Straż Leśna.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1946.41.238

Akt utracił moc

Wersja od: 1 stycznia 1949 r.

DEKRET

z dnia 5 lipca 1946 r.

o Straży Leśnej.

Na podstawie ustawy z dnia 3 stycznia 1945 r. o trybie wydawania dekretów z mocą ustawy (Dz. U. R. P. Nr 1, poz. 1) - Rada Ministrów postanawia, a Prezydium Krajowej Rady Narodowej zatwierdza, co następuje:

Art.  1. ¹

Tworzy się Straż Leśną, podległą Ministrowi Leśnictwa. Organizację Straży Leśnej ustali Minister Leśnictwa w porozumieniu z Ministrem Bezpieczeństwa Publicznego.

Art.  2.

Do zakresu działania Straży Leśnej należy:

1) ochrona przed przestępczą działalnością, śledzenie i ujawnianie sprawców przestępstw przeciw gospodarstwu leśnemu, przemysłowemu i innemu mieniu pozostającemu w administracji Ministra Leśnictwa,

2) pełnienie służby wartowniczej i konwojowej,

3) współdziałanie z właściwymi władzami państwowymi w dziedzinie bezpieczeństwa mienia pozostającego w administracji Ministra Leśnictwa oraz ochrony zdrowia, życia i mienia pracowników lasów państwowych na terenie gospodarstw leśnych, obiektów przemysłowych i innych,

4) współdziałanie z właściwymi władzami wojskowymi w dziedzinie obronności Państwa; zakres tego współdziałania ustalą Ministrowie Leśnictwa i Obrony Narodowej.

Art.  3. ²

Straży Leśnej przy wykonaniu czynności służbowych służą:

1) uprawnienia organów administracji lasów państwowych w zakresie służby ochronnej,

2) prawo legitymowania lub stwierdzania w inny sposób tożsamości osób, które dopuściły się przestępstw, przewidzianych w art. 2 pkt i 1 i 3, oraz prawo zatrzymania winnego, schwytanego na gorącym uczynku lub podejrzanego o dokonanie czynu przestępnego; zatrzymanego należy natychmiast doprowadzić do najbliższego organu Milicji Obywatelskiej, gdy zaś zatrzymany jest osobą, pozostającą w czynnej służbie wojskowej - do najbliższej jednostki wojskowej,

3) prawo przeprowadzania rewizji u osób, podejrzanych o przestępstwa, przewidziane w art. 2 pkt 1 - w zakresie uprawnień, służących organom Milicji Obywatelskiej,

4) prawo zatrzymania przedmiotów, pochodzących z przestępstwa, oraz narzędzi, służących do dokonania przestępstwa,

5) prawo posiadania broni typu wojskowego na warunkach, określonych przez Ministra Bezpieczeństwa Publicznego,

6) prawo korzystania w wyjątkowych przypadkach, podyktowanych miejscowymi warunkami, z podwód i kwater na zasadach, przewidzianych w przepisach szczególnych dla wojska,

7) prawo do pomocy ze strony wszystkich władz i urzędów,

8) prawo nakładania grzywien w drodze doraźnych nakazów karnych za wykroczenia w zakresie szkolnictwa leśnego.

Art.  4.

Funkcjonariusze Straży Leśnej mogą nakładać i ściągać grzywny w drodze doraźnych nakazów karnych za wykroczenia w zakresie szkodnictwa leśnego w razie schwytania winnego na gorącym uczynku albo gdy nie ma wątpliwości co do osoby sprawcy, jeśli winny oświadczył, że grzywnę uiści bezzwłocznie.

Przepisy ust. 2 i 3 oraz co do wysokości grzywny ust. 1 art. 50 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 22 marca 1928 r. o postępowaniu karno-administracyjnym (Dz. U. R. P. Nr 38, poz. 365) oraz art. 51 tegoż rozporządzenia stosuje się odpowiednio.

Grzywny ściągnięte wpływają do Skarbu Państwa na potrzeby leśnictwa państwowego.

