Rozdział 16 - Przepisy przejściowe i końcowe - System handlu uprawnieniami do emisji gazów cieplarnianych.
Dziennik Ustaw
Dz.U.2023.589 t.j.
Akt obowiązujący Wersja od: 1 stycznia 2024 r.
Rozdział 16
Przepisy przejściowe i końcowe
Przepisy przejściowe i końcowe
1.
Z dniem wejścia w życie niniejszej ustawy:1)
rachunki posiadania operatora, rachunki posiadania operatora statku powietrznego, osobiste rachunki posiadania i krajowy rachunek posiadania, o których mowa w art. 8 ustawy wymienionej w art. 151, stają się odpowiednio rachunkami posiadania operatora, rachunkami posiadania operatora statków powietrznych, osobistymi rachunkami posiadania oraz krajowym rachunkiem posiadania w rejestrze Unii w rozumieniu niniejszej ustawy;2)
uprawnienia do emisji przyznane na podstawie ustawy wymienionej w art. 151, stają się uprawnieniami do emisji w rozumieniu niniejszej ustawy, z tym że uprawnienia do emisji przyznane instalacji stają się uprawnieniami do emisji ogólnych, a uprawnienia przyznane operatorom statków powietrznych stają się uprawnieniami do emisji lotniczych;3)
uprawnienia do emisji powstałe przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy na skutek wymiany, o której mowa w art. 60 ust. 1 rozporządzenia Komisji (UE) 389/2013, stają się uprawnieniami do emisji lotniczych albo uprawnieniami do emisji ogólnych w rozumieniu art. 3 pkt 7 i 8 tego rozporządzenia;4)
zezwolenia wydane na podstawie art. 33 ustawy z dnia 22 grudnia 2004 r. o handlu uprawnieniami do emisji do powietrza gazów cieplarnianych i innych substancji (Dz. U. poz. 2784, z 2008 r. poz. 1227 oraz z 2009 r. poz. 1664) i art. 40 ustawy wymienionej w art. 151, stają się zezwoleniami w rozumieniu niniejszej ustawy;5)
decyzje zatwierdzające plany monitorowania wielkości emisji oraz plany monitorowania liczby tonokilometrów pochodzących z wykonywanych operacji lotniczych, o których mowa w art. 53 ustawy wymienionej w art. 151, stają się decyzjami zatwierdzającymi plany monitorowania, o których mowa w art. 74;6)
decyzje w sprawie zatwierdzenia raportów z udoskonalenia metodyki monitorowania, wydane przez organ właściwy do wydania zezwolenia w celu wykonania art. 69 ust. 1 rozporządzenia Komisji (UE) nr 601/2012, stają się decyzjami zatwierdzającymi, o których mowa w art. 79 ust. 2.2.
Jednostki Kioto i uprawnienia do emisji, które były utrzymywane w Krajowym rejestrze jednostek Kioto i uprawnień do emisji, na podstawie dotychczasowych przepisów są utrzymywane w rejestrze Unii.1.
W terminie 12 miesięcy od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy prowadzący instalację jest obowiązany wystąpić z wnioskiem o wydanie zezwolenia na emisję gazów cieplarnianych z instalacji na podstawie art. 51, zwanego dalej "nowym zezwoleniem", z uwzględnieniem art. 127.2.
Zezwolenie wydane na podstawie art. 33 ustawy z dnia 22 grudnia 2004 r. o handlu uprawnieniami do emisji do powietrza gazów cieplarnianych i innych substancji i art. 40 ustawy wymienionej w art. 151, wygasa z dniem, w którym nowe zezwolenie stało się ostateczne.3.
Organ właściwy do wydania zezwolenia stwierdza wygaśnięcie zezwolenia wydanego na podstawie art. 33 ustawy z dnia 22 grudnia 2004 r. o handlu uprawnieniami do emisji do powietrza gazów cieplarnianych i innych substancji lub art. 40 ustawy wymienionej w art. 151, jeżeli prowadzący instalację nie wystąpi z wnioskiem o wydanie nowego zezwolenia w terminie, o którym mowa w ust. 1.1.
Prowadzący instalację, który przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy posiada plany monitorowania wielkości emisji zatwierdzone decyzją inną niż zezwolenie wydane na podstawie art. 40 ustawy wymienionej w art. 151, monitoruje wielkość emisji z instalacji zgodnie z tym planem, jednak nie dłużej niż do dnia, w którym nowe zezwolenie stało się ostateczne.2.
Decyzja zatwierdzająca plan monitorowania, o którym mowa w ust. 1, wygasa z dniem, w którym nowe zezwolenie stało się ostateczne, albo z dniem, w którym decyzja stwierdzająca wygaśnięcie, o której mowa w art. 125 ust. 3, stała się ostateczna.1.
