Rozdział 12 - Monitorowanie i rozliczanie wielkości emisji z operacji lotniczych i instalacji - System handlu uprawnieniami do emisji gazów cieplarnianych.

Dziennik Ustaw

Dz.U.2023.589 t.j.

Akt obowiązujący
Wersja od: 1 stycznia 2024 r.

Rozdział  12

Monitorowanie i rozliczanie wielkości emisji z operacji lotniczych i instalacji

1. 
Operator statku powietrznego, z wyjątkiem operatora statku powietrznego wymienionego w ust. 2, sporządza plan monitorowania w zakresie emisji z operacji lotniczych, o którym mowa w art. 12 rozporządzenia Komisji (UE) 2018/2066, zwany dalej "planem monitorowania emisji z operacji lotniczych", wraz z dokumentami uzupełniającymi i informacjami, o których mowa w tym przepisie.
2. 
Operator statku powietrznego spełniający warunki określone w art. 55 ust. 1 rozporządzenia Komisji (UE) 2018/2066 sporządza plan monitorowania w zakresie emisji z operacji lotniczych w sposób uproszczony określony w art. 55 ust. 3 tego rozporządzenia, bez zachowania wymogu przedkładania dokumentów uzupełniających, o których mowa w art. 12 tego rozporządzenia, zwany dalej "uproszczonym planem monitorowania emisji z operacji lotniczych".
3. 
W przypadku ubiegania się przez operatora statku powietrznego, o którym mowa w ust. 1 i 2, o przydział uprawnień do emisji operator statku powietrznego sporządza również plan monitorowania odnoszący się do monitorowania i raportowania w zakresie danych dotyczących tonokilometrów, o którym mowa w art. 52 ust. 2 rozporządzenia Komisji (UE) 2018/2066, zwany dalej "planem monitorowania tonokilometrów".
1. 
Operator statku powietrznego składa wniosek o zatwierdzenie planów monitorowania, o których mowa w art. 74, do ministra właściwego do spraw klimatu.
2. 
Wniosek o zatwierdzenie planów monitorowania zawiera:
1)
imię i nazwisko albo nazwę operatora statku powietrznego oraz oznaczenie jego adresu miejsca zamieszkania albo adresu siedziby;
2)
wykaz statków powietrznych użytkowanych na dzień składania wniosku o zatwierdzenie planów monitorowania oraz liczbę statków każdego rodzaju, jak również wykaz dodatkowych rodzajów statków powietrznych, które mogą być użytkowane;
3)
dane o typie i podtypie każdego statku powietrznego;
4)
znaki rejestracyjne każdego statku powietrznego;
5)
określenie rodzajów wykorzystywanych paliw.
3. 
Do wniosku o zatwierdzenie:
1)
planu monitorowania emisji z operacji lotniczych - dołącza się:
a)
plan monitorowania emisji z operacji lotniczych,
b)
dokumenty uzupełniające i informacje, o których mowa w art. 12 rozporządzenia Komisji (UE) 2018/2066;
2)
uproszczonego planu monitorowania emisji z operacji lotniczych - dołącza się:
a)
uproszczony plan monitorowania emisji z operacji lotniczych,
b)
dokumenty potwierdzające, że operator statku powietrznego spełnia przesłanki, o których mowa w art. 55 ust. 1 rozporządzenia Komisji (UE) 2018/2066;
3)
planu monitorowania tonokilometrów - dołącza się plan monitorowania tonokilometrów.
4. 
Plany monitorowania, zmiany tych planów oraz dokumenty uzupełniające i informacje, o których mowa w art. 12 rozporządzenia Komisji (UE) 2018/2066, sporządza się przy użyciu elektronicznego formularza udostępnionego na stronie internetowej Krajowego ośrodka, opracowanego na podstawie formularzy i wytycznych ogłaszanych przez Komisję Europejską.
1. 
Operator statku powietrznego zgłasza ministrowi właściwemu do spraw klimatu wszelkie propozycje zmian w planie monitorowania emisji z operacji lotniczych, uproszczonym planie monitorowania emisji z operacji lotniczych i planie monitorowania tonokilometrów.
2. 
Jeżeli zmiana planu monitorowania emisji z operacji lotniczych, uproszczonego planu monitorowania emisji z operacji lotniczych lub planu monitorowania tonokilometrów ma charakter zmiany istotnej w rozumieniu art. 15 ust. 4 rozporządzenia Komisji (UE) 2018/2066, operator statku powietrznego składa do ministra właściwego do spraw klimatu wniosek o zatwierdzenie tej zmiany, przy czym przepis art. 75 stosuje się.
3. 
Operator statku powietrznego jest obowiązany wystąpić z wnioskiem o zmianę planu monitorowania emisji z operacji lotniczych, uproszczonego planu monitorowania emisji z operacji lotniczych lub planu monitorowania tonokilometrów w terminie nie dłuższym niż 30 dni od dnia zaistnienia zdarzenia powodującego konieczność zmiany, o której mowa w ust. 2.
1. 
Minister właściwy do spraw klimatu, w drodze decyzji, po zasięgnięciu opinii Krajowego ośrodka, zatwierdza:
1)
plan monitorowania emisji z operacji lotniczych, uproszczony plan monitorowania emisji z operacji lotniczych i plan monitorowania tonokilometrów;
2)
zmianę planu monitorowania emisji z operacji lotniczych, uproszczonego planu monitorowania emisji z operacji lotniczych i planu monitorowania tonokilometrów - jeżeli zmiana ta ma charakter zmiany istotnej w rozumieniu art. 15 ust. 4 rozporządzenia Komisji (UE) 2018/2066.
2. 
