Część 5 - PRZEPISY PRZEJŚCIOWE I KOŃCOWE. - Stosunek służbowy, uposażenie i zaopatrzenie emerytalne pracowników "Polskiego Monopolu Tytoniowego", "Państwowego Monopolu Spirytusowego", "Polskiego Monopolu Solnego"i "Polskiego Monopolu Loteryjnego".

Dziennik Ustaw

Dz.U.1935.31.228

Akt utracił moc

Wersja od: 1 stycznia 1949 r.

CZĘŚĆ  V.

PRZEPISY PRZEJŚCIOWE I KOŃCOWE.

§ 132. Pracownicy monopolów posiadający grupy uposażenia przyznane im na podstawie poprzednich przepisów {rozporządzenie Ministra Skarbu z dnia 13 stycznia 1933 r. w brzmieniu rozporządzenia Ministra Skarbu z dnia 27 stycznia 1934 r. - Dz. U. R. P. Nr. 9, poz. 77), a oznaczone cyframi rzymskiemi otrzymują grupy uposażenia wymienione w § 75 niniejszego rozporządzenia, a oznaczone temi samemi cyframi arabskiemi.

§ 133. 23 Pracownicy, którzy pozostawali na służbie w monopolu w dniu 1 lutego 1933 r., a o ile to dotyczy pracowników Polskiego Monopolu Loteryjnego - w dniu 18 lipca 1936 r. i uzyskają na podstawie § 7 zaliczenie do czasu służby okresów służby kontraktowej, o której mowa w ust. 1 p. 2 lit. a) tego paragrafu, obowiązani będą do wniesienia opłat, o których mowa w ustępie 3 § 7 tylko za zaliczoną do czasu służby służbę kontraktową, pełnioną przed dniem 1 stycznia 1928 r.; zaliczenie służby kontraktowej pełnionej od dnia 1 stycznia 1928 r. nie wymaga wnoszenia tych opłat.

Przepisy ustępu poprzedzającego mają analogiczne zastosowanie i co do zaliczania pracownikom Państwowego Monopolu Spirytusowego do czasu służby i wysługi emerytalnej czasu służby kontraktowej pełnionej w Państwowym Monopolu Spirytusowym bezpośrednio przed zawiązaniem z nimi stosunku służbowego, opartego na przepisach rozporządzenia Ministra Skarbu z dnia 17 maja 1930 r. o stosunku służbowym pracowników Państwowego Monopolu Spirytusowego (Dz. U. R. P. Nr. 42, poz. 363).

Warunek uiszczenia opłaty, przewidzianej w ust. 1 paragrafu niniejszego, nie dotyczy tych pracowników Państwowego Monopolu Spirytusowego, którzy uiścili we właściwym czasie opłaty, przewidziane w ust. 4 § 158 rozporządzenia Ministra Skarbu z dnia 17 maja 1930 r. o stosunku służbowym pracowników Państwowego Monopolu Spirytusowego.

§ 134. Pracownikom, mianowanym na podstawie rozporządzenia Ministra Skarbu z dnia 17 maja 1930 r. o stosunku służbowym pracowników Państwowego Monopolu Spirytusowego (Dz. U. R. P. Nr. 42, poz. 363), którzy w dniu wejścia w życie rozporządzenia Ministra Skarbu z dnia 13 stycznia 1933 r. (Dz. U. R. P. Nr. 4, poz. 28) pozostawali na służbie w Państwowym Monopolu Spirytusowym, zalicza się do czasu służby lata służby pełnionej w Państwowym Monopolu Spirytusowym wraz z czasem służby lub pracy zawodowej, zaliczonej do wysługi emerytalnej na podstawie powołanego rozporządzenia z dnia 17 maja 1930 r.:

Pracownikom Państwowego Monopolu Spirytusowego, którzy pozostawali na służbie w b. rosyjskim zarządzie głównym dochodów niestałych i skarbowej sprzedaży trunków w charakterze pracowników kontraktowych, może Dyrekcja Państwowego Monopolu Spirytusowego za zgodą Ministra Skarbu zaliczyć cały czas służby, spędzonej w powyższym zarządzie, do wysługi emerytalnej.

Pracownikom, którzy w byłych państwach zaborczych pełnili służbę kontraktową w zakładach monopolu tytoniowego lub solnego i na mocy zawartych umów mieli zapewnioną policzalność okresów tej służby do emerytury, dyrekcje monopolów mogą za zgodą Ministra Skarbu zaliczyć te okresy do wysługi emerytalnej.

§ 135. 24 (uchylony).