Art.  4a. ³

1. Funkcjonariuszom Straży Leśnej, uprawnionym do noszenia broni, służy prawo jej użycia w następujących przypadkach:

1) dla odparcia bezpośredniego bezprawnego zamachu na życie, zdrowie lub wolność funkcjonariusza, uprawnionego do noszenia broni, lub też osób, pozostających pod jego opieką - po jednorazowym uprzednim wezwaniu do zaniechania zamachu - chyba że wszelka zwłoka grozi niebezpieczeństwem dla życia,

2) dla odparcia bezpośredniego bezprawnego zamachu na mienie publiczne lub prywatne na terenie państwowego gospodarstwa leśnego - po trzykrotnym uprzednim wezwaniu do zaniechania zamachu,

3) dla udaremnienia ucieczki niebezpiecznego przestępcy, schwytanego na gorącym uczynku, lub osoby, podejrzanej o popełnienie ciężkiego przestępstwa, w szczególności jednego z przestępstw, wymienionych w art. 215, 258, 259 kodeksu karnego - po jednorazowym uprzednim wezwaniu do zaniechania ucieczki, zagrożeniu użycia broni i po oddaniu jednego strzału w powietrze,

4) dla zapewnienia posłuchu prawnemu wezwaniu, wydanemu przez funkcjonariusza w czasie pełnienia służby asystencyjnej, wartowniczej i konwojowej.

2. Użycie broni może nastąpić jedynie w przypadkach oczywistej konieczności, jeżeli nie da się zamierzonego celu osiągnąć innymi środkami.

Art.  5. ⁴

1. Straż Leśna składa się:

1) z funkcjonariuszów, powołanych przez Ministra Leśnictwa na stanowiska:

a) inspektora głównego Straży Leśnej,

b) inspektora Straży Leśnej,

c) komisarza Straży Leśnej,

d) podkomisarza Straży Leśnej,

e) aspiranta Straży Leśnej,

2) z funkcjonariuszów, powołanych przez dyrektora lasów państwowych na stanowiska:

a) starszego przodownika Straży Leśnej,

b) przodownika Straży Leśnej,

c) starszego strażnika Straży Leśnej,

d) strażnika Straży Leśnej.

2. Stosunek służbowy funkcjonariuszów Straży Leśnej zostanie ustalony według przepisów obowiązujących dla funkcjonariuszów administracji lasów państwowych w dekrecie z dnia 30 września 1936 r. o państwowym gospodarstwie leśnym (Dz. U. R. P. Nr 75, poz. 533).

Art.  6. ⁵

Funkcjonariuszy obowiązuje w służbie noszenie munduru ustalonego przepisami o umundurowaniu państwowych funkcjonariuszów leśnych. Szczegółowe przepisy o wyekwipowaniu i oznakach służbowych ustali Minister Leśnictwa.

Art.  7. ⁶

Funkcjonariuszom Straży Leśnej przysługuje prawo do:

1) uposażenia,

2) wyekwipowania,

3) zakwaterowania,

4) pomocy leczniczej w ramach ubezpieczeń społecznych.

Art.  8. ⁷

Funkcjonariusze Straży Leśnej otrzymują z budżetu administracji lasów państwowych uposażenie zasadnicze wraz ze wszystkimi obowiązującymi dodatkami funkcyjnymi, służbowymi i innymi w wysokości i na zasadach, przysługujących pracownikom administracji lasów państwowych, oraz z dodatkiem za ochronę lasów. Minister Leśnictwa w porozumieniu z Ministrem Skarbu ustali wysokość dodatków funkcyjnych, służbowych i za ochronę lasu, zasady zaszeregowania funkcjonariuszów Straży Leśnej do odpowiednich grup uposażenia zasadniczego oraz zasady zryczałtowania diet.

Art.  9. ⁸

Funkcjonariuszom Straży Leśnej służy prawo do bezpłatnego opału drewnem otrzymywanym z lasów państwowych według norm ustalonych przez Ministra Leśnictwa.

Art.  10. ⁹

Dzieciom z małżeństwa, uprawnionym, uznanym, zrównanym z dziećmi z małżeństwa i przysposobionym funkcjonariuszy Straży Leśnej, którzy w czasie lub w związku ze służbą utracili życie wskutek nieszczęśliwego wypadku lub popełnionego na nich karygodnego czynu, przysługuje prawo pierwszeństwa przy przyjęciu do szkół państwowych, w szczególności prowadzonych przez Ministerstwo Leśnictwa i do kształcenia w tych szkołach na koszt Skarbu Państwa.