Przy zasięganiu opinii, o której mowa w ust. 1, nie stosuje się przepisu art. 106 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. - Kodeks postępowania administracyjnego. Przepis art. 54 ust. 4 stosuje się odpowiednio.
3. 
Kopię decyzji, o której mowa w ust. 1, przekazuje się Krajowemu ośrodkowi oraz organowi Inspekcji, w terminie 14 dni od dnia, w którym decyzja stała się ostateczna.,
1. 
Prowadzący instalację, w której prowadzone są działania, o których mowa w lp. 1a w tabeli w załączniku nr 1 do ustawy, składa do organu właściwego do wydania zezwolenia wniosek o zatwierdzenie planu monitorowania wielkości emisji oraz planu poboru próbek, w przypadku, o którym mowa w art. 33 rozporządzenia Komisji (UE) 2018/2066.
2. 
Wniosek, o którym mowa w ust. 1, zawiera:
1)
imię i nazwisko albo nazwę prowadzącego instalację, o którym mowa w ust. 1, oraz oznaczenie jego adresu miejsca zamieszkania albo adresu siedziby;
2)
adres zakładu, na terenie którego jest położona instalacja, o której mowa w ust. 1;
3)
informację o tytule prawnym do instalacji, o której mowa w ust. 1;
4)
informację o instalacji, o której mowa w ust. 1, stosowanych urządzeniach i technologiach oraz charakterystykę techniczną źródeł powstawania i miejsca emisji;
5)
określenie rodzajów wykorzystywanych paliw;
6)
datę, od której ma zastosowanie plan monitorowania wielkości emisji oraz plan poboru próbek.
3. 
Do wniosku, o którym mowa w ust. 1, dołącza się:
1)
kopię zezwolenia na przetwarzanie odpadów komunalnych przez termiczne przekształcanie odpadów, kopię pozwolenia zintegrowanego lub kopię pozwolenia na wprowadzanie gazów lub pyłów do powietrza, jeżeli jego uzyskanie jest wymagane zgodnie z przepisami ustawy z dnia 27 kwietnia 2001 r. - Prawo ochrony środowiska, z tym że kopii tych decyzji nie dołącza się, jeżeli zostały one wydane przez organ właściwy do wydania zezwolenia lub organ ten je posiada;
2)
streszczenie wniosku sporządzone w języku niespecjalistycznym;
3)
plan monitorowania wielkości emisji wraz z dokumentami uzupełniającymi i informacjami, o których mowa w art. 12 rozporządzenia Komisji (UE) 2018/2066, na piśmie utrwalonym w postaci papierowej i w postaci elektronicznej;
4)
plan poboru próbek w przypadku, o którym mowa w art. 33 rozporządzenia Komisji (UE) 2018/2066.
4. 
W przypadku instalacji, o której mowa w ust. 1, będącej instalacją o niskim poziomie emisji, o której mowa w art. 47 ust. 2 rozporządzenia Komisji (UE) 2018/2066, do wniosku, o którym mowa w ust. 1, dołącza się:
1)
dokumenty, o których mowa w ust. 3 pkt 1, 2 i 4;
2)
dokumenty potwierdzające spełnianie co najmniej jednego z warunków, o których mowa w art. 47 ust. 2 rozporządzenia Komisji (UE) 2018/2066;
3)
plan monitorowania wielkości emisji, o którym mowa w art. 78 ust. 2, na piśmie utrwalonym w postaci papierowej i w postaci elektronicznej.
5. 
Do wniosku, o którym mowa w ust. 1, oraz dokumentów, o których mowa w ust. 3 pkt 3 i 4 oraz ust. 4 pkt 3, przepis art. 53 ust. 4 stosuje się odpowiednio.
1. 
Organ właściwy do wydania zezwolenia, po zasięgnięciu opinii Krajowego ośrodka, zatwierdza, w drodze decyzji:
1)
plan monitorowania wielkości emisji;
2)
plan poboru próbek.
2. 
Decyzja, o której mowa w ust. 1, zawiera:
1)
imię i nazwisko albo nazwę prowadzącego instalację, o której mowa w art. 77a ust. 1, oraz oznaczenie jego adresu miejsca zamieszkania albo adresu siedziby;
2)
adres zakładu, na terenie którego jest położona instalacja, o której mowa w art. 77a ust. 1;
3)
wskazanie zatwierdzonej wersji planu monitorowania wielkości emisji z instalacji, o której mowa w art. 77a ust. 1, lub planu poboru próbek i daty rozpoczęcia stosowania zatwierdzonych planów.
3. 
Przy zasięganiu opinii, o której mowa w ust. 1, nie stosuje się przepisu art. 106 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. - Kodeks postępowania administracyjnego. Przepisy art. 54 ust. 4-6 stosuje się odpowiednio.
4. 
Kopię decyzji, o której mowa w ust. 1, przekazuje się Krajowemu ośrodkowi oraz organowi Inspekcji, w terminie 14 dni od dnia, w którym decyzja stała się ostateczna.
1. 
Prowadzący instalację, o której mowa w art. 77a ust. 1, zgłasza organowi właściwemu do wydania zezwolenia wszelkie propozycje zmian w planie monitorowania wielkości emisji z tej instalacji.
2. 
Jeżeli zmiana planu monitorowania wielkości emisji ma charakter zmiany istotnej w rozumieniu art. 15 ust. 3 rozporządzenia Komisji (UE) 2018/2066, prowadzący instalację, o której mowa w art. 77a ust. 1, składa do organu właściwego do wydania zezwolenia wniosek o zatwierdzenie tej zmiany. Przepis art. 77a stosuje się odpowiednio.
3. 
Zatwierdzenie istotnej zmiany w planie monitorowania wielkości emisji z instalacji, o której mowa w art. 77a ust. 1, następuje w drodze decyzji. Przepisy art. 77b stosuje się odpowiednio.
4. 
Prowadzący instalację, o której mowa w art. 77a ust. 1, jest obowiązany wystąpić z wnioskiem, o którym mowa w ust. 2, w terminie nie dłuższym niż 30 dni od dnia zaistnienia zdarzenia powodującego konieczność zmiany, o której mowa w ust. 2.

