Część 2 - USTANAWIANIE URZĘDÓW KONSULARNYCH ORAZ MIANOWANIE URZĘDNIKÓW I PRACOWNIKÓW KONSULARNYCH. - Syria-Polska. Konwencja konsularna. Warszawa.1981.04.10.
Dziennik Ustaw
Dz.U.1986.14.82
Akt obowiązujący Wersja od: 30 października 1985 r.
CZĘŚĆ II.
USTANAWIANIE URZĘDÓW KONSULARNYCH ORAZ MIANOWANIE URZĘDNIKÓW I PRACOWNIKÓW KONSULARNYCH.
USTANAWIANIE URZĘDÓW KONSULARNYCH ORAZ MIANOWANIE URZĘDNIKÓW I PRACOWNIKÓW KONSULARNYCH.
1.
Urząd konsularny może być ustanowiony na terytorium Państwa przyjmującego jedynie za zgodą tego Państwa.2.
Siedziba urzędu konsularnego, jego klasa i okręg konsularny są ustalane przez Państwo wysyłające i podlegają aprobacie Państwa przyjmującego.3.
Późniejsze zmiany siedziby urzędu konsularnego, jego klasy i okręgu konsularnego mogą być dokonywane przez Państwo wysyłające jedynie za zgodą Państwa przyjmującego.4.
Uprzednia wyraźna zgoda Państwa przyjmującego jest również wymagana dla otworzenia biura stanowiącego część istniejącego urzędu konsularnego, poza jego siedzibą.1.
Kierownik urzędu konsularnego jest mianowany przez Państwo wysyłające i dopuszczany do wykonywania swych funkcji przez Państwo przyjmujące.2.
Państwo wysyłające zaopatruje kierownika urzędu konsularnego w listy komisyjne lub podobny dokument zawierający z reguły jego imiona i nazwisko oraz stopień, jak również okręg konsularny i siedzibę urzędu konsularnego. Państwo wysyłające przekazuje listy komisyjne lub podobny dokument w drodze dyplomatycznej lub w innej odpowiedniej drodze rządowi Państwa, na którego terytorium kierownik urzędu konsularnego ma wykonywać swe funkcje.3.
Kierownik urzędu konsularnego będzie dopuszczony do wykonywania swych funkcji na mocy upoważnienia Państwa przyjmującego, zwanego exequatur, bez względu na formę tego upoważnienia. Wskazane jest, aby upoważnienie to zostało udzielone jak najszybciej. Do czasu udzielenia exequatur, kierownik urzędu konsularnego może być tymczasowo dopuszczony do wykonywania swych funkcji. W takim przypadku mają do niego zastosowanie postanowienia niniejszej konwencji.4.
Państwo, które odmawia udzielenia exequatur, nie jest obowiązane do podania Państwu wysyłającemu przyczyn odmowy.1.
Jeżeli z jakichkolwiek przyczyn kierownik urzędu konsularnego nie może wykonywać swych funkcji lub jego stanowisko nie jest tymczasowo obsadzone, Państwo wysyłające może wyznaczyć do pełnienia funkcji tymczasowego kierownika urzędu konsularnego urzędnika konsularnego jednego ze swych urzędów konsularnych w Państwie przyjmującym albo członka personelu dyplomatycznego swego przedstawicielstwa dyplomatycznego w tym Państwie; nazwisko tej osoby będzie uprzednio notyfikowane ministerstwu spraw zagranicznych Państwa przyjmującego.2.
Tymczasowemu kierownikowi urzędu konsularnego przysługują te same uprawnienia, przywileje i immunitety, z jakich korzysta kierownik urzędu konsularnego zgodnie z niniejszą konwencją.3.
W razie powierzenia funkcji tymczasowego kierownika urzędu konsularnego jednemu z członków personelu dyplomatycznego przedstawicielstwa dyplomatycznego Państwa wysyłającego, korzysta on nadal z przysługujących mu przywilejów i immunitetów dyplomatycznych.Z chwilą gdy kierownik urzędu konsularnego zostanie dopuszczony, choćby tymczasowo, do wykonywania swych funkcji, Państwo przyjmujące niezwłocznie zawiadomi o tym właściwe organy okręgu konsularnego i zapewni zastosowanie odpowiednich środków, aby umożliwić mu wykonywanie funkcji urzędowych oraz korzystanie z postanowień niniejszej konwencji.
Ministerstwo spraw zagranicznych Państwa przyjmującego będzie pisemnie powiadamiane:
a)
o nominacji członków urzędu konsularnego, ich imionach i nazwiskach, stopniach, przybyciu do urzędu konsularnego po mianowaniu, ostatecznym wyjeździe lub o zakończeniu funkcji oraz o wszystkich dalszych zmianach mających wpływ na ich status, które mogą powstać w czasie ich zatrudnienia w urzędzie konsularnym;b)
o przybyciu i ostatecznym wyjeździe członka rodziny urzędu konsularnego oraz o tym, że jakaś osoba staje się lub przestaje być członkiem rodziny;c)
o przybyciu i ostatecznym wyjeździe członków personelu prywatnego oraz o zakończeniu ich służby;d)
o zatrudnieniu i zwolnieniu osób, zamieszkałych w Państwie przyjmującym, jako pracowników konsularnych lub członków personelu prywatnego.1.
Urzędnikiem konsularnym może być tylko osoba mająca wyłącznie obywatelstwo Państwa wysyłającego i nie mająca w Państwie przyjmującym miejsca stałego pobytu.2.
Urzędnicy konsularni nie mogą wykonywać w Państwie przyjmującym żadnej działalności zawodowej lub handlowej o charakterze zarobkowym, poza swoimi funkcjami urzędowymi.1.
Właściwe organy Państwa przyjmującego wydają bezpłatnie każdemu urzędnikowi konsularnemu dokument stwierdzający jego tożsamość i stanowisko.2.
Postanowienie ustępu 1 stosuje się także do pracowników konsularnych i członków personelu prywatnego, pod warunkiem że osoby te nie są obywatelami Państwa przyjmującego ani nie mają w tym Państwie miejsca stałego pobytu.3.
Postanowienia ustępów 1 i 2 stosuje się odpowiednio do członków rodzin.1.
Państwo przyjmujące może w każdej chwili, bez obowiązku uzasadniania swojej decyzji powiadomić w drodze dyplomatycznej Państwo wysyłające o tym, że exequatur udzielone kierownikowi urzędu konsularnego zostało cofnięte albo że urzędnik konsularny został uznany za persona non grata lub że jakikolwiek inny członek personelu konsularnego jest osobą niepożądaną. W tym przypadku Państwo wysyłające albo odwoła taką osobę, albo położy kres jej funkcjom w urzędzie konsularnym.2.
Jeżeli Państwo wysyłające nie wypełni w rozsądnym terminie swych obowiązków wynikających z ustępu 1, Państwo przyjmujące może, odpowiednio do przypadku, albo cofnąć exequatur danej osobie, albo przestać ją uważać za członka personelu konsularnego.Funkcje członka urzędu konsularnego ulegają zakończeniu w szczególności przez:
a)
notyfikację przez Państwo wysyłające Państwu przyjmującemu, że funkcje tej osoby uległy zakończeniu;b)
cofnięcie exequatur;c)
notyfikację przez Państwo przyjmujące Państwu wysyłającemu, że Państwo przyjmujące przestało uważać tę osobę za członka personelu konsularnego w przypadku przewidzianym w artykule 9 ustęp 2.