Prowadzący instalację wytwarzającą energię elektryczną, któremu wydano zezwolenie na podstawie art. 50 ustawy wymienionej w art. 151, w terminie 3 miesięcy przed dniem oddania do eksploatacji instalacji, występuje z wnioskiem o wydanie nowego zezwolenia.2.
Obowiązek monitorowania i rozliczania wielkości emisji z instalacji, o której mowa w ust. 1, powstaje z dniem oddania jej do eksploatacji.1.
W terminie 12 miesięcy od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy Krajowy ośrodek zamyka osobiste rachunki posiadania lub rachunki obrotowe w rejestrze Unii, prowadzone dla posiadaczy, którzy nie spełniają warunku, o którym mowa w art. 9 ust. 2 lub 3.2.
Jeżeli w terminie, o którym mowa w ust. 1, posiadacz rachunku przedłoży Krajowemu ośrodkowi dokument potwierdzający spełnienie warunku, o którym mowa w art. 9 ust. 2 lub 3, przepisu ust. 1 nie stosuje się.Art. 129. [Wnioski o przydział uprawnień do emisji na okres rozliczeniowy 2013-2020 złożone przed wejściem w życie ustawy]
1.
Wnioski o przydział uprawnień do emisji na okres rozliczeniowy 2013-2020 złożone przez prowadzącego instalację przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy stają się wnioskami, o których mowa w art. 20 ust. 1.2.
Wstępna całkowita roczna liczba uprawnień do emisji określona we wnioskach, o których mowa w ust. 1, zaakceptowana przez Komisję Europejską staje się wstępną całkowitą roczną liczbą uprawnień do emisji w rozumieniu niniejszej ustawy.Art. 130. [Projekt wykazu instalacji objętych systemem przekazany Komisji Europejskiej przed wejściem w życie ustawy]
Projekt wykazu instalacji objętych systemem w okresie rozliczeniowym rozpoczynającym się od dnia 1 stycznia 2013 r. wraz z przyznaną im liczbą uprawnień do emisji, o którym mowa w art. 21 ust. 2 ustawy wymienionej w art. 151, przekazany Komisji Europejskiej przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy staje się wykazem, o którym mowa w art. 23 ust. 5.
1.
Postępowania w sprawie wniosków o przydział uprawnień do emisji z rezerwy na okres rozliczeniowy 2008-2012 wszczęte na podstawie ustawy wymienionej w art. 151 i niezakończone ostateczną decyzją, umarza się.2.
Wnioski o przydział uprawnień do emisji z rezerwy na okres rozliczeniowy 2013-2020, złożone przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy, stają się wnioskami, o których mowa w art. 68 ust. 1.1.
W terminie 14 dni od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy prowadzący instalację przedkłada Krajowemu ośrodkowi informację, o której mowa w art. 64 ust. 1, za rok 2012, 2013 i 2014.2.
Jeżeli prowadzący instalację przekazał Krajowemu ośrodkowi informację, o której mowa w ust. 1, przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy, uznaje się, że obowiązek określony w tym przepisie został spełniony.3.
Krajowy ośrodek przekazuje ministrowi właściwemu do spraw środowiska informacje o prowadzących instalacje, którzy w terminie nie dopełnili obowiązku, o którym mowa w ust. 1, oraz informację o prowadzących instalacje, w których nastąpiło całkowite lub częściowe zaprzestanie działalności w rozumieniu niniejszej ustawy.4.
Uprawnienia do emisji wydane na rachunki posiadania operatora w rejestrze Unii prowadzone dla prowadzących instalacje, którzy nie złożyli informacji, zgodnie z ust. 1, podlegają zwrotowi.5.
Uprawnienia do emisji wydane na rachunki posiadania operatora w rejestrze Unii prowadzone dla prowadzących instalacje, w których przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy nastąpiło znaczące zmniejszenie zdolności produkcyjnej w rozumieniu niniejszej ustawy w liczbie większej niż wynikająca z dostosowania do poziomu tego zmniejszenia, podlegają zwrotowi.1.
W przypadku gdy przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy:1)
zezwolenie na emisję gazów cieplarnianych wydane prowadzącemu instalację na podstawie przepisów dotychczasowych wygasło na skutek upływu terminu, na jaki zostało wydane, albo2)
wydano decyzję ostateczną stwierdzającą wygaśnięcie zezwolenia na emisję gazów cieplarnianych- uprawnienia do emisji wydane na rachunki posiadania operatora w rejestrze Unii po roku, w którym zezwolenie wygasło, a przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy, podlegają zwrotowi.
2.
Przepisu ust. 1 pkt 1 nie stosuje się, jeżeli w terminie 30 dni od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy prowadzący instalację wystąpi z wnioskiem o wydanie nowego zezwolenia i takie zezwolenie uzyska.3.
Do prowadzących instalacje, którzy uzyskają zezwolenie na emisję gazów cieplarnianych, o którym mowa w ust. 2, nie stosuje się art. 125 ust. 1.1.