Art.  11. ¹⁰

Funkcjonariuszowi Straży Leśnej, który utracił całkowicie zdolność do pracy zarobkowej wskutek popełnionego na jego osobie czynu karygodnego w związku ze służbą lub wskutek nieszczęśliwego wypadku doznanego z powodu lub w związku z pełnieniem obowiązków służbowych, służy prawo, niezależnie od zaopatrzenia emerytalnego, do jednorazowego odszkodowania w wysokości dwudziestoczterokrotnego pełnego uposażenia pobranego w ostatnim miesiącu.

Odszkodowanie to niezależnie od pośmiertnego oraz zaopatrzenia emerytalnego otrzymują wdowy bądź dzieci z małżeństwa, uprawnione, uznane, z nimi zrównane lub przysposobione, jeżeli funkcjonariusz Straży Leśnej z wymienionych wyżej przyczyn utracił życie.

Art.  12.

W dziedzinie obowiązków i uprawnień nieuregulowanych niniejszym dekretem mają odpowiednie zastosowanie przepisy o służbie w lasach państwowych i o państwowej służbie cywilnej.

Art.  13. ¹¹

Wykonanie niniejszego dekretu porucza się Ministrowi Leśnictwa w porozumieniu z Ministrami: Obrony Narodowej, Administracji Publicznej, Bezpieczeństwa Publicznego i Skarbu.

Art.  14.

Dekret niniejszy wchodzi w życie z dniem ogłoszenia.

¹ Art. 1 zmieniony przez art. 1 pkt 1 ustawy z dnia 1 marca 1949 r. (Dz.U.49.18.110) zmieniającej nin. dekret z dniem 1 stycznia 1949 r.

² Art. 3 zmieniony przez art. 1 pkt 2 ustawy z dnia 1 marca 1949 r. (Dz.U.49.18.110) zmieniającej nin. dekret z dniem 1 stycznia 1949 r.

³ Art. 4a dodany przez art. 1 pkt 3 ustawy z dnia 1 marca 1949 r. (Dz.U.49.18.110) zmieniającej nin. dekret z dniem 1 stycznia 1949 r.

⁴ Art. 5 zmieniony przez art. 1 pkt 4 ustawy z dnia 1 marca 1949 r. (Dz.U.49.18.110) zmieniającej nin. dekret z dniem 1 stycznia 1949 r.

⁵ Art. 6 zmieniony przez art. 1 pkt 7 ustawy z dnia 1 marca 1949 r. (Dz.U.49.18.110) zmieniającej nin. dekret z dniem 1 stycznia 1949 r.

⁶ Art. 7 zmieniony przez art. 1 pkt 5 ustawy z dnia 1 marca 1949 r. (Dz.U.49.18.110) zmieniającej nin. dekret z dniem 1 stycznia 1949 r.

⁷ Art. 8 zmieniony przez art. 1 pkt 6 ustawy z dnia 1 marca 1949 r. (Dz.U.49.18.110) zmieniającej nin. dekret z dniem 1 stycznia 1949 r.

⁸ Art. 9 zmieniony przez art. 1 pkt 7 ustawy z dnia 1 marca 1949 r. (Dz.U.49.18.110) zmieniającej nin. dekret z dniem 1 stycznia 1949 r.

⁹ Art. 10 zmieniony przez art. 1 pkt 7 ustawy z dnia 1 marca 1949 r. (Dz.U.49.18.110) zmieniającej nin. dekret z dniem 1 stycznia 1949 r.

¹⁰ Art. 11 zmieniony przez art. 1 pkt 8 ustawy z dnia 1 marca 1949 r. (Dz.U.49.18.110) zmieniającej nin. dekret z dniem 1 stycznia 1949 r.

¹¹ Art. 13 zmieniony przez art. 1 pkt 9 ustawy z dnia 1 marca 1949 r. (Dz.U.49.18.110) zmieniającej nin. dekret z dniem 1 stycznia 1949 r.