Część 1 - PRZEPISY SŁUŻBOWE. - Stosunek służbowy, uposażenie i zaopatrzenie emerytalne pracowników Państwowego Banku Rolnego.
Dz.U.1929.92.685
Akt utracił mocCZĘŚĆ I.
PRZEPISY SŁUŻBOWE.
PRZEPISY SŁUŻBOWE.
Zasadniczo nie mogą być przyjmowane osoby, które przekroczyły 40 rok życia. Powyżej tego wieku mogą być przyjęte te osoby, których pozyskanie, ze względu na specjalne kwalifikacje zawodowe kandydata, będzie dla Banku szczególnie pożądane, z zachowaniem jednak postanowień ustępu końcowego § 15.
oraz powołać się na referencje przynajmniej dwóch wiarogodnych osób.
Naczelny Dyrektor może przekazać dyrektorom oddziałów, względnie ich kierownikom, prawo decydowania o przyjmowaniu na służbę pracowników kategorji A, z uposażeniem od XVIII do XV stopnia płac włącznie, oraz pracowników kategorji B.
Przepis poprzedniego ustępu nie ma zastosowania, o ile w umowie wyraźnie zastrzeżono, że pracownik winien objąć czynności służbowe w terminie tą umową przewidzianym pod rygorem natychmiastowego jej rozwiązania.
Czas służby liczy się od dnia rzeczywistego objęcia służby.
"Przyrzekam na powierzonem mi stanowisku spełniać swe obowiązki gorliwie i sumiennie, przestrzegać ściśle obowiązujących przepisów i wykonywać dokładnie polecenia swych przełożonych, zachować tajemnicę służbową, dbać o dobro instytucji, zachowywać się w służbie i poza służbą w sposób odpowiadający godności instytucji i mego stanowiska".
W oddziałach odbierają przyrzeczenia służbowe dyrektorzy oddziałów.
Roty przyrzeczenia służbowego, podpisane przez odbierającego przyrzeczenie oraz przez pracownika, dołącza się do akt osobowych pracownika.
O wskazanych wyżej stosunkach pokrewieństwa, względnie powinowactwa, obowiązany jest pracownik zawiadomić pisemnie Dyrekcję Banku.
Kategorję A stanowią pracownicy, wykonywujący pracę umysłową w rozumieniu rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 16 marca 1928 r. o umowie o pracę pracowników umysłowych (Dz. U. R. P. Nr. 35, poz. 323), kategorję B - pracownicy, wykonywujący pracę fizyczną lub przeważnie fizyczną.
W okresie służby przygotowawczej prawa i obowiązki pracownika w czasie pełnienia służby są takie same, jak w służbie stałej, o ile poszczególne przepisy niniejszego rozporządzenia nie zawierają odmiennych postanowień.
Pracowników, pozostających na służbie przygotowawczej, obowiązuje egzamin praktyczny. Prezes Banku na wniosek Naczelnego Dyrektora może zarządzić zwolnienie od egzaminu wszystkich pracowników, zatrudnionych w niektórych działach pracy.
W wyjątkowych wypadkach od odbywania służby przygotowawczej lub od zdania egzaminu mogą zwolnić poszczególnych pracowników: Prezes Banku, jeżeli chodzi o pracowników kategorji A od I do VII stopnia płac włącznie, lub Naczelny Dyrektor, jeżeli chodzi o pozostałych pracowników tej kategorji lub o pracowników kategorji B.
Po zadawalniającem odbyciu służby przygotowawczej i ewentualnem zdaniu egzaminu, lub też o ile nastąpi zwolnienie od odbycia służby przygotowawczej lub egzaminu, pracownik zostaje zaliczony w poczet stałych pracowników Banku, lub też zawarta z nim zostaje specjalna umowa (§ 2).