W sprawach, o których mowa w art. 132 ust. 4 i 5 i art. 133 ust. 1, Krajowy ośrodek występuje z wnioskiem o zwrot liczby wydanych uprawnień do emisji do prowadzącego instalację. Prowadzący instalację zwraca wydane uprawnienia do emisji w terminie 14 dni od dnia otrzymania wniosku.2.
Jeżeli prowadzący instalację nie zwróci wydanych uprawnień do emisji w terminie, o którym mowa w ust. 1, Krajowy ośrodek przekazuje ministrowi właściwemu do spraw środowiska informację o prowadzącym instalację, który nie dopełnił obowiązku zwrotu.3.
Informacja, o której mowa w ust. 2, zawiera:1)
imię i nazwisko albo nazwę prowadzącego instalację, zamieszkania albo siedziby;2)
liczbę uprawnień do emisji podlegających zwrotowi.4.
Minister właściwy do spraw środowiska wydaje decyzję w sprawie zwrotu równowartości uprawnień do emisji określając kwotę podlegającą zwrotowi.5.
Przy obliczaniu kwoty podlegającej zwrotowi przyjmuje się jednostkową cenę uprawnienia do emisji, która odpowiada średniej cenie uprawnienia do emisji notowanej na giełdach ICE/ECX i EEX na rynku wtórnym spot w ostatnim dniu, w którym realizowany był obrót uprawnieniami do emisji, poprzedzającym dzień wydania decyzji w przeliczeniu na złote według średniego kursu euro ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski w dniu poprzedzającym dzień wydania decyzji.6.
Do kwoty, o której mowa w ust. 4, stosuje się odpowiednio przepisy działu III ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa.7.
Do obowiązku zwrotu kwoty, o której mowa w ust. 4, stosuje się przepisy ustawy z dnia 17 czerwca 1966 r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji.8.
Należności wnoszone w związku z obowiązkiem zwrotu kwoty, o której mowa w ust. 4, stanowią dochód budżetu państwa.1.
W terminie 2 miesięcy od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy Krajowy ośrodek dokonuje analizy informacji, o których mowa w art. 132 ust. 1, pod kątem ich zgodności z danymi na temat wielkości emisji z instalacji zawartymi w raporcie na temat wielkości emisji złożonym za rok, którego dotyczy informacja.2.
W przypadku gdy z analizy, o której mowa w ust. 1, wynikają rozbieżności między informacją o wielkości emisji z instalacji a danymi o poziomie działalności, zawartymi w informacji, o której mowa w art. 132 ust. 1, Krajowy ośrodek występuje do prowadzącego instalację o przekazanie wyjaśnień.3.
Jeżeli z wyjaśnień prowadzącego instalację wynika, że informacja, o której mowa w art. 132 ust. 1, zawiera błędne lub nieprawdziwe informacje, Krajowy ośrodek przekazuje ministrowi właściwemu do spraw środowiska informację o stwierdzonych nieprawidłowościach.4.
Po otrzymaniu informacji, o której mowa w ust. 3, minister właściwy do spraw środowiska występuje na piśmie do prowadzącego instalację o wprowadzenie zmian w informacji, o której mowa w art. 132 ust. 1, wskazując błędy i uchybienia wymagające zmiany.5.
Prowadzący instalację wprowadza zmiany, o których mowa w ust. 4, w terminie 14 dni od dnia otrzymania wezwania.6.
Jeżeli ze zmienionej informacji wynika potrzeba dostosowania całkowitej rocznej liczby uprawnień do emisji, o której mowa w art. 25 ust. 2 i 3 lub art. 26 ust. 4, Krajowy ośrodek oblicza dostosowaną całkowitą roczną liczbę uprawnień do emisji. Przepisy art. 73 ust. 1-8 stosuje się odpowiednio.7.
Krajowy ośrodek przekazuje ministrowi właściwemu do spraw środowiska informację o stwierdzonych nieprawidłowościach i dostosowanej całkowitej rocznej liczbie uprawnień do emisji.8.
Minister właściwy do spraw środowiska wydaje decyzję określającą dostosowaną całkowitą roczną liczbę uprawnień do emisji przydzielonej danej instalacji.9.
Uprawnienia do emisji wydane na rachunek posiadania operatora w rejestrze Unii w liczbie większej niż określona w decyzji, o której mowa w ust. 8, podlegają zwrotowi. Przepisy art. 18 ust. 2-6 stosuje się odpowiednio.10.
W przypadku gdy prowadzący instalację nie wprowadzi zmian, o których mowa w ust. 4, minister właściwy do spraw środowiska wydaje decyzję o zawieszeniu wydania uprawnień do emisji przydzielonych instalacji na kolejny rok okresu rozliczeniowego. Przepisy art. 65 ust. 5 i 6 stosuje się odpowiednio.11.