§ 136. Pracownicy, którzy w dniu wejścia w życie rozporządzenia Ministra Skarbu z dnia 13 stycznia 1933 r. (Dz. U. R. P. Nr. 4, poz. 28) pozostawali na służbie w Państwowym Monopolu Spirytusowym i posiadali co najmniej 10 lat służby zaliczalnych do wysługi emerytalnej na podstawie rozporządzenia Ministra Skarbu z dnia 17 maja 1930 r. o stosunku służbowym pracowników Państwowego Monopolu Spirytusowego, a z którymi rozwiązany zostanie stosunek służbowy przed osiągnięciem przez nich wysługi emerytalnej, wymaganej na zasadzie § 96 rozporządzenia niniejszego, uzyskują prawo do zaopatrzenia emerytalnego według zasad, przewidzianych w § 108 rozporządzenia niniejszego, od pierwszego dnia miesiąca następującego po dniu ukończenia przez byłego pracownika Państwowego Monopolu Spirytusowego 60 roku życia w przypadkach, gdy były pracownik Państwowego Monopolu Spirytusowego nie uzyskał z tytułu swej późniejszej służby lub pracy, pełnionej po rozwiązaniu z nim stosunku służbowego, jakiegokolwiek innego zaopatrzenia oraz, gdy za tego byłego pracownika nie przekazano z Państwowego Monopolu Spirytusowego wkładek ubezpieczeniowych.

W przypadkach, zasługujących na szczególne uwzględnienie, pracownikom, którzy w dniu wejścia w życie rozporządzenia Ministra Skarbu z dnia 13 stycznia 1933 r. (Dz. U. R. P. Nr. 4, poz. 28) pozostawali na służbie w Państwowym Monopolu Spirytusowym i posiadali co najmniej 10 lat służby zaliczalnej do wysługi emerytalnej na podstawie rozporządzenia Ministra Skarbu z dnia 17 maja 1930 r. o stosunku służbowym pracowników Państwowego Monopolu Spirytusowego, w razie rozwiązania z nimi stosunku służbowego przed osiągnięciem wysługi emerytalnej, wymaganej na zasadzie § 96 rozporządzenia niniejszego, może być przyznane zaopatrzenie emerytalne przez Dyrekcję Państwowego Monopolu Spirytusowego za zgodą Ministra Skarbu.

Pracownikom, o których mowa w ust. 2, zaopatrzenie emerytalne zostanie wymierzone według zasad, przewidzianych w § 108 rozporządzenia niniejszego,

Wdowy i sieroty po pracownikach, wymienionych w ust. 2, mają prawo do pensyj wdowich i sierocych w wysokości określonej §§ 115 bądź 116 według zasad, przewidzianych w § 108 rozporządzenia niniejszego.

§ 136a. 25 Ilekroć w rozporządzeniu niniejszym jest mowa o dyrekcji monopolu, należy w odniesieniu do Polskiego Monopolu Loteryjnego rozumieć pod tym określeniem dyrektora tego monopolu.

§ 137. Rozporządzenie niniejsze wchodzi w życie z dniem ogłoszenia.

Z chwilą wejścia w życie rozporządzenia niniejszego traci moc obowiązującą rozporządzenie Ministra Skarbu z dnia 13 stycznia 1933 r. o stosunku służbowym, uposażeniu i zaopatrzeniu emerytalnem pracowników "'Polskiego Monopolu Tytoniowego", "Państwowego Monopolu Spirytusowego" i "Polskiego Monopolu Solnego" (Dz. U. R. P. Nr. 4, poz. 28), w brzmieniu nadanem mu rozporządzeniami Ministra Skarbu z dnia 26 lipca 1933 r. w sprawie uchylenia przepisów o zwrocie opłat szkolnych za dzieci pracowników "Polskiego Monopolu Tytoniowego", "Państwowego Monopolu Spirytusowego" i "Polskiego Monopolu Solnego" (Dz. U. R. P. Nr. 62, poz. 466) i z dnia 27 stycznia 1934 r. w sprawie zmiany rozporządzenia Ministra Skarbu z dnia 13 stycznia 1933 r. (Dz. U. R. P. Nr. 9, poz. 77).

²³ § 133 zmieniony przez § 1 pkt 11 rozporządzenia z dnia 31 lipca 1936 r. (Dz.U.36.63.459) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 20 sierpnia 1936 r.

²⁴ § 135 uchylony przez art. 1 pkt 6 rozporządzenia z dnia 28 marca 1936 r. (Dz.U.36.24.195) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 31 marca 1936 r.

²⁵ § 136a dodany przez § 1 pkt 12 rozporządzenia z dnia 31 lipca 1936 r. (Dz.U.36.63.459) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 20 sierpnia 1936 r.