Część 3 - UŁATWIENIA, PRZYWILEJE I IMMUNITETY. - Syria-Polska. Konwencja konsularna. Warszawa.1981.04.10.
Dziennik Ustaw
Dz.U.1986.14.82
Akt obowiązujący Wersja od: 30 października 1985 r.
CZĘŚĆ III.
UŁATWIENIA, PRZYWILEJE I IMMUNITETY.
UŁATWIENIA, PRZYWILEJE I IMMUNITETY.
Państwo przyjmujące udzieli wszelkich ułatwień w wykonywaniu funkcji urzędu konsularnego i urzędników konsularnych oraz podejmie odpowiednie środki w tym celu, aby mogli oni wykonywać swą działalność urzędową i korzystać z praw, przywilejów i immunitetów przewidzianych w niniejszej konwencji.
1.
Państwo wysyłające ma prawo, na warunkach przewidzianych przez ustawy i inne przepisy Państwa przyjmującego, nabywać na własność, posiadać lub użytkować tereny, budynki lub części budynków, z przeznaczeniem na siedzibę urzędu konsularnego, na rezydencję kierownika urzędu konsularnego lub na mieszkania innych członków urzędu konsularnego mających obywatelstwo Państwa wysyłającego, budować lub przystosowywać do tych samych celów budynki na nabytych terenach i przenosić prawa własności terenów, budynków lub części budynków w ten sposób nabytych lub zbudowanych.2.
Państwo przyjmujące udzieli Państwu wysyłającemu wszelkiej niezbędnej pomocy w nabywaniu terenów i budynków lub części budynków przeznaczonych do celów wymienionych w ustępie 1.3.
Państwo wysyłające jest obowiązane stosować się do ustaw i przepisów Państwa przyjmującego dotyczących budownictwa i urbanistyki albo innych ograniczeń mających zastosowanie na obszarze, na którym znajdują się tereny, budynki lub ich części.1.
Państwo wysyłające ma prawo używania w Państwie przyjmującym swej flagi państwowej i godła swego Państwa, jak również tablicy z odpowiednim napisem w języku Państwa wysyłającego i w języku Państwa przyjmującego, oznaczającym urząd konsularny zgodnie z postanowieniami niniejszego artykułu.2.
Flaga Państwa wysyłającego może być wywieszona i jego godło może być umieszczone na budynku, w którym mieści się urząd konsularny, na jego drzwiach wejściowych, jak również na rezydencji kierownika urzędu konsularnego. Flaga Państwa wysyłającego może być wywieszana także na środkach transportu kierownika urzędu w czasie, gdy są używane do celów urzędowych.1.
Pomieszczenia konsularne oraz mieszkania urzędników konsularnych są nietykalne. Organy Państwa przyjmującego nie mogą do nich wkraczać bez zgody kierownika urzędu konsularnego lub kierownika przedstawicielstwa dyplomatycznego Państwa wysyłającego albo osoby wyznaczonej przez jednego z nich.2.
Państwo przyjmujące ma szczególny obowiązek przedsięwzięcia wszelkich stosownych środków dla ochrony pomieszczeń konsularnych przed jakimkolwiek wtargnięciem lub szkodą oraz dla zapobieżenia jakiemukolwiek zakłóceniu spokoju urzędu konsularnego lub uchybieniu jego godności.3.
Pomieszczenia konsularne, ich urządzenia i inne przedmioty, które się tam znajdują, oraz środki transportu nie podlegają żadnej formie przeszukania, rekwizycji, zajęcia lub egzekucji.Archiwa konsularne są nietykalne w każdym czasie i niezależnie od tego, gdzie się znajdują.
1.
Państwo przyjmujące dopuszcza i ochrania swobodę porozumiewania się urzędu konsularnego we wszelkich celach urzędowych. Przy porozumiewaniu się z rządem, przedstawicielstwami dyplomatycznymi oraz innymi urzędami konsularnymi Państwa wysyłającego, bez względu na to, gdzie się znajdują, urząd konsularny może używać wszelkich odpowiednich środków łączności, włącznie z kurierami dyplomatycznymi lub konsularnymi, pocztą dyplomatyczną lub konsularną, jak również korespondencją sporządzoną kodem lub szyfrem. Urząd konsularny może zainstalować nadajnik radiowy i używać go jedynie za zgodą Państwa przyjmującego. Jeżeli używane są przez urząd konsularny środki łączności publicznej, to stosuje się zasady obowiązujące przedstawicielstwo dyplomatyczne.2.
