Świadectwa na przewóz spirytusu i wódki.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1922.43.364

Akt utracił moc
Wersja od: 14 czerwca 1922 r.

ROZPORZĄDZENIE
MINISTRA SKARBU
z dnia 22 maja 1922 r.
w przedmiocie świadectw na przewóz spirytusu i wódki.

Na mocy § 1 lit d i § 16 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 14 października 1921 w przedmiocie opodatkowania spirytusu i wyrobów wódczanych na obszarze Rzeczypospolitej Polskiej (Dz. U. R. P. № 86, poz. 628) - tudzież w uzupełnieniu rozporządzenia Ministra Skarbu z dnia 13 kwietnia 1922 r. (Dz. U. R. P. № 33, poz. 274) o przewozie spirytusu i wyrobów spirytusowych, zarządza się co następuje:
Gorzelnie, rafinerje, fabryki wódek, składy i t. p. zakłady przemysłowe i handlowe prowadzące obroty spirytusem, obowiązane są przy odprawie spirytusu lub wódek w ilościach ponad 10 litrów wydawać odbiorcy lub przewoźnikowi świadectwa przewozowe według załączonego wzoru. Przygotowanie odpowiednich druków świadectw przewozowych jest rzeczą odnośnego przedsiębiorstwa.
Druki świadectw przewozowych składają się z trzech części: samego świadectwa, duplikatu i odcinka.
Odnośne przedsiębiorstwa składają przełożonemu urzędowi akcyz i monopolów zeszyty druków świadectw przewozowych dowolnej grubości przygotowane do przeszycia.

W urzędzie należy druki oznaczyć w ten sposób, aby stempel urzędowy z wymienieniem urzędu I roku bieżącego przypadał częściowo na świadectwie, częściowo zaś na duplikacie. Prócz tego każdy druk należy opatrzyć liczbą kolejną a zeszyt przeszyć i opieczętować, tudzież zaznaczyć w stosownym rejestrze, komu i za jakiemi liczbami kolejnemi zeszył; druków wydano. Numerację tych druków prowadzić należy corocznie w każdym urzędzie osobno, licząc od 1 stycznia do 31 grudnia każdego roku.

Przy odprawie spirytusu lub wódki wpisuje się do wszystkich części druku (§ 3) przepisane dane, przytem ilość odprawionych wyrobów w litrach stustopniowych umieszcza się w świadectwie tudzież duplikacie koniecznie słownie i liczbami. Świadectwo z podpisem właściciela lub upoważnionego przez niego zastępcy doręcza się odbiorcy towaru; duplikat pozostaje przy odcinku na miejscu.
W razie zajścia przy wystawianiu świadectwa jakiejkolwiek omyłki należy druk przekreślić i pozostawić w zeszycie w całości, a do świadectwa użyć następnego arkusza; żadnych poprawek ani podskrobań w świadectwie czynić niewolno.
Każdy urzędnik kontroli skarbowej, kontrolujący zakład sprzedaży spirytusu lub wódki, obowiązany jest sprawdzić duplikaty i odcinki świadectw wydanych tudzież zgodność ich z pozycjami rozchodowemi księgi magazynowej; na stwierdzenie sprawdzenia kontrolujący umieścić winien na odcinku i duplikacie swój podpis i datę sprawdzenia. Następnie duplikat należy odciąć i w razie odesłania przesyłki do zakładu w tej samej miejscowości - porównać duplikat ze świadectwem znajdującem się w miejscu przeznaczenia przesyłki. Jeśli przesyłka odeszła do miejscowości podległej innemu organowi skarbowemu, to duplikat wysłać należy do właściwego urzędu dla zarządzenia porównania go ze świadectwem na miejscu przeznaczenia.
W razie sprzedania przesyłki w drodze innemu zakładowi niż to oznaczono w świadectwie, należy o tem oznajmić najbliższemu organowi kontroli skarbowej, który uczynić winien stosowną wzmiankę na świadectwie przewozowem przesyłki i donieść o zmianie miejsca przeznaczenia urzędom przełożonym miejsca odprawy i miejsca pierwotnego przeznaczenia przesyłki; w takim razie duplikat należy skierować do nowego miejsca przeznaczenia przesyłki.
Po skontrolowaniu świadectwa z duplikatem pierwsze przekreśla się, drugie zwraca się do urzędu przełożonego.
Zeszyty druków świadectw przewozowych można użytkować tylko w ciągu okresu rocznego, na jaki je wydano. W końcu roku odbiera się nie-zużyte zeszyty druków, tudzież zużyte odcinki świadectw i odsyła się je do urzędu przełożonego, gdzie po upływie roku następnego mogą być zniszczone.
Rozporządzenie niniejsze otrzymuje moc obowiązującą na całym obszarze Rzeczypospolitej z dniem 1 lipca 1922 r.

ZAŁĄCZNIK 

DUPLIKAT ŚWIADECTWA № ......

..................................................

Notka Redakcji Systemu Informacji Prawnej LEX

Niniejsza treść dostępna jest wyłącznie w wersji pierwotnej treści w formacie PDF.

..................................................