Szczególne formy pośredniczenia ubezpieczeniowego.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1935.56.362

Akt utracił moc

Wersja od: 30 lipca 1935 r.

ROZPORZĄDZENIE

MINISTRA SKARBU

z dnia 21 czerwca 1935 r.

o szczególnych formach pośredniczenia ubezpieczeniowego.

Na podstawie art. 19 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 24 października 1934 r. o pośrednictwie ubezpieczeniowem (Dz. U. R. P. Nr. 96, poz. 864) zarządzam co następuje:

§ 1. W okresie do dnia 31 grudnia 1945 r. mogą wykonywać pośredniczenie ubezpieczeniowe aa warunkach, określonych w rozporządzeniu niniejszem, pracownicy zakładów ubezpieczeń oraz inne osoby, pośredniczące doraźnie.

§  2.

(1) Pośrednictwo ubezpieczeniowe mogą wykonywać tylko ci pracownicy zakładów ubezpieczeń, którzy posiadają obywatelstwo polskie oraz kwalifikacje moralne, wymagane od ajentów ubezpieczeniowych. Do pracowników tych stosuje się odpowiednio przepisy §§ 7, 8, 11, 18, 19, 28 - 38 rozporządzenia Ministra Skarbu z dnia 11 lutego 1935 r. w sprawie wykonania rozporządzenia o pośrednictwie ubezpieczeniowem (Dz. U. R. P. Nr. 12, poz. 66).

(2) O upoważnieniu swego pracownika do pośredniczenia ubezpieczeniowego zakład powinien zawiadomić na piśmie władzę nadzorczą w ciągu 7 dni od: dnia upoważnienia pracownika do pośredniczenia ubezpieczeniowego, przesyłając dowody: a) obywatelstwa polskiego, b) znajomości języka polskiego w mowie i piśmie tudzież c) posiadania dostatecznych kwalifikacyj zawodowych oraz d) świadectwo moralności pracownika, a nadto podając: działy ubezpieczeń, w których pracownik ma pośredniczyć, przewidziany obszar jego pośredniczenia i zakres uprawnień pracownika przy pośredniczeniu ubezpieczeniowem oraz wysokość i rodzaje jego wynagrodzenia. W przypadku ponownego zgłoszenia pracownika nie dołącza się dokumentów, wymienionych pod lit. a) i b), natomiast dokument, wymieniony pod lit. c) dołącza się tylko w przypadku rozszerzenia działalności pracownika na nowe działy ubezpieczeń.

(3) Władza nadzorcza może nakazać zakładowi ubezpieczeń cofnięcie wydanego pracownikowi upoważnienia 'do pośredniczenia ubezpieczeniowego, jeżeli uzna, że pracownik ten nie odpowiada warunkom, określonym w ust. (1). W tym przypadku imię i nazwisko pracownika jest wciągane na listę osób, którym nie wolno powierzać pośredniczenia ubezpieczeniowego i podawane do wiadomości wszystkim zakładom ubezpieczeń.

(4) W przypadku zastosowania do pracownika przepisów rozporządzenia Ministra Skarbu z dnia 11 lutego 1935 r. o komisjach dyscyplinarnych i postępowaniu dyscyplinarnem przeciwko pośrednikom ubezpieczeniowym (Dz. U. R. P. Nr. 12, poz. 67) w skład komisji dyscyplinarnej zamiast ajenta ubezpieczeniowego powołany będzie pracownik upoważniony do pośredniczenia ubezpieczeniowego.

§  3.

