Rozdział 6 - Przepisy przejściowe i końcowe. - Świadczenia przysługujące w razie wypadków i chorób pozostających w związku ze służbą wojskową.
Dziennik Ustaw
Dz.U.1972.53.342
Akt utracił moc Wersja od: 3 grudnia 2003 r.
Rozdział 6.
Przepisy przejściowe i końcowe.
Przepisy przejściowe i końcowe.
1.
Świadczenia pieniężne przewidziane w ustawie przysługują: 1)
z tytułu wypadków pozostających w związku z pełnieniem czynnej służby wojskowej, jeżeli wypadek nastąpił po dniu wejścia w życie ustawy, 2)
z tytułu chorób powstałych w związku ze szczególnymi właściwościami lub warunkami służby wojskowej, jeżeli żołnierz doznał uszczerbku na zdrowiu lub zmarł wskutek choroby po dniu wejścia w życie ustawy.2.
Do spraw o świadczenia należne z tytułu wypadków, które nastąpiły przed dniem wejścia w życie ustawy, stosuje się przepisy dotychczasowe.1.
Odszkodowanie na zasadach określonych w ustawie przysługuje również: 1)
małoletnim kandydatom na żołnierzy zawodowych, którzy doznali uszczerbku na zdrowiu wskutek wypadku pozostającego w związku z odbywaniem nauki albo wskutek choroby określonej na podstawie art. 3, 2)
osobom powołanym do odbycia czynnej służby wojskowej oraz zwolnionym z tej służby, które uległy wypadkowi w bezpośredniej drodze z miejsca zamieszkania do jednostki wojskowej lub z powrotem do miejsca zamieszkania, 3)
studentom szkół wyższych odbywających wojskowe szkolenie w ramach studium wojskowego, którzy ulegli wypadkowi pozostającemu w związku z odbywaniem przez nich tego szkolenia, 4)
członkom rodzin osób zmarłych wskutek wypadku, o którym mowa w pkt 1-3.2.
Osobom wymienionym w ust. 1 pkt 2, które bezpośrednio przed powołaniem do służby wojskowej były pracownikami, przysługują również świadczenia przewidziane w art. 15 i 16.Świadczenia pieniężne przewidziane w niniejszej ustawie przysługują niezależnie od świadczeń przewidzianych w przepisach:
1)
o zaopatrzeniu emerytalnym żołnierzy zawodowych i ich rodzin, 2)
o zaopatrzeniu inwalidów wojennych i wojskowych oraz ich rodzin, 3)
o uposażeniu żołnierzy.Świadczenia przyznane na podstawie niniejszej ustawy i emerytura lub renta przyznana na podstawie przepisów wymienionych w art. 19 pkt 1 lub 2 stanowią - w stosunku do jednostek wojskowych oraz do żołnierzy i pracowników zatrudnionych w siłach zbrojnych, którzy nieumyślnie wyrządzili szkodę przy wykonywaniu powierzonych im obowiązków służbowych - wynagrodzenie wszelkich szkód wynikłych dla żołnierza lub jego rodziny, spowodowanych uszczerbkiem na zdrowiu lub śmiercią żołnierza wskutek wypadku określonego w art. 2 lub w art. 18 albo wskutek choroby określonej na podstawie art. 3.
1. 8
Uprawnienia Ministra Obrony Narodowej przewidziane w art. 8 i 9 przysługują Ministrowi Spraw Wewnętrznych w stosunku do żołnierzy pełniących służbę w podległych mu jednostkach i członków ich rodzin.2.
Przepisy wykonawcze przewidziane w ustawie Minister Obrony Narodowej wydaje w porozumieniu z Ministrem Spraw Wewnętrznych.1.
W ustawie z dnia 21 listopada 1967 r. o powszechnym obowiązku obrony Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej (Dz. U. Nr 44, poz. 220) skreśla się art. 117.2.
W ustawie z dnia 23 stycznia 1968 r. o zaopatrzeniu inwalidów wojennych i wojskowych oraz ich rodzin (Dz. U. Nr 3, poz. 11) skreśla się art. 65.3.
W art. 82 ustawy z dnia 30 czerwca 1970 r. o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych (Dz. U. Nr 16, poz. 134) skreśla się: 1)
w ust. 2 pkt 1 lit. a) wyrazy "art. 33a", 2)
w ust. 2 pkt 1 lit. b) wyrazy "art. 29a", 3)
ust. 4 i 5.8 Art. 21 ust. 1 zmieniony przez art. 34 pkt 2 ustawy z dnia 30 maja 1989 r. o zmianie upoważnień do wydawania aktów wykonawczych (Dz.U.89.35.192) z dniem 1 lipca 1989 r.