Art. 2. - Świadczenia przysługujące w razie wypadków i chorób pozostających w związku ze służbą wojskową.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1972.53.342

Akt utracił moc

Wersja od: 3 grudnia 2003 r.

Art.  2.

1. Za wypadek pozostający w związku z pełnieniem czynnej służby wojskowej uważa się nagłe zdarzenie wywołane przyczyną zewnętrzną, które zaszło podczas lub w związku:

1) z wykonywaniem obowiązków służbowych albo poleceń przełożonych,

2) z wykonywaniem czynności w interesie służby, nawet bez polecenia przełożonych,

3) z wykonywaniem funkcji lub zadań zleconych przez działające w wojsku organizacje polityczne, zawodowe lub społeczne,

4) z ratowaniem ludzi lub ich mienia z grożącego niebezpieczeństwa albo ratowaniem mienia społecznego przed zniszczeniem lub zagarnięciem,

5) z udzielaniem przedstawicielowi organu państwowego pomocy przy spełnianiu przez niego czynności urzędowych,

6) z udziałem w pościgu lub ujęciu osób podejrzanych o popełnienie przestępstwa albo ochroną innych obywateli przed napaścią,

7) z udziałem w czynach społecznych organizowanych za zgodą przełożonego,

8) z odbywaniem bezpośredniej drogi do miejsca i z miejsca wykonywania czynności określonych w pkt 1-7.

2. Minister Obrony Narodowej określa tryb ustalania okoliczności i przyczyn wypadków, o których mowa w ust. 1.