Korespondencja urzędowa urzędu konsularnego jest nietykalna.3.
Poczty konsularnej nie wolno ani otwierać, ani zatrzymywać. Jeżeli jednak właściwe organy Państwa przyjmującego mają poważne podstawy, aby przypuszczać, że poczta zawiera inne przedmioty niż korespondencja, dokumenty i przedmioty przeznaczone wyłącznie do użytku urzędowego, mogą żądać, aby poczta ta została otwarta w ich obecności przez upoważnionego przedstawiciela Państwa wysyłającego. Jeżeli właściwe organy Państwa wysyłającego odmówią zastosowania się do tej prośby, poczta zostanie zwrócona do miejsca, skąd pochodzi.4.
Paczki stanowiące pocztę konsularną powinny mieć widoczne, zewnętrzne oznaczenia ich charakteru i mogą zawierać jedynie korespondencję urzędową, jak również dokumenty i przedmioty przeznaczone wyłącznie do użytku urzędowego.5.
Kurier konsularny Państwa wysyłającego korzysta na terytorium Państwa przyjmującego z tych samych praw, przywilejów i immunitetów, z których korzysta kurier dyplomatyczny, pod warunkiem że jest zaopatrzony w urzędowy dokument stwierdzający jego status i określający liczbę paczek stanowiących pocztę konsularną. Kurierem konsularnym może być tylko obywatel Państwa wysyłającego nie mający miejsca stałego pobytu w Państwie przyjmującym. Zasady te stosuje się również do kuriera konsularnego działającego w sposób tymczasowy, którego prawa, przywileje i immunitety kończą się po dostarczeniu odbiorcy bagażu konsularnego.6.
Poczta konsularna może być powierzona kapitanowi statku lub statku powietrznego, udającego się do prawnie dozwolonego miejsca przybycia. Kapitan ten powinien być zaopatrzony w urzędowy dokument, określający liczbę paczek składających się na pocztę; jednakże nie będzie on uważany za kuriera konsularnego. Członek urzędu konsularnego może swobodnie odebrać pocztę konsularną bezpośrednio od kapitana statku lub statku powietrznego i przekazać mu taką pocztę w ten sam sposób.Państwo przyjmujące będzie traktowało urzędników konsularnych z należnym szacunkiem i zastosuje wszelkie odpowiednie środki dla zapewnienia im ochrony osobistej, wolności i godności.
1.
Kierownik urzędu konsularnego korzysta z immunitetu jurysdykcyjnego w sprawach karnych, cywilnych i administracyjnych w Państwie przyjmującym. Korzysta on z nietykalności osobistej i w związku z tym nie podlega aresztowaniu, zatrzymaniu ani ograniczeniu wolności osobistej w jakiejkolwiek innej formie.2.
Urzędnicy konsularni, oprócz kierownika urzędu konsularnego, oraz pracownicy konsularni korzystają z immunitetu jurysdykcyjnego w sprawach karnych, cywilnych i administracyjnych w Państwie przyjmującym w odniesieniu do czynności dokonanych w wykonywaniu ich funkcji. Nie podlegają aresztowaniu, zatrzymaniu lub ograniczeniu wolności osobistej w jakiejkolwiek innej formie w odniesieniu do czynności dokonanych poza zakresem ich funkcji, z wyjątkiem popełnienia poważnego przestępstwa, które według prawa Państwa przyjmującego zagrożone jest karą pozbawienia wolności na czas nie krótszy niż pięć lat lub karą surowszą i to na podstawie decyzji wydanej przez organy tego Państwa, właściwe w sprawach karnych. Poza powyższymi przypadkami osoby wyżej wymienione nie mogą być uwięzione ani poddane ograniczeniu wolności osobistej w jakiejkolwiek innej formie, chyba że w wykonaniu prawomocnego wyroku sądowego.3.
