§ 1. - Świadectwa złotnicze.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1930.90.708

Akt utracił moc

Wersja od: 22 grudnia 1930 r.

§ 1. W rozporządzeniu Ministra Przemysłu i Handlu w porozumieniu z Ministrem Skarbu z dnia 9 sierpnia 1920 r. w sprawie zmian do ustaw probierczych, obowiązujących na terenie b. zaboru rosyjskiego (Dz. U. R. P. Nr. 85, poz. 566) art. 7 otrzymuje brzmienie następujące:

"Art. 7. - 1) złotnicy, 2) handlujący wyrobami złotniczemi, 3) wytapiacze złota i srebra (rafinerzy), 4) handlujący złotem i srebrem w stanie materjału surowego i półsurowego, jak zlewki, sztaby, złom, i t. p., 5) zegarmistrze, 6) antykwarjusze, handlujący staremi złotemi i srebrnemi wyrobami, 7) lombardy, sale licytacyjne i sklepy komisowe, 8) sklepy galanteryjne, dewocyjne i t. p., handlujące jakimkolwiek artykułem złotniczym, i wogóle wszystkie osoby, oraz firmy, wytwarzające przedmioty złote i srebrne lub handlujące temiż przedmiotami, obowiązane są złożyć przed rozpoczęciem swych czynności, wymaganą deklarację we właściwym urzędzie probierczym i uzyskać świadectwo złotnicze.

Zamknięcie przedsiębiorstwa jak również wszelkie późniejsze zmiany danych, wymaganych w deklaracji, wyżej wymienieni winni zgłaszać we właściwym urzędzie probierczym w terminie do dni 15".