Art. 18. - Świadczenia z tytułu wypadków przy pracy i chorób zawodowych.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1983.30.144 t.j.

Akt utracił moc

Wersja od: 19 czerwca 2002 r.

Art.  18.  ¹⁶

1. Pracownikowi, który wskutek wypadku przy pracy lub choroby zawodowej stał się niezdolny do pracy, przysługuje:

1) renta stała - jeżeli niezdolność do pracy jest trwała,

2) renta okresowa - jeżeli niezdolność do pracy jest okresowa.

2. Renta okresowa przysługuje przez okres wskazany w decyzji organu rentowego.

3. Pracownikowi, w stosunku do którego orzeczono celowość przekwalifikowania zawodowego ze względu na niezdolność do pracy w dotychczasowym zawodzie, przysługuje renta szkoleniowa przez 6 miesięcy; okres ten ulega wydłużeniu na czas niezbędny do przekwalifikowania zawodowego, nie dłużej niż o 30 miesięcy.

4. 17  Przedłużenie prawa do renty, o którym mowa w ust. 3, następuje na podstawie wniosku starosty.

¹⁶ Art. 18 zmieniony przez art. 3 pkt 2 ustawy z dnia 28 czerwca 1996 r. o zmianie niektórych ustaw o zaopatrzeniu emerytalnym i o ubezpieczeniu społecznym (Dz.U.96.100.461) z dniem 1 września 1997 r.

¹⁷ Art. 18 ust. 4:

- zmieniony przez art. 148 pkt 1 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz.U.98.162.1118) z dniem 1 stycznia 1999 r.

- zmieniony przez art. 34 pkt 1 ustawy z dnia 24 lipca 1998 r. o zmianie niektórych ustaw określających kompetencje organów administracji publicznej - w związku z reformą ustrojową państwa (Dz.U.98.106.668) z dniem 1 stycznia 2000 r., przy czym treść tej zmiany jest taka sama jak treść w/w zmiany wprowadzonej przez ustawę z dnia 17 grudnia 1998 r.