Pracownik, który ukończył lat 50, może być zaliczony w poczet pracowników stałych o tyle tylko, o ile zostanie mu zaliczony do wysługi emerytalnej czas poprzedniej pracy w takiej ilości, ażeby po osiągnięciu lat 60 miał wysługi emerytalnej co najmniej 10 lat.
Pracownik obowiązany jest zapoznać się dokładnie z obowiązującemi przepisami i nie może tłumaczyć się ich nieznajomością.
Pracownik odpowiedzialny jest za ścisłe przestrzeganie obowiązujących przepisów oraz poleceń swych przełożonych.
O ile polecenie służbowe jest niezgodne w przekonaniu pracownika z obowiązującemi przepisami, lub przeciwne dobru instytucji, pracownik obowiązany jest o spostrzeżeniu swem zawiadomić przełożonego, lecz w razie potwierdzenia zlecenie to wykonać. W tym wypadku, o ile polecenie było ustne, pracownik może żądać potwierdzenia jego na piśmie.
Nie wolno zezwalać osobom niepowołanym na przeglądanie ksiąg i akt Banku.
Poza wyżej wymieniomemi sprawami pracownik obowiązany jest zachować w ścisłej tajemnicy wszelkie sprawy, o których powziął wiadomość przy wykonywaniu swych obowiązków służbowych, a które Dyrekcja w drodze zarządzenia uzna za poufne.
Pracownicy również są obowiązani zachować tajemnicę o urządzeniach i środkach ochronnych, mających na celu zabezpieczenie skarbców i kas Banku.
Obowiązek zachowania tajemnicy służbowej trwa zarówno w czasie pełnienia służby, jak i po rozwiązaniu stosunku służbowego.
Bez uprzedniej zgody władz Baraku pracownikowi nie wolno ogłaszać drukiem prac, dotyczących Banku, jak również poruszać w druku spraw, mających jakikolwiek bezpośredni lub pośredni związek z Bankiem.
Poza służbą powinien pracownik zachowywać się w sposób odpowiadający godności instytucji i swego stanowiska.
Pracownik może zwrócić się do wyższej władzy służbowej bezpośrednio tylko w tym wypadku, o ile stwierdzi, że prośba jego, zażalenie lub doniesienie złożone bezpośredniemu przełożonemu nie zostały załatwione przez właściwą władzę.
Prezes Banku na wniosek Naczelnego Dyrektora i za zgodą Ministra Reform Rolnych może zwolnić pracownika w całości lub w części od pokrycia szkód i strat oraz rozłożyć spłatę na raty, uwzględniając stosunki majątkowe pracownika oraz biorąc pod uwagę stopień jego winy i dotychczasowe zachowanie się w służbie.
O ile ważne względy służbowe tego wymagają, mogą być pracownicy powoływani do pracy również poza normalnemi godzinami urzędowania w wypadkach i pod warunkami przewidzianemi w obowiązujących ustawach o czasie pracy.
Władza przełożona może żądać od pracownika w każdym wypadku nieobecności jego na służbie, aby udowodnił istnienie przeszkody w pełnieniu obowiązków służbowych, a w przypadku choroby, o ile pracownik nie przedstawi świadectwa Kasy Chorych lub lekarza wskazanego przez Bank, może poddać go badaniu lekarskiemu.
O ile przebieg choroby pracownika wymaga leczenia w miejscowości znajdującej się poza siedzibą służbową pracownika, winien on o zmianie miejsca pobytu w czasie trwania choroby zawiadomić władzę przełożoną.
O ile nieobecność na służbie z powodu choroby pracownika, pozostającego na służbie przygotowawczej, trwa więcej niż 3 miesiące, stosunek służbowy winien być rozwiązany z upływem tego okresu. W tym wypadku nie ma zastosowania postanowienie § 51 niniejszego rozporządzenia.
Przy obliczaniu 12-miesięcznego, względnie 3-miesięcznego czasu trwania choroby, liczy się jako przerwy tylko te okresy czynnej służby, które wynoszą przynajmniej połowę czasu poprzedniej nieobecności z powodu choroby. O ile służba czynna trwa krócej, nie stanowi ona przerwy, a poszczególne okresy choroby liczy się razem.