Decyzję, o której mowa w ust. 10, uchyla się, jeżeli prowadzący instalację wprowadzi zmiany, o których mowa w ust. 4.1.
Dla zadań inwestycyjnych zrealizowanych przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy albo realizowanych w dniu jej wejścia w życie, albo rozpoczynanych w ciągu 3 miesięcy od tego dnia, podmiot, o którym mowa w art. 32 ust. 4, składa do ministra właściwego do spraw środowiska wniosek o zatwierdzenie wskaźnika lub wskaźników zgodności w terminie 30 dni od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy.2.
Dla zadań inwestycyjnych zrealizowanych przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy, podmiot, o którym mowa w art. 32 ust. 4, przedkłada ministrowi właściwemu do spraw środowiska poświadczenie osiągnięcia zatwierdzonego wskaźnika lub wskaźników zgodności w terminie 30 dni od dnia, w którym decyzja o zatwierdzeniu wskaźnika lub wskaźników zgodności stała się ostateczna. Poświadczenia osiągnięcia zatwierdzonego wskaźnika lub wskaźników zgodności nie składa się, jeżeli poświadczenie to sporządza minister właściwy do spraw środowiska.3.
Do poświadczenia osiągnięcia zatwierdzonego wskaźnika lub wskaźników zgodności, o którym mowa w ust. 2, przepisy art. 32 ust. 10-13 stosuje się.4.
Podmiot realizujący zadanie inwestycyjne przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy przechowuje dokumentację związaną z realizacją tego zadania przez okres 10 lat od dnia wydania uprawnień do emisji na rachunek posiadania operatora w rejestrze Unii oraz udostępnia tę dokumentację na wezwanie ministra właściwego do spraw środowiska.1.
Pierwszym okresem sprawozdawczym, o którym mowa w art. 34 ust. 14, jest okres od dnia 25 czerwca 2009 r. do dnia 30 czerwca 2013 r. Drugim okresem sprawozdawczym, o którym mowa w art. 34 ust. 14, jest okres od dnia 1 lipca 2013 r. do dnia 30 czerwca 2014 r.2.
Przepisy rozdziału 6 stosuje się do zadań inwestycyjnych realizowanych w okresie sprawozdawczym rozpoczynającym się od dnia 1 lipca 2014 r.1.
Zweryfikowane sprawozdania rzeczowo-finansowe za okresy sprawozdawcze, o których mowa w art. 137, złożone przez podmiot realizujący zadanie inwestycyjne przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy uznaje się za sprawozdania rzeczowo-finansowe w rozumieniu niniejszej ustawy.2.
Do uprawnień do emisji wydanych prowadzącemu instalację wytwarzającą energię elektryczną przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy na podstawie rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 8 kwietnia 2014 r. w sprawie wykazu instalacji wytwarzających energię elektryczną, objętych systemem handlu uprawnieniami do emisji gazów cieplarnianych w okresie rozliczeniowym rozpoczynającym się od dnia 1 stycznia 2013 r., wraz z przyznaną im liczbą uprawnień do emisji (Dz. U. poz. 472 oraz z 2015 r. poz. 555) stosuje się przepisy niniejszej ustawy.Art. 139. [Zmniejszenie puli uprawnień do emisji lotniczych przeznaczonej do sprzedaży w drodze aukcji - obowiązek informacyjny]
Minister właściwy do spraw środowiska ogłasza w Biuletynie Informacji Publicznej na stronie podmiotowej urzędu obsługującego tego ministra liczbę uprawnień do emisji lotniczych, o którą zostanie zmniejszona pula uprawnień do emisji przeznaczona do sprzedaży w drodze aukcji zgodnie z decyzją Parlamentu Europejskiego i Rady nr 377/2013/UE z dnia 24 kwietnia 2013 r. wprowadzającą tymczasowe odstępstwo od dyrektywy 2003/87/WE ustanawiającej system handlu przydziałami emisji gazów cieplarnianych we Wspólnocie (Dz. Urz. UE L 113 z 25.04.2013, str. 1).
1.
Całkowitą liczbę uprawnień do emisji przyznanych operatorom statków powietrznych na okres rozliczeniowy rozpoczynający się dnia 1 stycznia 2013 r. i liczbę uprawnień do emisji przyznanych na każdy rok tego okresu zawiera informacja, o której mowa w art. 24 ust. 2 ustawy wymienionej w art. 151, ogłoszona w Biuletynie Informacji Publicznej na stronie podmiotowej urzędu obsługującego ministra właściwego do spraw środowiska przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy.2.
