Rozdział 1 - Świadczenia zdrowotne zakładów opieki zdrowotnej tworzonych i utrzymywanych przez Ministra Obrony Narodowej, udzielane osobom uprawnionym do tych świadczeń - Świadczenia zdrowotne dla żołnierzy, członków ich rodzin oraz emerytów i rencistów wojskowych i członków ich rodzin.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1995.3.15

Akt utracił moc

Wersja od: 1 kwietnia 2003 r.

Rozdział  1

Świadczenia zdrowotne zakładów opieki zdrowotnej tworzonych i utrzymywanych przez Ministra Obrony Narodowej, udzielane osobom uprawnionym do tych świadczeń

§ 1. Zakłady opieki zdrowotnej tworzone i utrzymywane przez Ministra Obrony Narodowej udzielają bezpłatnie świadczeń zdrowotnych:

1) żołnierzom w czynnej służbie wojskowej,

2) małoletnim i kandydatom na żołnierzy zawodowych, pobierającym naukę odpowiednio w orkiestrach lub szkołach wojskowych,

3) emerytom wojskowym,

4) rencistom wojskowym,

5) członkom rodzin:

a) żołnierzy pełniących zawodową służbę wojskową,

b) żołnierzy odbywających okresową służbę wojskową,

c) emerytów wojskowych,

d) rencistów wojskowych,

6) współmałżonkom i dzieciom kandydatów na żołnierzy zawodowych,

7) uprawnionym do wojskowej renty rodzinnej członkom rodzin pozostałym po:

a) 1 żołnierzach zmarłych w czasie pełnienia zawodowej służby wojskowej,

b) zmarłych emerytach lub rencistach wojskowych,

c) żołnierzach zmarłych po zwolnieniu z zawodowej służby wojskowej, jeżeli w dniu śmierci spełniali oni warunki wymagane do uzyskania emerytury lub renty inwalidzkiej, chociażby ich prawo do zaopatrzenia nie zostało jeszcze ustalone,

8) nie uprawnionym do wojskowej renty rodzinnej wdowom po żołnierzach, o których mowa w pkt 7 lit. a), jeżeli pozostają w stanie wolnym i wychowują dziecko żołnierza w wieku do 18 lat,

9) ociemniałym żołnierzom nie będącym emerytami lub rencistami wojskowymi, którzy utracili wzrok w związku ze służbą wojskową, oraz członkom ich rodziny uznanym za przewodników (opiekunów) tych żołnierzy.

§  2.

1. Członkami rodziny żołnierza (emeryta lub rencisty wojskowego), o których mowa w § 1 pkt 5, 7 i 9, uprawnionymi do bezpłatnych świadczeń zdrowotnych zakładów opieki zdrowotnej tworzonych i utrzymywanych przez Ministra Obrony Narodowej, są:

1) współmałżonek,

2) dzieci (własne, przysposobione, obce wzięte na utrzymanie i wychowanie, pasierbowie), wnuki i rodzeństwo pozostające na utrzymaniu żołnierza (emeryta lub rencisty wojskowego), które:

a) nie przekroczyło 18 lat życia, a w razie uczęszczania do szkoły - 24 lat, albo 25 lat, jeżeli odbywają studia w szkole wyższej, a ukończenie 24 lat życia przypada na ostatni lub przedostatni rok studiów, albo

b) stały się inwalidami I lub II grupy przed osiągnięciem wieku określonego pod lit. a),

3) rodzice żołnierza (emeryta lub rencisty wojskowego) pozostający na jego utrzymaniu, którzy nie mają uprawnień do korzystania ze świadczeń zdrowotnych zakładów opieki zdrowotnej innych niż tworzone i utrzymywane przez Ministra Obrony Narodowej, jeżeli są inwalidami I lub II grupy albo ukończyli: ojciec 60 lat, matka 50 lat życia.

2. Za rodziców żołnierza (emeryta lub rencisty wojskowego) uważa się również ojczyma, macochę oraz osobę przysposabiającą.

3. Za członków rodziny żołnierza uważa się również niezdolne do pracy osoby, które wychowywały i utrzymywały żołnierza w okresie jego małoletności, jeżeli pozostają na utrzymaniu żołnierza, a nie ma innych osób zobowiązanych do ich utrzymania.

4. Za osoby pozostające na utrzymaniu żołnierza (emeryta lub rencisty wojskowego) w rozumieniu ust. 1-3 uważa się te osoby, które nie mają żadnego własnego źródła dochodu uzyskiwanego z zatrudnienia albo uzyskują taki dochód z innych źródeł niż zatrudnienie, który nie przekracza kwoty najniższego wynagrodzenia pracowników za pełny miesięczny wymiar czasu pracy, określonego przez Ministra Pracy i Polityki Socjalnej.