Szczegółowe przepisy w sprawie przyznawania zaliczek wyda Prezes Banku na wniosek Naczelnego Dyrektora i za zgodą Ministra Reform Rolnych.
Kategorja pracowników | Czas nieprzerwanej służby w Banku | |||
od 1/2 roku do 1 roku | ponad 1 rok do 10 lat | ponad 10 lat do 20 lat | ponad 20 lat | |
czas trwania urlopu | ||||
A. | 14 dni | 1 miesiąc | 35 dni | 42 dni |
B. | 8 dni | 15 dni | 21 dni | 1 mies. |
Naczelny Dyrektor, o ile pozwalają na to względy służbowe, może przedłużyć w poszczególnych wypadkach okres urlopu ustalony w powyższej tabeli, bez względu na czas służby, dla pracowników kategorji A na stanowiskach kierowniczych do 6 tygodni.
Urlopy przekraczające te normy mogą być udzielane pracownikowi na jego życzenie na poczet najbliższego urlopu wypoczynkowego.
Pracownik, powołany do pełnienia obowiązków sędziego przysięgłego, ławnika sądu pracy lub w kolegjach ubezpieczeniowych, otrzymuje zwolnienie od zajęć służbowych na te dni, w których wykonywuje powyższe czynności.
Bezpłatny urlop nie może trwać dłużej niż jeden rok, z wyjątkiem wypadku przewidzianego w § 41.
Bank zwraca opłatę za wpisy szkolne dzieci pracowniczki zamężnej, pozostającej we wspólności małżeńskiej tylko wówczas, gdy mąż jest trwale niezdolny do pracy, a dzieci utrzymywane są wyłącznie lub przeważnie przez pracowniczkę, przyczem w tym wypadku zwrot opłat szkolnych następuje na podstawie decyzji Prezesa Banku.
W wypadku zwolnienia ze służby w Banku winien pracownik opuścić zamieszkiwany lokal w terminie wskazanym w zawartej z nim umowie służbowej, z uwzględnieniem przepisu art. 38 ust. 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 16 marca 1928 r. o umowie o pracę pracowników umysłowych (Dz. U. R. P. Nr. 35, poz. 323),
Stosunek służbowy pomiędzy pracownikiem kategorji B a Bankiem może być w okresie służby przygotowawczej rozwiązany pierwszego lub szesnastego dnia miesiąca kalendarzowego po uprzedniem dwutygodniowem wypowiedzeniu przez jedną ze stron.
Właściwa władza (§ 56) może, na prośbę pracownika, o ile względy służbowe na to pozwalają, odstąpić od wyżej podanego terminu wypowiedzenia.
Z pracownikiem stałym kategorji B, który nie przebył pełnych 2 lat na służbie w Banku, właściwa władza może rozwiązać stosunek służbowy po uprzedniem jednomiesięcznem wypowiedzeniu, z pracownikiem zaś, który przebył pełne 2 lata na służbie w Banku - po uprzedniem trzymiesięcznem wypowiedzeniu.
Przy rozwiązaniu stosunku służbowego, w myśl przepisów niniejszego paragrafu oraz § 51, może właściwa władza (§ 56) zwolnić pracownika niezwłocznie od pełnienia obowiązków służbowych, wypłacając mu pełne uposażenie (§ 73) za okres czasu, odpowiadający terminowi wypowiedzenia.
Wypowiedzenie nie może nastąpić w czasie urlopu lub choroby pracownika, wykluczenia go od zajęć przez władzę sanitarną oraz podczas odbywania ćwiczeń wojskowych i pełnienia obowiązków sędziego przysięgłego, ławnika sądu pracy lub w kolegjach ubezpieczeniowych, z wyjątkiem wypadków przewidzianych w § 25.