Całkowita liczba uprawnień do emisji przyznanych operatorom statków powietrznych oraz liczba uprawnień do emisji przyznanych operatorom statków powietrznych na każdy rok okresu rozliczeniowego, o których mowa w ust. 1, podlega zmniejszeniu proporcjonalnie do ograniczenia obowiązku rozliczenia emisji z operacji lotniczych, o których mowa w art. 141 ust. 1, wynikającego z rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady UE nr 421/2014 z dnia 16 kwietnia 2014 r. zmieniającego dyrektywę 2003/87/WE ustanawiającą system handlu przydziałami emisji gazów cieplarnianych we Wspólnocie, w celu wprowadzenia w życie do 2020 r. porozumienia międzynarodowego w sprawie stosowania jednego międzynarodowego środka rynkowego do emisji z międzynarodowego lotnictwa (Dz. Urz. UE L 129 z 30.04.2014, str. 1).3.
Minister właściwy do spraw środowiska ogłasza w Biuletynie Informacji Publicznej na stronie podmiotowej urzędu obsługującego tego ministra informacje o zmniejszonych liczbach uprawnień do emisji, o których mowa w ust. 2.Art. 141. [Wyłączenie stosowania przepisów o monitorowaniu i rozliczaniu wielkości emisji z operacji lotniczych i instalacji]
1.
Przepisów rozdziału 12 nie stosuje się do monitorowania emisji z operacji lotniczych:1)
rozpoczynających się lub kończących na lotniskach znajdujących się na terytorium państw Europejskiego Obszaru Gospodarczego wykonywanych do i z państw spoza tego obszaru,2)
wykonywanych między lotniskiem znajdującym się w regionie najbardziej oddalonym w rozumieniu art. 349 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej a lotniskiem znajdującym się w innym regionie Europejskiego Obszaru Gospodarczego- wykonywanych w okresie od dnia 1 stycznia 2013 r. do dnia 31 grudnia 2016 r.
1a.
Przepisów rozdziału 12 w zakresie raportowania wielkości emisji, o którym mowa w art. 86, oraz rozliczania wielkości emisji, o którym mowa w art. 92, nie stosuje się do operacji lotniczych:1)
rozpoczynających się lub kończących się na lotniskach znajdujących się na terytorium państw Europejskiego Obszaru Gospodarczego, wykonywanych do i z państw spoza tego obszaru,2)
wykonywanych między lotniskiem znajdującym się w regionie najbardziej oddalonym w rozumieniu art. 349 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej a lotniskiem znajdującym się w innym regionie Europejskiego Obszaru Gospodarczego- wykonywanych w okresie od dnia 1 stycznia 2017 r. do dnia 31 grudnia 2023 r.
1b.
Przepisu ust. 1a nie stosuje się do lotów statków powietrznych rozpoczynających się lub kończących się na terytorium państwa członkowskiego Unii Europejskiej, Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA) - strony umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym lub Konfederacji Szwajcarskiej, wykonywanych do i z lotnisk znajdujących się na terytorium Konfederacji Szwajcarskiej w okresie od dnia 1 stycznia 2020 r. do dnia 31 grudnia 2023 r.1c.
Przepisów rozdziału 12 w zakresie raportowania wielkości emisji, o których mowa w art. 86, oraz rozliczania wielkości emisji, o którym mowa w art. 92, nie stosuje się do lotów statków powietrznych rozpoczynających się lub kończących się na lotniskach znajdujących się na terytorium Konfederacji Szwajcarskiej, wykonywanych do lub z lotnisk znajdujących się na terytorium innych państw spoza Europejskiego Obszaru Gospodarczego lub lotnisk znajdujących się w regionie najbardziej oddalonym w rozumieniu art. 349 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej w okresie od dnia 1 stycznia 2020 r. do dnia 31 grudnia 2023 r.1d.
Przepisu ust. 1a w zakresie wyłączenia obowiązku raportowania wielkości emisji, o którym mowa w art. 86, nie stosuje się do operatorów statków powietrznych, o których mowa w art. 1 ust. 1 lub art. 2 ust. 2 rozporządzenia Komisji (UE) 2019/1603, w zakresie lotów statków powietrznych wskazanych w art. 2 ust. 1 tego rozporządzenia.2.
Raport na temat wielkości emisji pochodzących z operacji lotniczych wykonywanych w okresie od dnia 1 stycznia do dnia 31 grudnia 2013 r. pomiędzy lotniskami znajdującymi się na terytorium państw Europejskiego Obszaru Gospodarczego złożony przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy uważa się za raport w rozumieniu art. 80 ust. 3.3.
W okresie od dnia 1 stycznia 2013 r. do dnia 31 grudnia 2030 r. przepisów ustawy nie stosuje się do operatorów statków powietrznych wykonujących niezarobkowe przewozy lotnicze, których całkowita roczna emisja CO2 z operacji lotniczych wynosi mniej niż 1000 Mg.Art. 141a. [Uznanie biopaliw, biopłynów i paliw z biomasy wykorzystywanych do spalania przez operatora statku powietrznego albo prowadzącego instalację za spełniające kryteria zrównoważonego rozwoju i ograniczania emisji gazów cieplarnianych]
1.