W razie wszczęcia postępowania karnego przeciwko członkowi urzędu konsularnego lub członkowi jego rodziny bądź w razie jego aresztowania, zatrzymania lub ograniczenia wolności osobistej w jakiejkolwiek innej formie, właściwe organy Państwa przyjmującego powiadomią o tym niezwłocznie kierownika urzędu konsularnego.4.
W razie wszczęcia postępowania karnego przeciwko członkowi urzędu konsularnego, będzie ono prowadzone szybko oraz w sposób, który najmniej utrudniałby wykonywanie obowiązków służbowych w urzędzie konsularnym.5.
Postępowanie ustępu 1 niniejszego artykułu nie ma zastosowania, jeśli chodzi o:a)
powództwa z zakresu prawa rzeczowego dotyczącego prywatnego mienia nieruchomego, położonego na terytorium Państwa przyjmującego, chyba że kierownik urzędu konsularnego posiada je w imieniu Państwa wysyłającego do celów urzędu konsularnego;b)
powództwa dotyczącego spadkobrania, w którym kierownik urzędu konsularnego występuje jako wykonawca testamentu, administrator, spadkobierca lub zapisobierca w charakterze osoby prywatnej, a nie w imieniu Państwa wysyłającego.6.
Postanowień ustępów 1 i 2 niniejszego artykułu nie stosuje się do spraw cywilnych:a)
wynikłych z zawarcia przez członka urzędu konsularnego umowy, w której nie występował on wyraźnie lub w sposób dorozumiany jako przedstawiciel Państwa wysyłającego;b)
wytoczonych na skutek szkody powstałej w wyniku wypadku w Państwie przyjmującym, spowodowanego przez pojazd, statek morski lub statek powietrzny.1.
Członkowie urzędu konsularnego mogą być wzywani do składania zeznań w charakterze świadków przed sądami i innymi właściwymi organami Państwa przyjmującego. Pracownicy konsularni nie mogą odmówić złożenia zeznań, z wyjątkiem przypadków określonych w ustępie 3. Jeżeli urzędnik konsularny odmawia złożenia zeznań, nie można wobec niego stosować żadnego środka przymusu ani sankcji.2.
Organ wzywający do złożenia zeznań nie powinien utrudniać członkom urzędu konsularnego wykonywania ich obowiązków służbowych. Może on, gdy jest to możliwe, przyjąć zeznania w urzędzie konsularnym lub mieszkaniu albo przyjąć oświadczenie na piśmie.3.
Członkowie urzędu konsularnego nie są obowiązani do składania zeznań co do faktów związanych z wykonywanie swych obowiązków urzędowych ani do przedstawiania urzędowej korespondencji, lub innych dokumentów urzędowych. Nie są obowiązani do udzielania opinii jako rzeczoznawcy prawa Państwa wysyłającego.1.
Państwo wysyłające może zrzec się przywilejów i immunitetów określonych w artykułach 18 i 19. To zrzeczenie powinno być zawsze wyraźne i zakomunikowane Państwu przyjmującemu na piśmie.2.
Wszczęcie przez urzędnika i pracownika konsularnego postępowania w przypadku, w którym mógłby korzystać z immunitetu jurysdykcyjnego na podstawie artykułu 18, pozbawia go prawa powoływania się na immunitet jurysdykcyjny w stosunku do jakiegokolwiek powództwa wzajemnego, bezpośrednio związanego z powództwem głównym.3.
Zrzeczenie się immunitetu od jurysdykcji w odniesieniu do postępowania sądowego lub administracyjnego nie jest uważane za zrzeczenie się immunitetu w stosunku do środków wykonania orzeczenia. W stosunku do takich środków niezbędne jest odrębne zrzeczenie się.Państwo przyjmujące powinno zwalniać członków urzędu konsularnego i członków ich rodzin od wszelkich świadczeń osobistych, od wszelkiej służby publicznej jakiegokolwiek rodzaju oraz od obciążeń wojskowych, takich jak związane z rekwizycją, daninami i zakwaterowaniem.