 Do prowadzących instalację, o której mowa w art. 77a ust. 1, nie stosuje się przepisów rozdziałów 4-5b, 10 i 10a oraz przepisów art. 91 ust. 4, art. 92, art. 92a, art. 94 ust. 1 pkt 2 oraz ust. 2 i 5, art. 96, art. 97 oraz art. 102-104. Do prowadzących instalację, o której mowa w art. 77a ust. 1, przepisów rozdziału 9 nie stosuje się, z zastrzeżeniem przypadków przewidzianych w art. 77a-77c.

1. 
Prowadzący instalację, z wyjątkiem prowadzącego instalację o niskim poziomie emisji, o której mowa w art. 47 ust. 2 rozporządzenia Komisji (UE) 2018/2066, sporządza plan monitorowania wielkości emisji, wraz z wymaganymi dokumentami uzupełniającymi i informacjami, o których mowa w art. 12 tego rozporządzenia, oraz plan poboru próbek.
2. 
Prowadzący instalację o niskim poziomie emisji, o której mowa w art. 47 ust. 2 rozporządzenia Komisji (UE) 2018/2066, sporządza plan monitorowania wielkości emisji z uwzględnieniem odstępstw, o których mowa w art. 47 ust. 3-8 tego rozporządzenia, a także plan poboru próbek.
3. 
Plany monitorowania wielkości emisji, zmiany tych planów, dokumenty uzupełniające i informacje, o których mowa w art. 12 rozporządzenia Komisji (UE) 2018/2066, oraz plany poboru próbek sporządza się przy użyciu elektronicznego formularza udostępnionego na stronie internetowej Krajowego ośrodka, opracowanego na podstawie formularzy i wytycznych ogłaszanych przez Komisję Europejską.
4. 
Prowadzący instalację, o którym mowa w ust. 1 i 2, jest obowiązany do zgłoszenia organowi właściwemu do wydania zezwolenia wszelkich propozycji zmian planu monitorowania wielkości emisji oraz zmian planu poboru próbek.
1. 
Prowadzący instalację i operator statku powietrznego składają odpowiednio do organu właściwego do wydania zezwolenia albo ministra właściwego do spraw klimatu:
1)
raport w zakresie udoskonaleń w metodyce monitorowania, zgodnie z wymaganiami określonymi w art. 69 ust. 1 rozporządzenia Komisji (UE) 2018/2066,
2)
raport w zakresie udoskonaleń w metodyce monitorowania, o którym mowa w art. 69 ust. 4 rozporządzenia Komisji (UE) 2018/2066;

- w celu jego zatwierdzenia.

2. 
Organ właściwy do wydania zezwolenia albo minister właściwy do spraw klimatu, po zasięgnięciu opinii Krajowego ośrodka, zatwierdza, w drodze decyzji, raport, o którym mowa w ust. 1, odpowiednio prowadzącego instalację albo operatora statku powietrznego. Przy zasięganiu opinii Krajowego ośrodka nie stosuje się przepisu art. 106 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. - Kodeks postępowania administracyjnego. Przepis art. 54 ust. 4 stosuje się odpowiednio.
3. 
Organ właściwy do wydania zezwolenia albo minister właściwy do spraw klimatu przekazuje Krajowemu ośrodkowi kopię decyzji, o której mowa w ust. 2, wraz z zatwierdzonym raportem, o którym mowa w ust. 1 - w terminie 14 dni od dnia, w którym decyzja stała się ostateczna.
1. 
Operator statku powietrznego albo prowadzący instalację jest obowiązany do monitorowania wielkości emisji odpowiednio zgodnie z planem monitorowania emisji z operacji lotniczych albo uproszczonym planem monitorowania emisji z operacji lotniczych albo planem monitorowania wielkości emisji, zatwierdzonymi przez właściwy organ.
2. 
Operator statku powietrznego albo prowadzący instalację jest obowiązany do rozliczenia wielkości emisji za każdy rok okresu rozliczeniowego.
3. 
Operator statku powietrznego albo prowadzący instalację sporządza raport na temat wielkości emisji.
1. 
Operator statku powietrznego ubiegający się o przydział uprawnień do emisji sporządza raport o liczbie tonokilometrów pochodzących z wykonywanych operacji lotniczych w roku monitorowania.
2. 
Rokiem monitorowania jest rok kalendarzowy kończący się na 24 miesiące przed rozpoczęciem okresu rozliczeniowego.
3. 
W przypadku ubiegania się o przydział uprawnień do emisji ze specjalnej rezerwy, raport o liczbie tonokilometrów pochodzących z wykonywanych operacji lotniczych sporządza się za drugi rok okresu rozliczeniowego.
4. 
Zweryfikowany raport, o którym mowa w ust. 1 i 3, operator statku powietrznego przedkłada ministrowi właściwemu do spraw klimatu odpowiednio:
1)
na co najmniej 21 miesięcy przed rozpoczęciem okresu rozliczeniowego;
2)
do dnia 30 czerwca w trzecim roku okresu rozliczeniowego, w przypadku ubiegania się o przydział uprawnień do emisji ze specjalnej rezerwy.