W okresie od dnia 1 stycznia 2022 r. do dnia 31 grudnia 2022 r. biopaliwa, biopłyny i paliwa z biomasy w rozumieniu art. 3 pkt 21a rozporządzenia Komisji (UE) 2018/2066, wykorzystywane do spalania przez operatora statku powietrznego albo prowadzącego instalację, uznaje się za spełniające kryteria zrównoważonego rozwoju i ograniczania emisji gazów cieplarnianych, o których mowa w art. 38 ust. 5 akapit pierwszy tego rozporządzenia.2.
Przyjęte w zatwierdzonych planach monitorowania, o których mowa w art. 80 ust. 1, wymagania dotyczące potwierdzenia spełniania kryteriów zrównoważonego rozwoju i ograniczania emisji gazów cieplarnianych przez biopaliwa, biopłyny i paliwa z biomasy w rozumieniu art. 3 pkt 21a rozporządzenia Komisji (UE) 2018/2066, które zostały wykorzystane do spalania w okresie od dnia 1 stycznia 2022 r. do dnia 31 grudnia 2022 r., uznaje się za spełnione zgodnie z ust. 1.Art. 141b. 20 [Wykazanie w 2023 r. spełniania kryteriów zrównoważonego rozwoju lub kryteriów ograniczania emisji gazów cieplarnianych za pomocą poświadczeń wydanych w ramach systemu certyfikacji]
1.
W przypadku wykorzystywania w 2023 r. do spalania biopaliw, biopłynów lub paliw z biomasy w rozumieniu art. 3 pkt 21a rozporządzenia Komisji (UE) 2018/2066, które na podstawie art. 38 ust. 5 tego rozporządzenia podlegają kryteriom zrównoważonego rozwoju lub kryteriom ograniczania emisji gazów cieplarnianych, prowadzący instalację lub operator statku powietrznego, który w raporcie na temat wielkości emisji za 2023 r. przyjmuje dla tych biopaliw, biopłynów lub paliw z biomasy współczynnik emisyjny wynoszący zero, wykazuje spełnienie tych kryteriów za pomocą poświadczeń wydanych w ramach systemu certyfikacji zatwierdzonego przez Komisję Europejską w drodze decyzji, o której mowa w art. 30 ust. 4 dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2018/2001 z dnia 11 grudnia 2018 r. w sprawie promowania stosowania energii ze źródeł odnawialnych (Dz. Urz. UE L 328 z 21.12.2018, str. 82, Dz. Urz. UE L 311 z 25.09.2020, str. 11, Dz. Urz. UE L z 22.02.2022, str. 37 oraz Dz. Urz. UE L 18.05.2022, str. 1), zwanej dalej "dyrektywą 2018/2001".2.
W przypadku, o którym mowa w ust. 1, prowadzący instalację lub operator statku powietrznego może wykazać spełnianie kryteriów zrównoważonego rozwoju lub kryteriów ograniczania emisji gazów cieplarnianych za pomocą poświadczeń wydanych w ramach systemu certyfikacji, który uzyskał wstępną pozytywną ocenę Komisji Europejskiej w toku postępowania, o którym mowa w art. 30 ust. 5 dyrektywy 2018/2001, jeżeli:1)
poświadczenia te zostały wydane w okresie pomiędzy wydaniem wstępnej pozytywnej oceny Komisji Europejskiej a wydaniem decyzji, o której mowa w art. 30 ust. 4 dyrektywy 2018/2001;2)
system certyfikacji został zatwierdzony w 2022 r. w drodze decyzji, o której mowa w art. 30 ust. 4 dyrektywy 2018/2001.3.
Poświadczenia, o których mowa w ust. 2, zachowują ważność po wejściu w życie decyzji, o której mowa w art. 30 ust. 4 dyrektywy 2018/2001.4.
Poświadczenia, o których mowa w ust. 1 i 2, potwierdzają spełnienie przez biopaliwa, biopłyny lub paliwa z biomasy w rozumieniu art. 3 pkt 21a rozporządzenia Komisji (UE) 2018/2066, kryteriów zrównoważonego rozwoju lub kryteriów ograniczania emisji gazów cieplarnianych, zgodnie z art. 38 ust. 5 tego rozporządzenia, w stosownych przypadkach w odniesieniu do etapów ich pozyskiwania, wytwarzania lub przetwarzania.5.
Do raportu na temat wielkości emisji, o którym mowa w ust. 1, przepisów art. 86 ust. 3 i 4 nie stosuje się.Art. 141c. 21 [Przegląd i zmiana planów pod kątem wymagań niezbędnych do oceny spełniania przez biopaliwa, biopłyny lub paliwa z biomasy kryteriów zrównoważonego rozwoju lub kryteriów ograniczania emisji gazów cieplarnianych]
1.