(1) Zakład może korzystać z pośrednictwa osób, które doraźnie pośredniczą przy zawieraniu ubezpieczeń. Za doraźne pośredniczenie uważa się, gdy dana osoba dostarczyła w ciągu roku nie więcej niż 10 wniosków ubezpieczeniowych, albo też, gdy przy większej liczbie dostarczonych wniosków należna suma jej wynagrodzenia z tego tytułu nie przekracza kwoty 240 zł. Ograniczenie to nie dotyczy jednak osób, organizujących imprezy, obliczone na ograniczony okres trwania (zawody sportowe, wystawy i t. p.), w zakresie pośredniczenia przy ubezpieczaniu zaangażowanych w takiej imprezie osób od nieszczęśliwych wypadków i od odpowiedzialności cywilnej, a zaangażowanego w niej mienia od wszelkich wypadków losowych.

(2) Zakłady ubezpieczeń obowiązane są nadsyłać władzy nadzorczej w ciągu miesiąca po upływie każdego roku kalendarzowego wykazy osób, wskazanych w ust. (1), z których pośredniczenia korzystały w tym roku, z podaniem kwoty łącznego wynagrodzenia, przypadającego dla każdej z tych osób.

§ 4. Zakład ubezpieczeń nie może upoważniać do wykonywania pośredniczenia ubezpieczeniowego ani też korzystać z pośrednictwa osób, wymienionych w § 2 i 3, które:

1) nie uzyskały wpisu do rejestru ajentów lub wykazu pomocników albo też zostały skreślone z rejestru na skutek orzeczenia dyscyplinarnego lub utraty kwalifikacyj do wykonywania pośredniczenia lub też zostały skreślone z wykazu;

2) nie uzyskały zezwolenia na wykonywanie pośredniczenia ubezpieczeniowego w charakterze maklera albo też utraciły takie zezwolenie na skutek orzeczenia dyscyplinarnego lub utraty kwalifikacyj do. wykonywania pośredniczenia;

3) utraciły prawo do pośredniczenia ubezpieczeniowego w myśl § 2 ust. (3).

§ 5. W uzasadnionych przypadkach władza nadzorcza może wyjątkowo zezwolić zakładowi ubezpieczeń na korzystanie z pośredniczenia ubezpieczeniowego osób, których pośredniczenie nie odpowiada żadnej z przewidzianych form pośredniczenia.

§  6.

(1) Do osób, wykonywających pośredniczenie ubezpieczeniowe na podstawie rozporządzenia niniejszego mają analogiczne zastosowanie przepisy art. 7 ust. (2) rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 24 października 1934 r. o pośrednictwie ubezpieczeniowem (Dz. U. R. P. Nr. 96, poz. 864). Pracownicy upoważnieni przez zakład ubezpieczeń do pośredniczenia ubezpieczeniowego obowiązani są do uiszczania opłaty za nadzór w tej samej wysokości i na tych samych warunkach, co odpowiednia kategorja ajentów ubezpieczeniowych.

(2) Zakład ubezpieczeń, korzystając z form pośredniczenia ubezpieczeniowego, przewidzianych w rozporządzeniu niniejszem, nie może udzielać ani ubezpieczającemu, ani ubezpieczonemu żadnych korzyści za zawarcie umowy ubezpieczenia. Ograniczenie to nie dotyczy jednak korzyści w formie pokrywania kosztów urządzeń przeciwpożarowych i sygnalizacyjnych w przedmiotach, objętych umową ubezpieczenia od ognia lub od kradzieży.

§  7.

(1) W stosunku do pracowników, upoważnionych do pośredniczenia ubezpieczeniowego w dniu wejścia w życie rozporządzenia niniejszego, termin zgłoszenia, przewidziany w § 2 ust. (2), przedłuża się do dni 14.

(2) Przy zgłaszaniu pracowników w myśl ust. (1) nie jest wymagane przesyłanie dowodów posiadania przez nich dostatecznych kwalifikacyj zawodowych (§ 2 ust. (2) lit. c). Dowody te jednak powinny być przedstawione władzy nadzorczej - pod rygorem utraty prawa do pośredniczenia ubezpieczeniowego - w terminie do dnia 1 stycznia 1940 r.

§ 8. Rozporządzenie niniejsze wchodzi w życie z dniem ogłoszenia.