Raporty, o których mowa w art. 79 ust. 1, art. 80 ust. 3 oraz art. 81 ust. 1 i 3, sporządza się przy użyciu elektronicznego formularza udostępnionego na stronie internetowej Krajowego ośrodka, opracowanego na podstawie formularzy i wytycznych ogłaszanych przez Komisję Europejską.

Sposób monitorowania wielkości emisji pochodzących z instalacji i z operacji lotniczych oraz sposób monitorowania liczby tonokilometrów pochodzących z wykonywanych operacji lotniczych określają przepisy rozporządzenia Komisji (UE) 2018/2066.

1. 
Raporty, o których mowa w art. 80 ust. 3 i art. 81 ust. 1 i 3, podlegają weryfikacji zgodnie z wymaganiami rozporządzenia Komisji (UE) 2018/2067, z zastrzeżeniem art. 85. Weryfikator sporządza sprawozdanie z weryfikacji raportu.
2. 
W sprawozdaniu z weryfikacji raportu, o którym mowa w art. 80 ust. 3, weryfikator zamieszcza jedno z ustaleń określonych w art. 27 ust. 1 lit. a-d rozporządzenia Komisji (UE) 2018/2067.
3. 
Jeżeli w trakcie weryfikacji raportu weryfikator wykrył uchybienia, jest on obowiązany do stwierdzenia, czy mają one charakter istotnych nieprawidłowości w rozumieniu art. 3 pkt 6 rozporządzenia Komisji (UE) 2018/2067.
4. 
Sprawozdanie z weryfikacji sporządza się przy użyciu elektronicznego formularza udostępnionego na stronie internetowej Krajowego ośrodka, opracowanego na podstawie formularzy i wytycznych ogłaszanych przez Komisję Europejską.
5. 
Operator statku powietrznego albo prowadzący instalację ponosi koszt weryfikacji raportu, o którym mowa odpowiednio w art. 80 ust. 3 lub art. 81 ust. 1 i 3.
6. 
W zakresie dotyczącym treści ustaleń określonych w art. 27 ust. 1 lit. a-d rozporządzenia Komisji (UE) 2018/2067, zawartych w sprawozdaniu z weryfikacji raportu przepisów art. 16 ust. 1 pkt 4-7 ustawy z dnia 3 października 2008 r. o udostępnianiu informacji o środowisku i jego ochronie, udziale społeczeństwa w ochronie środowiska oraz o ocenach oddziaływania na środowisko nie stosuje się.
1. 
Raport na temat wielkości emisji z operacji lotniczych uznaje się za zweryfikowany, jeżeli raport ten został sporządzony na podstawie danych przygotowanych przez Europejską Organizację ds. Bezpieczeństwa Żeglugi Powietrznej (Eurocontrol) przy użyciu narzędzia dla małych podmiotów uczestniczących w systemie, zatwierdzonego rozporządzeniem Komisji (UE) nr 606/2010 z dnia 9 lipca 2010 r. w sprawie zatwierdzenia uproszczonego narzędzia do szacowania zużycia paliwa przez operatorów statków powietrznych stanowiących niewielkie źródło emisji, opracowanego przez Europejską Organizację ds. Bezpieczeństwa Żeglugi Powietrznej (Eurocontrol) (Dz. Urz. UE L 175 z 10.07.2010, str. 25), a:
1)
całkowita roczna emisja z operacji lotniczych wykonywanych przez danego operatora statku powietrznego wyniosła mniej niż 25 000 Mg CO2 w danym roku kalendarzowym lub
2)
całkowita roczna emisja z operacji lotniczych wykonywanych przez danego operatora statku powietrznego z lotów innych niż:
a)
rozpoczynające się lub kończące się na lotniskach znajdujących się na terytorium państw Europejskiego Obszaru Gospodarczego, wykonywanych do i z państw spoza tego obszaru,
b)
wykonywane między lotniskiem znajdującym się w regionie najbardziej oddalonym w rozumieniu art. 349 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej a lotniskiem znajdującym się w innym regionie Europejskiego Obszaru Gospodarczego

- wyniosła mniej niż 3 000 Mg CO2 w danym roku kalendarzowym.

