Świadectwa pochodzenia zwierzyny.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1974.29.171

Akt utracił moc
Wersja od: 10 sierpnia 1974 r.

ROZPORZĄDZENIE
MINISTRA LEŚNICTWA I PRZEMYSŁU DRZEWNEGO
z dnia 12 lipca 1974 r.
w sprawie świadectw pochodzenia zwierzyny.

Na podstawie art. 27 ust. 6 ustawy z dnia 17 czerwca 1959 r. o hodowli, ochronie zwierząt łownych i prawie łowieckim (Dz. U. z 1973 r. Nr 33, poz. 197) zarządza się, co następuje:
1.
Dzierżawcy i zarządcy obwodów łowieckich oraz terenów nie wchodzących w skład obwodów łowieckich obowiązani są do wystawiania - według ustalonego wzoru - świadectw pochodzenia zwierzyny pozyskanej w danym obwodzie lub terenie.
2.
Świadectwa pochodzenia zwierzyny wystawia się w razie:
1)
wprowadzania zwierzyny żywej do obrotu,
2)
dostarczania do punktów skupu ubitych łosi, jeleni, danieli, sarn, dzików i muflonów, ich mięsa lub skór surowych,
3)
odstępowania ubitej zwierzyny (jeleni-cieląt, danieli-cieląt, sarn lub dzików) myśliwemu, który je upolował.
3.
Świadectwa pochodzenia zwierzyny są drukami ścisłego zarachowania.
Druki świadectw pochodzenia zwierzyny na terenie województwa rozprowadzają:
1)
jednostki uprawnione do wydzierżawiania obwodów łowieckich - dla dzierżawców i zarządców obwodów łowieckich oraz ośrodków hodowli zwierzyny,
2)
terenowe organy administracji państwowej stopnia powiatowego - dla zarządców terenów nie wchodzących w skład obwodów łowieckich.
Traci moc rozporządzenie Ministra Leśnictwa i Przemysłu Drzewnego z dnia 23 grudnia 1959 r. w sprawie świadectw pochodzenia zwierzyny ubitej (Dz. U. z 1960 r. Nr 4, poz. 28 i Nr 47, poz. 287 oraz z 1961 r. Nr 4, poz. 25).
Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem 15 sierpnia 1974 r.