Prowadzący instalację lub operator statku powietrznego, który stosuje biopaliwa, biopłyny lub paliwa z biomasy w rozumieniu art. 3 pkt 21a rozporządzenia Komisji (UE) 2018/2066, dokonuje przeglądu odpowiednio planu monitorowania wielkości emisji, planu monitorowania emisji z operacji lotniczych lub uproszczonego planu monitorowania emisji z operacji lotniczych i w stosownych przypadkach wprowadza zmiany do tego planu, pod kątem wymagań niezbędnych do oceny spełniania przez biopaliwa, biopłyny lub paliwa z biomasy kryteriów zrównoważonego rozwoju lub kryteriów ograniczania emisji gazów cieplarnianych zgodnie z art. 38 ust. 5 rozporządzenia Komisji (UE) 2018/2066.2.
W przypadku wprowadzenia zmian, o których mowa w ust. 1, prowadzący instalację lub operator statku powietrznego, w terminie do dnia 1 stycznia 2024 r., składa odpowiednio do organu właściwego do spraw zezwolenia lub ministra właściwego do spraw klimatu wniosek, o którym mowa w art. 55 ust. 1 lub art. 76 ust. 2.Wykonywanie czynności weryfikacji przez jednostki uprawnione w rozumieniu przepisów ustawy wymienionej w art. 151 wymaga uzyskania akredytacji w rozumieniu przepisów rozporządzenia Komisji (UE) nr 600/2012.
1.
W terminie 30 dni od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy posiadacz rachunku w rejestrze Unii jest obowiązany wnieść opłatę roczną w wysokości i na zasadach określonych w art. 13, chyba że opłata ta została już wniesiona.2.
Przepis art. 14 ust. 2 stosuje się odpowiednio.1.
W terminie do dnia 30 kwietnia 2016 r. prowadzący instalację lub operator statku powietrznego dokonuje, za pośrednictwem rachunku w rejestrze Unii, umorzenia uprawnień do emisji w liczbie odpowiadającej istniejącej na tym rachunku zaległości w zakresie rozliczenia emisji z lat poprzednich.2.
Zaległość, o której mowa w ust. 1, stanowi różnicę pomiędzy sumą, umorzonych na rachunku posiadania operatora albo rachunku posiadania operatora statku powietrznego w rejestrze Unii, uprawnień do emisji a sumą wprowadzonych do rejestru Unii zatwierdzonych wielkości emisji z danej instalacji albo operacji lotniczych.Przychody, o których mowa w art. 401 ust. 7 pkt 7 ustawy zmienianej w art. 115 w brzmieniu obowiązującym przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy, oraz wpływy z opłat, o których mowa w art. 25 ustawy z dnia 22 grudnia 2004 r. o handlu uprawnieniami do emisji do powietrza gazów cieplarnianych i innych substancji, należnych przed dniem wejścia w życie ustawy wymienionej w art. 151, są uwzględniane przy ustalaniu wysokości zobowiązania określonego w art. 401c ust. 8 ustawy zmienianej w art. 115, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą.
1.
Do opłat należnych na podstawie:1)
art. 25 ustawy z dnia 22 grudnia 2004 r. o handlu uprawnieniami do emisji do powietrza gazów cieplarnianych i innych substancji,2)
art. 27 ustawy wymienionej w art. 151- stosuje się przepisy obowiązujące w czasie, w którym powstał obowiązek ich uiszczenia.
2.
Do opłaty, o której mowa w art. 27 ustawy wymienionej w art. 151, należnej za 2013 rok, stosuje się przepisy tej ustawy, z tym że podstawą obliczenia wysokości należnej opłaty, jest liczba uprawnień do emisji wydanych na rachunek posiadania operatora w rejestrze Unii.3.
Jeżeli opłata, o której mowa w ust. 2, wniesiona przez prowadzącego instalację przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy jest wyższa niż opłata, której podstawą obliczenia jest liczba uprawnień do emisji wydanych na rachunek posiadania operatora w rejestrze Unii, to różnica ta stanowi nadpłatę. Do nadpłaty stosuje się odpowiednio przepisy ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa.1.
Do postępowań w sprawie nałożenia kar pieniężnych, o których mowa w art. 70-72 ustawy wymienionej w art. 151, wszczętych i niezakończonych w dniu wejścia w życie niniejszej ustawy oraz do przekazywania wpływów z tytułu tych kar po dniu wejścia w życie niniejszej ustawy, a także do informacji o karach nałożonych w roku 2015 stosuje się przepisy dotychczasowe.2.