5. Organ wojskowy upoważniony przez Ministra Obrony Narodowej może w szczególnie uzasadnionych przypadkach przyznać na czas określony uprawnienia do świadczeń zdrowotnych innym członkom rodziny żołnierza (emeryta lub rencisty wojskowego), którzy pozostają na jego wyłącznym utrzymaniu.

§  3.

1. Żołnierzom zwolnionym z zawodowej służby wojskowej i członkom ich rodzin oraz członkom rodzin żołnierzy zmarłych w czasie pełnienia tej służby, którzy nie nabyli uprawnień do świadczeń zdrowotnych stosownie do § 1 pkt 3 i 4 lub pkt 7 lit. a), uprawnienia te przysługują przez okres jednego roku od dnia zwolnienia żołnierza ze służby lub od dnia jego śmierci.

2. Organ wojskowy upoważniony przez Ministra Obrony Narodowej może w szczególnie uzasadnionych przypadkach przyznać osobom określonym w ust. 1 uprawnienia do świadczeń zdrowotnych na czas dłuższy.

3. Uprawnienia do świadczeń zdrowotnych, o których mowa w ust. 1 i 2, nie przysługują żołnierzom i członkom ich rodzin, o których mowa w art. 85 ust. 2 ustawy z dnia 30 czerwca 1970 r. o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych (Dz. U. z 1992 r. Nr 8, poz. 31 i Nr 54, poz. 254 oraz z 1994 r. Nr 10, poz. 36).

§ 4. Żołnierzom niezawodowym przebywającym na leczeniu w wojskowym zakładzie opieki zdrowotnej w dniu zwolnienia ich z czynnej służby wojskowej przysługują uprawnienia do świadczeń zdrowotnych zakładów opieki zdrowotnej tworzonych i utrzymywanych przez Ministra Obrony Narodowej - do czasu zakończenia leczenia podstawowego w tych zakładach. Uprawnienia te przysługują również żołnierzom zwolnionym z zawodowej służby wojskowej, o których mowa w § 3 ust. 1 i 2.

§ 5. Do bezpłatnego otrzymywania niezbędnych przedmiotów ortopedycznych i środków pomocniczych w ramach świadczeń zdrowotnych udzielanych przez zakłady opieki zdrowotnej tworzone i utrzymywane przez Ministra Obrony Narodowej są uprawnieni:

1) żołnierze zawodowi i żołnierze odbywający okresową służbę wojskową oraz członkowie ich rodzin,

2) emeryci i renciści wojskowi oraz członkowie ich rodzin,

3) członkowie rodzin pozostali po zmarłych żołnierzach zawodowych, emerytach i rencistach wojskowych, określonych w § 1 pkt 7.

§  6.

1. Żołnierzom niezawodowym przysługują bezpłatnie protezy rąk i nóg, a żołnierzom pełniącym czynną służbę wojskową w charakterze kandydatów na żołnierzy zawodowych i małoletnim kandydatom na żołnierzy zawodowych - również protezy dentystyczne.

2. W uzasadnionych przypadkach żołnierzom niezawodowym mogą być przyznane bezpłatnie inne przedmioty ortopedyczne i środki pomocnicze na podstawie decyzji organu wojskowego upoważnionego przez Ministra Obrony Narodowej.

3. Żołnierzowi, który doznał uszczerbku na zdrowiu wskutek wypadku pozostającego w związku z pełnieniem czynnej służby wojskowej albo wskutek choroby pozostającej w związku z tą służbą, przysługuje uprawnienie do bezpłatnego otrzymania każdego przedmiotu ortopedycznego i środka pomocniczego wymienionego w ust. 1 i 2, niezależnie od rodzaju odbywanej przez niego służby wojskowej.

4. Uprawnienia określone w ust. 3 przysługują również małoletnim kandydatom na żołnierzy zawodowych.

§ 7. W razie obłożnej choroby osoby uprawnionej do świadczeń zdrowotnych zakładów opieki zdrowotnej tworzonych i utrzymywanych przez Ministra Obrony Narodowej, przewóz jej do zakładu opieki zdrowotnej odbywa się na koszt wojska. Jeżeli jest to konieczne, przydziela się również osobę towarzyszącą (lekarza, pielęgniarkę, sanitariusza).

¹ § 1 pkt 7 lit. a) zmieniona przez § 1 pkt 1 rozporządzenia z dnia 3 czerwca 1996 r. (Dz.U.96.65.321) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 29 czerwca 1996 r.