1.
Członkowie urzędu konsularnego, jak również członkowie ich rodzin, zwolnieni są od wszelkich obowiązków przewidzianych w ustawach i innych przepisach Państwa przyjmującego w sprawie rejestracji cudzoziemców, zezwoleń na pobyt i zezwoleń na zatrudnienie oraz innych tego rodzaju formalności dotyczących cudzoziemców.2.
Postanowienie ustępu 1 nie ma jednak zastosowania do pracowników konsularnych, którzy nie są stałymi pracownikami Państwa wysyłającego lub wykonują w Państwie przyjmującym jakąkolwiek prywatną działalność zarobkową, ani do członków ich rodzin.1.
Z zastrzeżeniem postanowień ustępu 3 niniejszego artykułu członkowie urzędu konsularnego w odniesieniu do pracy wykonywanej przez nich dla Państwa wysyłającego oraz członkowie ich rodzin nie podlegają przepisom o ubezpieczeniu społecznym, jakie obowiązują w Państwie przyjmującym.2.
Zwolnienie przewidziane w ustępie 1 niniejszego artykułu stosuje się również do członków personelu prywatnego, którzy zatrudnieni są wyłącznie u członków urzędu konsularnego, pod warunkiem że:a)
nie są obywatelami Państwa przyjmującego ani nie mają tam miejsca stałego pobytu;b)
podlegają przepisom o ubezpieczeniu społecznym, obowiązującym w Państwie wysyłającym lub w państwie trzecim.3.
Członkowie urzędu konsularnego zatrudniający osoby, do których nie stosuje się zwolnienia przewidzianego w ustępie 2 niniejszego artykułu, powinni przestrzegać obowiązków nakładanych na pracodawców przez przepisy Państwa przyjmującego o ubezpieczeniu społecznym.4.
Zwolnienie przewidziane w ustępach 1 i 2 niniejszego artykułu nie wyklucza dobrowolnego uczestnictwa w systemie ubezpieczenia społecznego Państwa przyjmującego, pod warunkiem że takie uczestnictwo jest przez to Państwo dozwolone.1.
Członkowie urzędu konsularnego, jak również członkowie ich rodzin, są zwolnieni od wszelkich podatków i opłat osobistych i rzeczowych, państwowych, terenowych i komunalnych, z wyjątkiem:a)
podatków pośrednich, które normalnie wliczane są w cenę towarów lub usług;b)
podatków i opłat od nieruchomości stanowiących własność prywatną, położonych na terytorium Państwa przyjmującego, z zastrzeżeniem postanowień artykułu 25;c)
podatków spadkowych i podatków od przeniesienia prawa własności, pobieranych przez Państwo przyjmujące, z zastrzeżeniem postanowień lit. b) ustępu 3 niniejszego artykułu;d)
podatków i opłat od wszelkiego rodzaju prywatnych dochodów, mających swe źródło w Państwie przyjmującym;e)
opłat pobieranych za świadczenie usług;f)
opłat rejestracyjnych, sądowych, hipotecznych i skarbowych, z zastrzeżeniem postanowień artykułu 25.2.
Członkowie urzędu konsularnego zatrudniający osoby, których płace nie są zwolnione od podatku od wynagrodzeń w Państwie przyjmującym, będą wypełniać obowiązki nakładane przez przepisy tego Państwa w zakresie pobierania podatku od wynagrodzeń.3.
W razie śmierci członka urzędu konsularnego lub członka jego rodziny, Państwo przyjmujące jest obowiązane:a)
zezwolić na wywóz ruchomego mienia pozostałego po osobie zmarłej, z wyjątkiem mienia nabytego w Państwie przyjmującym, którego wywóz był zabroniony w chwili śmierci;b)
nie pobierać państwowych, terenowych ani komunalnych podatków od spadku ani podatków od przeniesienia prawa własności w odniesieniu do mienia ruchomego, które znajdowało się w Państwie przyjmującym jedynie w związku z przebywaniem zmarłego w tym państwie, jako członka urzędu konsularnego lub jako członka jego rodziny.1.