2. 
Ustalenia raportu, o którym mowa w ust. 1, są równoważne ustaleniom raportu zweryfikowanego jako zadowalający zgodnie z rozporządzeniem Komisji (UE) 2018/2067.
1. 
Prowadzący instalację albo operator statku powietrznego jest obowiązany do przedłożenia Krajowemu ośrodkowi raportu na temat wielkości emisji, o którym mowa w art. 80 ust. 3, sporządzonego za poprzedni rok okresu rozliczeniowego oraz sprawozdania z weryfikacji, o którym mowa w art. 84 ust. 1. Raport i sprawozdanie przedkłada się Krajowemu ośrodkowi w terminie do dnia 31 marca każdego roku. W tym samym terminie prowadzący instalację albo operator statku powietrznego przekazuje kopię raportu i kopię sprawozdania odpowiednio organowi właściwemu do wydania zezwolenia albo ministrowi właściwemu do spraw klimatu.
2. 
Raport na temat wielkości emisji oraz sprawozdanie z weryfikacji przedkłada się na piśmie utrwalonym w postaci papierowej i w postaci elektronicznej.
3. 
W przypadku przyjęcia w raporcie na temat wielkości emisji współczynnika emisyjnego wynoszącego zero dla zużywanych biopaliw i biopłynów prowadzący instalację lub operator statku powietrznego jest obowiązany do wykazania spełniania kryteriów zrównoważonego rozwoju, o których mowa w art. 28b-28bc ustawy z dnia 25 sierpnia 2006 r. o biokomponentach i biopaliwach ciekłych (Dz. U. z 2022 r. poz. 403 i 2411).
4. 
Wykazanie spełniania kryteriów zrównoważonego rozwoju odbywa się na podstawie:
1)
dokumentów określonych w art. 28c ust. 1 pkt 2 lub ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 25 sierpnia 2006 r. o biokomponentach i biopaliwach ciekłych - w przypadku biopłynów;
2)
dokumentów określonych w art. 28c ustawy z dnia 25 sierpnia 2006 r. o biokomponentach i biopaliwach ciekłych - w przypadku biopaliw.
5. 
Krajowy ośrodek przeprowadza ocenę raportu na temat wielkości emisji w zakresie kompletności zawartych w nim danych, poprawności przeprowadzonych obliczeń oraz zgodności zawartych w nim ustaleń z przepisami rozporządzenia Komisji (UE) 2018/2066 i z zatwierdzonym odpowiednim planem monitorowania emisji z operacji lotniczych albo uproszczonym planem monitorowania emisji z operacji lotniczych, albo planem monitorowania wielkości emisji, z uwzględnieniem sprawozdania z weryfikacji, o którym mowa w art. 84 ust. 1.
6. 
Ocena, o której mowa w ust. 5, dotyczy raportów zweryfikowanych jako zadowalające zgodnie z rozporządzeniem Komisji (UE) 2018/2067.
7. 
W celu przeprowadzenia oceny, o której mowa w ust. 5, Krajowy ośrodek może zażądać od weryfikatora przedłożenia wewnętrznej dokumentacji z weryfikacji, o której mowa w art. 26 rozporządzenia Komisji (UE) 2018/2067.
8. 
Jeżeli z oceny Krajowego ośrodka wynika, że raport na temat wielkości emisji nie spełnia wymagań, o których mowa w ust. 5, Krajowy ośrodek występuje do prowadzącego instalację albo operatora statku powietrznego z wnioskiem o udzielenie wyjaśnień.
9. 
Jeżeli z udzielonych wyjaśnień wynika potrzeba dokonania zmian w raporcie na temat wielkości emisji lub w sprawozdaniu z weryfikacji, Krajowy ośrodek występuje do prowadzącego instalację albo operatora statku powietrznego z wnioskiem o dokonanie zmian w tym raporcie lub w sprawozdaniu.
10. 