Do postępowań w sprawie skierowania do Komisji Europejskiej wniosku o nałożenie zakazu prowadzenia operacji lotniczych przez operatora statków powietrznych wszczętych i niezakończonych na podstawie art. 77 ustawy wymienionej w art. 151, stosuje się przepisy dotychczasowe.Spółki prowadzące rynek regulowany oraz firmy inwestycyjne opracują i wdrożą procedurę przeciwdziałania i ujawniania przypadków manipulacji w terminie 6 miesięcy od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy.
1.
Przepisy wykonawcze wydane na podstawie art. 18 ust. 3 ustawy zmienianej w art. 110 zachowują moc do dnia wejścia w życie przepisów wykonawczych wydanych na podstawie art. 18 ust. 3 tej ustawy w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą, nie dłużej jednak niż przez 12 miesięcy od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy.2.
Przepisy wykonawcze, wydane na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 1 ustawy zmienianej w art. 120 zachowują moc do dnia wejścia w życie przepisów wykonawczych wydanych na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 1 ustawy zmienianej w art. 120 w brzmieniu nadanym tą ustawą, nie dłużej jednak niż przez 6 miesięcy od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy.3.
Przepisy wykonawcze wydane na podstawie art. 7 ust. 7 ustawy zmienianej w art. 123 zachowują moc do dnia wejścia w życie przepisów wykonawczych wydanych na podstawie art. 7 ust. 7 tej ustawy w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą, nie dłużej jednak niż przez 12 miesięcy od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy.4.
Przepisy wykonawcze, wydane na podstawie art. 21 ust. 8 ustawy wymienionej w art. 151, w sprawie wykazu instalacji wytwarzających energię elektryczną objętych systemem handlu uprawnieniami do emisji gazów cieplarnianych w okresie rozliczeniowym rozpoczynającym się od dnia 1 stycznia 2013 r. wraz z przyznaną im liczbą uprawnień do emisji zachowują moc do dnia wejścia w życie przepisów wykonawczych wydanych na podstawie art. 29 ust. 1 niniejszej ustawy, nie dłużej niż przez 60 miesięcy od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy i mogą być zmieniane na podstawie art. 21 ust. 8 ustawy wymienionej w art. 151.5.
Przepisy wykonawcze, wydane na podstawie art. 21 ust. 8 ustawy wymienionej w art. 151, w sprawie wykazu instalacji innych niż wytwarzające energię elektryczną, objętych systemem handlu uprawnieniami do emisji gazów cieplarnianych w okresie rozliczeniowym rozpoczynającym się od dnia 1 stycznia 2013 r. wraz z przyznaną im liczbą uprawnień do emisji zachowują moc do dnia wejścia w życie przepisów wykonawczych wydanych na podstawie art. 25 ust. 4 niniejszej ustawy, nie dłużej niż przez 60 miesięcy od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy i mogą być zmieniane na podstawie art. 21 ust. 8 ustawy wymienionej w art. 151.1.
W latach 2015-2024 maksymalny limit wydatków Narodowego Funduszu będący skutkiem finansowym wejścia w życie niniejszej ustawy wynosi w:1)
2015 r. - 18 751 140 zł;2)
2016 r. - 25 786 034 zł;3)
2017 r. - 29 509 578 zł;4)
2018 r. - 25 028 884 zł;5)
2019 r. - 35 267 728 zł;6)
2020 r. - 31 820 000 zł;7)
2021 r. - 31 700 000 zł;8)
2022 r. - 29 520 000 zł;9)
2023 r. - 28 470 000 zł;10)
2024 r. - 29 450 000 zł.2.
Minister właściwy do spraw klimatu monitoruje wykorzystanie limitu wydatków, o którym mowa w ust. 1, oraz wdraża mechanizm korygujący, o którym mowa w ust. 3.3.
W przypadku przekroczenia lub zagrożenia przekroczenia przyjętego na dany rok budżetowy maksymalnego limitu wydatków określonego w ust. 1 oraz w przypadku gdy część planowanych wydatków, o których mowa w ust. 1, przypadająca proporcjonalnie na okres od początku roku kalendarzowego do końca danego kwartału, została przekroczona:1)
po pierwszym kwartale - co najmniej o 15%,2)
po dwóch kwartałach - co najmniej o 10%,3)
po trzech kwartałach - co najmniej o 5%- minister właściwy do spraw klimatu stosuje mechanizm korygujący polegający na wstrzymaniu wydatków.
Traci moc ustawa z dnia 28 kwietnia 2011 r. o systemie handlu uprawnieniami do emisji gazów cieplarnianych (Dz. U. poz. 695 oraz z 2013 r. poz. 1238).
20 Art. 141b dodany przez art. 21 pkt 9 ustawy z dnia 16 czerwca 2023 r. (Dz.U.2023.2029) zmieniającej nin. ustawę z dniem 28 października 2023 r.
21 Art. 141c dodany przez art. 21 pkt 9 ustawy z dnia 16 czerwca 2023 r. (Dz.U.2023.2029) zmieniającej nin. ustawę z dniem 28 października 2023 r.