Jeżeli pracownik zachorował po wypowiedzeniu stosunku służbowego, stosunek ten rozwiązuje się z upływem okresu wypowiedzenia.
Ponadto stosunek służbowy z pracownikiem może być przez właściwą władzę rozwiązany niezwłocznie w razie niezachowania przez pracownika istotnych obowiązków, nałożonych przepisami niniejszego rozporządzenia.
Przy rozwiązaniu stosunku służbowego w myśl przepisów niniejszego paragrafu pracownikowi zwolnionemu należy się tylko uposażenie do końca tego miesiąca, w którym nastąpiło zwolnienie ze służby.
Postanowienie ust. 2 niniejszego paragrafu może być zastosowane tylko po uprzedniem przeprowadzeniu postępowania dyscyplinarnego w myśl postanowień §§ 61 - 72.
Prawo rozwiązania stosunku służbowego z pracownikami oddziałów na mocy § 55 nie może być przekazane dyrektorom oddziałów.
Przepis ten nie ma zastosowania w wypadku samowolnego porzucenia służby przez pracownika, w którym to wypadku Bank ma prawo żądać od zwolnionego pracownika zwrotu tej części wypłaconego mu uposażenia, które przypada na okres czasu od dnia porzucenia służby.
Za niepełne lata służby przysługuje odprawa w stosunku jednej dwunastej części pełnego jednomiesięcznego ostatnio pobieranego uposażenia za każdy miesiąc służby w Banku, przyczem rozpoczęty miesiąc liczy się za cały.
Przy obliczaniu należnej odprawy nie uwzględnia się czasu bezpłatnego urlopu oraz czasu zawieszenia w służbie, niepodlegającego zaliczeniu do czasu służby czynnej (§ 72 ust. 5).
O ile pracownik zwolniony, który otrzymał odprawę, zostanie ponownie przyjęty na służbę w Banku, winien zwrócić Bankowi ewentualną nadwyżkę, jaka pozostanie po potrąceniu z otrzymanej odprawy sumy, odpowiadającej 40% ostatnio pobieranego uposażenia miesięcznego, pomnożonego przez ilość miesięcy, które upłynęły od dnia zwolnienia pracownika do czasu ponownego przyjęcia na służbę.
Dopiero po zupełnem uregulowaniu tych spraw może pracownik otrzymać odprawę, względnie zaopatrzenie emerytalne.
Wdowie po pracowniku, który nie nabył prawa do zaopatrzenia emerytalnego w myśl części III niniejszego rozporządzenia, należy się prócz pośmiertnego zasiłek w tej wysokości, w jakiej przysługiwałaby zmarłemu odprawa, w wypadku wyszczególnionym w § 58. W braku wdowy uprawnionej do zasiłku lub w wypadku, gdy wdowa z zasiłku tego zrezygnuje, należy się omawiane świadczenie niepodzielnie dzieciom (§ 78 p. 1 lit. c), pozostałym po zmarłym, a w braku ich wstępnym, o ile wstępni ci pozostawali bezpośrednio przed śmiercią pracownika wyłącznie lub przeważnie na jego utrzymaniu.
Świadczenia, wymienione w niniejszym paragrafie, przysługują również wdowie, z którą wspólność małżeńska została sądownie rozwiązana z obowiązkiem męża do utrzymywania żony.
Organem doradczym władz dyscyplinarnych są Komisje Dyscyplinarne.
Prezes Banku może powołać dla kilku oddziałów jedną Komisję Dyscyplinarną.
Prezes Banku może, o ile uzna to za konieczne, sprawę pracownika oddziału powierzyć komisji właściwej dla Instytucji Centralnej względnie Oddziału Głównego w Warszawie.