Prowadzący instalację albo operator statku powietrznego jest obowiązany, w uzgodnieniu z weryfikatorem, który przeprowadził weryfikację raportu na temat wielkości emisji, wprowadzić zmiany do raportu i przedłożyć poprawiony raport w terminie 14 dni od dnia otrzymania wniosku, o którym mowa w ust. 9, a w przypadku potrzeby dokonania zmian w sprawozdaniu z weryfikacji jest obowiązany do przedłożenia w tym terminie poprawionego sprawozdania.
1. 
Jeżeli Krajowy ośrodek nie uzyska od prowadzącego instalację albo operatora statku powietrznego wystarczających wyjaśnień albo w terminie, o którym mowa w art. 86 ust. 10, nie otrzyma poprawionego raportu lub sprawozdania z weryfikacji, występuje do organu Inspekcji o przeprowadzenie kontroli w celu sprawdzenia, czy raport na temat wielkości emisji jest zgodny ze stanem faktycznym.
2. 
Kontrola jest prowadzona na zasadach określonych w ustawie z dnia 20 lipca 1991 r. o Inspekcji Ochrony Środowiska (Dz. U. z 2021 r. poz. 1070 oraz z 2022 r. poz. 1726), z uwzględnieniem ust. 3.
3. 
W przypadku operatora statku powietrznego niemającego miejsca zamieszkania ani siedziby na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, organ Inspekcji może wystąpić do tego operatora o przesłanie uwierzytelnionych, zgodnie z przepisami obowiązującymi w danym państwie, dokumentów stanowiących podstawę oszacowania wielkości emisji z wykonanych operacji lotniczych.
4. 
Jeżeli operator statku powietrznego nie przedłoży dokumentów, o których mowa w ust. 3, na wezwanie, albo - jeżeli na podstawie przedłożonych dokumentów nie można w sposób rzetelny oszacować wielkości emisji - organ Inspekcji dokona oszacowania wielkości emisji na podstawie ustaleń organów sprawujących dozór przestrzeni powietrznej.
5. 
Jeżeli w wyniku przeprowadzonej kontroli organ Inspekcji stwierdzi nieprawidłowości, które miały wpływ na ustalenie wielkości emisji, wydaje decyzję określającą szacunkową wielkość emisji w roku okresu rozliczeniowego, którego dotyczy raport na temat wielkości emisji.
6. 
Organ Inspekcji przekazuje Krajowemu ośrodkowi kopię decyzji, o której mowa w ust. 5, w terminie 14 dni od dnia, w którym stała się ona ostateczna.
7. 
Jeżeli w wyniku przeprowadzonej kontroli, organ Inspekcji stwierdzi zgodność ustaleń zawartych w raporcie na temat wielkości emisji ze stanem faktycznym, przekazuje informacje w tym zakresie odpowiednio prowadzącemu instalację albo operatorowi statku powietrznego oraz Krajowemu ośrodkowi.
1. 
Krajowy ośrodek, w terminie do dnia 31 maja każdego roku, występuje do organu Inspekcji o oszacowanie wielkości emisji z instalacji albo z operacji lotniczej, w przypadku gdy:
1)
prowadzący instalację albo operator statku powietrznego nie złożył raportu na temat wielkości emisji lub sprawozdania z weryfikacji, o którym mowa w art. 84 ust. 1;
2)
w sprawozdaniu z weryfikacji, o którym mowa w art. 84 ust. 1, weryfikator zamieścił jedno z ustaleń określonych w art. 27 ust. 1 lit. b-d rozporządzenia Komisji (UE) 2018/2067.
2. 
Krajowy ośrodek występuje do organu Inspekcji o oszacowanie wielkości emisji z instalacji albo z operacji lotniczej również w przypadku, gdy z uzyskanych przez niego informacji wynika, że emisja ustalona na podstawie raportu, o którym mowa w art. 80 ust. 3, lub raportu, o którym mowa w art. 86 ust. 10, została wyznaczona nieprawidłowo.
3. 
W przypadkach, o których mowa w ust. 1 i 2, organ Inspekcji wydaje decyzję określającą szacunkową wielkość emisji za rok okresu rozliczeniowego, którego dotyczyło wystąpienie Krajowego ośrodka. Przepisy art. 87 ust. 2-4 i 6 stosuje się odpowiednio.

