rynku regulowanym i zabezpieczonych funduszem rozliczeniowym, ustalone przez dom maklerski, biuro maklerskie według stanu na dzień bilansowy, zostanie potwierdzone przez Krajowy Depozyt Papierów Wartościowych na pisemne żądanie domu maklerskiego lub biura maklerskiego.