Połowę członków Komisji Dyscyplinarnej, czyli grupę I, mianuje Prezes Banku, drugą zaś połowę, czyli grupę II, wybierają większością głosów w głosowaniu tajnem pracownicy tych instytucyj Banku, dla których Komisja jest wybierana, przyczem pracownicy kategorji A wybierają członków Komisji w ilości 3/4 ogólnej liczby członków grupy II, zaś pracownicy kategorji B w ilości 1/4 tej liczby. Wybory członków grupy II przeprowadza przewodniczący Komisji Dyscyplinarnej, Regulamin wyborów ustala Prezes Banku.
Członkami Komisyj Dyscyplinarnych mogą być pracownicy Banku, którzy ukończyli 30 rok życia i pracują w Banku przynajmniej 3 lata.
O ile Komisja ma rozpatrywać sprawę pracownika kategorji B, przewodniczący winien dokonać losowania jednego członka Komisji grupy II z pośród wybranych przez pracowników kategorji B.
Od udziału w posiedzeniach Komisji Dyscyplinarnej wyłącza się krewnych i bezpośrednich przełożonych pracownika, którego sprawa jest przedmiotem obrad. Pracownik ten może ze swej strony wyłączyć bez podania powodów dwóch członków Komisji Dyscyplinarnej.
W razie wyłączenia członków Komisji Dyscyplinarnej, przewodniczący Komisji zarządza uzupełniające losowanie w odpowiedniej grupie członków.
Na posiedzenie należy wezwać pracownika, którego sprawa jest przedmiotem obrad. Niestawienie się pracownika nie wstrzymuje obrad Komisji.
Pracownik, przeciwko któremu wdrożono postępowanie dyscyplinarne, może na posiedzeniu Komisji Dyscyplinarnej udzielać wszelkich wyjaśnień sam lub przez swego zastępcę, wybranego z pośród pracowników Banku kategorji A lub, o ile postępowanie dyscyplinarne wytoczono pracownikowi kategorji B, z pośród pracowników kategorji A lub B.
Komisja Dyscyplinarna może, za zgodą Dyrekcji Banku, wzywać znawców, gdy okaże się tego konieczna potrzeba.
Komisja Dyscyplinarna nie jest krępowana żadnemi formami postępowania, oprócz wskazanych w niniejszem rozporządzeniu.
Z przebiegu obrad Komisji winien być sporządzony protokół. Protokólanta wyznacza przewodniczący Komisji z pośród pracowników Banku.
Narady i głosowanie Komisji Dyscyplinarnej są tajne. Uchwały zapadają większością głosów.
Komisja Dyscyplinarna przy wydawaniu opinji może opierać się tylko na faktach i okolicznościach, które zostały ujawnione w aktach lub w toku posiedzenia, oceniając je według swobodnego uznania.
Opinja i ewentualne wnioski Komisji Dyscyplinarnej są tajne i mogą być komunikowane tylko właściwej władzy dyscyplinarnej.
W decyzji tej władza dyscyplinarna nie jest związana opinją Komisji Dyscyplinarnej.
W wypadkach nagłych zawieszenie może nastąpić przed formalnem wdrożeniem postępowania dyscyplinarnego. W takich wypadkach pracownika może zawiesić również jego bezpośredni zwierzchniku z obowiązkiem niezwłocznego zawiadomienia właściwej władzy (§ 56), która zadecyduje o utrzymaniu w mocy zawieszenia.
Właściwa władza obowiązana jest niezwłocznie zawiesić pracownika w pełnieniu obowiązków służbowych, o ile względem pracownika zarządzono areszt sądowo-śledczy.
W czasie trwania zawieszenia uposażenie pracownika może być zmniejszone do połowy, z tem, że w razie uchylenia zawieszenia należy wypłacić pracownikowi część uposażenia, wstrzymaną przez czas zawieszenia. Wstrzymanej części uposażenia nie wypłaca się jednak w razie zwolnienia pracownika ze służby z przyczyn, które spowodowały zawieszenie w pełnieniu obowiązków służbowych.
W wypadku zwolnienia ze służby z przyczyn, które spowodowały zawieszenie, czasu zamieszenia nie zalicza się do czasu służby w Banku.