Organ Inspekcji umarza postępowanie w sprawie oszacowania wielkości emisji z instalacji albo z operacji lotniczej, o którym mowa w art. 88 ust. 1 pkt 1, jeżeli przed wydaniem decyzji prowadzący instalację albo operator statku powietrznego dopełni obowiązku, o którym mowa w art. 86 ust. 1.

Krajowy ośrodek oraz organ Inspekcji przekazują ministrowi właściwemu do spraw klimatu informacje, o których mowa w art. 73 rozporządzenia Komisji (UE) 2018/2067.

1. 
Krajowy ośrodek wprowadza do rejestru Unii informację o wielkości emisji z instalacji lub operacji lotniczych, na podstawie:
1)
raportu, o którym mowa w art. 80 ust. 3, albo
2)
raportu, o którym mowa w art. 86 ust. 10

- który został zweryfikowany jako zadowalający.

2. 
Krajowy ośrodek zatwierdza w rejestrze Unii informację o wielkości emisji z instalacji albo operacji lotniczych, ustaloną na podstawie raportu zweryfikowanego jako zadowalający, w przypadku gdy Krajowy ośrodek:
1)
nie występuje do organu Inspekcji z wnioskiem, o którym mowa w art. 87 ust. 1;
2)
otrzyma informację, o której mowa w art. 87 ust. 7.
3. 
Krajowy ośrodek wprowadza do rejestru Unii informację o szacunkowej wielkości emisji z instalacji albo operacji lotniczych wskazaną w decyzji określającej szacunkową wielkość emisji, o której mowa w art. 87 ust. 5 i art. 88 ust. 2, oraz zatwierdza tę informację na rachunku posiadania operatora w tym rejestrze - w terminie 7 dni roboczych od dnia otrzymania kopii tej decyzji.
4. 
Wprowadzone do rejestru Unii zatwierdzone wielkości emisji z danej instalacji albo z operacji lotniczych w odniesieniu do danego operatora statku powietrznego sumuje się oraz stosuje się do nich czynnik korekty zgodnie z art. 33 ust. 2 rozporządzenia Komisji (UE) 2019/1122. Wartość ta stanowi sumę emisji z instalacji albo operacji lotniczych.
1.  15
 W terminie do dnia 30 września każdego roku prowadzący instalację albo operator statku powietrznego dokonuje, za pośrednictwem rachunku w rejestrze Unii, umorzenia uprawnień do emisji w liczbie odpowiadającej różnicy pomiędzy sumą umorzonych na tym rachunku uprawnień do emisji w danym okresie rozliczeniowym a sumą emisji z instalacji albo operacji lotniczych, o której mowa w art. 91 ust. 4. Umorzenie to stanowi rozliczenie wielkości emisji.
2. 
W przypadkach, o których mowa art. 88 ust. 1, prowadzący instalację albo operator statku powietrznego w terminie, o którym mowa w ust. 1, dokonuje umorzenia uprawnień do emisji w liczbie określonej zgodnie z ust. 1 powiększonej o liczbę uprawnień do emisji odpowiadającą jego najlepszej wiedzy na temat rzeczywistej wielkości emisji z instalacji albo operacji lotniczej w poprzednim roku okresu rozliczeniowego, z tym że:
1)
jeżeli liczba umorzonych uprawnień do emisji jest równa lub większa od liczby określonej zgodnie z ust. 1 powiększonej o liczbę uprawnień odpowiadającą szacunkowej wielkości emisji określonej w decyzji, o której mowa w art. 88 ust. 2, umorzenie to stanowi rozliczenie wielkości emisji;
2)
jeżeli liczba umorzonych uprawnień do emisji jest mniejsza od liczby określonej zgodnie z ust. 1 powiększonej o liczbę uprawnień odpowiadającą szacunkowej wielkości emisji określonej w decyzji, o której mowa w art. 88 ust. 2, umorzenie to nie stanowi rozliczenia wielkości emisji.
3. 
W przypadkach, o których mowa w art. 87 ust. 1, prowadzący instalację albo operator statku powietrznego w terminie, o którym mowa w ust. 1, dokonuje umorzenia uprawnień do emisji w liczbie określonej zgodnie z ust. 1 powiększonej o liczbę uprawnień do emisji odpowiadającą wielkości emisji ustalonej w przedłożonym raporcie na temat wielkości emisji za poprzedni rok okresu rozliczeniowego.
4. 
Umorzenie, o którym mowa w ust. 3, stanowi rozliczenie wielkości emisji, jeżeli:
1)
z przeprowadzonej kontroli, o której mowa w art. 87, wynika, że ustalenia zawarte w przedłożonym raporcie na temat wielkości emisji za poprzedni rok okresu rozliczeniowego są zgodne ze stanem faktycznym albo
2)
liczba umorzonych uprawnień do emisji jest równa lub większa od liczby określonej zgodnie z ust. 1 powiększonej o liczbę uprawnień odpowiadającą szacunkowej wielkości emisji określonej w decyzji, o której mowa w art. 87 ust. 5.
5. 
Jeżeli liczba umorzonych uprawnień do emisji na podstawie ust. 3 jest mniejsza od liczby określonej zgodnie z ust. 1 powiększonej o liczbę uprawnień do emisji odpowiadającą szacunkowej wielkości emisji określonej w decyzji, o której mowa w art. 87 ust. 5, lub decyzji wydanej w związku z wystąpieniem, o którym mowa w art. 88 ust. 2, prowadzący instalację lub operator statku powietrznego dokonuje umorzenia brakującej liczby uprawnień do emisji w terminie 14 dni od dnia, w którym decyzja ta stała się ostateczna.
6. 
Umorzone uprawnienia do emisji w liczbie przekraczającej liczbę określoną zgodnie z ust. 1 powiększoną o liczbę uprawnień do emisji odpowiadającą szacunkowej wielkości emisji określoną w decyzji, o której mowa w art. 87 ust. 5 albo art. 88 ust. 2, są zaliczane na poczet rozliczenia wielkości emisji w kolejnych latach okresu rozliczeniowego.
7. 
W przypadku powstania zaległości w zakresie rozliczenia wielkości emisji z lat poprzednich umorzenie uprawnień do emisji zalicza się w pierwszej kolejności na poczet rozliczenia tej zaległości.
8. 
Operator statku powietrznego dokonuje umorzenia uprawnień do emisji na poczet emisji z operacji lotniczych rozpoczynających się na terytorium Konfederacji Szwajcarskiej przed dokonaniem umorzenia uprawnień do emisji na poczet emisji z pozostałych operacji lotniczych, z zachowaniem zasady wskazanej w ust. 7.
1. 
Krajowy ośrodek zawiesza upoważnionym przedstawicielom dostęp do rachunku posiadania operatora lub rachunku posiadania operatora statków powietrznych w rejestrze Unii, jeżeli na tym rachunku pozostaje nierozliczona wielkość emisji, która powinna zostać rozliczona zgodnie z art. 92 ust. 1 lub 5.
2. 
W trakcie zawieszenia, o którym mowa w ust. 1, prowadzący instalację lub operator statku powietrznego w celu dokonania umorzenia uprawnień do emisji przedkłada Krajowemu ośrodkowi wniosek, o którym mowa w art. 30 ust. 10 rozporządzenia Komisji (UE) 2019/1122.
3. 
Krajowy ośrodek niezwłocznie przywraca dostęp do rachunku posiadania operatora lub rachunku posiadania operatora statków powietrznych w rejestrze Unii upoważnionym przedstawicielom, jeżeli nastąpiło rozliczenie wielkości emisji, o którym mowa w art. 92 ust. 1 lub 5.

(uchylony).