Pomieszczenia konsularne, a także mieszkania członków urzędu konsularnego, których właścicielem lub najemcą jest Państwo wysyłające, są wolne od wszelkich państwowych, terenowych lub komunalnych podatków i opłat, z wyjątkiem opłat pobieranych za świadczenie usług. Stosuje się to również do umów i aktów dotyczących ich nabycia.2.
Zwolnień wymienionych w ustępie 1 nie stosuje się do podatków i opłat ciążących na podstawie ustaw i innych przepisów Państwa przyjmującego na osobie, która zawarła umowę z Państwem wysyłającym.3.
Postanowienia ustępów 1 i 2 stosuje się również do nieruchomości będących własnością Państwa wysyłającego i przeznaczonych do celów urzędu konsularnego.1.
Zgodnie ze swymi ustawami i innymi przepisami Państwo przyjmujące zezwala na wwóz i wywóz oraz przyznaje zwolnienie z wszelkich opłat celnych i innych opłat z tym związanych, z wyjątkiem opłat za składowanie, przewóz i podobne usługi:a)
przedmiotów przeznaczonych do użytku służbowego urzędu konsularnego;b)
przedmiotów przeznaczonych do użytku osobistego urzędników konsularnych i członków ich rodzin, łącznie z przedmiotami przeznaczonymi do urządzenia się. Artykuły konsumpcyjne nie powinny przekraczać ilości koniecznych do bezpośredniego spożycia przez te osoby.2.
Pracownicy konsularni korzystają z przywilejów i zwolnień przewidzianych w ustępie 1 w odniesieniu do przedmiotów sprowadzonych w momencie pierwszego urządzenia się.3.
Wyrażenie "przedmioty" obejmuje również środki transportu.4.
Bagaże osobiste, przywiezione przez urzędników konsularnych i członków ich rodzin, zwolnione są od kontroli celnej. Mogą być one poddawane tej kontroli tylko wówczas, gdy istnieją poważne powody do przypuszczenia, że zawierają one przedmioty inne niż wymienione w ustępie 1 lit. b) albo przedmioty, których przywóz lub wywóz jest zabroniony przez ustawy i inne przepisy Państwa przyjmującego lub które podlegają jego ustawom i innym przepisom o kwarantannie. Kontrola taka powinna być dokonywana w obecności zainteresowanego urzędnika konsularnego lub członka jego rodziny.Z zastrzeżeniem swych ustaw i innych przepisów dotyczących stref, do których wstęp ze względu na bezpieczeństwo Państwa jest zabroniony lub ograniczony, Państwo przyjmujące zapewni wszystkim członkom urzędu konsularnego i członkom ich rodzin swobodę poruszania się i podróżowania na swym terytorium.
Środki transportu będące własnością Państwa wysyłającego i przeznaczone do celów urzędu konsularnego lub będące własnością członków urzędu konsularnego podlegają w Państwie przyjmującym obowiązkowemu ubezpieczeniu.
1.
Pracownicy konsularni, którzy są obywatelami Państwa przyjmującego lub mają miejsce stałego pobytu w tym Państwie, podlegają jurysdykcji Państwa przyjmującego, z wyjątkiem dotyczącym wykonywania ich funkcji, i korzystają tylko z immunitetów przewidzianych w artykule 19 ust. 3.2.
Członkowie rodziny członka konsularnego korzystają z przywilejów i immunitetów przyznanych w niniejszej konwencji członkom urzędu konsularnego, pod warunkiem że nie są obywatelami Państwa przyjmującego, nie mają miejsca stałego pobytu w tym Państwie ani nie wykonują w nim działalności zarobkowej.3.
Członkowie rodziny kierownika urzędu konsularnego korzystają na tych samych warunkach z nietykalności osobistej przewidzianej w artykule 18 ustęp 1 niniejszej konwencji.4.
Państwo przyjmujące powinno wykonywać swoją jurysdykcję w stosunku do osób wymienionych w ustępach 1 i 2 w sposób, który możliwie najmniej utrudniałby wykonywanie funkcji urzędu konsularnego.