1. 
Krajowy ośrodek sporządza wykazy prowadzących instalacje lub operatorów statków powietrznych, którzy:
1)
w terminie nie dostarczyli Krajowemu ośrodkowi raportu, o którym mowa w art. 80 ust. 3, lub sprawozdania z weryfikacji, o którym mowa w art. 84 ust. 1;
2)
w terminie, o którym mowa w art. 92 ust. 1 lub 5, nie dokonali rozliczenia wielkości emisji.
2. 
Krajowy ośrodek aktualizuje wykaz, o którym mowa ust. 1 pkt 2:
1)
w przypadku, o którym mowa w art. 87 ust. 1 - niezwłocznie po upływie terminu, o którym mowa w art. 92 ust. 5;
2)
w przypadkach, o których mowa w art. 88 ust. 1 lub 2 - niezwłocznie po otrzymaniu kopii ostatecznej decyzji, o której mowa w art. 88 ust. 3.
3.  16
 Krajowy ośrodek przekazuje wykazy, o których mowa w ust. 1, właściwym organom Inspekcji w terminie do dnia 15 października każdego roku oraz w terminie 7 dni po każdej aktualizacji wykazu, o którym mowa w ust. 1 pkt 2.
4. 
Wykaz, o którym mowa w ust. 1 pkt 1, zawiera:
1)
imię i nazwisko albo nazwę prowadzącego instalację albo operatora statku powietrznego, oznaczenie adresu miejsca zamieszkania albo adresu siedziby;
2)
wskazanie roku okresu rozliczeniowego, za który nie został złożony raport.
5. 
Wykaz, o którym mowa w ust. 1 pkt 2, zawiera:
1)
imię i nazwisko albo nazwę prowadzącego instalację albo operatora statku powietrznego, oznaczenie adresu miejsca zamieszkania albo adresu siedziby;
2)
sumę emisji z instalacji albo operacji lotniczych oraz sumę uprawnień do emisji umorzonych na rachunku posiadania operatora lub rachunku posiadania operatora statku powietrznego w rejestrze Unii w terminie, o którym mowa w art. 92 ust. 1 lub 5;
3)
liczbę uprawnień do emisji, które nie zostały umorzone.
1. 
Minister właściwy do spraw klimatu sporządza wykaz operatorów statków powietrznych, którzy nie posiadają zatwierdzonego planu monitorowania emisji z operacji lotniczych albo uproszczonego planu monitorowania emisji z operacji lotniczych, zgodnego z przepisami rozporządzenia Komisji (UE) 2018/2066.
2. 
Minister właściwy do spraw klimatu przekazuje wykaz, o którym mowa w ust. 1, organom Inspekcji oraz Krajowemu ośrodkowi w terminie do dnia 15 kwietnia każdego roku.
3. 
Wykaz, o którym mowa w ust. 1, zawiera imię i nazwisko albo nazwę operatora statku powietrznego oraz oznaczenie adresu miejsca zamieszkania albo adresu siedziby.

Do operatorów statków powietrznych, o których mowa w art. 1 ust. 1 lub art. 2 ust. 2 rozporządzenia Komisji (UE) 2019/1603, w zakresie lotów statków powietrznych wskazanych w art. 2 ust. 1 tego rozporządzenia, stosuje się przepisy art. 74-77, art. 79, art. 80 ust. 1 i 3, art. 82-84, art. 86-90, art. 94 ust. 1 pkt 1 i ust. 4 oraz art. 95.

1.  17
 Krajowy ośrodek przekazuje ministrowi właściwemu do spraw klimatu wykaz, o którym mowa w art. 94 ust. 1 pkt 2, w terminie do dnia 15 października każdego roku.
2. 
Minister właściwy do spraw klimatu ogłasza w Biuletynie Informacji Publicznej na stronie podmiotowej urzędu obsługującego tego ministra wykaz, o którym mowa w art. 94 ust. 1 pkt 2.
1.  18
 Krajowy ośrodek w terminie do dnia 15 października każdego roku sporządza i przedstawia marszałkowi województwa wykaz prowadzących instalacje i operatorów statków powietrznych, którzy nie dopełnili obowiązku rozliczenia wielkości emisji.
2. 
Wykaz, o którym mowa w ust. 1, zawiera imię i nazwisko albo nazwę prowadzącego instalację lub operatora statku powietrznego oraz wielkość emisji, która została rozliczona zgodnie z art. 92.
3. 
Krajowy ośrodek na wezwanie marszałka województwa przekazuje informacje o zmianach wykazu, o którym mowa w ust. 1.
11 Art. 77a dodany przez art. 21 pkt 5 ustawy z dnia 16 czerwca 2023 r. (Dz.U.2023.2029) zmieniającej nin. ustawę z dniem 28 października 2023 r.
12 Art. 77b dodany przez art. 21 pkt 5 ustawy z dnia 16 czerwca 2023 r. (Dz.U.2023.2029) zmieniającej nin. ustawę z dniem 28 października 2023 r.
13 Art. 77c dodany przez art. 21 pkt 5 ustawy z dnia 16 czerwca 2023 r. (Dz.U.2023.2029) zmieniającej nin. ustawę z dniem 28 października 2023 r.
14 Art. 77d dodany przez art. 21 pkt 5 ustawy z dnia 16 czerwca 2023 r. (Dz.U.2023.2029) zmieniającej nin. ustawę z dniem 28 października 2023 r.
15 Art. 92 ust. 1 zmieniony przez art. 21 pkt 6 ustawy z dnia 16 czerwca 2023 r. (Dz.U.2023.2029) zmieniającej nin. ustawę z dniem 28 października 2023 r.
16 Art. 94 ust. 3 zmieniony przez art. 21 pkt 7 ustawy z dnia 16 czerwca 2023 r. (Dz.U.2023.2029) zmieniającej nin. ustawę z dniem 28 października 2023 r.
17 Art. 96 ust. 1 zmieniony przez art. 21 pkt 7 ustawy z dnia 16 czerwca 2023 r. (Dz.U.2023.2029) zmieniającej nin. ustawę z dniem 28 października 2023 r.
18 Art. 97 ust. 1 zmieniony przez art. 21 pkt 7 ustawy z dnia 16 czerwca 2023 r. (Dz.U.2023.2029) zmieniającej nin. ustawę z dniem 28 października 2023 r.